Η βία είναι βία και δεν κοιτάζει φύλα

Η απειλή της βουλεύτριας Ραλλίας Χρηστίδου κατά του βουλευτή του Σύριζα, Κώστα Μπάρκα εντός του κοινοβουλίου είναι μια πράξη βίας. «Αν ξαναγελάσεις την ώρα που μιλάω θα σου σπάσω τα μούτρα» φέρεται να του απηύθυνε η -ανεξάρτητη πλέον- βουλεύτρια, προφανώς συγχυσμένη με τα γελάκια του βουλευτή της αντιπολίτευσης κατά την ομιλία της. Ή τουλάχιστον με ό,τι νόμιζε ότι ήταν «τα γελάκια του βουλευτή της αντιπολίτευσης» και με το ότι η ίδια τα ερμήνευσε ως «εναντίον της».

Για να καταλάβουμε πόσο αυτόματη θα πρέπει να είναι η καταγγελία του περιστατικού αρκεί να σκεφτούμε τον ίδιο «διάλογο» με αντιστροφή των φύλων- να ήταν δηλαδή ένας άντρας που θα απηύθυνε σε μια συνάδελφό του την συγκεκριμένη απειλή. «Δεν είναι το ίδιο» ακούω ήδη κάποιους να διαμαρτύρονται. Εδώ όμως δεν μετρούν ούτε τα πολλά χρόνια της πατριαρχίας που πρέπει να κάνουν τους άντρες να σεμνύνονται, ούτε ο εκδηλούμενος σεξισμός. Αυτό που μετρά είναι αφενός η απειλή και αφετέρου ο δημόσιος λόγος· ο λόγος που εκφέρεται μέσα στο Κοινοβούλιο.

Πώς είναι απειλή όταν προέρχεται από κάποιον λιγότερο χειροδύναμο από τον απειλούντα; Μα γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι ο απειλούμενος θα καταθέσει τη σωματική του δύναμη στον στίβο οποιασδήποτε αντιπαράθεσης; Γιατί προεξωφλούμε ότι αν θελήσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του δεν θα ηττηθεί; Είναι δεδομένο ότι θα θελήσει να το δοκιμάσει; Αρκεί το ότι πιθανότατα η κ, Χρηστίδου δεν θα καταφέρει να του σπάσει τα μούτρα κι ότι ο ιδιος δεν αισθάνθηκε φόβο για ένα τέτοιο ενδεχόμενο για να μην της καταλογιστεί βία; Κατά τη γνώμη μου ασφαλώς και όχι.  

Η ανακοίνωση του Κινήματος Δημοκρατίας επιχειρεί να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και χάνει το δάσος:

«Είναι τουλάχιστον χυδαίο την ώρα που μία βουλευτής μιλά από το βήμα της Βουλής για τον πατέρα που κάνει απεργία πείνας διεκδικώντας δικαιοσύνη για το παιδί του που χάθηκε στο έγκλημα των Τεμπών, και παράλληλα αναφέρεται στις συνταρακτικές καταγγελίες της Ευρωπαίας Εισαγγελέως Λάουρας Κοβέσι για τη διαφθορά καθώς και για την προτροπή της για την κατάργηση του Άρθρου 86 που αποτελεί ξεκάθαρη θέση του Κινήματος Δημοκρατίας, κάποιοι να γελούν και να ειρωνεύονται από κάτω. Και το έκαναν επειδή στο βήμα ήταν γυναίκα. Αυτό δεν είναι πολιτική στάση, είναι φαλλοκρατική αθλιότητα που προσβάλλει το Κοινοβούλιο και τη Δημοκρατία».

Φίλη εκπαιδευτικός ανέφερε προ ημερών στην παρέα περιστατικό με μαθήτρια γυμνασίου που στρίμωξε στη γωνία και χτύπησε αρκετές φορές ένα αγόρι το οποίο διέδιδε διάφορα για την σεξουαλική της ταυτότητα. Οι μηχανισμοί αντιμετώπισης μαθητικής βίας δεν κινήθηκαν από μόνοι τους και μόνο όταν ορισμένοι εκπαιδευτικοί επισήμαναν ότι ασχέτως των εμπλεκόμενων φύλων θα πρέπει να υπάρξει παρέμβαση και επίπληξη εκείνου που χειροδίκησε τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους με επικοινωνία του σχολείου με τους γονείς και λοιπά τέτοια. «Όποιος χρησιμοποιεί βία ενισχύει την παρουσία της βίας στην κοινωνία- μια βία που μπορεί να επιστρέψει σε αυτόν», εξήγησαν οι εκπαιδευτική στη μαθήτρια που αγανάκτησε δίκαια αλλά έπραξε άδικα.

Η βια και το άδικο είναι ο εχθρός, όχι τα φύλα. Έχουμε όλοι συμφέρον να το έχουμε υπόψη.