Λίγο έξω από το Μεσολόγγι, οι Οινιάδες δεν μοιάζουν με καμία αρχαία πόλη που έχεις δει ως τώρα. Πρώτα απ’ όλα, γιατί έχουν ένα αρχαίο ναυπηγείο λαξευμένο στους βράχους τους.
γράφει:
Ο Αμφιάραος, που τον ξέρεις από το Αμφιαράειο στον Ωρωπό, ήταν ένας από τους Επτά επί Θήβας. Τον ξεχωρίζεις εύκολα μέσα στον συρφετό, γιατί ήταν ο μόνος που δεν ήθελε να πάει, καθότι είχε κληρονομήσει από τον προπάππου του, τον Μελάμποδα, το χάρισμα να βλέπει τα μελλούμενα και ήξερε πως από την Θήβα ζωντανός δεν θα γύρναγε κανείς, παρά μόνο ο Άδραστος. Πήγε παρόλα αυτά, τον έπεισε η γυναίκα του, που τη λέγαν Εριφύλλη και δεν πίστευε σε κληρονομικά χαρίσματα και άλλες δεισιδαιμονίες, οπότε την έψησε εύκολα με κάτι δωράκια ο Πολυνείκης.
Όπως ξέρεις εσύ τώρα, κι όπως ήξερε ο Αμφιάραος εξαρχής, από τη Θήβα δεν επέστρεψε κανείς –μονάχα ο Άδραστος, που τύγχανε και αδερφός της Εριφύλλης, όλα να τα λέμε. Το θέμα ωστόσο είναι ότι ο Αμφιάραος είχε με την Εριφύλλη έναν γιο, τον Αλκμέονα, στον οποίο άφησε φεύγοντας ξεκάθαρη εντολή για την (βέβαιη) περίπτωση που δεν γυρνούσε ζωντανός: Να σκοτώσει τη μάνα του.
Ο Αλκμέονας, που λες, μετά το φονικό –αναμενόμενα κάπως– δεν μπορεί να ησυχάσει, τον κυνηγάνε όπου πάει οι Ερινύες, χρόνια ολόκληρα περιφέρεται ένα ράκος, οπότε πέφτει στην ανάγκη του μαντείου των Δελφών, να του πούνε τι να κάνει μπας και ηρεμήσει. «Να πας να βρεις ένα μέρος», του λέει η Πυθία, «που τότε που έκανες το έγκλημα δεν το έβλεπαν οι ακτίνες του ήλιου». Ψάχνει ψάχνει το παιδί, ώσπου βρίσκει το δέλτα του Αχελώου, και τη στεριά που έχει πρόσφατα δημιουργηθεί εκεί από τα φερτά υλικά που κουβαλάει το ποτάμι. Εκεί φτιάχνει την πόλη του. Αυτοί (*) είναι οι Οινιάδες.
(*) κι όχι αυτές, παρά τη συχνή παρανόηση το όνομα είναι πληθυντικός αρσενικού γένους, έτσι το αναφέρει και ο Θουκυδίδης.
Ένα μισάωρο έξω από το Μεσολόγγι, λίγο μετά το χωριό Κατοχή, οι Οινιάδες έχουν καταρχάς πελώριους νεώσοικους λαξευμένους στους βράχους τους. Νερά λιμνάζουν μπροστά τους, ούτε παραγγελία να τα είχες κάνει για να φτιάχνουν μπροστά στα μάτια σου την εικόνα του αρχαίου ναυπηγείου. Η θάλασσα, βέβαια, είναι πλέον μακριά, οι προσχώσεις του Αχελώου άλλαξαν μέσα στις χιλιετίες το τοπίο, κι αυτά που βλέπεις τώρα είναι νερά πηγών. Δεν γίνεται ωστόσο να μην χαμογελάσεις στη σκέψη ότι η φύση αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να βοηθήσει την περιορισμένη φαντασία σου, για να δεις το όλο πράγμα περίπου όπως ήταν.
Οι Οινιάδες, που λες, ήταν η νοτιότερη από τις ακαρνανικές πόλεις, δύο λιμάνια είχε σίγουρα, κάποιοι λένε και τρία. Το στρατηγικό της σημείο, με το νότιο αεράκι που φυσούσε συχνά να βοηθάει τη ναυσιπλοΐα, έκανε τους πάντες να τη θέλουν. Το 456 π.Χ. κατάφεραν να την πάρουν οι Μεσσήνιοι που είχαν εγκαταστήσει οι Αθηναίοι στη Ναύπακτο, και να την κρατήσουν για ένα χρόνο, ώσπου να ενωθούν για πρώτη φορά στην Ιστορία όλες οι ακαρνανικές πόλεις εναντίον τους και να την πάρουν πίσω. Τέσσερις φορές προσπάθησαν και οι Αθηναίοι, μία εκ των οποίων ο ίδιος ο Περικλής, δεν τα κατάφεραν, οπότε έκαναν αυτό που ήξεραν καλύτερα: Την έβαλαν στην Αθηναϊκή Συμμαχία, όπου και παρέμεινε μέχρι το 389 π.Χ. Και πες ό,τι θες για την Αθηναϊκή Συμμαχία, ότι ήταν ας πούμε στην ουσία ηγεμονία κι ότι ευνοούσε μόνο την Αθήνα, τελείως άδικο δεν θα ‘χεις, ωστόσο τα χρόνια εκείνα ήταν που φτιάχτηκαν οι νεώσοικοι και το εντυπωσιακό θέατρο της πόλης.
Λίγο πιο πάνω από τους νεώσοικους, το Αρχαίο Θέατρο Οινιαδών ξεκίνησε να χτίζεται το 424 π.Χ., και είναι σήμερα εντυπωσιακά αναστηλωμένο. Φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι παραστάσεις και συναυλίες, με φόντο ένα μοναδικό φυσικό τοπίο –όλος ο αρχαιολογικός χώρος των Οινιαδών, αξίζει να σημειώσουμε εδώ, είναι καταπράσινος, πνιγμένος στις αιωνόβιες βελανιδιές, εξ ου και δεν έχει ανασκαφεί εκτενώς: Καθώς στέκεσαι στην πολύτιμη σκιά τους, καταλαβαίνεις γιατί σε κανέναν δεν θα πήγαινε η καρδιά να τις ξεριζώσει.
Πίσω στο θέμα μας, όμως: Το θέατρο χωρούσε στην ακμή του περίπου πεντέμισι χιλιάδες θεατές (η Επίδαυρος, για μέτρο σύγκρισης, γύρω στις δεκατρείς χιλιάδες) και διατηρεί μέχρι σήμερα την απίθανη ακουστική του. Στις ιδιαιτερότητές του περιλαμβάνονται οι απελευθερωτικές επιγραφές δούλων της εποχής, που τοποθετούνταν σε περίοπτα σημεία του θεάτρου, όπου επιβιώνουν μέχρι σήμερα.
Γύρω από το αρχαίο θέατρο έχουν ανασκαφεί, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, το Βουλευτήριο και μια από τις δεξαμενές της πόλης, η Στοά, κάποια σπίτια και κτίρια εμπορικού και διοικητικού χαρακτήρα, που δεν ξέρουμε με βεβαιότητα τι ήταν. Στην κορυφή όλων, σε ένα ύψωμα με απίθανη θέα στους γύρω λόφους και την θάλασσα, η Ακρόπολη με τους αλλοτινούς πέντε πύργους της αξίζει τη λαχανιασμένη ανάβαση, αν μη τι άλλο για την ολοκληρωμένη εικόνα μιας πόλης που απλωνόταν από τις όχθες του Αχελώου ως το Ιόνιο που λαμπυρίζει ακόμα στο βάθος, δυο χιλιετίες αργότερα.
Πολλές από τις πληροφορίες του παρόντος προέρχονται από την απολαυστική ξενάγηση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 7ου Φεστιβάλ των Ντόπιων από τον διπλωματούχο ξεναγό Γιώργο Αποστολάκο, ο οποίος ξεναγεί εδώ και 20 χρόνια στο Μεσολόγγι και την γύρω περιοχή. Για να κλείσεις την δική σου ξενάγηση, και να μάθεις συναρπαστικές ιστορίες εξερευνώντας τον αρχαιολογικό χώρο, τον βρίσκεις στο τηλέφωνο 6978057827 και στο μέιλ [email protected].
@in2life_gr Στους αρχαίους Οινιάδες θα βρεις το καλύτερα διατηρημένο αρχαίο ναυπηγείο στην Ευρώπη @messolonghibylocals #messolonghi #οινιαδες #μεσολογγι #αρχαιαελλαδα #εκδρομη ♬ Games of Thrones - Coversplay
Ο αρχαιολογικός χώρος Οινιαδών είναι ανοιχτός καθημερινά εκτός Τρίτης, 8.30-15.30, με εισιτήριο 5€. Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η είσοδος θα είναι δωρεάν.
Για τη διαμονή σου, στο Μεσολόγγι θα βρεις πολλά συμπαθέστατα διαμερίσματα και στούντιο σαν το Cozy Loft (στα 65€ το δίκλινο) και ξενοδοχεία σαν το γοητευτικά 70s Liberty (65€ τα πρόσφατα ανακαινισμένα δίκλινα, 55€ τα economy).
Περισσότερες ιδέες για βόλτες και προτάσεις για φαγητό στο Μεσολόγγι έχουμε εδώ - Το Μεσολόγγι είναι μια πόλη – έκπληξη
