Στο Okupa στον Κεραμεικό ξεχνάμε τις ταμπέλες και τα πρωτόκολλα
Ένα πολυσυλλεκτικό μέρος, ξενοδοχείο κι εστιατόριο κι άλλα πολλά, στο οποίο ο επισκέπτης είναι μέρος της παγκόσμιας κοινότητας.

Ένα πολυσυλλεκτικό μέρος, ξενοδοχείο κι εστιατόριο κι άλλα πολλά, στο οποίο ο επισκέπτης είναι μέρος της παγκόσμιας κοινότητας.
Στην εποχή της εικόνας που ζούμε, ολοένα και πιο συχνά συμβαίνει το φαινόμενο να έχουμε δει ένα μέρος, να θέλουμε να πάμε εδώ και τώρα κι όταν βρεθούμε εκεί να ανακαλύψουμε πως άνθρακας ήταν ο θησαυρός κι απάτη ολκής οι φωτογραφίες. Στο Okupa συνέβη το αντίθετο, προς τεράστια μου χαρά. Αν και οι φωτογραφίες του χώρου στα social media, αυτές που με είχαν τσιγκλίσει εδώ και μήνες, είναι τέλεια ζωντανές και όντως αποδίδουν σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα, από κοντά όλα είναι ακόμη πιο όμορφα, πιο ζωηρά, πιο μπιτάτα.
Θα ξεκινήσω από το να σας περιγράψω εν συντομία τι είναι το Okupa. Κατ’ αρχάς είναι ξενοδοχείο και βρίσκεται στην περιοχή του Κεραμεικού, στη μεριά αυτή της πόλης που συνταιριάζει την ιστορία με το τώρα, την παλιά γειτονιά με τη σύγχρονη ζωή. Σαν ξενοδοχείο που είναι, έχει σαφώς δωμάτια κι εκεί, νομίζω, ότι σταματούν τα αναμενόμενα. Ναι, έχει μπαρ και λόμπι, έχει κι εστιατόριο, έχει και μια πισίνα στην ταράτσα αλλά τίποτα από αυτά δεν μοιάζει με άλλους αντίστοιχους χώρους.
Καλοδέχεται τους ξένους επισκέπτες που μένουν στο ξενοδοχείο αλλά καλοδέχεται και όλους εμάς. Κι όχι μόνο μας καλωσορίζει, αλλά μας φτιάχνει και κατάσταση, διαφορετική κάθε ώρα της ημέρας, ανάλογα με τις ανάγκες και τη διάθεση του καθενός μας, δίνοντας έμφαση στον όρο «κοινότητα», και μάλιστα παγκόσμια. Έχει μέχρι και χώρο εργασίας στον ημιώροφο για τον σύγχρονο εργαζόμενο, έχει και χώρο πολλαπλών χρήσεων στο υπόγειο, για μαθήματα γιόγκα, πιλάτες κι άλλες ομαδικές δράσεις ευεξίας και δημιουργίας.
Το ισόγειο έχει συγκεντρώσει σε έναν χώρο το λόμπι, το μπαρ, το εστιατόριο και τη μουσική γωνιά, όπου οι μουσικές που ακούγονται είναι με μια λέξη φανταστικές, χωρίς να σου σπάνε τα αυτιά. Μεγάλη υπόθεση αυτή. Είναι, επίσης, σε άμεση επικοινωνία με την υπέροχη αυλή δύο επιπέδων στην οποία μπορείς να καθίσεις σε τραπέζι αλλά και σε μαξιλάρες στα σκαλιά. Το εσωτερικό συνδυάζει με τόλμη διαφορετικά στιλ επίπλωσης, απίθανα χρώματα και υλικά κι όλα μαζί συνθέτουν έναν από τους πιο εμπνευσμένους χώρους που έχει σήμερα αυτή η πόλη. Πολύ θα ήθελα αυτόν τον πορτοκαλί καναπέ στο σαλόνι μου! Αν και θα έλεγε κανείς πως αυτό που υπερισχύει είναι το design vintage των 70s, η αύρα ή το vibe, αν προτιμάτε, είναι ολωσδιόλου σημερινό.
Στον ίδιο τόνο κινείται και η κουζίνα που έχει φτιάξει μια δεμένη ομάδα με σεφ τον Νίκο Δραντάκη με τον οποίο συνομίλησα για λίγο. Η καλή του ενέργεια δένει με το μέρος και βγαίνει στο νόστιμο φαγητό του: φαγητό κατ’ εξοχήν μεσογειακό, με έξυπνα twists μεν, αλλά με καθαρές γεύσεις και ταιριαστά αρώματα, ενίοτε ανατολίτικα. Κι εδώ απουσιάζουν οι ταμπέλες και τα «πρέπει». Όλα είναι για μοίρασμα, είτε φας για να χορτάσεις είτε για να τσιμπολογήσεις πίνοντας το ποτό σου. Λαμπρό παράδειγμα οι έξοχα τραγανές και αφράτες, συγχρόνως, patatas bravas με τις δύο σάλτσες, η ταραμοσαλάτα που μοσχοβολάει από το λάδι άνηθου με τα χειροποίητα αφράτα πιτάκια, η φάβα από ολόγλυκα μπιζέλια που «ξυπνάει» από το πικάντικο chorizo, οι κροκέτες που κλείνουν μέσα τους μοσχαρίσια μάγουλα και συνοδεύονται με τσαχπινιά από σάλτσα μαρινάρα και αντζούγια. Τα μανιτάρια κλείνονται σε ζύμη gyoza κι έχουν για συνοδεία μαγιονέζα με καβουρδισμένο σουσάμι, ενώ το αρνίσιο σουβλάκι μιλάει τα λεβαντίνικα χάρη στο θεσπέσιο άρωμα του κύμινου. Οι μερίδες είναι γενναιόδωρες και οι τιμές γλυκιές (από € 7 έως € 19). Εδώ αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω και για το εξαιρετικό σέρβις, όσο επαγγελματικό κι όσο φιλικό πρέπει, που αντανακλά με τη σειρά του την αίσθηση της χαράς τού να βρίσκεσαι εκεί.
Αυτά τα πολύ νόστιμα δοκίμασα το βράδυ που πήγα στο Okupa για τα οποία, μάλιστα, ακόμη μιλάει ο δεκαεξάχρονος ανιψιός μου που με συνόδευσε, έφηβος στην ηλικία αλλά ήδη κοσμογυρισμένος και επίσημα δηλωμένος foodie! Άλλωστε, από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, έτσι δεν είναι; Με έβαλε να του υποσχεθώ πως θα πάμε οπωσδήποτε όταν θα ξαναέρθει στην Ελλάδα και η θεία δεν χαλάει χατίρι! Αυτή τη φορά θα πάμε στο κυριακάτικο brunch για να απολαύσουμε, εκτός από τις νοστιμιές, και τις live jazz μουσικές που μαθαίνω ότι είναι σούπερ. Εις το επανιδείν, λοιπόν.
OKUPA
Ψαρομηλίγκου 9, Αθήνα 105 53. Τ. 2110109999
Website: https://www.okupa.com/
Instagram. https://www.instagram.com/okupa.athens
Facebook. https://www.facebook.com/p/Okupa-61552653866066/