Εσείς τι λέτε ότι είναι ο Λεξ;

Άρχισαν πάλι τα προ τριετίας χαΐρια με διάφορο κόσμο να προσπαθεί να καταλάβει το «φαινόμενο Λεξ». Τότε ήταν η συναυλία στο γήπεδο του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη που είχε κάνει πάταγο από το πουθενά, ενώ τώρα είναι το sold out της συναυλίας του στο ΟΑΚΑ που σημειώθηκε μέσα σε λίγες ώρες.

Μάλιστα το όλο θέμα μού θύμισε την θερινή συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλιμέρμαρο ή οποία επίσης είχε προκαλέσει σούσουρο με την επιτυχία της. Νομίζω ότι αυτό που ξαφνιάζει και επιχειρείται να ερμηνευθεί είναι το «λαϊκό» και η «λαϊκότητα». Αυτή η ευρεία αποδοχή που καταφέρνει να μιλά τη γλώσσα πολλών και αυτή η σύνδεση με το πώς θέλουν τα μεγάλα ακροατήρια να διασκεδάζουν σε κάθε εποχή, πάντα διέφευγαν (και θα διαφεύγουν) από όσους γράφουν αφ υψηλού αναλύσεις και κουνούν το δάχτυλο για το «χαμηλό επίπεδο».

Γιατί τι άλλο είναι για τη διανόηση το λαϊκό αν όχι «χαμηλό επίπεδο»; Τι κι αν σήμερα τα λαϊκά τύπου Καζαντζίδη εκτιμώνται βοηθούσης και της πατίνας του χρόνου; Στην εποχή τους ήταν και αυτά βδελυρά αποκυήματα της μπουζουκοκληρονομιάς.

Είναι ο Λεξ μια βελτιωμένη εκδοχή των τράπερς που απασχόλησαν την κοινή γνώμη προ λίγων ετών με τον στίχο τους που εξυμνούσε την παραβατικότητα και τους καλλιτέχνες της που συνόδευαν υπερήφανα τα τραγούδια τους με ανάλογο λάιφστάιλ; Η γρήγορη απάντηση είναι «ναι είναι». Όμως αυτό είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι υπάρχουν κοινές ρίζες, όπως ο αυτοθαυμασμός, οι επιλογές της αμφίεσης και των αξεσουάρ, το «attitude» που λένε οι αγγλοσάξωνες.

Όμως τα κομμάτια του έχουν δώσει πολλή προσοχή στη μουσική και την παραγωγή, ενώ οι στίχοι έχουν και κοινωνική χροιά- περιορισμένη αλλά έχουν. Δεν μπορεί να τεντώσει κανείς το εκάστοτε λαϊκό τραγούδι για να του κάνει τη δουλειά που θέλει, αλλά εγώ το ομολογώ: Αυτό που μου λείπει από τον Λεξ και από άλλους αξιόλογους έλληνες ράπερ (Bloody Hawk, Λόγος Τιμής, Εθισμός και άλλοι) είναι η πιο έντονη κοινωνική τοποθέτηση: το να μην είναι «το τομάρι μας πάνω από όλα» και να υπάρχει σε ευκρινή θέση το «εμείς».

Δεν είναι κακοί οι στίχοι του Λεξ ούτε ασύνδετοι από το τι συμβαίνει- αντίθετα, σε μεγάλο βαθμό το καταγράφουν και για αυτό ανήκει στον καλλιτέχνη ο χαρακτηρισμός του «λαϊκού». Εγώ στη θέση του θα ένιωθα την ευθύνη να επηρεάσω λίγο τους ανθρώπους στην κατεύθυνση της αλληλεγγύης και της αφύπνισης.

Αλλά εγώ, που δεν γεμίζω το ΟΑΚΑ για πλάκα.