Ωραία μικρά βιβλία για να διαβάζεις στα μέσα μεταφοράς

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς, παλεύονται μόνο με ενδιαφέροντα βιβλιαράκια ανά χείρας κι εμείς καταθέτουμε λίστα που σχηματίζει κυβέρνηση.

Ωραία μικρά βιβλία για να διαβάζεις στα μέσα μεταφοράς

Αν χρησιμοποιείς συχνά τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τότε μάλλον ήδη γνωρίζεις πως ένας από τους βασικούς κανόνες επιβίωσης εκεί μέσα, είναι το διάβασμα. Αν πάλι δεν το γνωρίζεις καλό είναι να το μάθεις, μιας και με ένα βιβλιαράκι ανά χείρας η κατάσταση σε λεωφορεία, μετρό, ΗΣΑΠ, τραμ και προαστιακούς δεν είναι και τόσο απάλευτη. Η γενική μας αρχή παραμένει πως περί βιβλιορέξεως Ροδακινόπιτα –γιατί ο Τομ Ρόμπινς ξέρει και να τον εμπιστεύεσαι- όμως όπως και να το κάνουμε ένα μικρό βιβλιαράκι μοιάζει ταμάμ επιλογή, ενόσω χρησιμοποιείς τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Για αυτό σου ετοιμάσαμε μια σένια λίστα με εξαιρετικούς πρόσφατους τίτλους, οι οποίοι θα σου κρατήσουν την καλύτερη συντροφιά μέχρι να φτάσεις στον τελικό προορισμό σου.

Η απεργία των ψηφοφόρων του Octave Mirbeau (εκδόσεις Άγρα)

Η Απεργία των ψηφοφόρων είναι ένα χρονικό αναρχικής έμπνευσης που δημοσιεύτηκε στις 28 Νοεμβρίου 1888 στην εφημερίδα Le Figaro. Για τον Mirbeau, η καθολική ψηφοφορία και η προσφυγή στις εκλογές δεν είναι τίποτε άλλο από μια απάτη στημένη από τους κυρίαρχους, για να αποκτούν φτηνά τη συναίνεση αυτών τους οποίους καταπιέζουν και εκμεταλλεύονται. Καλεί λοιπόν τους ψηφοφόρους να απεργήσουν στις κάλπες και να φερθούν όχι σαν αγελαία πρόβατα αλλά ως πολίτες πνευματικά διαυγείς.

Στα δύο κείμενα που περιλαμβάνονται εδώ, ο Mirbeau πραγματεύεται το θέμα της εξουσίας, όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο ασκείται στο άτομο, αλλά επίσης, και κυρίως, για τον τρόπο που την εσωτερικεύουν και την ενστερνίζονται οι ίδιοι οι κυβερνώμενοι. Μέσα σε 40 σελίδες ο συγγραφέας με τον γνωστό ευφυή του τρόπο καταφέρνει να παρουσιάσει ένα έργο το οποίο είναι βέβαιο ότι θα επαναπροσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το υψίστης πολιτικής σημασίας ζήτημα της ψηφοφορίας.

Περίληψη εδώ 

Ζήσε γρήγορα της Μπριζίτ Ζιρό (εκδόσεις Καστανιώτη)

Σε τούτο το βιωματικό βιβλίο, μια συγκινητική σπουδή πάνω στην απώλεια που τιμήθηκε με το Βραβείο Goncourt, η Μπριζίτ Ζιρό ανασυστήνει θαυμαστά έναν έρωτα πέραν του θανάτου. Με μια γεμάτη ένταση αφήγηση, η οποία λειτουργεί ως πραγματική αντίστροφη μέτρηση, η συγγραφέας προσπαθεί να κατανοήσει τι οδήγησε στο δυστύχημα που κόστισε τη ζωή του Κλοντ, του άντρα της, στις 22 Ιουνίου 1999. Μέσα από τις 168 σελίδες του βιβλίου ξετυλίγεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, που κερδίζει τον αναγνώστη από την πρώτη κιόλας στιγμή. Βαθύ, συμβολικό, ρεαλιστικά, αθεράπευτα ρομαντικό και εξίσου συγκινητικό το βιβλίο της Ζιρό είναι ένα ταχύρρυθμο μάθημα ζωής που οφείλεις να αποστηθίσεις.

Περίληψη εδώ 

Τα τρία φώτα της Claire Keegan (εκδόσεις Μεταίχμιο)

Ένα σύγχρονο κλασικό, μια σπαρακτική ιστορία για τα παιδικά χρόνια, την απώλεια, και πρωτίστως την αγάπη. Ούτε καν 100 σελίδες δεν είναι αυτό το διαμαντάκι της Keegan το οποίο χάρη στην πυκνή γραφή και την χειρουργική σχεδόν ακρίβεια με την οποία η συγγραφέας χρησιμοποιεί τις λέξεις, μπορεί να διαβαστεί σε μια ή δυο μετακινήσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τα τρία φώτα είναι ένα γενναιόδωρο βιβλίο που δεν φοβάται να αναμετρηθεί με όσα ανείπωτα διαφεντεύουν την ψυχή μας, ενόσω κραυγάζουν για να πάρουν επιτέλους φωνή και να αποκαλύψουν μια δυσβάσταχτη αλήθεια.

Περίληψη εδώ 

Ανταρκτική του Olivier Bleys (εκδόσεις Κέδρος)

Η Ανταρκτική είναι ένα μυθιστόρημα φιλοσοφικό και περιπετειώδες ταυτόχρονα, διαποτισμένο από μαύρο χιούμορ. Εδώ μπορεί να ξέρουμε τον δολοφόνο από τις πρώτες σελίδες, όμως ήρωες και αναγνώστες βρίσκονται στο κατόπι του όταν εκείνος αποδρά για να γλιτώσει τις συνέπειες των πράξεών του. O συγγραφέας φτιάχνει ένα στιβαρό μυθιστόρημα που δεν κάνει καθόλου κοιλιά, αφού σελίδα τη σελίδα η ιστορία εξελίσσεται, αποκαλύπτοντας  αφηγηματικό πλούτο και  καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Η αγωνία μεγαλώνει όσο φτάνουμε προς το τέλος, αναγκάζοντας μας να παραδεχθούμε ότι η Ανταρκτική θα απασχολήσει τις βιβλιοσυζητήσεις μας για καιρό το επόμενο διάστημα.

Περίληψη εδώ 

Η οικογένεια της Sara Messa (εκδόσεις Ίκαρος)

Η Sara Mesa αποδεικνύει για μία ακόμη φορά την ικανότητά της να απογυμνώνει την ανθρώπινη συμπεριφορά δημιουργώντας μια συναρπαστική ακτινογραφία της οικογένειας. Ταυτόχρονα εκφράζει την έντονη επιθυμία της για ελευθερία και ασκεί κριτική στους πυλώνες που παραδοσιακά στήριζαν –και σε μεγάλο βαθμό στηρίζουν ακόμη– το θεσμό της οικογένειας: αυταρχισμός και υπακοή, ντροπή και σιωπή. Αυτό εδώ το βιβλιαράκι δεν θα μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, κι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το κουβαλάς μαζί σου σε κάθε σου μετακίνηση για να μπορέσεις να διαβάσεις έστω και λίγες έξτρα σελίδες, ενόσω διαρκεί το «ταξίδι» σου.

Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς κι από τον τίτλο, πρωταγωνίστρια στο βιβλίο της Messa είναι η Οικογένεια που δεσπόζει ως μια αδιόρατη φιγούρα σε όλο το βιβλίο. Η Μessa με μια σχεδόν ψυχαναλυτική αφήγηση καταφέρνει και ξεκλειδώνει πολλά από τα μυστικά και τα ψέματα, με τα οποία τροφοδοτούνται οι οικογενειακές σχέσεις, ενόσω τα μέλη τους προσπαθούν να απαγκιστρωθούν από αυτά. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αρετή ενός βιβλίου, που δικαίως έχει ενθουσιάσει το αναγνωστικό κοινό της χώρας.

Περίληψη εδώ 

Όνειρα Τραίνων του Ντένις Τζόνσον (εκδόσεις Αντίποδες)

Στην αριστουργηματική του νουβέλα, ο Τζόνσον με απλό, οξυδερκές και συγκινητικό ύφος κατορθώνει να συμπυκνώσει την ουσία ολόκληρης της ζωής ενός ανθρώπου, η οποία είχε ξεκινήσει με ένα δρομολόγιο του τραίνου που δεν μπορούσε να θυμηθεί, και τελείωσε την ώρα που καθόταν και περίμενε έξω από ένα τραίνο μέσα στο οποίο βρισκόταν ο Έλβις Πρίσλεϋ.

Κάθε βιβλίο του Ντένις Τζόνσον επιβεβαιώνει το ταλέντο του σπουδαίου γραφιά, που διατηρεί μια σχέση σχεδόν ερωτική τόσο με τους χαρακτήρες όσο και με τις λέξεις του. Μετρημένος μα ποτέ κουραστικός, βαθύς μα ποτέ ξέπνοος, πνευματώδης μα ποτέ ελιτιστής ο λόγος του Τζόνσον κρύβει την αλήθεια του και μια οικειότητα που κάθε αναγνώστης έχει ανάγκη. Κι αυτό συμβαίνει γιατί δεν φοβάται να στρέψει το είδωλο που αντικρύζουν οι ήρωες του στον καθρέπτη πάνω μας, όχι διδακτικά ούτε κουνώντας μας το δάχτυλο. Αντίθετα το κάνει με εκείνη την ανακουφιστική δύναμη του storytelling την οποία μοιάζει να κληρονόμησε από το Ρέιμοντ Κάρβερ και τιμά δεόντως σε κάθε του δημιούργημα.

Περίληψη εδώ 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v