Ο μεσημεριανός ύπνος συνδέεται με το σάκχαρο και την υπέρταση
Mελέτη σε περισσότερους από 3000 ενήλικες ρίχνει φως στον αντίκτυπο της μεγάλης σιέστας σ την υγεία μας.
Μια νέα μελέτη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον κίνδυνο παχυσαρκίας, μεταβολικού συνδρόμου και υπέρτασης που σχετίζονται με μεγαλύτερη διάρκεια της ημερήσιας σιέστας.
Τα αποτελέσματα της μελέτης, η οποία διεξήχθη από ερευνητές του συστήματος υγείας Mass General Brigham, υποδεικνύουν ότι η αυξημένη διάρκεια της σιέστας ή του μεσημεριανού ύπνου, συσχετίστηκε με υψηλότερο ΔΜΣ, περίμετρο μέσης, γλυκόζη νηστείας, διαστολική αρτηριακή πίεση και συστολικό αίμα.
«Δεν είναι όλες οι σιέστες ίδιες. Η χρονική διάρκεια, η θέση του ύπνου και άλλοι συγκεκριμένοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα για την υγεία από έναν υπνάκο», είπε η ανώτερη ερευνήτρια Marta Garaulet, PhD, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Διαταραχών Ύπνου και Κιρκάδιου στο Brigham and Women's Hospital.
Μια προηγούμενη μελέτη που πραγματοποιήσαμε σε μεγάλο πληθυσμό στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε διαπιστώσει ότι οι σιέστες συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας. Θέλαμε να προσδιορίσουμε αν αυτό θα ίσχυε σε μια χώρα όπου οι σιέστες αποτελούν χαρακτηριστικό του πληθυσμού, όπως στην Ισπανία, καθώς και πώς η χρονική διάρκεια για τις σιέστες σχετίζεται με τη μεταβολική υγεία».
Το βάρος που επιβαρύνει τα συστήματα υγείας από την επιδημία της παχυσαρκίας είναι απαράμιλλο στη σύγχρονη εποχή, με την κρίση να αναμένεται μόνο να επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες. Τα τελευταία αρκετά χρόνια, έχει αρχίσει να αναδύεται έρευνα που σκιαγραφεί την πιθανότητα αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακά νοσήματα και θνησιμότητα από κάθε αιτία.
Στην τρέχουσα μελέτη, η Garaulet και μια ομάδα συναδέλφων προσπάθησαν να αξιολογήσουν εάν οι μεγαλύτεροι μεσημεριανοί ύπνοι συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου.
Έχοντας αυτό υπόψη, οι ερευνητές σχεδίασαν τη μελέτη τους ως μια συγχρονική ανάλυση ασθενών από τη μελέτη ONTIME, η οποία περιελάμβανε περισσότερους από 3000 ενήλικες ασθενείς από τον πληθυσμό της Μεσογείου. Για τους σκοπούς της ανάλυσης, η διάρκεια της σιέστα χρησιμοποιήθηκε ως βάση, με τους μεγάλους μεσημεριανούς ύπνους να θεωρούνται περισσότερο από 30 λεπτά και οι σύντομοι μεσημεριανοί ύπνοι να θεωρούνται 30 λεπτά ή λιγότερο.
Μετά την ανάλυση, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι παρατεταμένες σιέστες συσχετίστηκαν με αυξημένες τιμές ΔΜΣ, περιφέρεια μέσης, γλυκόζη νηστείας, συστολική αρτηριακή πίεση και διαστολική αρτηριακή πίεση, καθώς και με υψηλότερο επιπολασμό μεταβολικού συνδρόμου (41%, P=,015). Ωστόσο, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η πιθανότητα αυξημένης συστολικής αρτηριακής πίεσης ήταν χαμηλότερη στην ομάδα με σύντομη σιέστα σε σχέση με την ομάδα χωρίς σιέστα.
«Αυτή η μελέτη δείχνει τη σημασία της εξέτασης της διάρκειας της σιέστα και εγείρει το ερώτημα εάν ο σύντομος ύπνος μπορεί να προσφέρει οφέλη για την υγεία. Πολλά ιδρύματα συνειδητοποιούν τα οφέλη του σύντομου μεσημεριανού ύπνου, κυρίως για την παραγωγικότητα της εργασίας, αλλά και όλο και περισσότερο για τη γενική υγεία. Εάν μελλοντικές μελέτες τεκμηριώσουν περαιτέρω τα πλεονεκτήματα των μικρότερης διάρκειας μεσημεριανών ύπνων, θα μπορέσουμε να προσδιορίσουμε τη βέλτιστη διάρκειας του ύπνου και την αναγνώριση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων στην υγεία και των αυξήσεων παραγωγικότητας που μπορεί να προκύψουν από αυτό», δήλωσε ο ερευνητής της μελέτης Frank Scheer, PhD, ανώτερος νευροεπιστήμονας και καθηγητής στο Πρόγραμμα Ιατρικής Χρονοβιολογίας στο Τμήμα του Brigham's Sleep and Circadian Disorders.
Πηγή.
