Μια και μιλούσαμε πρόσφατα περί τυριών, θα έχετε σίγουρα αντιληφθεί (και, ελπίζω, δοκιμάσει) την γαστρονομική τάση συνδυασμού τυριού με μέλι. Γενικά, ο συνδυασμός αλμυρών και γλυκών τροφίμων είναι ιδιαίτερα νόστιμος, γιατί δημιουργεί όμορφες γευστικές αντιθέσεις στο στόμα.
Εσείς το έχετε δοκιμάσει; Για παράδειγμα εμένα μου αρέσει φοβερά να συνδυάζω (και σας το προτείνω) μία αλμυρή γραβιέρα (Κρήτης, ας πούμε, που τη μελετούσαμε) με μέλι. Μπορείτε επίσης να συνδυάσετε εξαιρετικά κάποια πιο κρεμώδη τυριά (gorgonzola, brie, camembert) με μαρμελάδες τύπου fruit jelly (καλύτερα όχι τις πολύ παραδοσιακές που είναι συμπυκνωμένες με μπόλικη έξτρα ζάχαρη). Τέλος, συνιστώ και τον συνδυασμό λευκών τυριών (μανούρι, μυζήθρα, ανθότυρο - καλύτερα όχι φέτα) με μέλι, αλλά και με ένα όχι πολύ έντονα φρουτένιο γλυκό του κουταλιού.
Όλα αυτά μπορείτε να τα φάτε είτε μετά το φαγητό (και, αν το γεύμα είναι large, πριν το γλυκό), είτε από μόνο του σαν ένα σνακ, μαζί με ένα ποτηράκι κρασί. Βεβαίως, ανθότυρο με μέλι πάνω σε ψωμί ή παξιμάδι είναι και ένα εξαιρετικό (και απολαυστικά πλήρες) πρωινό.
Αν αναρωτιέστε τι μέλι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, δεν έχετε παρά να διαλέξετε από τα πάμπολλα που προσφέρει η Ελληνική φύση. Θα εξαιρούσα ίσως το Μέλι Βανίλια Ελάτης (σπεσιαλιτέ της Ορεινής Αρκαδίας) που είναι βεβαίως νοστιμότατο, αλλά αρκετά πλούσιο και παχύρευστο για τέτοιου είδους χρήση. Αν βέβαια έχετε άλλη άποψη και μπορείτε να μου προτείνετε συνδυασμό με το συγκεκριμένο, είμαι όλος αυτιά. Εγώ θεωρώ εξαιρετικό για συνδυασμό με τυρί το μέλι ανθού πορτοκαλιάς που έχει πλούσια και περίτεχνα αρώματα και δίνει όμορφα πικάντικες προεκτάσεις στη γεύση του τυριού. Φοβερό επίσης (για τους φίλους του είδους) το μέλι τρούφας, που κάνει το παιχνίδι των γεύσεων ακόμα πιο πολύπλοκο. Θέλει λίγο προσοχή, μόνο, γιατί ορισμένες τέτοιες ετικέτες που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχουν πολύ έντονο (και αρκετά τεχνητό) άρωμα τρούφας, και το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο με το αρχικά επιθυμητό.
Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω με κρασί έχει επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αν το τυρί είναι πλούσιο σε γεύση και ώριμο (ας πούμε μία παλαιωμένη γραβιέρα ή ένα πεκορίνο) τότε θα το συνδυάσετε με ένα φρουτώδες και όχι πολύ παλαιωμένο ερυθρό (ένα σχετικά φρέσκο Αγιωργίτικο, μία νεαρή Rioja ή ένα σχετικά νεαρό Chianti). Συνδυάστε τα βαρελάτα λευκά κρασιά με έντονα καπνιστά τυριά, και τα πιο αρωματικά κρασιά (Μοσχάτο, Gewurztraminer) με τα πιο "έντονα αρωματικά" τυριά της Γαλλίας και της Ιταλίας (προσπαθούσα να αποφύγω τον... επιστημονικό όρο "άρωμα ποδαρίλας" αλλά να που τελικά δεν τα κατάφερα). Αν, λόγω του μελιού - ή απλά λόγω γούστου - θέλετε κάτι σε γλυκό κρασί, να έχετε πάντα υπόψη σας το Βισάντο της Σαντορίνης, κάποια γλυκά Αγιωργίτικα από τη Νεμέα, ή, αν θέλετε κάτι πιο σπέσιαλ, ένα Mas Amiel από τον Ροδανό ή ένα Sauternes από το Μπορντώ. Μπορείτε επίσης να έχετε stand-by και ένα ημίξηρο ροζέ ή μία demi-sec Σαμπάνια, για να δώσετε στην όλη τελετουργία ένα πιο κεφάτο ύφος...
Αν κάνετε λίγη υπομονή μέχρι τον επόμενο ΟΙΝΟΧΟΟ (αρχές Απριλίου, θα σας ενημερώσω), θα διαβάσετε τη συνέντευξη που πήρα στην Fiona Beckett, αυθεντία διεθνώς σε θέματα περίεργων γεύσεων και συνδυασμών φαγητού και κρασιού.
Α, επίσης, οι φίλοι του "Cheese & Wine" μπορούν να αντικαταστήσουν το μέλι ή τη μαρμελάδα με ζελέ κρασιού, το οποίο είναι μία πρωτότυπη και φοβερά γευστική ιδέα. Σας έχω μάλιστα και συνταγή γι αυτό, αλλά θα πρέπει να μου δώσετε λίγο χρόνο για να την τελειοποιήσω πριν τη μοιραστώ μαζί σας...
