Σχιζοφρένεια: Όχι μία, αλλά οκτώ παθήσεις
Σε μία από τις πιο σημαντικές μελέτες στην ιστορία της πάθησης, οι επιστήμονες βρήκαν ότι η σχιζοφρένεια δεν αποτελεί μία, αλλά είναι συνδυασμός οκτώ διαφορετικών παθήσεων.
Πρόκειται για την πιο παρεξηγημένη ψυχική ασθένεια, όμως η ομάδα του Washington University School φαίνεται να έφτασε ένα βήμα παραπέρα στο να κατανοήσει πώς «δουλεύει» η σχιζοφρένεια.
Αφού ανέλυσαν το DNA περισσότερων από 4.000 ασθενών, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σχιζοφρένεια δεν είναι μια κληρονομική πάθηση, όπως ήταν μέχρι πρότινος γνωστό, αλλά οκτώ ξεχωριστές γενετικές παθήσεις, καθεμία από τις οποίες έχει το δικό της προφίλ συμπτωμάτων.
Οι παθήσεις αυτές, σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημόνων, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και, εν τέλει, συντελούν στην εμφάνιση της ασθένειας. «Τα γονίδια δεν δουλεύουν μόνα τους. Λειτουργούν σαν μία ορχήστρα, και για να καταλάβουμε πως δρουν θα πρέπει να γνωρίζουμε όχι μόνο ποια είναι τα μέλη της ορχήστρας, αλλά και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους», δηλώνει ο επικεφαλής της έρευνας Δρ. C. Robert Cloninger.
Αντί λοιπόν να εστιάσει το ενδιαφέρον της στα γονίδια τα οποία συνδέονται με τη σχιζοφρένεια, η ομάδα ασχολήθηκε με τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γονιδίων, έτσι ώστε να απομονώσει τις ακριβείς αιτίες της ασθένειας.
Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μελλοντικά θα μπορέσουν να γιατρέψουν τους ασθενείς που ταλαιπωρούνται από τη σχιζοφρένεια, μιας και έχουν ταυτοποιήσει τις γενετικές αλλαγές οι οποίες ευθύνονται για τα συμπτώματά της.
Ν.Γ.
Αφού ανέλυσαν το DNA περισσότερων από 4.000 ασθενών, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σχιζοφρένεια δεν είναι μια κληρονομική πάθηση, όπως ήταν μέχρι πρότινος γνωστό, αλλά οκτώ ξεχωριστές γενετικές παθήσεις, καθεμία από τις οποίες έχει το δικό της προφίλ συμπτωμάτων.
Οι παθήσεις αυτές, σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημόνων, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και, εν τέλει, συντελούν στην εμφάνιση της ασθένειας. «Τα γονίδια δεν δουλεύουν μόνα τους. Λειτουργούν σαν μία ορχήστρα, και για να καταλάβουμε πως δρουν θα πρέπει να γνωρίζουμε όχι μόνο ποια είναι τα μέλη της ορχήστρας, αλλά και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους», δηλώνει ο επικεφαλής της έρευνας Δρ. C. Robert Cloninger.
Αντί λοιπόν να εστιάσει το ενδιαφέρον της στα γονίδια τα οποία συνδέονται με τη σχιζοφρένεια, η ομάδα ασχολήθηκε με τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γονιδίων, έτσι ώστε να απομονώσει τις ακριβείς αιτίες της ασθένειας.
Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μελλοντικά θα μπορέσουν να γιατρέψουν τους ασθενείς που ταλαιπωρούνται από τη σχιζοφρένεια, μιας και έχουν ταυτοποιήσει τις γενετικές αλλαγές οι οποίες ευθύνονται για τα συμπτώματά της.
Ν.Γ.
