Καλοκαιρινά X-treme sports: Εκτινάξτε την αδρεναλίνη!

Ρακέτες, beach volley και... τάβλι. Καλά είναι αυτά, αλλά μήπως να ανεβάσουμε λίγο τις στροφές; Όσοι νομίζουν ότι τα καλοκαιρινά extreme sports, είναι μόνο για αθλητές, απλώς κάνουν λάθος. Μάθετε πως να διασκεδάστε στην παραλία ανεβάζοντας την αδρεναλίνη σας.   
Καλοκαιρινά X-treme sports: Εκτινάξτε την αδρεναλίνη!
της Έλενας Μπούλια

Δεν βαρεθήκατε να λιώνετε στην ξαπλώστρα κάτω από τον καυτό ήλιο; Το καλοκαίρι θέλει δράση, ενέργεια, παιχνίδια με τη θάλασσα. Διανύουμε την εποχή των extreme summer sports, αθλημάτων που μας... τσαλαβουτάνε στο νερό, μας πετάνε στον αέρα και κάνουν την αδρεναλίνη μας να χτυπάει κόκκινο.

Τα extreme sports ανήκουν στην κατηγορία των αθλημάτων που σε γενικές γραμμές απαιτούν ένα συνδυασμό ταχύτητας, ύψους, κινδύνου καιγενικώς... ακροβατικών. Ο ορισμός, βέβαια, της λέξης εξελίσσεται και από τις δεκαετίες του ’70 και ’80, όταν μόνο η αναρρίχηση θεωρείτο extreme sport. Σήμερα ο όρος έχει φτάσει να σημαίνει αθλήματα που προκαλούν εξάψεις αδρεναλίνης, όπως snowboard, snowblade, skateboard, kite surfing κ.α.

Πάμε να δούμε σε ποια summer extreme sports θα επιδοθούμε φέτος το καλοκαίρι, τι χρειάζεται να ξέρουμε για αυτά και τι να προσέχουμε.

1. Surfing

Το surfing είναι από τα λίγα αθλήματα που χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο τις δυνάμεις της φύσης για να πραγματοποιηθεί. Και όταν λέμε δυνάμεις δεν εννοούμε αέρα αλλά κύμα. Το σημαντικότερο είναι η θάλασσα να έχει τόσο κύμα όσο χρειάζεται για να σχηματιστούν αυτά που οι surfers αποκαλούν «γραμμές». Το σπορ αυτό έχει πλάκα, έχει ένταση και απευθύνεται σε αυτούς που λατρεύουν το νερό.

Οι λάτρεις του surf σε καμία περίπτωση δεν περιμένουν να καλοκαιριάσει για να επιδοθούν στο αγαπημένο τους hobby. Το πραγματικό surfing, άλλωστε, αποτελεί ένα ολόκληρο lifestyle και χρειάζονται χρόνια για να εξασκηθεί κανείς ώστε να «καβαλήσει» το κύμα.

Ωστόσο, με προαπαιτούμενη την καλή φυσική κατάσταση, μπορεί κανείς να δοκιμάσει και να καταφέρει έστω λίγο paddling. Τι σημαίνει αυτό; Ξαπλώνετε μπρούμυτα στη σανίδα, ανασηκώνετε το στήθος, ρίχνετε όλο το βάρος του σώματος στο κέντρο της σανίδας (και της μέσης σας) και χρησιμοποιείτε τα χέρια σαν κουπιά για να κινηθείτε πάνω στο νερό. Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι γιατί απαιτεί άριστη ισορροπία και μία σχετική ταχύτητα. Μετά το paddling θα ακολουθήσει και το ανέβασμα στη σανίδα… αλλά μην ξεθαρρεύετε ακόμα, ειδικά αν είστε πρωτάρηδες.

Για το surfing θα χρειαστείτε την κατάλληλη σανίδα (φτιαγμένη από ένα αφρώδες υλικό και επαλειμμένη με φάιμπεργκλας για να είναι δυνατή αλλά ελαφριά), την ειδική ισοθερμική στολή (φτιαγμένη από νεοπρένιο, ένα ελαστικό, συνθετικό υλικό από καουτσούκ, και με μήκος που εσείς επιλέγετε) και το κερί για τη σανίδα (χρησιμοποιείται για επάλειψη στη σανίδα έτσι ώστε να μη γλιστράτε όταν θα είστε ανεβασμένοι πάνω).

2. Windsurfing

Η ιστιοσανίδα, όπως λέγεται στα ελληνικά, είναι η απλούστερη μορφή ιστιοφόρου σκάφους. Η βασική της διαφορά από το surf, πέρα από το πανί, είναι ότι δεν απαιτεί κύμα αλλά αέρα, που να μην ξεπερνά όμως τους 4 με 5 κόμβους. Αν δεν φυσάει, λοιπόν, τη μέρα που θα έχετε όρεξη για windsurfing… καλύτερα να το ξεχάσετε. Έχει και αυτό το σπορ αμέτρητους φίλους και φανατικούς, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι έχει γίνει Ολυμπιακό αλλά και επαγγελματικό άθλημα (Ποιος ξεχνά τον Χρυσό Ολυμπιονίκη Νίκο Κακλαμανάκη, τον πρώτο άνθρωπο που διέσχισε 200 χλμ. στο Αιγαίο με ιστιοσανίδα;).

Λίγες ώρες στο νερό φτάνουν για να μάθει κανείς τα βασικά, δηλαδή να μένει όρθιος στη σανίδα, να στρίβει και να κρατά πορεία προς ένα συγκεκριμένο σημείο. Οπωσδήποτε, όμως, χρειάζονται μαθήματα από έμπειρους δασκάλους. Ακόμα πάντως και να μην καταφέρετε όλα τα παραπάνω, το windsurfing είναι τόσο διασκεδαστικό, που άπαξ και ξεκινήσετε, θα «κολλήσετε» για όλο το καλοκαίρι.

Στον εξοπλισμό του windsurf το βασικότερο όλων είναι η ιστιοσανίδα. Αυτή είναι ευέλικτη στη θάλασσα και εύκολη στη μεταφορά της. Αποτελείται από το board (τη σανίδα) και το rig (άλμπουρο, πανί, μάτσα και σύνδεσμος μαζί). Σημαντικό επίσης είναι, πέρα από τη στολή, ο αθλητής να φορά γιλέκο-σωσίβιο, δέστρες στη μέση που βοηθούν στο χειρισμό του άλμπουρου και τον ασφαλίζουν πάνω στην ιστιοσανίδα αλλά και ειδικά αντιολισθητικά παπούτσια.

3. Waterskiing

Το θαλάσσιο σκι το γνωρίζετε. «Εφευρέθηκε» το 1922, όταν ο Ralph Samuelson, έδεσε δύο σανίδες στα πόδια του και άρπαξε ένα σκοινί που είχε ενώσει στο σκάφος του, στη λίμνη Pepin της Μινεσότα. Από τότε το άθλημα εξελίχθηκε, απέκτησε το δικό του κοινό και έγινε το νούμερο ένα extreme sport του καλοκαιριού.

Και επειδή «κάθε αρχή και δύσκολη» το πρώτο βήμα για το waterski απαιτεί τη και τη μεγαλύτερη προσπάθεια. Ο αθλητής πρέπει να βουλιάξει στο νερό με τα γόνατα λυγισμένα και τα χέρια τεντωμένα σε ευθεία, ενώ οι μπροστά άκρες των πέδιλων του σκι πρέπει να κοιτούν προς τα πάνω και το σκοινί να βρίσκεται ανάμεσα στα πέδιλα. Όταν ο σκιέρ είναι έτοιμος το σκάφος ξεκινά με ταχύτητα και έτσι ο σκιέρ τραβιέται έξω από το νερό και «ισιώνει».

Σημαντικό είναι να υπάρχει και ένα δεύτερο άτομο πάνω στο σκάφος που θα έλκει τον σκιέρ, το οποίο θα ελέγχει την ισορροπία του και θα ενημερώνει τον οδηγό αν τυχόν αυτός πέσει. Η επικοινωνία ανάμεσα στον σκιέρ και τα άτομα στο σκάφος διεξάγεται με νοήματα.

Αφού καταφέρει κανείς να σηκωθεί, τα πράγματα μετά είναι πολύ πιο εύκολα. Το σώμα πρέπει να κρατιέται ελαφρώς γερμένο προς τα μπρος, τα γόνατα πρέπει να είναι πάντα λυγισμένα και τα χέρια, με ελαφρώς λυγισμένους αγκώνες, να κρατούν γερά το σκοινί. Σημαντικό είναι να σταθεί κανείς όρθιος μόνο όταν τα σκι θα είναι παράλληλα προς την επιφάνεια της θάλασσας για να μη χάσει την ισορροπία.

Και σε αυτό το σπορ, ο εξοπλισμός αφορά φυσικά τα σκι, δύο πέδιλα από φάιμπεργκλας (μήκους 170 εκατοστών) με μεγάλη αντοχή και ελαστικότητα, δέστρες (μοιάζουν με μποτάκια) που στερεώνονται πάνω στα πέδιλα και πρέπει να εφαρμόζουν καλά στα πόδια, το σκοινί ρυμούλκησης με τη λαβή του, γιλέκο-σωσίβιο και γάντια για καλύτερο κράτημα στη λαβή.

4. Wakeboarding

Μεταγενέστερο του θαλάσσιου σκι είναι το wakeboard ή σκι με μονή σανίδα. Σε αυτό η σανίδα είναι μικρότερη σε μήκος αλλά αρκετά φαρδύτερη, ενώ και εδώ υπάρχουν δέστρες για να κρατούν τα πόδια σταθερά.

Το σπορ αυτό προτιμάται από όσους κάνουν skateboard ή snowboard γιατί η στάση του σώματος είναι πανομοιότυπη, αφού ο αναβάτης στέκεται σε πλάγια θέση. Οι ελιγμοί με τις σανίδες αυτές είναι ευκολότεροι, ενώ οι φιγούρες και τα άλματα δίνουν και παίρνουν.

Οι έμπειροι σκιέρ μπορούν να κάνουν σλάλομ, να στρίβουν και να αλλάζουν χέρια, να πηγαίνουν με την όπισθεν… Αν είστε αρχάριοι, όμως, ακολουθήστε τις οδηγίες που δώσαμε για το θαλάσσιο σκι, φορέστε το σωσίβιό σας και συμβιβαστείτε με μία χαλαρή βόλτα.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι μετά το wakeboard ξεπήδησαν και διάφορα παρόμοια σπορ. Κάποιοι, λοιπόν, εφάρμοσαν το kneeboard, που μοιάζει με το wakeboard αλλά η στάση του σώματος είναι γονατιστή, και το κέντρο βάρους είναι πολύ χαμηλότερα με αποτέλεσμα να διατηρείται καλύτερη ισορροπία. Άλλοι πάλι, πολύ πιο αδίστακτοι και τολμηροί, εμπνεύστηκαν το barefoot waterskiing (ή barefooting), θαλάσσιο σκι δηλαδή χωρίς πέδιλα… χωρίς τίποτα! Αν είστε άπειροι στα συγκεκριμένα σπορ σας συμβουλεύουμε να μην τα δοκιμάσετε γιατί οι πτώσεις από αυτά είναι συχνές και ιδιαίτερα επώδυνες.

5. Kiteboarding
 
Αναμφισβήτητα το πιο hot καλοκαιρινό extreme sport είναι το kiteboarding. Το άθλημα αυτό προέρχεται από το συνδυασμό πολλών άλλων (windsurfing, waterski, wakeboard, paragliding), ενώ ο εξοπλισμός του αναβάτη είναι αρκετά πιο πολύπλοκος αλλά και πολύ ελαφρύτερος.

Για το kiteboard ο αναβάτης χρησιμοποιεί μία σανίδα, ή σκάφος σύμφωνα με την ορολογία, την οποία οδηγεί ενώ κρατά μια μάτσα με μακριά σχοινιά που τον συνδέει με έναν αετό. Το βασικό στοιχείο του σπορ που το κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα είναι η δύναμη της άντωσης, με την οποία ο αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει την έλξη του αετού προς τα πάνω για να πραγματοποιήσει πολύ ψηλά άλματα και εντυπωσιακούς ελιγμούς.

Το kiteboard είναι αρκετά εξειδικευμένο σπορ και για να το καταφέρει κανείς χρειάζονται πολλές ώρες μαθημάτων αλλά και πολύ καλή φυσική κατάσταση. Σε πολύ γενικές γραμμές πάντως, η τεχνική για να ξεκινήσετε είναι να απλώσετε στην παραλία τα σχοινιά, να φουσκώσετε τον αετό σας με τη βοήθεια ενός δεύτερου ατόμου (και φυσικά του αέρα) και να δεθείτε σε αυτόν με ειδικές ζώνες (Η στολή και το σωσίβιο είναι παραπάνω από απαραίτητα σε αυτό το σπορ).

Έπειτα, πρέπει να κατευθυνθείτε στο νερό σε βάθος μέχρι τη μέση σας. Ο αετός, τον οποίον θα κρατάτε σφιχτά με τον ένα σας χέρι, θα έχει ωστόσο σηκωθεί στον αέρα. Τότε με γρήγορες κινήσεις πρέπει να φορέστε τις δέστρες της σανίδας στα πόδια σας. Όταν θα έχετε τοποθετήσει καλά και τα δύο πόδια στην σανίδα και θα κρατάτε και με τα δύο χέρια τον αετό, θα είστε έτοιμοι να… χορέψετε στο κύμα και τους αιθέρες.

6. Tubing

Το πιο… light όλων των καλοκαιρινών extreme sports είναι το tubing! Είναι, άλλωστε, και αυτό που συναντάμε συχνότερα στις οργανωμένες παραλίες, αφού μπορούν να το ασκήσουν άτομα κάθε ηλικίας, ακόμα κι αν η φυσική τους κατάσταση δεν είναι η ιδανική.

Τα tubes, που μοιάζουν με γιγαντιαία ντόνατς, είναι φουσκωτά πλαστικά που επιπλέουν στο νερό, ενώ διαθέτουν και ειδικές λαβές για να κρατιέται από αυτές ο αναβάτης. Το «άθλημα» σχετίζεται λίγο πολύ με το windsurfing, αφού και τα tubes δένονται με σχοινιά σε σκάφος που τα έλκει με μεγάλη ταχύτητα.

Ο σκοπός είναι να απολαύσουν οι αναβάτες μία τρελή κούρσα στο νερό, με πολλά σκαμπανεβάσματα, πεσίματα και στροφές, χωρίς να διατρέχουν όμως κανένα σωματικό κίνδυνο αφού όλοι φορούν γιλέκα-σωσίβια. Στο σκάφος, άλλωστε, υπάρχουν -ή πρέπει να υπάρχουν- άτομα για την επίβλεψη των αναβατών.

Όπως τα παραπάνω, έτσι και αυτό το άθλημα επεκτάθηκε με τα χρόνια και, όμοια με τα tubes, δημιουργήθηκαν «μπανάνες» που χωράνε 8-9 άτομα, «καναπέδες», για δύο ή τρία άτομα, και διάφορα άλλα φουσκωτά παιχνίδια που μπορούν να έλκονται από σκάφος. Και η πιο πρόσφατη τρέλα που συνδυάζει το kiteboard και τα tubes; Το kitetubing! (Δείτε το σχετικό βίντεο). 

Σε κάθε περίπτωση extreme sport πάντως το σημαντικότερο όλων είναι η διασκέδαση, το παιχνίδι με το νερό και το άφθονο γέλιο. Απολαύστε τα άφοβα! 
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v