Ο καταστροφικός "Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο Κρασί" - Μέρος 1ον

Μια πρώτη εισαγωγή στο θέμα του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης που επιβλήθηκε πρόσφατα στο κρασί και απειλεί να καταστρέψει τον κλάδο.  Ποια είναι η κατάσταση, τι σήμαίνει για τον οινόφιλο καταναλωτή και τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε.
Ο καταστροφικός Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο Κρασί - Μέρος 1ον
Για τον περίφημο Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης που επιβλήθηκε στην παραγωγή κρασιού με το που μπήκε ο νέος χρόνος, φαντάζομαι έχουμε όλοι ακούσει. Είναι ένα εξαιρετικά ακανθώδες ζήτημα το οποίο έχει αναστατώσει συθέμελα έναν κλάδο που μέχρι πρότινος αποτελούσε την φωτεινή εξαίρεση μέσα στο μουντό τοπίο της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης στη χώρα μας.
 
Πράγματι, από εκεί που όλοι είχαμε να το λέμε για την αναβάθμιση της ποιότητας στο Ελληνικό κρασί, την κατακόρυφη αύξηση της εξαγωγικής δραστηριότητας, αλλά και την πρωτοφανή εξωστρέφεια και αναγνωρισιμότητα του Ελληνικού κρασιού σε μικρές και μεγάλες αγορές του κόσμου, η απόφαση αυτή ήρθε σαν καταπέλτης και φρέναρε βίαια όλα αυτά τα δυναμικά και ευχάριστα, απειλώντας να γονατίσει τον κλάδο ανεπανόρθωτα. Το μέτρο άρχισε να συζητιέται το φθινόπωρο - τότε ήταν απλά μια σκέψη που όλοι ελπίζαμε ότι δεν θα γίνει πραγματικότητα. Μίλησα με πολλούς οινοποιούς εξ αρχής και η ανησυχία τους ήταν έκδηλη. Δεν θα ξεχάσω την κουβέντα που είχα με φίλο οινοποιό, ο οποίος μου είπε χαρακτηριστικά "Από τη στιγμή που το πρωτοάκουσα, έχω χάσει τον ύπνο μου". Και ξέρω ότι δεν είναι ο μόνος.
 
Από ότι καταλαβαίνω, το πρόβλημα δεν έγκειται (μόνο) στην οικονομική επιβάρυνση που επιφέρει ο φόρος στην παραγωγή και πώληση του κρασιού, ο οποίος είναι - θεωρητικά - 20 λεπτά του ευρώ ανά λίτρο (λέω "θεωρητικά" γιατί σε αυτόν προστίθενται επιπλέον επιβαρύνσεις, καθώς και ΦΠΑ). Το πρόβλημα βρίσκεται (κυρίως) στην σύνθετη διαδικασία με την οποία ο φόρος πρέπει να υπολογιστεί και να εισπραχτεί, και με τα υπέρογκα λειτουργικά κόστη που αυτή συνεπάγεται. Όπως όλοι οι οινοποιοί με τους οποίους μίλησα μου είπαν ξεκάθαρα, δεν θα είχαν καμία αντίρρηση να πληρώσουν μια έκτακτη εισφορά ή το απλά ποσό του φόρου ανά φιάλη, αρκεί η διαδικασία να ήταν πιο λογική. Αντ' αυτού, ακούω από παντού για ακυρωμένες παραγγελίες, εξαγωγές που έχουν παγώσει κλπ, και αυτό είναι εξαιρετικά στενάχωρο.
 
Όπως καταλαβαίνετε, το θέμα είναι σύνθετο και τεχνικό. Το παρακολουθώ από την πρώτη στιγμή, ωστόσο δεν ήθελα να γράψω κάτι χωρίς επίσημες πηγές και διασταυρωμένα στοιχεία. Αυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμο ειδικά σε αυτή τη φάση, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη προσφυγή των οργάνων του κλάδου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και επίσημη αίτηση για την ακύρωση της υπουργικής απόφασης, οπότε οποιαδήποτε ανακρίβεια δημοσιευτεί επίσημα μπορεί να είναι επιζήμια για την εξέλιξη της διαδικασίας αυτής.
 
Πρέπει να σας πω ότι εκκρεμεί απάντηση στο αίτημά μου στον αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη για συνέντευξη σχετικά με το θέμα αυτό από τον περασμένο Νοέμβριο. Έχω πλέον πάρει απόφαση ότι αυτή η συνέντευξη δεν πρόκειται να γίνει, ωστόσο θα επανέλθω σύντομα, με βιντεοσκοπημένη συνέντευξη από άνθρωπο σε θεσμική θέση στο κλάδο, για να μας κατατοπίσει, τόσο για το θέμα, όσο και για τις εξελίξεις και τις προοπτικές του.
 
Τί μπορούμε να κάνουμε εμείς στο μεταξύ; Να πιέζουμε με τον τρόπο μας, παραμένοντας κοντά στο επώνυμο εμφιαλωμένο Ελληνικό κρασί, και προτιμώντας το ΠΑΝΤΑ από το χύμα, το οποίο τώρα βρίσκει πλέον ακόμα ενδοξότερο πεδίο δράσης, καθώς εξαιρείται από όλα αυτά που σας ανέφερα παραπάνω.
 
Και για όσους θέλουμε να κάνουμε ακόμα πιο έμπρακτη την διαμαρτυρία μας, με ενημέρωσαν ότι κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο ένα ηλεκτρονικό ψήφισμα που ζητάει την ακύρωση της απόφασης για την επιβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί. Δεν είναι κάτι επίσημο ή δεσμευτικό, αλλά καμιά φορά η δύναμή μας φαίνεται όταν υψώνουμε και ενώνουμε τις φωνές μας. Εγώ ψήφισα - αν θέλετε να συμμετάσχετε κι εσείς, πατήστε και ψηφίστε εδώ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v