Ταξιδεύω τακτικά στην Ιταλία. Ή και μέσω Ιταλίας (και συνήθως Ρώμης) σε άλλους διεθνείς προορισμούς. Αυτό συμβαίνει εδώ και κάμποσα χρόνια. Και με αυτόν τον τρόπο έμαθα καλά και αγάπησα πολύ το αεροδρόμιο της Ρώμης, το Fiumicino. Ίσως όχι βέβαια για λόγους που θα ήταν προφανείς στον περισσότερο κόσμο.
Το εννοώ. Από ένα σημείο και μετά είχα αρχίσει να επιδιώκω να ταξιδεύω μέσω Ρώμης. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να χαίρομαι όταν η πτήση μου είχε καθυστέρηση (κάτι που η Alitalia, παλιότερα ειδικά, δεν το είχε και σε τίποτα). Και καταλαβαίνω ότι φίλοι και γνωστοί παραξενεύονταν από όλο αυτό το πράγμα. Εγώ όμως είχα έναν καλό λόγο. Στον χώρο του transit του αεροδρομίου υπήρχαν τρία (ούτε ένα, ούτε δύο) wine bars! Που - όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό - έκαναν την αναμονή απόλαυση!
Μάλιστα φίλες και φίλοι. Τρία wine bars με επιλεγμένες ετικέτες και εκπληκτικά (κατά βάση κρύα) συνοδευτικά πιάτα. Στην αρχή, μάλιστα, τα wine bars ανήκαν στην γνωστή Ιταλική "δυναστεία" των Frescobaldi, οπότε τα κρασιά που σέρβιραν ήταν όλα ένα κι ένα σε ποιότητα αλλά και ποικιλία, καθώς η οικογένεια έχει εξαιρετικά κτήματα και οινοποιεία σε 5 διαφορετικά σημεία του αμπελώνα της Τοσκάνης (Chianti Rufina, Montalcino, Pomino, Colli Fiorentini και Maremma Toscana). Για να μη μιλήσω για το εκπληκτικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδό τους, το Laudemio, που υπήρχε πάντα στην μπάρα για να προστεθεί σε σαλάτες, λαχανικά, focacce κλπ. Κάποια στιγμή τα wine bars αυτά άλλαξαν χέρια. Χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες, έπαψαν να είναι των Frescobaldi. Παραμένουν, ωστόσο, άκρως "ψαγμένα", τόσο ως προς τα κρασιά που σερβίρουν, όσο και ως προς τα συνοδευτικά τους. Και παραμένουν, εννοείται, για μένα, ένα κίνητρο να πετάξω μέσω Ρώμης (και να προσεύχομαι να καθυστερήσει η πτήση μου).
Γιατί έκανα όλη αυτή την μακροσκελή εισαγωγή; Για να σας πω με περισσή χαρά, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, ότι, εδώ και κάποιο καιρό, ο "Ελευθέριος Βενιζέλος" μας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το Fiumicino, αλλά και από κάθε άλλο διεθνές αεροδρόμιο που διαθέτει wine bar. Γιατί και το δικό μας έχει, όχι ένα, αλλά δύο wine bars. Πίσω από καθένα από αυτά βρίσκονται δύο μεγάλες και καταξιωμένες οινοποιίες και το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα αξιόλογο.
Πηγαίνοντας με χρονική σειρά, ξεκινάμε με το Le Grand Comptoir, ένα διεθνές brand με παρουσία σε μεγάλα Αμερικάνικα κυρίως αεροδρόμια (Νέα Υόρκη, Νιούαρκ, Χιούστον), το οποίο στην Ελλάδα λειτουργεί σε συνεργασία με την οινοποιία Tsantali. Ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Απρίλιο του 2014 και βρίσκεται στο Food Hall του αεροδρομίου, στον όροφο των αναχωρήσεων. Είναι πριν από τις πύλες αναχωρήσεων, το οποίο σημαίνει ότι είναι προσβάσιμο και από ταξιδιώτες, αλλά και από επισκέπτες. Η μεγάλη ποικιλία από ζεστά και κρύα snacks συνοδεύεται από κρασιά Tsantali που προσφέρονται και σε ποτήρι, αλλά και σε μπουκάλι. Μέσω της Tsantali, αλλά και των οινοποιείων με τα οποία αυτή συνεργάζεται (SantoWines, Ε.Α.Σ. Αμυνταίου), προσφέρει 19 ετικέτες από 9 αμπελοοινικές ζώνες της Ελλάδας. Εστιάζει στις ποικιλίες και περιοχές με ονομασία προέλευσης που θεωρούνται "ambassadors" για τον Ελληνικό αμπελώνα και διαθέτει και κρασιά που η Tsantali προορίζει αποκλειστικά για εξαγωγή (π.χ. Νεμέα και Νάουσα). Ακριβώς επειδή η έμφαση δόθηκε εξ αρχής στην ανάδειξη του Ελληνικού κρασιού στο διεθνές κυρίως κοινό, η εταιρεία πήρε την στρατηγική απόφαση το wine bar να λειτουργήσει με ένα παγιωμένο brand του ευρύτερου κλάδου και όχι κάτω από την "ομπρέλα" του ονόματος Tsantali. Οι ως τώρα ενδείξεις για το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από θετικές. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, στους πρώτους 7 μήνες της λειτουργίας του σέρβιρε περισσότερα από 7000 ποτήρια κρασί, με best-sellers τη Σαντορίνη, τη Νάουσα και τη Ραψάνη!
Στις 30 Οκτωβρίου του 2014 ξεκίνησε να λειτουργεί στο αεροδρόμιο και το Kir-Yianni Wine Bar. Βρίσκεται στον Τομέα Β (αναχωρήσεις πτήσεων εντός Schengen), ακριβώς έξω από την Πύλη Β9. Προσφέρει όλα τα κρασιά του Κτήματος Κυρ-Γιάννη, το οποίο σημαίνει ότι ο πελάτης-ταξιδιώτης μπορεί να επιλέξει από μία ευρεία γκάμα που ξεκινάει από ένα ελαφρύ αφρώδες ροζέ (Ακακίες Sparkling) και μπορεί να φτάσει μέχρι και ένα στιβαρό ερυθρό παλαίωσης (Δύο Ελιές). Οφείλω να πω ότι, πέρα από τα συνοδευτικά πιάτα που είναι νόστιμα και ευφάνταστα, το προσωπικό έχει περάσει από ειδική εκπαίδευση ώστε να γνωρίζει καλά το κρασί και να μπορεί να μιλήσει για αυτό (τις ποικιλίες, τις διάφορες ετικέτες, αλλά και τις βασικές αμπελο-οινικές ζώνες) τόσο στον Έλληνα επισκέπτη, όσο και στον τουρίστα. Επιπλέον, έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, καθώς το κρασί που σερβίρεται συνοδεύεται πάντα από καλαίσθητο και καλογραμμένο ενημερωτικό υλικό, τυπωμένο σε ειδικά φυλλάδια, σουπλά ή ακόμα και σε σουβέρ! Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε άλλη μία καινοτομία, που είναι ότι, φεύγοντας από το Kir-Yianni Wine Bar, ο πελάτης μπορεί να αγοράσει το κρασί που του άρεσε, σε τιμή "duty-free" και να το πάρει μαζί του στη χώρα του. Για περισσότερες πληροφορίες, οι οινόφιλοι και οι επίδοξοι ταξιδιώτες μπορούν να κάνουν like στη σελίδα του Kir-Yianni Wine Bar στο Facebook, που βρίσκεται εδώ.
Έξυπνες επιχειρηματικές ιδέες; Σωστές κινήσεις για την ανάδειξη του Ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό; Και τα δύο, λέω εγώ! Και επιπλέον, κίνητρα και ευκαιρίες να απολαμβάνουμε ακόμα περισσότερο κάθε αεροπορικό μας ταξίδι από εδώ και πέρα. Η συμβουλή μου: αναχωρήστε λίγο νωρίτερα από το σπίτι για το αεροδρόμιο στο επόμενο ταξίδι σας, για να έχετε χρόνο για (ακόμα) ένα ποτήρι κρασί πριν την επιβίβαση!...
