Η ενημέρωση όταν την χρειάζεσαι

Την αφήνεις να πάρει τον (κατηφορικό) δρόμο της και μετά, όταν την χρειάζεσαι, ψάχνεις να την βρεις στα τάρταρα. Τι είναι;
Οι κρίσεις είναι κομβικά σημεία και, όπως όλα τα κομβικά σημεία, θέλουμε δεν θέλουμε είναι αφορμές για αναθεωρήσεις και επανεξετάσεις. Μια από τις βασικές δραστηριότητες όλων μας, που τώρα μεταμορφώθηκε σε «ανάγκη», είναι η ενημέρωση. Αυτό που προσπερνούσαμε στα γρήγορα συναντώντας το στο timeline μας, επέστρεψε και διεκδικεί την πλήρη προσοχή μας. Όμως, τώρα που το χρειαστήκαμε, σε τι κατάσταση το βρίσκουμε; Πώς είναι η ενημέρωση σήμερα και τι ευθύνη έχουμε όλοι για αυτό;

Από όταν τα Μέσα Ενημέρωσης ως έντυπα τότε, σταμάτησαν να μπορούν να επιβιώνουν από τα έσοδα του περιπτέρου, το μοντέλο για τα ΜΜΕ άλλαξε, και η ανεξαρτησία τους επλήγη σημαντικά. Μετά την άνοδο τoυ διαδικτύου, η πληροφορία γνώρισε μια σημαντικότατη δημοκρατικοποίηση και έφυγε από τα χέρια των κατά τεκμήριο «ειδικών», δηλαδή των δημοσιογράφων, και απλώθηκε σε όποιον μπορούσε να εκπέμψει από κάπου μια πληροφορία. Αυτό σήμανε ότι μεγάλωσε πολύ ο όγκος της, αλλά και ότι έγινε περισσότερο ανέλεγκτη.

Τα social media και η επικράτησή τους διόγκωσε περισσότερο τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, μετατρέποντας συχνά την ενημέρωση σε ενός είδους «διασκέδαση». Οι τίτλοι που περνούν από μπροστά μας έχουν ενδιαφέρον μόνο αν είναι με κάποιον τρόπο συναισθηματικοί, και η ύπαρξη φανταιζί φωτογραφίας αυξάνει τον χρόνο ενασχόλησής μας με αυτή. Ειδήσεις που ίσως να χρειάζονται την προσοχή μας συνωθούνται με αναμνήσεις φίλων, με αστεία memes που χλευάζουν τα χούγια μας ως λαού, με ατάκες- ανέκδοτα και με φωτογραφίες lifestyle. Μάλλον κάτι πάει λάθος. Όχι πάντα- μόνο όταν η ενημέρωση γίνεται ανάγκη.

Τότε καταλαβαίνουμε την ανάγκη για ανεξάρτητα και έγκυρα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και για την σημασία της εμπιστοσύνης στον επαγγελματία της ενημέρωσης. Κανένα ειδησεογραφικό Μέσο, όσο έγκυρο και αν είναι, δεν θα μας δώσει ό,τι μας δίνουν τα social media. Ούτε την αίσθηση του «πως το βλέπει ο κόσμος», ούτε την ανεξάρτητη ματιά, ούτε τη φρέσκια κριτική των νεότερων χρηστών, ούτε τον συλλογικό χαβαλέ στις απανταχού εξουσίες. Δεν είναι η δουλειά του αυτή.

Όπως δεν είναι η δουλειά των timelines να μας πληροφορούν για θέματα στα οποία η ψυχραιμία και η συμμόρφωση με τις οδηγίες είναι κεφαλαιώδους σημασίας.

Ο νοών νοείτω.  

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v