Πριν κάνεις παιδί σκέψου αυτά

Ένα παιδί δεν είναι εύκολη υπόθεση και πριν αποφασίσεις να το κάνεις θα πρέπει να σκεφτείς σοβαρά ορισμένα πραγματάκια.
Πριν κάνεις παιδί σκέψου αυτά

Τα νεύρα, το άγχος, τα χρήματα, ο ελεύθερος χρόνος. Ένα παιδί φέρνει τεράστιες αλλαγές στη ζωή σου και πριν το επιχειρήσεις οφείλεις να λάβεις υπόψη σου ορισμένα σημαντικά πράγματα για να μη βρεθείς προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Αν έχεις βοήθεια (παππούδες) ή λεφτά για γυναίκα. Λεφτά να σου περισσεύουν γενικώς και σπίτι αρκετά μεγάλο με περιθώριο αν τυχόν αργότερα έρθει και δεύτερο ή τρίτο παιδί.

Να είσαι αποφασισμένος ότι για κάποια χρόνια ξεχνάς ή μειώνεις δραματικά ξενύχτια, ταξίδια και πολύ από τον ελεύθερο χρόνο σου –όσο περισσότερα τα παιδιά, τόσο λιγότερος και ο χρόνος.

Αν δουλεύεις 100 ώρες τη μέρα σαν το σκυλί και δεν έχεις σκοπό να το αλλάξεις αυτό, μην κάνεις παιδιά. Τα παιδιά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο χρειάζονται τους γονείς τους – ειδικά όσο είναι μικρά.

Θα πρέπει να κάνεις κάποιες σοβαρές συζητήσεις με τον άλλο μέλλοντα γονιό για διάφορα πρακτικά και μη θέματα: ποιος θα κρατάει το παιδί όταν θα δουλεύετε, αν συμφωνείτε στον εμβολιασμό του, στο αν θα κοιμάται μαζί σας στο κρεβάτι, σε ποιο σχολείο θα πάει, στη διατροφή του… Μη σου ακούγονται αστεία, είναι θέματα που σκάνε στην πορεία και αν δεν συμφωνείτε μπορεί να σφαχτείτε.

Αντέχεις με λίγες ώρες ύπνου; Τα παιδιά είναι εγγυημένο ξενύχτι και κάποιοι δεν το υποφέρουν αυτό.

Μπορείς να ξεπεράσεις τις σιχασιές σου; Αν δεν μπορείς να πιάσεις με τα χέρια σου τη διάρροια του μωρού που θα ξαμολήσει σίγουρα κάποια στιγμή σε φορμάκια, πλακάκια κτλ., μη γίνεις γονιός.

Αν είσαι ανθεκτικός στο στρες. Από τη στιγμή που ακούς για πρώτη φορά την καρδούλα του, ανησυχείς για το κάθε τι που έχει να κάνει με το παιδί αναφορικά με την υγεία του – σωματική και ψυχική.

Αν έχεις τόνους υπομονής: οι πρώτοι μήνες είναι τόσο κουραστικοί και δύσκολοι που συχνά νιώθεις ότι δεν θα αντέξεις ή ότι θα χωρίσεις  γιατί είστε και οι δύο με τα νεύρα τσατάλια. Μετά, στη νηπιακή ηλικία θέλει ακόμα περισσότερη υπομονή γιατί το παιδί είναι μόνιμα στην πρίζα, με τίγκα ενέργεια.

Όσο πλησιάζει στην εφηβεία μειώνεται η σωματική σου κούραση και αυξάνεται η ψυχική γιατί το παιδί είναι σε μια φάση "όχι σε όλα". Έχεις υπομονή να μην το πνίξεις όταν σου λέει στα μούτρα ότι είσαι άσχετος για το κάθε τι; Όταν δεν του αρέσει τίποτα, όσο και αν προσπαθείς να το ευχαριστήσεις;

Τέλος, μπορείς να προσφέρεις στο παιδί ασφάλεια, τα προς το ζην και το ευ ζην; Δηλαδή να αναλάβεις και την κοινωνική- πολιτιστική του καλλιέργεια;

Γιατί σκοπός δεν είναι να μεγαλώσεις ένα αρνί, αλλά έναν ολοκληρωμένο, ισορροπημένο, ανθεκτικό, χρήσιμο για την κοινωνία άνθρωπο που θα συμβάλλει στο να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος. 

Με το καλό λοιπόν!

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v