Βρετανός πατέρας… εξακοσίων μωρών
Εξακόσιες (!) φορές πατέρας φαίνεται πως έγινε ένας Βρετανός ιδιοκτήτης κλινικής γονιμότητας, καθώς χρησιμοποιούσε επανειλημμένα το σπέρμα του για να γονιμοποιεί τα ωάρια των πελατών του.
Ο Βρετανός Bertold Wiesner φαίνεται πως έγινε πατέρας, όχι… μία αλλά περίπου 600 φορές (!) καθώς υπήρξε δωρητής σπέρματος για τα δύο τρίτα των παιδιών που συλλήφθηκαν στην κλινική του. Ο Bertold Wiesner και η σύζυγός του, Mary Barton ίδρυσαν μια κλινική γονιμότητας στο Λονδίνο στα τέλη της δεκαετίας του 40, βοηθώντας γυναίκες να αποκτήσουν συνολικά 1.500 παιδιά.
Η κλινική θεωρήθηκε ότι χρησιμοποιούσε τότε έναν μικρό αριθμό ιδιαίτερα ευφυών φίλων ως δωρητές σπέρματος. Όπως, όμως προέκυψε, περίπου 600 από τα μωρά συλλήφθηκαν με σπέρμα του ίδιου του κ Wiesner.
Δύο άνδρες, η σύλληψη των οποίων έγινε στη συγκεκριμένη κλινική, ο κινηματογραφιστής Barry Stevens και ο δικηγόρος David Gollancz, διεξήγαγαν έρευνες. Σύμφωνα με τεστ DNA, που διεξήχθησαν σε 18 άτομα, τα οποία συλλήφθηκαν στην κλινική μεταξύ 1943 και 1962 έδειξαν ότι τα δύο τρίτα ήταν παιδιά του βιολόγου κ. Wiesner. Το ποσοστό αυτό αναλογεί σε 600 συνολικά παιδιά.
Μια τέτοια πρακτική είναι βέβαια, παράνομη καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος αιμομιξίας μεταξύ των παιδιών, που δεν γνωρίζουν ότι έχουν τον ίδιο βιολογικό πατέρα. Ο κ. Gollancz δήλωσε στους Sunday Times: «Μια εκτίμηση είναι ότι έκανε 20 δωρεές το χρόνο».
«Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που προκύπτουν σχετικά με τον αριθμό των γεννήσεων, συμπεριλαμβανομένων των διδύμων και των αποβολών, εκτιμώ ότι είναι υπεύθυνος για 300 με 600 παιδιά», είπε. Ο επικεφαλής της Βρετανικής Εταιρείας Γονιμότητας, Allan Pacey επιβεβαίωσε ότι ένας υγιής άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει τόσες πολλές δωρεές μέσα σε ένα χρόνο εφόσον βέβαια, κάτι τέτοιο ήταν νόμιμο.
Το 1990, η Βρετανική Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας επέβαλε κανονισμό στις κλινικές γονιμότητας και έθεσε όρια στον αριθμό των δωρεών σπέρματος ή ωαρίων. Συγκεκριμένα, οι δωρητές σπέρματος μπορούν να συνεισφέρουν στη δημιουργία έως δέκα οικογενειών.
Ν.Γ.
Η κλινική θεωρήθηκε ότι χρησιμοποιούσε τότε έναν μικρό αριθμό ιδιαίτερα ευφυών φίλων ως δωρητές σπέρματος. Όπως, όμως προέκυψε, περίπου 600 από τα μωρά συλλήφθηκαν με σπέρμα του ίδιου του κ Wiesner.
Δύο άνδρες, η σύλληψη των οποίων έγινε στη συγκεκριμένη κλινική, ο κινηματογραφιστής Barry Stevens και ο δικηγόρος David Gollancz, διεξήγαγαν έρευνες. Σύμφωνα με τεστ DNA, που διεξήχθησαν σε 18 άτομα, τα οποία συλλήφθηκαν στην κλινική μεταξύ 1943 και 1962 έδειξαν ότι τα δύο τρίτα ήταν παιδιά του βιολόγου κ. Wiesner. Το ποσοστό αυτό αναλογεί σε 600 συνολικά παιδιά.
Μια τέτοια πρακτική είναι βέβαια, παράνομη καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος αιμομιξίας μεταξύ των παιδιών, που δεν γνωρίζουν ότι έχουν τον ίδιο βιολογικό πατέρα. Ο κ. Gollancz δήλωσε στους Sunday Times: «Μια εκτίμηση είναι ότι έκανε 20 δωρεές το χρόνο».
«Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που προκύπτουν σχετικά με τον αριθμό των γεννήσεων, συμπεριλαμβανομένων των διδύμων και των αποβολών, εκτιμώ ότι είναι υπεύθυνος για 300 με 600 παιδιά», είπε. Ο επικεφαλής της Βρετανικής Εταιρείας Γονιμότητας, Allan Pacey επιβεβαίωσε ότι ένας υγιής άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει τόσες πολλές δωρεές μέσα σε ένα χρόνο εφόσον βέβαια, κάτι τέτοιο ήταν νόμιμο.
Το 1990, η Βρετανική Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας επέβαλε κανονισμό στις κλινικές γονιμότητας και έθεσε όρια στον αριθμό των δωρεών σπέρματος ή ωαρίων. Συγκεκριμένα, οι δωρητές σπέρματος μπορούν να συνεισφέρουν στη δημιουργία έως δέκα οικογενειών.
Ν.Γ.
