"Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας"

του Νικόλα Γεωργιακώδη 

Εν μέσω μιας χρονικής περιόδου όπου η γερμανική πολιτική απέναντι στην χώρα μας είναι στο μάτι του κυκλώνα, αποτελεί σίγουρα πρόκληση να δημοσιεύσουμε λίστα με τους λόγους για τους οποίους… γουστάρουμε την Γερμανία. Και όμως, το αποτολμήσαμε (με σχετική δυσκολία είναι η αλήθεια). Μπορείτε αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τα προσωπικά σας “best of” ή απλά να trollάρετε και να μας κατατάξετε (μαζί με τον Δήμο Σταρένιο) στους προδότες του έθνους. Δεν θα σας παρεξηγήσουμε.

1. Otto Rehagel

Ο άνθρωπος που κατάφερε να κάνει το 2004 κάθε νοικοκυρά που μέχρι τότε δεν ήξερε τι είναι το offside να πανηγυρίζει έξαλλα την κατάκτηση του Euro από την Εθνική Ελλάδος. Ο άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε ως «Βασιλιάς Όθων» και «Ρεχακλής», δεν είναι άλλος από τον Γερμανό Otto Rehhagel, ο οποίος έγινε το 2001 προπονητής της ελληνικής εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου και τρία χρόνια μετά πανηγύρισε μαζί της την κατάκτηση της ευρωπαϊκής κούπας. Η εθνική, υπό τις προπονητικές οδηγίες του «Ρεχακλή», κέρδισε με συγκλονιστικό τρόπο την Πορτογαλία, τη Γαλλία και την Τσεχία, στον δρόμο για τον τελικό όπου νίκησε και πάλι την Πορτογαλία και σήκωσε το τρόπαιο.

2. Albert Einstein

Γεννημένος στη Γερμανία από – τι ειρωνεία! – Εβραίους γονείς, ο Einstein αποτέλεσε εξαρχής ένα επιστημονικό μυαλό που σε αντίθεση με τους συναδέλφους της εποχής του ήταν ανοικτό σε νέες ιδέες και καθόλου «κολλημένο». Χρησιμοποιώντας την υπόθεση του Planck για την κβάντωση της ενέργειας, ερμήνευσε το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο για το οποίο μάλιστα τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921. Ήταν από κάθε άποψη ένας απλός και προσιτός επιστήμονας (και πάλι σε αντίθεση με τους ψηλομύτες συναδέλφους του), γεγονός που τον έκανε και τον κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή στο κοινό. Επίσης πολύ σημαντική ήταν η συνεισφορά του σε ειρηνικά κινήματα κατά του πολέμου και του φασισμού. Ένας – από κάθε άποψη – cool επιστήμονας.

3. Μπύρες

«Ανάλαφρες», «παλιές», «μελαμψές», «ξανθιές». Οι Γερμανικές μπύρες δεν είναι απλώς ένα αλκοολούχο ποτό για να συνοδέψεις το πιάτο σου. Είναι τέχνη. Η Γερμανία αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς παγκοσμίως, κατέχοντας 10% της παγκόσμιας αγοράς. Μάλιστα, οι περίπου 1200 γερμανικές ζυθοποιίες παράγουν μεταξύ πέντε και έξι χιλιάδες διαφορετικές ποικιλίες μπύρας. Εντάξει, δεν τις έχουμε δοκιμάσει όλες, αλλά παραδεχόμαστε την αδυναμία μας στην «λευκή» Weis της Erdinger, την αφράτη Holsten Pills και την «μελαμψή καλλονή» Erdinger Dunkel. Εγγύηση! Cheers!

4. Γερμανίδες

Αν «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας», τότε οι Γερμανίδες είναι κάτι παραπάνω από φίλες. Είναι φαντασιώσεις. Όχι, δεν εννοούμε ΟΛΕΣ οι Γερμανίδες (ακόμα και αν η Μέρκελ κάνει φιλότιμες προσπάθειες), αλλά την «καυτή» αφρόκρεμα αυτών. Μπορεί να είναι ηθοποιοί, (SIha Sahin, Diane Kruger), πορνοστάρ (Jodie Starr), άλλες μοντέλα (Hana Nitsche, Julia Stegner), παλιές – αλλά αξέχαστες – καραβάνες όπως η Claudia Schiffer (και ας έχει περάσει το φράγμα των 40) ή η Heidi Klum ή ακόμα και τραγουδίστριες (Eva Padberg).

Δείτε μερικές από αυτές εδώ και εδώ και... ξενερώστε που δεν είναι Ελληνίδες.  

5. Λουκάνικα

Ναι, μπορεί η Μέρκελ να μας τα… χαρίζει απλόχερα με τοκογλυφικούς όρους δανεισμού, αλλά όπως και να’ χει δύσκολα μπορούμε να αντισταθούμε σε ένα ζουμερό παραδοσιακό Γερμανικό λουκάνικο. Η ποικιλία και εδώ τεράστια: πικάντικα, ελαφρώς γλυκά, καπνιστά, λευκά, γεμιστά με τυρί, με πράσο, με σκόρδο… Ναι, είναι ανθυγιεινά. Ναι, φτιάχνονται από μέρη του ζώου που μάλλον δεν θέλουμε να μάθουμε. Είναι πεντανόστιμα, μπορούμε εύκολα να αποκτήσουμε… πρόσβαση σε αυτά (ας είναι καλά οι μπυραρίες) και με την κατάλληλη συνοδεία μπύρας – Γερμανικής κατά προτίμηση – αποτελούν τον ιδανικό συνδυασμό για να «έρθει» το Octoberfest στο… σπίτι μας – έστω και χωρίς τις Γερμανίδες με τις παραδοσιακές φορεσιές.

6. Οι Ζωές των Άλλων

Όχι δεν εννοούμε τις ζωές των Γερμανών, αλλά την ταινία που μας έκανε να επανεκτιμήσουμε την αξία του σύγχρονου γερμανικού κινηματογράφου. Το ντεμπούτο του σκηνοθέτη Φλόριαν Χένκελ Φον Ντόμερσμακ συνάντησε απροσδόκητα τεράστια εμπορική επιτυχία εντός και εκτός των συνόρων της χώρας του, ρίχνοντας τους κινηματογραφικούς προβολείς σε ένα «καυτό» στην ιστορία του Γερμανικού έθνους θέμα, την δράση της Στάζι. Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας το 2006 για μια παραγωγή που θα θυμόμαστε για αρκετά χρόνια ακόμα.

7. Χριστουγεννιάτικα δέντρα

Και όμως, το έθιμο που κοσμεί τα περισσότερα σπίτια την περίοδο των Χριστουγέννων και αποτελεί αγαπημένο θέαμα για γονείς και παιδιά (όταν δεν καίγεται στο Σύνταμα) έχει Γερμανικές ρίζες. Οι Γερμανοί φαίνεται ότι ήταν οι πρώτοι οι οποίοι έβαλαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι τους, διακοσμώντας το με καρύδια, μπισκότα και κάθε είδους φαγώσιμα και κεριά θέλοντας να συμβολίσουν τα θεία δώρα που έκαναν οι τρεις μάγοι στο θείο βρέφος. Το 1830 μάλιστα, Γερμανοί μετανάστες εισήγαγαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αμερική και στις αποικίες που κατοίκησαν.

8. Industrial μουσική

Μπορεί να μην ξεκίνησε από τη Γερμανία, αλλά σίγουρα η παγκόσμια industrial μουσική σκηνή οφείλει πολλά στους Γερμανούς. Συγκροτήματα όπως οι βετεράνοι Kraftwerk, αλλά και οι πιο σύγχρονοι Rammstein, Einstürzende Neubauten, Megaherz, Oomph, Hanzel and Gretyl, Eisbrecher και Panzer AG έθεσαν τις βάσεις και εξέλιξαν ιδανικά τον industrial ήχο συνδυάζοντας υποδειγματικά σκηνική παρουσία, performance, noise ήχους και ακραίους στοίχους. Σίγουρα δεν τυγχάνουν ευρείας αποδοχής από όλο το μουσικόφιλο κοινό (αν εξαιρέσουμε τους Kraftwerk), αλλά σε κάθε περίπτωση θεμελίωσαν ένα ιδιαίτερο μουσικό είδος το οποίο δεν παύει να εξελίσσεται.




9. Η Volkswagen

Από τον all time classic Σκαραβαίο σε κάθε πιθανή εκδοχή του (παλιό, καινούριο, "φτιαγμένο", βαμμένο με νεοχίπικα μοβ λουλουδάκια, cabrio, αυτοσχέδιο ή γυαλιστερό Beetle) μέχρι τα παντός καιρού Golf και Polo, και από τα μεγάλα Passat και Phaeton (με την καλύτερη διαφήμιση αυτοκινήτου όλων των εποχών) μέχρι τα γρήγορα Scirocco, οι αθηναϊκοί δρόμοι είναι γεμάτοι με.. Αυτοκίνητα του Λαού. Και όχι άδικα. Οικονομικά, αξιόπιστα, και -ε ναι, θα το πούμε- όμορφα, τα Volkswagen είναι πιθανότατα τα καλύτερα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα.

Κι αν έχει κανείς αντίρρηση, να του καεί το Lada.