Cool περιβάλλον, με ξύλινο ταβάνι, πέτρινο τοίχο και μεγάλη μπάρα στο στεγασμένο πλέον μπαλκονάκι του, με ξύλινα πατώματα και memorabilia στους εσωτερικούς χώρους, που πλέον θα τους χαίρονται μόνο οι μη καπνιστές. Ζεστή ατμόσφαιρα, σέρβις που ξέρει να σου συστήσει είδη, γεύσεις και συνδυασμούς, εκατόν δεκαπέντε ετικέτες σε μπουκάλι και οκτώ βαρέλια –μεταξύ των οποίων η αυθεντική Pilsner Urquell, η ανταγωνίστρια τσέχικη Kozel και η κοκκινόμαυρη Flensburger. Κλασικές γεύσεις για να συνοδεύσετε τη μπύρα σας –εξαιρετικά λουκάνικα, χοιρινό κότσι, φοντύ τυριών– και ποικιλίες που αγγίζουν το… ένα μέτρο: ελάτε με μεγάλη παρέα για να παραγγείλετε ένα «ρωμαϊκό όργιο». 
Ο ιδιοκτήτης του Beer Academy, Ιωάννης Αδάμης, που άνοιξε το πρώτο κατάστημα της αλυσίδας το 1992 στη Στουρνάρα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ήταν ο πρώτος διδάξας, τότε που οι Αθηναίοι πίστευαν πως η μπύρα είναι μόνο ξανθιά. Από τότε μέχρι σήμερα, τα Beer Academy ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε κάθε γωνιά της Αθήνας, υιοθετώντας το καθένα το δικό του στυλ –το Beer Academy της Κηφισιάς είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο του Ψυρρή– αλλά παραμένοντας πιστά σε μία και μοναδική φιλοσοφία: αυτήν της αυθεντικής μπυραρίας. 
Κάπως έτσι πρέπει να είναι η ατμόσφαιρα στο Oktoberfest του Μονάχου: κόσμος πολύς, σε μεγάλα ξύλινα τραπέζια, φωνές που καλύπτουν τη μουσική και η μπύρα να ρέει άφθονη από τεράστια ποτήρια, τα οποία με τη σειρά τους γεμίζουν από οκτώ βαρέλια. Υπάρχουν και πενήντα πέντε ετικέτες σε μπουκάλι, για να μη βαριόμαστε, και εξαιρετικές ποικιλίες αλλά και πιάτα από κλασικά κι αγαπημένα λουκάνικα μέχρι vegetarian επιλογές για να συνοδεύσετε όλα αυτά. 
Λίγο από βαυαρέζικη μπυραρία και λίγο από λονδρέζικη pub, η μικρούλα Diver στο ισόγειο του εμπορικού κέντρου της Πλατείας Δαβάκη, αποπνέει cozy ατμόσφαιρα και χαλαρό κλίμα. Με το ξύλο να κυριαρχεί στο χώρο, τις εκατόν είκοσι ετικέτες και τα επτά βαρέλια της, αλλά και το multi culti μενού που συνδυάζει έξυπνα διεθνείς και ελληνικές συνταγές, από κρέας μέχρι θαλασσινά, έχει όλα τα φόντα για να γίνει το νέο σας στέκι. Μας αρέσουν πολύ και οι μουσικές επιλογές, που κινούνται σε όλο το φάσμα της rock, της jazz και της soul των δεκαετιών 60-70-80 αλλά παρεκκλίνουν καμιά φορά και προς τα τελευταία hits, και την έντεχνη ελληνική μουσική. Σερβίρει καθημερινά από τις 12.00 το μεσημέρι μέχρι τις 3.00, εκτός Κυριακής που ανοίγει στις 18.00, ενώ κάνει και delivery στις γύρω περιοχές. 
Στον ίδιο χώρο ανελλιπώς από το 1997, στο παρκάκι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, σερβίρει τέσσερις βαρελίσιες –λατρεύουμε τη McFarland από το βαρέλι– και σαρανταοκτώ ετικέτες σε μπουκάλι, συνοδεία εκλεκτών μεζέδων, ποικιλιών και ζυμαρικών σε λογικότατες τιμές. Το ντεκόρ είναι απλό αλλά στιλάτο, η ατμόσφαιρα χαλαρή και παρεΐστικη, ενώ η ξύλινη μπάρα με τα κρεμασμένα ανάποδα ποτήρια προσδίδει το απαραίτητο βαυαρέζικο-cult στοιχείο. 
Μπορεί να απέχει λίγο από τα τείχη της πόλης, αποτελεί όμως την ιδανική αφορμή για μια βόλτα στην αττική… εξοχή. Πνιγμένο στο πράσινο, με το θαλασσινό αεράκι να εισβάλλει από τα ξύλινα παράθυρά του όταν ο καιρός είναι καλός, το Bier Haus σερβίρει έξι βαρελίσιες και τριανταπέντε μπίρες σε μπουκάλι, σε ένα ζεστό χώρο, ντυμένο με πέτρα και ξύλο. Το μενού του ακροβατεί ανάμεσα σε γερμανική κρεατοφαγία –τα λουκάνικα είναι must– και μεσογειακές γεύσεις. Τα Σαββατοκύριακα σερβίρει και μεσημέρι, τις καθημερινές από τις 7.00 το απόγευμα μέχρι τη 1.00 το βράδυ. 
Όσο παράδοξο είναι το όνομα για μπυραρία, τόσο αυθεντική είναι η Villa Marietta. Μια παλιά μονοκατοικία με κήπο ντυμένη στα ζεστά χρώματα του σκούρου καφέ και του μπορντό, ατμοσφαιρικά φωτισμένη. Ένας κατάλογος που αγγίζει τις εκατόν είκοσι ετικέτες σε μπουκάλι, plus οκτώ βαρέλια, ανάμεσα στα οποία η König Ludwig που δε θα βρείτε πουθενά αλλού. Ένα πρόγραμμα live εμφανίσεων που ανανεώνεται συχνά, για να περιλάβει από unplugged rock με ακουστικές κιθάρες μέχρι… περουβιανή μουσική. Ένα μενού σπιτικών εδεσμάτων, που θα συνοδεύσει τέλεια την μπίρα σας. Σερβίρει από τις 18.00 ως τις 2.00, καθημερινά. 
Ένα κουκλίστικο, πολύχρωμο εσωτερικό, με τους τοίχους του ζωγραφισμένους στο χέρι, με τραπεζάκια και καθίσματα που ξεφεύγουν από τη λογική του ενιαίου χρωματισμού και του σκουρόχρωμου ξύλου, και με ένα πανέμορφο, μεγάλο μπαλκόνι για όταν ο καιρός είναι καλός, συνθέτουν το χώρο μιας μπυραρίας πολύ πέρα από τα συνηθισμένα. Πέντε βαρέλια και εβδομήντα μία ετικέτες μπουκαλιών, ένα εξαιρετικό μεσογειακό μενού για να τις συνοδεύσετε –το ταμπουλέ είναι not to be missed– και το soundtrack να λικνίζεται ανάμεσα στη reggae, την ethnic και την dub. Ακριβώς όπως θα ήταν η αγαπημένη σας μπυραρία αν ζούσατε στο Μεξικό. 
