Όσα μας έμαθε το 2010

του Γιώργου Κόκουβα

Τι κοινό έχει η Μέρκελ με την Lady Gaga; Ένα χταπόδι με τις διαρροές απόρρητων τηλεγραφημάτων; Ένα ηφαίστειο με μπλε πελώρια πλάσματα από τον πλανήτη Πανδώρα; Τα ταμπελάκια «απαγορεύεται το κάπνισμα» με ροζ DVD; Καμία, θα έλεγε ένα λογικό ον, αν δεν είχε ζήσει την χρονιά που μόλις μας εγκατέλειψε. Γιατί όλα τα παραπάνω «συστατικά» έδωσαν ηχηρό «παρών» και χαρακτήρισαν το 2010.

Τι κρατάμε, λοιπόν, από το γλυκόπικρο πρώτο έτος της δεκαετίας που διανύουμε;

- Πλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας.
Η περιβόητη κρίση μπορεί να άδειασε πορτοφόλια, αλλά γέμισε την καθημερινότητά μας με τις λέξεις «τρόικα», «μνημόνιο», «δου-νου-του» και «spreads». Παράλληλα, η πυροδότηση του μηχανισμού στήριξης της Ε.Ε. και οι δόσεις των δανείων προσπάθησαν να μας διδάξουν την διαφορά μεταξύ πτώχευσης και αναδιάρθρωσης του χρέους. Αναμφίβολα, πάντως, τα οικονομικά της χώρας ήταν το hit της χρονιάς.

- Το 2010 βάφτηκε… ροζ.
Σεξ, σκάνδαλα και DVD άνοιξαν με τον πιο πιπεράτο τρόπο το προηγούμενο καλοκαίρι. Με την «απαγορευμένη» Τζούλια μπροστάρισσα, πολλές τηλεοπτικές ξανθιές ακολούθησαν τα χνάρια της, επαναφέροντας στην μόδα –και στα περίπτερα- το ελληνικό πορνό. Μην μου πείτε ότι δεν είδατε κι εσείς ούτε ένα πλάνο από τις συγκεκριμένες υπερπαραγωγές!

- Το Facebook πήγε… Hollywood.
Μέσα στο 2010, το κορυφαίο κοινωνικό δίκτυο έφτασε τα 500 εκατομμύρια μέλη, μεταξύ των οποίων, ακόμη και η Βασίλισσα της Αγγλίας. Φυσικά, το clue της χρονιάς ήταν η ταινία «The Social Network» με την υπογραφή του David Fincher. Το παρασκήνιο υπήρξε άφθονο, τόσο ώστε το Facebook και ο ιδρυτής του, Mark Zuckerberg να παραμείνουν στην επικαιρότητα καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.

- Η φύση απειλήθηκε –και εκδικήθηκε.
Μια διαρροή πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικό, τόνοι «μαύρου χρυσού» στα θαλάσσια οικοσυστήματα, πολλές Πολιτείες σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ένας πετρελαϊκός κολοσσός που έγινε το «μαύρο πρόβατο» πονοκεφάλιασαν για μήνες τον Μπάρακ Ομπάμα αλλά και όλον τον κόσμο.
Τον ίδιο κόσμο που αναγκάστηκε να προφέρει το όνομα «Eyjafjallajökull» και να μένει σε αεροπλάνα που δεν πετούν για αρκετές ημέρες, λόγω της σκόνης που σήκωσε το περίφημο ισλανδικό ηφαίστειο.
Τέλος, η ιστορία των 33 μεταλλορύχων από την Χιλή, οι οποίοι εγκλωβίστηκαν αρκετά μέτρα κάτω από τη γη, συγκίνησε πολλούς ανθρώπους. Τους ίδιους που στην συνέχεια «ξενέρωσε», όταν μαθεύτηκαν οι ομηρικοί καβγάδες τους στο ορυχείο για το πώς θα μοιράσουν τα κέρδη της δημοσιότητάς τους.

- Γνωρίσαμε την άνοδο και την πτώση του Paul του χταποδιού υπό τον ήχο της βουβουζέλας.
Δεν πρόκειται για κάποιον ήρωα cartoon, φίλο του Bob του Σφουγγαράκη, αλλά για το χταπόδι-«Πυθία» που μάντεψε όλους τους νικητές των κρίσιμων αγώνων του φετινού Μουντιάλ και αποθεώθηκε από τους φαν των στοιχημάτων, με soundtrack τον ήχο από εκατομμύρια κουνούπια (λέγε με βουβουζέλα). Η αποστολή του Paul εξετελέσθη, και πριν από δύο μήνες ανακοινώθηκε πως άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο, αφού πρώτα έκλεψε την παράσταση ακόμη και από την τροπαιούχο Ισπανία.

- Ταξιδέψαμε στο όνειρο με popcorn και 3D γυαλιά.
H ταινία «Inception» έγινε θέμα συζητήσεων ανά τον κόσμο –μερικοί ακόμη ψάχνουν να βρουν τι έγινε στο τέλος- και ο Leonardo di Caprio ανέβασε ξανά τις μετοχές του στο Hollywood, υπό την καθοδήγηση του Christopher Nolan σε ένα ταξίδι μέσα στα όνειρά μας. Από την άλλη, το «Avatar» συνέχισε την ξέφρενη τρισδιάστατη πορεία του στο πάνθεον των πιο εμπορικών ταινιών, μένοντας στην ιστορία ως το πρώτο σε πωλήσεις DVD.

- Διασκεδάσαμε με το bunga-bunga.
Όχι, δεν είναι η περσινή επιτυχία της Shakira – εκείνο ήταν το τραγούδι-ύμνος του Μουντιάλ «Waka Waka». Το bunga bunga έγινε γνωστό χάρη στον αειθαλή Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο 74χρονος πρωθυπουργός της Ιταλίας είδε το όνομά του να εμπλέκεται σε άλλο ένα σκάνδαλο, αυτή την φορά με παρτενέρ μια ανήλικη χορεύτρια ονόματι Ruby. Η τελευταία δήλωσε πως συμμετείχε με τον Καβαλιέρε στο ασιατικό σεξουαλικό τελετουργικό «bunga bunga», το οποίο ο Μπερλουσκόνι «ξεσήκωσε» από τον Μουαμάρ Καντάφι. 20 γυμνές κοπέλες, ο Ιταλός ηγέτης με αδαμιαία περιβολή και η Ruby σε μια βίλα, μοιάζει περισσότερο με… αρχή ανέκδοτου. Όπως και η φήμη του συγκεκριμένου άνδρα.

- Γνωρίσαμε τον κ. Assange.
Ή τουλάχιστον έτσι θέλει να νομίζουμε ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα και τις άκρες στους πληροφοριοδότες των αμερικανικών πρεσβειών. Η μεγαλύτερη διαρροή απόρρητων κρατικών πληροφοριών έλαβε χώρα το 2010 και το WikiLeaks του Julian Assange δίχασε όσο κανένα άλλο γεγονός τον κόσμο. Εντάλματα, συλλήψεις, βιασμοί, αποφυλακίσεις και μια αμερικανική κυβέρνηση σε κρίση ήταν αρκετά για να συμπεριληφθεί ο Assange στα Πρόσωπα της χρονιάς.

- Αγγίξαμε τα πρώτα tablet PCs.
Σίγουρα, η Apple δεν πρέπει να έχει παράπονο από την χρονιά που πέρασε. Εκτός από το iPhone 4, στην αγορά κυκλοφόρησε το πολυαναμενόμενο iPad, που έγινε ανάρπαστο και άλλαξε τα δεδομένα στον κόσμο των gadgets. Κατακτώντας την κορυφή της λίστας του Time με τις καλύτερες εφευρέσεις του 2010, οι ταμπλέτες του «Μήλου» έδωσαν το σύνθημα και η Samsung ακολούθησε με το Galaxy Tab. Και έπεται τεχνολογική συνέχεια.

- Ζήσαμε την καλή και την κακή πλευρά της Αθήνας.
Από την μία, το κέντρο της πόλης άκουσε ρατσιστικά συνθήματα που μας γύρισαν χρόνια πίσω. Με επίκεντρο τον Άγιο Παντελεήμονα, η μάχη μεταναστών με κατοίκους της περιοχής μετατράπηκε σε κανονικό πόλεμο και η ρίψη αυγών σε προσευχόμενους Ασιάτες ντρόπιασε πολλούς Έλληνες.
Από την άλλη, εμφανίστηκε και ένα κίνημα που έδωσε ελπίδα σε όλους μας. Οι Atenistas μάζεψαν τους «Αθηναίους στην πράξη», όπως αποκαλούνται και ομόρφυναν την πόλη από πολλές απόψεις με τις δράσεις τους.

- Ζήσαμε την –δεύτερη- απαγόρευση του καπνίσματος.
Η μάχη της «γόπας» άναψε για τα καλά τον Σεπτέμβριο, αλλά τελικά, για μια ακόμη φορά δημιουργήθηκε πολύ κακό για το τίποτα. Τα περισσότερα τασάκια έμειναν στην θέση τους, μέσα στα café και τα bar, και τα πρόστιμα με τα οποία απειλήθηκαν οι φανατικοί καπνιστές έγιναν… γαργάρα.

Γεύση από ‘10
Τι μας άφησε για προίκα τελικά το 2010; Μάλλον το κυριότερο, το ζουμί όλων των παραπάνω: τον επαναπροσδιορισμό των αξιών. Συνειδητοποιήσαμε σιγά-σιγά όλοι μας πως η καλοπέραση δεν συνδυάζεται απαραίτητα με το χρήμα, αλλά με την διάθεση. Δεν δεχόμαστε πλέον να πληρώνουμε 10 ευρώ για ένα ποτό και 100 ευρώ για ένα αναξιοπρεπές δωμάτιο ξενοδοχείου. Πηγαίνουμε προς την ασφαλή λύση του low budget και επενδύουμε στην καλή παρέα, την καλή διάθεση και στην άρνησή μας να πέσουμε στην παγίδα της γκρίνιας, εξαιτίας των δύσκολων συνθηκών. Μακάρι, έστω και κάτι από όλα αυτά να μας έγινε μάθημα, για να μην… ανακυκλώσουμε την ιστορία μέσα στο 2011.