Πώς να αντιμετωπίσετε την γκρίνια
Τι μπορεί να κάνει εμάς και τους γύρω μας να γκρινιάζουμε και πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την γκρίνια στις σχέσεις μας με τους άλλους; Η ειδικός απαντά.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Συμβαίνει και… στις καλύτερες οικογένειες. Ο παράγοντας «γκρίνια» συσσωρεύεται ολοένα και περισσότερο στις καθημερινές μας σχέσεις με τους γύρω μας και εξαρτάται άμεσα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας στον προσωπικό και επαγγελματικό τομέα.
Τι είναι λοιπόν αυτό που μας ωθεί στο να γκρινιάζουμε συνεχώς; Υπάρχουν άραγε άνθρωποι οι οποίοι είναι μόνιμα σε αυτήν τη κατάσταση;
Η πηγή του κακού
«Η γκρίνια είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια και όχι μόνο. Όχι γιατί αποτελεί δομικό πρόβλημα, αλλά γιατί είναι η τροφή της σύγκρουσης, της αποστροφής και τέλος της απομάκρυνσης τους. Εκτός από τους ανθρώπους που η γκρίνια και το παράπονο αποτελούν κομμάτι της χαρακτηρολογίας τους, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που η γκρίνια προκύπτει από συνεχιζόμενη πίεση εξωτερικών παραγόντων», αναφέρει σχετικά η κ. Λήδα Ράγγα, Ψυχολόγος - Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια, τονίζοντας ότι η καθημερινότητα και οι ευθύνες είναι δύο πράγματα τα οποία μας εξοντώνουν.
«Μια διαμάχη με την οικογένεια, με έναν συνάδελφο ή ακόμα και ο διπλανός οδηγός που μας έκοψε το δρόμο, είναι αρκετά για να εμφανιστεί η αρνητική διάθεση. Φυσικά ο χρόνος τρέχει και δεν προλαβαίνουμε να το εκφράσουμε, οπότε ‘στοιβάζεται’ και πριν το καταλάβουμε έρχεται και το επόμενο», προσθέτει.
Είναι γεγονός ότι η φύση έχει τους δικούς της νόμους και αντέχει συγκεκριμένη «δοσολογία» πίεσης, αναζητώντας την αποφόρτιση για να μπορέσει να επιβιώσει. Η αποφόρτιση αυτή συνήθως γίνεται μέσα από την έκφραση της δυσαρέσκειας στο πιο οικείο μας πρόσωπο με το οποίο ερχόμαστε πιο συχνά σε επαφή. Για παράδειγμα, όταν γυρνάμε σπίτι δυσαρεστημένοι από την δουλειά και δούμε ή ακούσουμε κάτι που δεν μας αρέσει, αυτό γίνεται η αφορμή, η ευκαιρία για να βγάλουμε την πίεση της ημέρας. Επομένως, από πολύ μικρά πράγματα ξεκινούν τα «γιατί», οι υπόδείξεις το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα σε σύγκριση με το πώς τα βρήκαμε και έτσι χωρίς να το καταλάβουμε καταλήγουμε να γκρινιάζουμε.
«Όταν εκδηλώνουμε μια συμπεριφορά με αδικαιολόγητη ένταση, σύγχυση και δυσαρέσκεια για τον απέναντι, η συμπεριφορά αυτή μεταφράζεται αυτόματα ως επίθεση και κατηγορώ. Η φυσική αντίδραση, έχει ως συνέπεια τη ρήξη. Τα πάντα είναι αλυσιδωτά. Εκείνη την στιγμή το αποτέλεσμα είναι η απομάκρυνση του συντρόφου, φίλου, συγγενή και νιώθουμε αδικημένοι κι ότι δεν μας καταλαβαίνουν», εξηγεί η κ. Ράγγα.
Συμβουλές… επιβίωσης και αντιμετώπισης
Με ποιους τρόπους λοιπόν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την γκρίνια ενός στενού μας προσώπου, ώστε να μην μας επηρεάζει, αλλά παράλληλα να τον βοηθήσουμε, κιόλας; Σαφή απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορούμε να δώσουμε. Όμως μπορούμε να προτείνουμε ορισμένες βασικές συμβουλές:
* Αξιολογήστε την σοβαρότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζετε. Αξίζει να χαλάσετε την διάθεσή σας και κατά συνέπεια και του συντρόφου σας για κάτι που μπορεί να γίνει αργότερα ή ακόμα και την επόμενη ημέρα; Αν υπάρχει και άλλη δυνατότητα αναλογιστείτε την και αποφύγετε την σύγκρουση.
* Αν νιώθετε εκνευρισμένοι, προσπαθήστε να διαχωρίσετε προς τα πού πάνε τα «βέλη» του θύμου σας. Με ποιόν είστε θυμωμένοι και γιατί. Απαλλάξτε τους κοντινούς σας ανθρώπους από εκτοξευμένα βέλη που στην ουσία ανήκουν αλλού.
* Αν αντιληφθείτε ότι είστε εσείς ο δέκτης θυμού και γκρίνιας που ανήκει σε τρίτους, ρωτήστε τον συνομιλητή σας τι του συμβαίνει. Δείξτε κατανόηση και αποφύγετε μια κυνική αντιμετώπιση απλά γιατί στα δικά σας μάτια είναι ασήμαντος ο λόγος ξεσπάσματος. Για τον άλλο μπορεί την συγκεκριμένη στιγμή για τους συγκεκριμένους λόγους να είναι σημαντικό.
* Μιλήστε για αυτά που σας ενοχλούν. Συνήθως η γκρίνια και οι διαμάχες ξεκινάνε από πράγματα που κρατάμε μέσα μας πολύ καιρό.
* Εκφράστε επιθυμίες, "θέλω" και όχι παράπονα. Τα παράπονα ανήκουν σε παιδικές συμπεριφορές και κινδυνεύετε ο συνομιλητής μας να σας αντιμετωπίσει έτσι, με συνέπεια να εκνευριστείτε ακόμα περισσότερο. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ως ενήλικες με σκοπό την κατανόηση και την επίλυση.
* Το σπίτι είναι σύμβολο θαλπωρής, ηρεμίας και αγάπης. Φροντίστε να το διατηρήσετε έτσι. Πάρτε μερικά λεπτά πριν μπείτε στο σπίτι για να αποφορτιστείτε από την ημέρα και επιλέξτε τι πρέπει να πάρετε μαζί σας.
* Αν ο/η σύντροφος, φίλος, γνωστός, συγγενής «γκρινιάζει» για εξωτερικούς παράγοντες, προσπαθήστε να δείξετε την κατανόησή σας και δοκιμάστε την μέθοδο του αποπροσανατολισμού. Μη δώσετε τεράστια χρονική διάρκεια στη συζήτηση γιατί μπορεί το θέμα να διογκωθεί περισσότερο από το φυσιολογικό. Ρωτήστε τι θα ήθελε να κάνετε για να ξεχαστεί και να αλλάξει διάθεση.
Ως εδώ και μη παρέκει
Σε ποιο σημείο θα πρέπει να βάλουμε τα όριά μας, όσον αφορά την γκρίνια των άλλων; Πώς θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από αυτήν;
«Συνήθως τα θέματα στα οποία εμφανίζεται η γκρίνια είναι σημάδια ελλιπούς επικοινωνίας και διευκρίνησης. Εμφανίζεται έντονα γιατί εκδηλώνονται απαιτήσεις αλλαγής συμπεριφοράς, που ο άλλος δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει», απαντά σχετικά η κ. Ράγγα και καταλήγει: «Τα όρια του κάθε ανθρώπου διαφέρουν και πρέπει να αναλογιστεί ο καθένας προσωπικά μέχρι που μπορεί να φτάσει. Τα όρια δηλώνουν αυτοσεβασμό και αυτοπροστασία και είναι απαραίτητα σε κάθε ανθρώπινη σχέση. Είναι σημαντικό και έχουμε χρέος προς τον εαυτό μας και τους άλλους να δηλώνουμε σύντομα το πόσο αντέχουμε και όχι ‘κατόπιν εορτής’ . Οριοθετημένες σχέσεις αποτελούν και τις πιο υγιείς σχέσεις. Όπου δεν υπάρχουν σύνορα υπάρχει και ‘πόλεμος’»
Συμβαίνει και… στις καλύτερες οικογένειες. Ο παράγοντας «γκρίνια» συσσωρεύεται ολοένα και περισσότερο στις καθημερινές μας σχέσεις με τους γύρω μας και εξαρτάται άμεσα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας στον προσωπικό και επαγγελματικό τομέα.
Τι είναι λοιπόν αυτό που μας ωθεί στο να γκρινιάζουμε συνεχώς; Υπάρχουν άραγε άνθρωποι οι οποίοι είναι μόνιμα σε αυτήν τη κατάσταση;
Η πηγή του κακού «Η γκρίνια είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια και όχι μόνο. Όχι γιατί αποτελεί δομικό πρόβλημα, αλλά γιατί είναι η τροφή της σύγκρουσης, της αποστροφής και τέλος της απομάκρυνσης τους. Εκτός από τους ανθρώπους που η γκρίνια και το παράπονο αποτελούν κομμάτι της χαρακτηρολογίας τους, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που η γκρίνια προκύπτει από συνεχιζόμενη πίεση εξωτερικών παραγόντων», αναφέρει σχετικά η κ. Λήδα Ράγγα, Ψυχολόγος - Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια, τονίζοντας ότι η καθημερινότητα και οι ευθύνες είναι δύο πράγματα τα οποία μας εξοντώνουν.
«Μια διαμάχη με την οικογένεια, με έναν συνάδελφο ή ακόμα και ο διπλανός οδηγός που μας έκοψε το δρόμο, είναι αρκετά για να εμφανιστεί η αρνητική διάθεση. Φυσικά ο χρόνος τρέχει και δεν προλαβαίνουμε να το εκφράσουμε, οπότε ‘στοιβάζεται’ και πριν το καταλάβουμε έρχεται και το επόμενο», προσθέτει.
Είναι γεγονός ότι η φύση έχει τους δικούς της νόμους και αντέχει συγκεκριμένη «δοσολογία» πίεσης, αναζητώντας την αποφόρτιση για να μπορέσει να επιβιώσει. Η αποφόρτιση αυτή συνήθως γίνεται μέσα από την έκφραση της δυσαρέσκειας στο πιο οικείο μας πρόσωπο με το οποίο ερχόμαστε πιο συχνά σε επαφή. Για παράδειγμα, όταν γυρνάμε σπίτι δυσαρεστημένοι από την δουλειά και δούμε ή ακούσουμε κάτι που δεν μας αρέσει, αυτό γίνεται η αφορμή, η ευκαιρία για να βγάλουμε την πίεση της ημέρας. Επομένως, από πολύ μικρά πράγματα ξεκινούν τα «γιατί», οι υπόδείξεις το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα σε σύγκριση με το πώς τα βρήκαμε και έτσι χωρίς να το καταλάβουμε καταλήγουμε να γκρινιάζουμε.
«Όταν εκδηλώνουμε μια συμπεριφορά με αδικαιολόγητη ένταση, σύγχυση και δυσαρέσκεια για τον απέναντι, η συμπεριφορά αυτή μεταφράζεται αυτόματα ως επίθεση και κατηγορώ. Η φυσική αντίδραση, έχει ως συνέπεια τη ρήξη. Τα πάντα είναι αλυσιδωτά. Εκείνη την στιγμή το αποτέλεσμα είναι η απομάκρυνση του συντρόφου, φίλου, συγγενή και νιώθουμε αδικημένοι κι ότι δεν μας καταλαβαίνουν», εξηγεί η κ. Ράγγα.
Συμβουλές… επιβίωσης και αντιμετώπισης
Με ποιους τρόπους λοιπόν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την γκρίνια ενός στενού μας προσώπου, ώστε να μην μας επηρεάζει, αλλά παράλληλα να τον βοηθήσουμε, κιόλας; Σαφή απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορούμε να δώσουμε. Όμως μπορούμε να προτείνουμε ορισμένες βασικές συμβουλές:
* Αξιολογήστε την σοβαρότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζετε. Αξίζει να χαλάσετε την διάθεσή σας και κατά συνέπεια και του συντρόφου σας για κάτι που μπορεί να γίνει αργότερα ή ακόμα και την επόμενη ημέρα; Αν υπάρχει και άλλη δυνατότητα αναλογιστείτε την και αποφύγετε την σύγκρουση.
* Αν νιώθετε εκνευρισμένοι, προσπαθήστε να διαχωρίσετε προς τα πού πάνε τα «βέλη» του θύμου σας. Με ποιόν είστε θυμωμένοι και γιατί. Απαλλάξτε τους κοντινούς σας ανθρώπους από εκτοξευμένα βέλη που στην ουσία ανήκουν αλλού.
* Αν αντιληφθείτε ότι είστε εσείς ο δέκτης θυμού και γκρίνιας που ανήκει σε τρίτους, ρωτήστε τον συνομιλητή σας τι του συμβαίνει. Δείξτε κατανόηση και αποφύγετε μια κυνική αντιμετώπιση απλά γιατί στα δικά σας μάτια είναι ασήμαντος ο λόγος ξεσπάσματος. Για τον άλλο μπορεί την συγκεκριμένη στιγμή για τους συγκεκριμένους λόγους να είναι σημαντικό.
* Μιλήστε για αυτά που σας ενοχλούν. Συνήθως η γκρίνια και οι διαμάχες ξεκινάνε από πράγματα που κρατάμε μέσα μας πολύ καιρό.
* Εκφράστε επιθυμίες, "θέλω" και όχι παράπονα. Τα παράπονα ανήκουν σε παιδικές συμπεριφορές και κινδυνεύετε ο συνομιλητής μας να σας αντιμετωπίσει έτσι, με συνέπεια να εκνευριστείτε ακόμα περισσότερο. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ως ενήλικες με σκοπό την κατανόηση και την επίλυση.
* Το σπίτι είναι σύμβολο θαλπωρής, ηρεμίας και αγάπης. Φροντίστε να το διατηρήσετε έτσι. Πάρτε μερικά λεπτά πριν μπείτε στο σπίτι για να αποφορτιστείτε από την ημέρα και επιλέξτε τι πρέπει να πάρετε μαζί σας.
* Αν ο/η σύντροφος, φίλος, γνωστός, συγγενής «γκρινιάζει» για εξωτερικούς παράγοντες, προσπαθήστε να δείξετε την κατανόησή σας και δοκιμάστε την μέθοδο του αποπροσανατολισμού. Μη δώσετε τεράστια χρονική διάρκεια στη συζήτηση γιατί μπορεί το θέμα να διογκωθεί περισσότερο από το φυσιολογικό. Ρωτήστε τι θα ήθελε να κάνετε για να ξεχαστεί και να αλλάξει διάθεση.
Ως εδώ και μη παρέκει
Σε ποιο σημείο θα πρέπει να βάλουμε τα όριά μας, όσον αφορά την γκρίνια των άλλων; Πώς θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από αυτήν;
«Συνήθως τα θέματα στα οποία εμφανίζεται η γκρίνια είναι σημάδια ελλιπούς επικοινωνίας και διευκρίνησης. Εμφανίζεται έντονα γιατί εκδηλώνονται απαιτήσεις αλλαγής συμπεριφοράς, που ο άλλος δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει», απαντά σχετικά η κ. Ράγγα και καταλήγει: «Τα όρια του κάθε ανθρώπου διαφέρουν και πρέπει να αναλογιστεί ο καθένας προσωπικά μέχρι που μπορεί να φτάσει. Τα όρια δηλώνουν αυτοσεβασμό και αυτοπροστασία και είναι απαραίτητα σε κάθε ανθρώπινη σχέση. Είναι σημαντικό και έχουμε χρέος προς τον εαυτό μας και τους άλλους να δηλώνουμε σύντομα το πόσο αντέχουμε και όχι ‘κατόπιν εορτής’ . Οριοθετημένες σχέσεις αποτελούν και τις πιο υγιείς σχέσεις. Όπου δεν υπάρχουν σύνορα υπάρχει και ‘πόλεμος’»
