Τα καλύτερα e-mails του 2007

της Ηρώς Κουνάδη

Αν πέρυσι «εσείς» –ή «εμείς» ή «αυτοί», αναλόγως από ποια σκοπιά το βλέπει ο καθένας– οι bloggers ανακηρύχθηκαν πανηγυρικά πρόσωπο της χρονιάς από το περιοδικό Time –θέση που εποφθαλμιούσε καιρό για να κατακτήσει τελικά μόλις φέτος ο Βλάντιμιρ Πούτιν– φέτος ήταν που η τάση έγινε καθημερινότητα, καταφέρνοντας να αναδείξει την πραγματική δύναμη του internet ως μέσου διάδρασης και επικοινωνίας.

Με την ταχύτητα ανταπόκρισης που κάποτε κυκλοφορούσαν ανέκδοτα για να σχολιάσουν την επικαιρότητα, τώρα κυκλοφορούν e-mails. Με την αποτελεσματικότητα που οργάνωναν διαμαρτυρίες έξω από τη Βουλή σωματεία και συνδικαλιστές σήμερα τις οργανώνουν οι bloggers. Με τη λογική που κάποτε περνούσε μηνύματα ο κινηματογράφος σήμερα «μιλάνε» οι διαφημίσεις που φτάνουν με τη μορφή τρίλεπτου βίντεο σωρηδόν στο inbox μας.

Φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, γελάσαμε μέχρι δακρύων, συγκινηθήκαμε, «κολλήσαμε», εμπνευστήκαμε, διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε, χαμογελάσαμε, ταρακουνηθήκαμε, ξεσηκωθήκαμε με τα e-mails που λάβαμε. Κάποια από αυτά ήταν απλά ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη δουλειά. Άλλα υπήρξαν αφορμές για ολόκληρα άρθρα. Κάποια μας έκαναν να κλάψουμε. Και κάποια άλλα να φορέσουμε μαύρα και να πάμε μια Τετάρτη στη Βουλή.

Ως φόρο τιμής στην «άλλη» πλευρά του οκταώρου στο γραφείο, αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε τα καλύτερα e-mails που λάβαμε το 2007. Για να ξαναγελάσουμε –και να γελάσετε κι εσείς μαζί μας. Για να μην τα ξεχάσουμε –ούτε αυτά ούτε τα μηνύματα των πιο «σοβαρών». Για να μη φανούμε αγνώμονες προς τους ανώνυμους αποστολείς που τροφοδότησαν πολλές φορές την έμπνευσή μας. Και για να κάνουμε τον απαραίτητο ετήσιο απολογισμό χωρίς να καταφύγουμε στις βαρετές λίστες με τα “highlights” της χρονιάς που πέρασε.

Να ξεκαθαρίσουμε –για να μην… παρεξηγηθούμε– ότι πέντε ώρες από τη στιγμή που άρχισε να γράφεται αυτό το άρθρο βλέπουμε ακόμα βιντεάκια, βαθμολογούμε mails και γελάμε με ανέκδοτα που είχαμε ξεχάσει. Σε μια ώρα από τώρα θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα καταλήξει στο συμπέρασμα πως είναι πρακτικά αδύνατο να μη μας ξεφύγει κάποιο –ζητάμε εκ των προτέρων κατανόηση αν το αγαπημένο σας βίντεο δεν περιλαμβάνεται στη λίστα, και περιμένουμε πάντα σχόλια με links στο youtube. Όσο κι αν προσπαθήσαμε, δεν καταφέραμε ποτέ να ταξινομήσουμε τα αγαπημένα μας e-mails κατά σειρά προτίμησης. Ούτως ή άλλως οι βαθμολογίες είναι πάντα υποκειμενικές. Για το λόγο αυτό, τα παρουσιάζουμε σε τυχαία σειρά.

Γελάσαμε (πολύ) με…

* Τη γάτα που προσπαθεί να ξυπνήσει τον «συγκάτοικό» της –σε καμία περίπτωση «αφεντικό» ή «ιδιοκτήτη» της– στο καταπληκτικό animation του Simon Tofield που κυκλοφόρησε (τραγική ειρωνεία) με subject «το καλύτερο ξύπνημα». Όσοι από εμάς έχουν γάτες αναστέναξαν με κατανόηση.


* Τον πρώτο τεχνικό υπολογιστών στην ιστορία, που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο της εκμάθησης ανοίγματος και κλεισίματος των βιβλίων των πελατών του. Και αισθανθήκαμε ευγνώμονες για την υπομονή του, που διαιωνίζεται στους εκπροσώπους του κλάδου.


* Τον τρόπο να στρατολογήσετε –ή να προσλάβετε– τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Το γνωστό, με τα τούβλα.
* Το στρεσαρισμένο υπάλληλο γραφείου που «τα σπάει» όταν ο συνάδελφός του επιμένει να του πετάει χαρτάκια από την άλλη πλευρά του τραπεζιού. Και φοβηθήκαμε ότι κάποιοι από εμάς μια μέρα θα κάνουμε το ίδιο.


* Τις οδηγίες οδήγησης του Bruno Bozzetto, που ήρθαν και μας βρήκαν τις ημέρες που ο νέος ΚΟΚ έμπαινε σε εφαρμογή στους ελληνικούς δρόμους, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε μήπως και αυτά τα νέα μέτρα αποδεικνύονταν μάταια απέναντι στην οδηγική συμπεριφορά των Ελλήνων. Και επαληθευτήκαμε.


* Τη σύλληψη της διαφήμισης της Durex που κυκλοφόρησε με τίτλο το σλόγκαν της “Enjoy the Other Side”. Και υποκλιθήκαμε στην έμπνευση του δημιουργικού.


* Τις δημιουργίες Θεού και Σατανά, καθώς και τις «ανακαλύψεις» ανδρών και γυναικών, που θα βρείτε αναλυτικά στα Συνοδευτικά Αρχεία.
* Το γλάρο που έκλεβε Doritos κάπου στην Αγγλία, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι οι «αταξίες» δεν είναι προνόμιο, ούτε και εφεύρεση, του ανθρώπινου είδους.


* Τον τύπο που κάνει το Χάρο να αποκοιμηθεί βλέποντας τη ζωή του να περνά μπροστά από τα μάτια του, στη διαφήμιση της Virgin Atlantic –ίσως την καλύτερη όλων των εποχών.


* Την «παγκόσµια έρευνα που πραγµατοποιήθηκε από τον ΟΗΕ, με μία και μοναδική ερώτηση: «Παρακαλώ να εκφέρετε την τίµια και ειλικρινή γνώµη σας για τη λύση στο πρόßληµα της έλλειψης τροφίµων στον υπόλοιπο κόσµο» και η οποία απέτυχε
για τους παρακάτω λόγους:
Στην Αφρική δεν ήξεραν τι σηµαίνει τρόφιµα
Στην Ανατολίκή Ευρώπη δεν ήξεραν τι σηµαίνει τίµια.
Στην Αγγλία δεν ήξεραν τι σηµαίνει ειλικρινής.
Στην Δυτική Ευρώπη δεν ήξεραν τι σηµαίνει έλλειψη.
Στην Σκανδιναßία δεν ήξεραν τι σηµαίνει πρόßληµα.
Στην Κίνα δεν ήξεραν τι σηµαίνει γνώµη.
Στη Μέση Ανατολή δεν ήξεραν τι σηµαίνει λύση.
Στη Νότια Αµερική δεν ήξεραν τι σηµαίνει παρακαλώ.
Στις δε ΗΠΑ δεν ήξεραν τι σηµαίνει υπόλοιπος κόσµος»
* Το γραφείο στο οποίο δε λειτουργούν τα e-mails, με αποτέλεσμα η επικοινωνία να διεξάγεται με κάπως… πρωτόγονα μέσα.


* Το… cult e-mail με τους καλύτερους τίτλους ερωτικών ταινιών. Οι ενήλικοι αναγνώστες, βλέπετε «σχετικά αρχεία».
* Τα στιχάκια που κυκλοφόρησαν λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του διοικητή του ΙΚΑ από τον απατημένο σύζυγο, διαψεύδοντας τη ρήση πως η σάτιρα δυσκολεύεται όταν τα γεγονότα είναι από μόνα τους πολύ αστεία ή πολύ τραγικά.
* Τα συνθήματα κατά της αναδάσωσης, «τα δέντρα πιάνουν θέσεις πάρκινγκ», «αν ήταν όλο το βουνό καζίνο και γκολφ δε θα είχε καεί» και «η Μύκονος που δεν έχει δέντρα μια χαρά είναι. Και προσφέρει και στο ΑΕΠ» που, δυστυχώς, δεν έφταναν πια για να μας κάνουν να χαμογελάσουμε όταν η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο και από τα στενά (;) όρια της Πάρνηθας.
* Το “Telos – The Movie” που απέτισε το δέοντα φόρο τιμής στη φάρσα που στοίχειωσε κάθε γραφείο, κάθε διάλογο και κάθε τηλεφωνική συνομιλία τη χρονιά που πέρασε και ανακηρύσσεται πανηγυρικά σε βίντεο –ή mp3, για τους… παραδοσιακούς– της χρονιάς.


* Τις αγγλικές πινακίδες σε δημόσιους χώρους στην Κίνα, που φημολογείται ότι διορθώνονται εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνο. Κρίμα. Τελευταία ευκαιρία να τις απολαύσετε, στα Συνοδευτικά Αρχεία.
* Τον τρόπο με τον οποίο διαφορετικά ζώδια επιλέγουν να αλλάξουν μια λάμπα. Έκανε ακόμα και τους φανατικούς πολέμιους της «επιστήμης» να γελάσουν και να παραδεχτούν ότι αναγνώρισαν στοιχεία του εαυτού τους στις περιγραφές.
* Την κορυφαία απορία της χρονιάς: Γιατί περισσεύει τόσος μήνας στο τέλος των χρημάτων;

Συγκινηθήκαμε (ίσως και να βουρκώσαμε) με…

* Το ότι «κάποια παιδιά εύχονται οι γονείς τους να ήταν ζώα» και το –σκληρό αλλά πραγματικό– βίντεο που οπτικοποιούσε τον ισχυρισμό.

* Το γράμμα του εθελοντή πυροσβέστη μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου (βλέπε σχετικά αρχεία).
* Το «κουτί με τα φιλιά» που μας θύμισε με τον πιο συγκινητικό τρόπο ότι, σε πείσμα των καιρών, υπάρχουν αξίες ανώτερες από τις υλικές.
* Την απαγορευμένη διαφήμιση του MTV, με κεντρικό σλόγκαν το «ο κόσμος ενώθηκε ενάντια στην τρομοκρατία. Θα έπρεπε επίσης να ενωθεί ενάντια στη φτώχια, την πείνα και το AIDS».
* Τις φωτογραφίες των βραβείων World Press Photo για το 2006, που ανακοινώθηκαν στις αρχές της χρονιάς.
* Το πραγματικό γεγονός των «μη ευχάριστων ατόμων» σε ένα αεροπλάνο, στο e-mail που κυκλοφόρησε με subject «άνθρωποι γύρω μας».
* Την εκστρατεία των «δωρεάν αγκαλιών» που επιχειρεί να διαψεύσει όλους εκείνους που μιλούν για την αποξένωση του ατόμου στις σύγχρονες κοινωνίες.