Δεν πήγες διακοπές; Να πώς θα το ξεπεράσεις
Να σου πούμε και κάτι; Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι υπερτιμημένες. Και με την κυριολεκτική, και με την μεταφορική έννοια.
της Ηρώς Κουνάδη
Αχ Σεπτέμβρης, ο μήνας που κάθε δεύτερη συζήτηση ξεκινάει με το «πού πήγες διακοπές;» και τελειώνει με την εκατομμυριοστή φωτογραφία του ηλιοβασιλέματος στη θάλασσα που τράβηξαν φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι και συγγενείς. Κανείς εκ των οποίων δεν είναι φωτογράφος, με αποτέλεσμα αυτό που βλέπεις να είναι γκριζόμαυρη θάλασσα και θλιβερά σομόν ουρανός. Κι αντί να τους κοιτάς εσύ με βλέμμα συμπόνοιας, το κάνουν αυτοί, κάθε φορά που δηλώνεις πως δεν πήγες φέτος διακοπές. Κρίμα κι άδικο.
Αν ωστόσο σε επηρεάζουν τα βλέμματα συμπόνοιας που εισπράττεις δεξιά κι αριστερά, εμείς είμαστε εδώ να σου πούμε ότι δεν πειράζει που δεν πήγες διακοπές. Κι έχουμε ένα σωρό επιχειρήματα να το υποστηρίξουμε.
Δεν καταστράφηκες οικονομικά
Ο αντίλογος εδώ θα πει πως ήσουν ήδη οικονομικά κατεστραμμένος/η, αλλιώς θα είχες πάει διακοπές. Καταστροφή με καταστροφή όμως διαφέρει, κι αν είναι να τη βγάλεις δυο μήνες με φακές και μακαρόνια για να ισοφαρίσεις τα 110€ το βράδυ που είχε το δωμάτιο της θεια-Τασίας στο νησί, καλύτερα να κρατήσεις το ένα τρίτο από αυτά τα λεφτά και να τα φας σουβλάκια.
Δεν αντιμετωπίζεις καμία δυσκολία προσαρμογής
Όλα αυτά τα υπαρξιακά, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο καπιταλισμός, γιατί δουλεύουμε δώδεκα μήνες για να κάνουμε πέντε μέρες διακοπές, πού θα ξαναβρώ λίγη χαρά στη μίζερη καθημερινότητα της πόλης, δεν συγκαταλέγονται στα πράγματα που σου δυσκολεύουν τη ζωή και σου χαλάνε τη διάθεση την ώρα που θα έπρεπε να απολαμβάνεις τις τελευταίες μέρες καλοκαιριού στην πόλη.
Δεν διαπίστωσες για μία ακόμα χρονιά ότι κάποια πράγματα είναι ωραιότερα στις φωτογραφίες απ’ ό,τι live
Κοίτα, ας πούμε, αυτή τη φωτογραφία. Ή αυτή. Αχ μαγικά, να ήμασταν εκεί, και άλλα τέτοια σκέφτεσαι καθώς τις κοιτάς τυλιγμένος/η στη δροσιά του air condition χωρίς τον ήλιο να σου τηγανίζει τον εγκέφαλο και το αντηλιακό να κάνει τα χέρια σου να κολλάνε. Αν ήσουν όντως εκεί ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι, αφού είχες γκρεμοτσακιστεί με φουσκαλιασμένα πόδια στο κακοτράχαλο μονοπάτι, μπορεί και να τις εκτιμούσες λιγότερο.
Δεν εξάντλησες τις μέρες της άδειάς σου
Ξέρεις τι είναι ωραιότερο από το να απαντάς «Αμοργό» όταν σε ρωτάνε «πού πήγες διακοπές»; Οι δέκα εργάσιμες που θα πάρεις τον Νοέμβρη όταν όλοι θα πήζουν και στη δουλειά θα γίνεται πόλεμος, να αράξεις και να ξεκουραστείς σαν άνθρωπος είτε στο σπιτάκι σου είτε κάπου που τα αεροπορικά θα έχουν πήγαινε-έλα 50€ και τα δωμάτια άλλα τόσα.
Δεν σε σκιάζει κανένας Σεπτέμβρης
Η μελαγχολία του (ημερολογιακού) φθινοπώρου είναι γι’ αυτούς που πάνε σχολείο –άντε κι εκείνους που γυρίζουν από το νησί. Εσύ ξέρεις πως ο Σεπτέμβρης είναι ο καλύτερος μήνας στην Αθήνα, γεμάτος συναυλίες, θέατρα, θερινά, μπαράκια γεμάτα κόσμο και γενικευμένη διάθεση για «λίγο καλοκαίρι ακόμα». Την ώρα που οι άλλοι θα μελαγχολούν που γύρισαν, εσύ θα χαίρεσαι που ήρθαν και σε βρήκαν –κι έχετε ένα σωρό ωραία πράγματα να κάνετε μαζί.
Αχ Σεπτέμβρης, ο μήνας που κάθε δεύτερη συζήτηση ξεκινάει με το «πού πήγες διακοπές;» και τελειώνει με την εκατομμυριοστή φωτογραφία του ηλιοβασιλέματος στη θάλασσα που τράβηξαν φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι και συγγενείς. Κανείς εκ των οποίων δεν είναι φωτογράφος, με αποτέλεσμα αυτό που βλέπεις να είναι γκριζόμαυρη θάλασσα και θλιβερά σομόν ουρανός. Κι αντί να τους κοιτάς εσύ με βλέμμα συμπόνοιας, το κάνουν αυτοί, κάθε φορά που δηλώνεις πως δεν πήγες φέτος διακοπές. Κρίμα κι άδικο.
Αν ωστόσο σε επηρεάζουν τα βλέμματα συμπόνοιας που εισπράττεις δεξιά κι αριστερά, εμείς είμαστε εδώ να σου πούμε ότι δεν πειράζει που δεν πήγες διακοπές. Κι έχουμε ένα σωρό επιχειρήματα να το υποστηρίξουμε.
Δεν καταστράφηκες οικονομικά
Ο αντίλογος εδώ θα πει πως ήσουν ήδη οικονομικά κατεστραμμένος/η, αλλιώς θα είχες πάει διακοπές. Καταστροφή με καταστροφή όμως διαφέρει, κι αν είναι να τη βγάλεις δυο μήνες με φακές και μακαρόνια για να ισοφαρίσεις τα 110€ το βράδυ που είχε το δωμάτιο της θεια-Τασίας στο νησί, καλύτερα να κρατήσεις το ένα τρίτο από αυτά τα λεφτά και να τα φας σουβλάκια.
Δεν αντιμετωπίζεις καμία δυσκολία προσαρμογής
Όλα αυτά τα υπαρξιακά, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο καπιταλισμός, γιατί δουλεύουμε δώδεκα μήνες για να κάνουμε πέντε μέρες διακοπές, πού θα ξαναβρώ λίγη χαρά στη μίζερη καθημερινότητα της πόλης, δεν συγκαταλέγονται στα πράγματα που σου δυσκολεύουν τη ζωή και σου χαλάνε τη διάθεση την ώρα που θα έπρεπε να απολαμβάνεις τις τελευταίες μέρες καλοκαιριού στην πόλη.
Δεν διαπίστωσες για μία ακόμα χρονιά ότι κάποια πράγματα είναι ωραιότερα στις φωτογραφίες απ’ ό,τι live
Κοίτα, ας πούμε, αυτή τη φωτογραφία. Ή αυτή. Αχ μαγικά, να ήμασταν εκεί, και άλλα τέτοια σκέφτεσαι καθώς τις κοιτάς τυλιγμένος/η στη δροσιά του air condition χωρίς τον ήλιο να σου τηγανίζει τον εγκέφαλο και το αντηλιακό να κάνει τα χέρια σου να κολλάνε. Αν ήσουν όντως εκεί ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι, αφού είχες γκρεμοτσακιστεί με φουσκαλιασμένα πόδια στο κακοτράχαλο μονοπάτι, μπορεί και να τις εκτιμούσες λιγότερο.
Δεν εξάντλησες τις μέρες της άδειάς σου
Ξέρεις τι είναι ωραιότερο από το να απαντάς «Αμοργό» όταν σε ρωτάνε «πού πήγες διακοπές»; Οι δέκα εργάσιμες που θα πάρεις τον Νοέμβρη όταν όλοι θα πήζουν και στη δουλειά θα γίνεται πόλεμος, να αράξεις και να ξεκουραστείς σαν άνθρωπος είτε στο σπιτάκι σου είτε κάπου που τα αεροπορικά θα έχουν πήγαινε-έλα 50€ και τα δωμάτια άλλα τόσα.
Δεν σε σκιάζει κανένας Σεπτέμβρης
Η μελαγχολία του (ημερολογιακού) φθινοπώρου είναι γι’ αυτούς που πάνε σχολείο –άντε κι εκείνους που γυρίζουν από το νησί. Εσύ ξέρεις πως ο Σεπτέμβρης είναι ο καλύτερος μήνας στην Αθήνα, γεμάτος συναυλίες, θέατρα, θερινά, μπαράκια γεμάτα κόσμο και γενικευμένη διάθεση για «λίγο καλοκαίρι ακόμα». Την ώρα που οι άλλοι θα μελαγχολούν που γύρισαν, εσύ θα χαίρεσαι που ήρθαν και σε βρήκαν –κι έχετε ένα σωρό ωραία πράγματα να κάνετε μαζί.
