Περίπου 1.500 θάνατοι τον χρόνο στην Αθήνα οφείλονται στην έλλειψη πρασίνου
Η Αθήνα θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων που σχετίζονται με την έλλειψη πράσινου.
Προκαλεί η έλλειψη πρασίνου στις πόλεις θανάτους; Ναι, προκαλεί, και τα στοιχεία για αρκετές ελληνικές πόλεις το επιβεβαιώνουν μέσα από έρευνα που δημοσίευσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, με πρώτη και… χειρότερη την Αθήνα.
Σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, οι πόλεις της Ευρώπης θα μπορούσαν να αποτρέψουν έως 43.000 πρόωρους θανάτους ετησίως, αν ικανοποιούσαν τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αναφορικά με την ύπαρξη επαρκών χώρων πρασίνου κοντά στους κατοίκους τους.
Συγκεκριμένα η Αθήνα, θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων σχετιζόμενων με την έλλειψη προσβάσιμου πράσινου, με τη λίστα να περιλαμβάνει και άλλες ελληνικές πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, οι Σέρρες, η Καβάλα και ο Βόλος.
Σχεδόν το 88% του πληθυσμού της Αθήνας (της μητροπολιτικής περιοχής) και της Θεσσαλονίκης εκτιμάται ότι δεν πληροί τον ελάχιστο στόχο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την πρόσβαση των κατοίκων σε κοντινό πράσινο, ούτως ώστε να αποφεύγονταν 1.431 θάνατοι το χρόνο στην πρωτεύουσα και 245 στη συμπρωτεύουσα.
Από την άλλη, σε συγκριτικά καλύτερη θέση από τις ελληνικές πόλεις εκτιμάται ότι βρίσκονται η Λάρισα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά, η Πάτρα, τα Τρίκαλα και η Καλαμάτα.
Σύμφωνα με την έρευνα, https://www.thelancet.com/journals/lanplh/article/PIIS2542-5196(21)00229-1/fulltext οι πέντε πόλεις με την αναλογικά μεγαλύτερη θνησιμότητα λόγω ανεπαρκών χώρων πρασίνου είναι κατά σειρά η Τεργέστη και το Τορίνο στην Ιταλία (με το 74% και 92% του πληθυσμού τους αντίστοιχα να έχουν ανεπαρκή πρόσβαση σε πράσινο με βάση τις συστάσεις του ΠΟΥ), το Μπλάκπουλ στη Βρετανία, η Χιχόν στην Ισπανία και οι Βρυξέλλες στο Βέλγιο.
Από την άλλη, οι πέντε πόλεις με την μικρότερη θνησιμότητα λόγω ανεπαρκούς πρασίνου είναι οι πόλεις Έλτσε και Τέλντε στην Ισπανία (με το 20% και 33% του πληθυσμού τους κάτω από τα συνιστώμενα όρια του ΠΟΥ), η Γκιμαράες στην Πορτογαλία, η Περούτζια στην Ιταλία και η Καρθαγένη στην Ισπανία.
Ο ΠΟΥ συνιστά, με βάση επιστημονικές μελέτες, την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (πέντε στρεμμάτων) σε ευθεία γραμμή έως 300 μέτρων από κάθε σπίτι.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, οι πόλεις της Ευρώπης θα μπορούσαν να αποτρέψουν έως 43.000 πρόωρους θανάτους ετησίως, αν ικανοποιούσαν τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αναφορικά με την ύπαρξη επαρκών χώρων πρασίνου κοντά στους κατοίκους τους.
Συγκεκριμένα η Αθήνα, θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων σχετιζόμενων με την έλλειψη προσβάσιμου πράσινου, με τη λίστα να περιλαμβάνει και άλλες ελληνικές πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, οι Σέρρες, η Καβάλα και ο Βόλος.
Σχεδόν το 88% του πληθυσμού της Αθήνας (της μητροπολιτικής περιοχής) και της Θεσσαλονίκης εκτιμάται ότι δεν πληροί τον ελάχιστο στόχο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την πρόσβαση των κατοίκων σε κοντινό πράσινο, ούτως ώστε να αποφεύγονταν 1.431 θάνατοι το χρόνο στην πρωτεύουσα και 245 στη συμπρωτεύουσα.
Από την άλλη, σε συγκριτικά καλύτερη θέση από τις ελληνικές πόλεις εκτιμάται ότι βρίσκονται η Λάρισα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά, η Πάτρα, τα Τρίκαλα και η Καλαμάτα.
Σύμφωνα με την έρευνα, https://www.thelancet.com/journals/lanplh/article/PIIS2542-5196(21)00229-1/fulltext οι πέντε πόλεις με την αναλογικά μεγαλύτερη θνησιμότητα λόγω ανεπαρκών χώρων πρασίνου είναι κατά σειρά η Τεργέστη και το Τορίνο στην Ιταλία (με το 74% και 92% του πληθυσμού τους αντίστοιχα να έχουν ανεπαρκή πρόσβαση σε πράσινο με βάση τις συστάσεις του ΠΟΥ), το Μπλάκπουλ στη Βρετανία, η Χιχόν στην Ισπανία και οι Βρυξέλλες στο Βέλγιο.
Από την άλλη, οι πέντε πόλεις με την μικρότερη θνησιμότητα λόγω ανεπαρκούς πρασίνου είναι οι πόλεις Έλτσε και Τέλντε στην Ισπανία (με το 20% και 33% του πληθυσμού τους κάτω από τα συνιστώμενα όρια του ΠΟΥ), η Γκιμαράες στην Πορτογαλία, η Περούτζια στην Ιταλία και η Καρθαγένη στην Ισπανία.
Ο ΠΟΥ συνιστά, με βάση επιστημονικές μελέτες, την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (πέντε στρεμμάτων) σε ευθεία γραμμή έως 300 μέτρων από κάθε σπίτι.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
