5 νέοι προορισμοί στον χάρτη των weekends μας

της Ηρώς Κουνάδη

Βαλτεσινίκο, Τσίντζινα, Πουρί, Αγόριανη, Κάψια. Αν τα ονόματα δε σας λένε τίποτα, είναι γιατί μέχρι πρότινος τα πέντε χωριουδάκια δεν συγκαταλέγονταν στις λίστες των “hot” προορισμών. Τελευταία, όμως, η ομορφιά παίρνει την εκδίκησή της από τις επιταγές του lifestyle.

Είναι κι αυτή μια από τις θετικές συνέπειες της κρίσης: όσο οι μόδες επηρεάζουν όλο και λιγότερο τις προτεραιότητές μας, τόσο τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε τους νέους, αγαπημένους μας προορισμούς ανταποκρίνονται περισσότερο σε προσωπικά γούστα. Κι όσο μικραίνει το budget τόσο μεγαλώνει η λαχτάρα για αυθεντικές «αποδράσεις», με την κυριολεκτική έννοια του όρου –η οποία είναι, βασικά, το αντίθετο του «άλλο ένα Σαββατοκύριακο εκεί που πάνε όλοι».

Κάπως έτσι, καταλήγεις να ανακαλύπτεις διαρκώς νέα μέρη –με αφορμές όπως είναι το άνοιγμα ενός εντυπωσιακού σπηλαίου, ένας καινούριος οικονομικός ξενώνας ή ένα ταβερνάκι που σου είπαν οι ντόπιοι ότι θα σου μείνει αξέχαστο. Κι η χαρά της ανακάλυψης είναι σχεδόν το ίδιο μεγάλη με την χαρά του ταξιδιού. Γι’ αυτό δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να μοιραστούμε μαζί σας πέντε από τις ωραιότερες τελευταίες ανακαλύψεις μας.

Βαλτεσινίκο και Κάψια, Ορεινή Αρκαδία
Ένας από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για τα weekends των Αθηναίων, η Ορεινή Αρκαδία μας εκπλήσσει διαρκώς ευχάριστα: Εκεί που λες ότι τα ομορφότερα σημεία της τα εξάντλησες –και κάποια εξ αυτών τα κατέλαβε η υπέρμετρη τουριστική ανάπτυξη– βγάζει κι έναν καινούριο άσσο από το μανίκι. Ανοίγει, ας πούμε, ένα σπήλαιο όπως το εντυπωσιακό Σπήλαιο Κάψια, που παρέμενε για δεκαετίες κλειστό για το κοινό, ή αφήνει να διαρρεύσει το μυστικό των ντόπιων για ένα ταβερνάκι που σερβίρει ντόπιες σπεσιαλιτέ αλλά δεν κοσμεί ακόμα τις ιλουστρασιόν σελίδες των ταξιδιωτικών περιοδικών, και μας βάζει στον πειρασμό για λίγη ακόμα εξερεύνηση στα χωριά-στολίδια της.

Δύο από αυτά, ξεκίνησαν πέρυσι να διεκδικούν μερίδιο της διασημότητας των γειτόνων τους (σκεφτείτε Δημητσάνα, Βυτίνα, Στεμνίτσα). Το πρώτο, το Βαλτεσινίκο απέκτησε πριν από έναν χρόνο και κάτι έναν ολοκαίνουριο ξενώνα, σωστό… Πέτρινο Πύργο, όνομα και πράγμα, που μαζί με τους ήδη γνωστούς κι αγαπημένους ξενώνες Βασιλικού και Θόλος και το Valtessiniko Studios συμπληρώνει το καρέ της value for money διαμονής: οι τιμές των δωματίων κυμαίνονται από 60 έως 90 ευρώ με πρωινό. Κτισμένο σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 1.200 μέτρα, μέσα στα έλατα και τις πηγές, με υπέροχη θέα, παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, το μικρό χωριουδάκι προσφέρεται για ατελείωτες εξερευνήσεις.

Το δεύτερο, το χωριό Κάψια είναι το πρώτο από τα χωριά που συναντάτε ερχόμενοι από την Αθήνα, και ήταν μέχρι πρότινος γνωστό μόνο στους λάτρεις της υψηλών προδιαγραφών διαμονής, για το εντυπωσιακό boutique hotel Αρχοντικό Καλτεζιώτη http://www.kaltezioti.gr/. Με το άνοιγμα του ομώνυμου σπηλαίου, το μικρό χωριό του Μαινάλου άρχισε να μετρά νέους επισκέπτες, που έρχονται πρωτίστως για το sightseeing, αλλά μένουν (και) για τα λαχταριστά, ντόπια ψητά που ευωδιάζουν στο Ταβερνάκι του Φάνη. Λιθόκτιστα καλντερίμια, όμορφα πέτρινα σπιτάκια και πανοραμική θέα στον κάμπο της Μαντίνειας συμπληρώνουν τη λίστα με τα δυνατά σημεία του χωριού.

Δείτε περισσότερες ιδέες για βόλτες και εξορμήσεις στα χωριά της Ορεινής Αρκαδίας, εδώ.

Πουρί, Πήλιο
Αν δεν σου το συστήσουν οι ντόπιοι, δύσκολα θα το ανακαλύψεις. Χωριουδάκι τσέπης, έξι περίπου χιλιόμετρα από την Ζαγορά, αμφιθεατρικά χτισμένο σαν μπαλκόνι πάνω από τα γαλάζια κύματα του Χορευτού. Εύκολα θα μπορούσατε να μην το προσέξετε καν στον χάρτη. Αυτό, βέβαια, μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Γιατί τώρα αποκλείεται να περάσετε από την Ζαγορά και να μη σας μιλήσουν για το αυτοσχέδιο μαγαζάκι - έκθεση κεραμικών όπου η Τζέμα και ο σύζυγός της φτιάχνουν επιτόπου και ξεναγούν όλο χαρά τους επισκέπτες στα μικρά, κεραμικά έργα τέχνης τους.

Άλλωστε, εδώ και λίγο καιρό, το μικρό χωριουδάκι απέκτησε κι έναν κουκλίστικο ξενώνα, την Αλισάχνη, με τους καταπράσινους κήπους της, τα τζάκια και τις κουνουπιέρες στα δωμάτια, τις σπιτικές λιχουδιές στον μπουφέ του πρωινού και την υπέροχη θέα στη θάλασσα από τα μπαλκονάκια της να θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο της "πηλιορείτικης βάσης" τον οποίο κερδίζουν συνήθως χωριά-star όπως η Πορταριά ή η Τσαγκαράδα.

Πεζοπορικές διαδρομές (ένα από τα περίφημα ευρωπαϊκά μονοπάτια που διασχίζουν το Πήλιο περνά από το Πουρί) για τους δραστήριους, και ειδυλλιακή ησυχία για όσους θέλουν απλώς να χαλαρώσουν χαζεύοντας το τοπίο είναι τα δύο μεγάλα «συν» του χωριού. Σκαρφαλώστε τα σκαλιά της κεντρικής πλατείας, που απλώνεται αμφιθεατρικά σε τρία επίπεδα, μέχρι το ψηλότερο σημείο της, για να χαζέψετε από ψηλά το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου να δένει αρμονικά με το βαθυπράσινο του βουνού, που διακόπτεται μόνο από μερικά πέτρινα σπιτάκια, με καμινάδες που αχνίζουν, και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοούμε.

Περισσότερα λιγότερο ή περισσότερο μυστικά χωριά του Πηλίου, εδώ.

Τσίντζινα, Λακωνία

Τρανή απόδειξη του ότι αρκεί ένας ξενώνας για να μετατρέψει ένα μικρό χωριό σε δημοφιλή προορισμό, το Σχολαρχείο (που μεγάλωσε κι έδωσε τη θέση του στο Πρυτανείο) έβαλε πριν από μερικά χρόνια τα Τσίντζινα στον χάρτη των αποδράσεων του Σαββατοκύριακου, και χάρισε στους λάτρεις της πεζοπορίας έναν νέο αγαπημένο προορισμό: την νοτιοδυτική πλευρά του Πάρνωνα.

Το μικρό χωριουδάκι, φωλιασμένο ανάμεσα σε ελατοδάση, είχε κι αυτό με τη σειρά του όλα τα φόντα για να κάνει τους νεοφερμένους επισκέπτες του φανατικούς θαμώνες: λιθόκτιστα καλντερίμια, πέτρινα σπιτάκια με κόκκινες κεραμιδοσκεπές να κάνουν τέλεια αντίθεση με το βαθύ πράσινο του γύρω τοπίου, εξαιρετική τοπική κουζίνα και (ούτε ένα, ούτε δύο αλλά) εννέα διαφορετικά πεζοπορικά μονοπάτια για γυμνασμένους και μη φυσιολάτρες.

Όσο για τον ξενώνα; Πέτρινοι τοίχοι, ξύλινα πατώματα και ταβάνια, χουχουλιαστές σοφίτες, τζάκι και σπιτικό πρωινό συνθέτουν την cozy ατμόσφαιρα και φιλοσοφία του, ενώ οι δραστηριότητες που διοργανώνονται περιλαμβάνουν πεζοπορίες και εξορμήσεις με 4x4 για φιλοξενούμενους και… εξωσχολικούς. Οι τιμές ξεκινούν από 55€ για το δίκλινο δωμάτιο με πρωινό.

Περισσότερες πληροφορίες για τα Τσίντζινα και το Πρυτανείο τους, εδώ.

Αγόριανη, Παρνασσός

Αν ο Παρνασσός ήταν νόμισμα, η Αράχωβα θα ήταν η μία πλευρά του –και η Αγόριανη η άλλη. Το αν θα την πείτε «αντίθετη» ή «συμπληρωματική», επαφίεται στην κρίση σας. Το βέβαιο είναι πως το χωριουδάκι με την πέτρινη πλατεία και τον μικρό καταρράκτη που φωλιάζει στην πίσω πλευρά του βουνού κερδίζει ολοένα σε δημοτικότητα, καθώς οι λάτρεις των χειμερινών weekend ανακαλύπτουν πως υπάρχει ζωή και μακριά από τα σαλέ και τα Jacuzzi.

Λιθόκτιστη σχεδόν στο σύνολό της, με τις χαρακτηριστικές κεραμιδοσκεπές να σπρώχνουν απαλά το χιόνι προς τα κάτω και τα πέτρινα καλντερίμια της να κάνουν ζιγκ ζαγκ ανάμεσα σε περιποιημένες αυλές, η Αγόριανη είναι αμφιθεατρικά κτισμένη σε υψόμετρο 850 μέτρων, ανάμεσα σε ελατοδάση και πλατάνια. Τα ταβερνάκια της σερβίρουν ντόπιες σπεσιαλιτέ, σπιτικές πίττες και καλοψημένα, μυρωδάτα κρέατα, ενώ τα café της πλατείας απλώνουν τα τραπεζάκια τους κάτω από τα δύο γιγάντια πλατάνια στην πρώτη υποψία ηλιαχτίδας.

Και από δραστηριότητες; Όρεξη και ενέργεια να έχετε, για να τις στριμώξετε σε ένα Σαββατοκύριακο: πεζοπορία σε μονοπάτια όπως το φημισμένο Ε4, που καταλήγει στους Δελφούς σε έξι (!) ώρες, εξερεύνηση μοναδικών σπηλαίων, όπως το περίφημο Κωρύκειον Άντρο ή Σπήλαιο του Πάνα, και sightseeing στην ευρύτερη περιοχή –που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, ένα ενδιαφέρον μουσείο στο Χάνι της Γραβιάς και το interactive Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας, που θα λατρέψετε τόσο εσείς όσο και τα πιτσιρίκια.

Λεπτομέρειες, προτάσεις για τη διαμονή σας και αναλυτικές διαδρομές εδώ.