ΠροσΔΕΘείτε: Φύγαμε για Θεσσαλονίκη
                                        Σε ρυθμούς Διεθνούς Έκθεσης κινείται η συμπρωτεύουσα, και εμείς βρίσκουμε την αφορμή να περπατήσουμε σε καινούριες διαδρομές, αλλά και να θυμηθούμε παλιές αγαπημένες γωνιές της ελληνικής πόλης που δεν κοιμάται ποτέ.
                                    
                                    
                                    
                                                                        
                                    
                                        
                                                
Ξεκινάμε από την θάλασσα, καθώς η Θεσσαλονίκη πάντα συνδυάζεται στο μυαλό μας με το υδάτινο στοιχείο. Παραβλέπουμε τις «ρυπαρές» παρεμβολές που ενοχλούν συχνά την μύτη μας κοντά στον Λευκό Πύργο (όπως κάθε πόλη, έχει και η Σαλονίκη τις «εστίες» γκρίνιας της) και προχωράμε προς το νέο καμάρι της συμπρωτεύουσας. 
Τα πάρκα, που βραβεύθηκαν πέρυσι από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής ως το καλύτερο έργο με εντολοδότη δημόσιο φορέα, πήραν το όνομα «πράσινα δωμάτια στο θαλάσσιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης». Παίρνουμε ανάσα, εφοδιαζόμαστε με καφέ στο χέρι και προχωράμε στον «Κήπο της Μουσικής», όπου ανάμεσα από τα δέντρα φιλοξενούνται συχνά μουσικές εκδηλώσεις. Συνεχίζουμε περπατώντας ανάμεσα σε υδάτινους τοίχους, καλαμιές και νούφαρα στον «Κήπο του Νερού», για να κάνουμε στάση στον «Κήπο της Μνήμης». Εκεί, φυτά από την Ανατολή αναμιγνύονται με τις ζωηρές φωνές των ανθρώπων που παίζουν τένις και μπάσκετ στα γήπεδα που κατασκευάστηκαν κοντά στον Θερμαϊκό. 
Βραδιάζει, και η πόλη όπου φυσάει ο Βαρδάρης ζωντανεύει ακόμη περισσότερο, καθώς αυτή την ώρα ξυπνούν οι χιλιάδες φοιτητές της Θεσσαλονίκης. Κάτι άλλαξε, όμως, την τελευταία χρονιά στις συνήθειες των «ορδών» της διασκέδασης. Η περιοχή της οδού 




