Τα λάθη που κάνεις (και κοστίζουν) στα ταξίδια σου

Δεν φταίει μόνο η κρίση… Φταις λίγο κι εσύ. Τα πιο συνηθισμένα λάθη που πρέπει να αποφύγεις, για να φτάνουν τα λεφτά και να κάνεις περισσότερα ταξίδια.
Τα λάθη που κάνεις (και κοστίζουν) στα ταξίδια σου
της Ηρώς Κουνάδη

«Μια φορά ταξιδεύω»: Φράση που έχει φάει πολύ κόσμο, αφού στο βωμό του «μια φορά το κάνω, τι ψυχή έχει μια εξτραβαγκάντζα;» έχεις αγοράσει υπερτιμημένα σουβενίρ, έχεις δώσει 30€ για να φας κατεψυγμένες αηδίες με φόντο τον Πύργο του Άιφελ (ή κάτι αντίστοιχα τουριστικό), και έχεις ξοδέψει απερίσκεπτα λεφτά που (μάντεψε) αν είχες κρατήσει δεν θα ταξίδευες «μία φορά», αλλά τουλάχιστον δύο (τον χρόνο).

Μένεις μακριά από το κέντρο: Νομίζοντας πως έτσι γλιτώνεις λεφτά, τα οποία στην πραγματικότητα χαλάς σε δυο-τρία πήγαινε-έλα την ημέρα. Ειδικά αν είσαι παιδί της νύχτας, ή απλά θέλεις να δεις και λίγη από τη νυχτερινή ζωή της χώρας που επισκέπτεσαι, είναι πολύ σοφότερο να επιλέξεις ένα δωμάτιο στο κέντρο: Και πολύ ωραιότερη θα είναι η γειτονιά σου, και το 20ευρω που θα γλίτωνες μένοντας στα προάστια θα το δώσεις έτσι κι αλλιώς σε ταξί το βράδυ –γιατί, φευ, πολύ λίγες πόλεις έχουν νυχτερινές συγκοινωνίες μέχρι αργά τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας.

Νιώθεις υποχρεωμένος να τα δεις όλα: Χωρίς να θέλουμε να σε αποθαρρύνουμε, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας αν δεν έχεις είτε πιτσιρίκια μαζί σου είτε ένα πολύ συγκεκριμένο ενδιαφέρον για τη γεωλογία, τη χλωρίδα και την πανίδα, πιθανότατα δεν θα σε ενθουσιάσει. Ομοίως, αν δεν ενδιαφέρθηκες ποτέ στη ζωή σου για τις εικαστικές τέχνες, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πας στο Λούβρο απλά και μόνο επειδή είσαι στο Παρίσι και «όλοι έτσι κάνουν». Ρίξε μια ματιά στους ταξιδιωτικούς οδηγούς του τόπου που επισκέπτεσαι πριν ξεκινήσεις, για να αποφασίσεις τι σε ενδιαφέρει να δεις, και τι θα τολμήσεις να προσπεράσεις.

Δεν προγραμματίζεις σωστά: Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί που λέγαμε προηγουμένως, αναφέρουν μεταξύ άλλων και τις μέρες που τα αξιοθέατα και τα μουσεία έχουν δωρεάν είσοδο, πράγμα που θα σου εξοικονομήσει κάμποσα ευρώ, αντικαθιστώντας απλώς την κυριακάτικη επίσκεψη στο MoMA με μια παρασκευϊάτικη (δεν είναι τυχαίο το παράδειγμα, η είσοδος στο MoMA είναι όντως δωρεάν κάθε Παρασκευή απόγευμα).

Δεν προσέχεις πού τρως: Έχουμε κάνει ολόκληρο οδηγό για το πώς να διαλέξεις πού θα φας σε άγνωστο μέρος αλλά ας επαναλάβουμε τα βασικά: Κοιτάμε πάντα το μενού και τις τιμές του πριν καθίσουμε (αν ντρέπεστε να σας βλέπουν στο δρόμο να ξεφυλλίζετε μενού, τις περισσότερες φορές υπάρχει και online), αποφεύγουμε μετά βδελυγμίας μέρη με κράχτη απέξω, και τσεκάρουμε πάντα τις κριτικές σε sites τύπου TripAdvisor και Foursquare, για να διασφαλίσουμε και ότι δεν θα φάμε αηδίες, και ότι δεν θα πληρώσουμε περιουσίες.

Αγοράζεις υπερτιμημένα σουβενίρ: Ένας πολύ σοφός κανόνας για τα δωράκια που θέλεις να φέρεις στους φίλους σου, λέει ότι ποτέ –μα ποτέ– δεν τα αγοράζεις από μαγαζιά στο αεροδρόμιο/ το ιστορικό κέντρο/ την παλιά πόλη/ την είσοδο του δημοφιλέστερου μνημείου της χώρας που επισκέπτεσαι. Θα τα βρεις στη μισή τιμή (και στις μισές πιθανότητες να είναι “made in China” ενώ δεν βρίσκεσαι στην Κίνα) στα προάστια, σε χωριουδάκια, σε υπαίθρια παζάρια, σε συνεταιρισμούς και κολλεκτίβες που πουλάνε χειροποίητες ομορφιές από ευπαθείς ομάδες/ ανέργους/ άγνωστους καλλιτέχνες τα έργα των οποίων μπορεί να αξίζουν κάποτε μια περιουσία, ποτέ δεν ξέρεις.

Δεν καταναλώνεις τοπικά προϊόντα: Εκτός του ότι χάνεις την ευκαιρία να δοκιμάσεις, για παράδειγμα, μπύρες, κρασιά ή αλλαντικά που δεν θα βρεις πουθενά αλλού –επειδή δεν εξάγονται– παραγγέλνοντας π.χ. μια Corona αντί για μια τοπική μπύρα ενώ βρίσκεσαι οπουδήποτε εκτός Μεξικού, αυτό που καταφέρνεις είναι να πληρώνεις διπλά λεφτά για την μπύρα σου. Ομοίως, υπάρχουν χώρες όπου το μοσχάρι είναι πανάκριβο, γιατί δεν εκτρέφεται, αλλά εισάγεται –αν εξαιρέσουμε την απίθανη περίπτωση να μην μπορείς να ζήσεις για 3 μέρες χωρίς τα μοσχαρίσια μπριζολάκια σου, γιατί να μην παραγγείλεις ένα πολύ φθηνότερο αρνάκι, ή κοτόπουλο, ή ό,τι τέλος πάντων είναι αυτό από το οποίο φτιάχνεται το εκάστοτε εθνικό πιάτο;

Ταξιδεύεις μόνο σε πρωτεύουσες: Το έχουμε ξαναπεί, αλλά επανάληψη μήτηρ μαθήσεως: Τα χωριά της Αυστρίας είναι πολύ φθηνότερα από τη Βιέννη, η Ανατολική Ευρώπη είναι πολύ οικονομικότερη από τη Δυτική, η εγγύς Ανατολή θα σου κοστίσει τα μισά λεφτά –και θα σου αλλάξει κάθε κοσμοθεωρία που είχες μέχρι τώρα– απ’ ό,τι οποιοδήποτε μέρος της Ευρώπης. Να πούμε και μια καθόλου δημοφιλή άποψη, με την οποία μπορείς ελεύθερα να εξοργιστείς; Το Παρίσι δεν είναι τόσο συγκλονιστικό όσο φαίνεται στις φωτογραφίες του. Είναι, όμως, εξωφρενικά ακριβό.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v