Οι καλύτερες θέες στην Αθήνα που πρέπει να επισκεφτείς

 

Τα ύψη δεν μας φοβίζουν. Σκαρφαλώνουμε στους αθηναϊκούς λόφους, ανεβαίνουμε σε ταράτσες και roof bars των ψηλότερων κτιρίων της πρωτεύουσας και βρίσκουμε τις πιο «καίριες» θέσεις για να απολαύσουμε ασυναγώνιστη θέα, είτε στο τσιμεντένιο μεν, γοητευτικότατο δε, συνονθύλευμα που λέγεται Αθήνα, είτε στην θάλασσα που λαμπυρίζει στο βάθος, θέαμα που τόσο μας έλειψε τον χειμώνα. Οι υψοφοβικοί να μας συγχωρείτε – ή απλώς να δώσετε μια καλή αφορμή στον εαυτό σας να νικήσει την φοβία.

 

 

Ανεβείτε στον ψηλότερο λόφο της Αθήνας όπως πρέπει – παραδοσιακά δηλαδή, με το τελεφερίκ από το Κολωνάκι- και προχωρήστε μέχρι το «νησιώτικο» εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Ήδη η θέα, αν ρίξετε μια ματιά πίσω σας, προς ολόκληρη την πόλη, θα σας κόψει την ανάσα. Αξίζει όμως να συνεχίσετε πιο πάνω, μετά τους Ορίζοντες, για να καθίσετε για (όχι και τόσο οικονομικό, αλλά «τα-αξίζει-τα-λεφτά-του») καφεδάκι πλάι στην εκκλησία, απολαμβάνοντας όπως πρέπει την συγκλονιστική αθηναϊκή θέα.

 

Το… κοντό αδερφάκι του Λυκαβηττού κερδίζει πόντους γιατί είναι πιο εύκολα προσιτό – για την ακρίβεια απέχει δύο βήματα (και μερικές δεκάδες σκαλοπατάκια) από την εξαρχειώτικη Καλλιδρομίου. Σε πρώτο επίπεδο, θα βρεθείτε στην ταράτσα του γηπέδου του Αστέρα, δίπλα στο ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, από όπου θα απολαύσετε ολόκληρη τα δυτικά προάστια «πιάτο». Μην σταματάτε εκεί: Πάρτε το χωμάτινο μονοπάτι προς τα πάνω, και φτάστε στα δύο ψηλότερα βράχια του λόφου, ιδανικά για ολιγόλεπτο άραγμα και χάζι απέναντι στον Λυκαβηττό και φυσικά θέα 360 μοιρών στην Αθήνα, από το Αττικό Άλσος στην βόρεια πλευρά μέχρι την Ακρόπολη, τον Πειραιά και την Ελευσίνα στο βάθος. Τους καλοκαιρινούς μήνες, θα βρείτε ανοιχτό και το καφενεδάκι του Εξωστρεφή για να πάρετε δυνάμεις με καφέ ή ουζάκι πριν την κάθοδο.

 

 

Τα περίφημα… Τουρκοβούνια μπορεί να έπασχαν από όνομα (εξ’ ου και το «χαϊδευτικό» όνομα «Αττικό Άλσος») αλλά ποτέ δεν έπασχαν από θέα. Σήμερα, μπορείτε να ανηφορήσετε από το Γαλάτσι και να φτάσετε στις Υάδες, το μεγάλο all day café bar restaurant που λειτουργεί από το πρωί ως αργά το βράδυ και από την τζαμαρία του ή το πλατύ μπαλκόνι του ανοίγεται μπροστά του όλη η κεντρική και νότια Αθήνα με εντυπωσιακό τρόπο.

 

Ο αγαπημένος λόφος του κέντρου της Αθήνας μπορεί να μην διαθέτει café για να καθίσετε να απολαύσετε την θέα, αλλά διαθέτει τα πλακόστρωτα του Πικιώνη για να περπατήσετε, το μνημείο στην κορυφή για να καθίσετε στην «πλατεΐτσα» του και bonus το μοναδικό προνόμιο να δείτε ταυτόχρονα την Ακρόπολη και το Ηρώδειο (αυτός ο συνδυασμός θέας δεν είναι δυνατός από κανένα άλλο σημείο της πόλης). Τέλος, από το μνημείο, αν προχωρήσετε στο νότιο μονοπάτι του λόφου, θα φτάσετε στο μικρό πλάτωμα από όπου θα απολαύσετε όχι την αρχαία, αλλά την «σύγχρονη» πλευρά της Αθήνας, δηλαδή τα ψηλά κτίρια της Συγγρού, μέχρι τον Πειραιά – η φωτισμένη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών μοιάζει ακόμη ωραιότερη από εδώ. 

 

Κι όμως, το… «βαθύ» αθηναϊκό κέντρο έχει γίνει τον τελευταίο χρόνο προορισμός καθημερινής εξόδου, από ορδές Αθηναίων και μη που σπεύδουν να απολαύσουν θέα. Κι αυτό γιατί συνεχώς εμφανίζονται roof bars από το πουθενά, που σε κάνουν να σκεφτείς γιατί δεν είχαν αξιοποιηθεί οι τελευταίοι όροφοι και οι ταράτσες των συγκεκριμένων κτιρίων μέχρι σήμερα. Για την ακρίβεια μιλάμε για:

-το «A for Athens»: Θέα προς την Ακρόπολη, την πλατεία Μοναστηρακίου και τους γύρω λόφους, με καλοφτιαγμένα κοκτέιλ που θα απολαύσετε είτε στον κλειστό πάνω όροφο είτε στην ταράτσα

-το «360°»: Νέα άφιξη που «κατέλαβε» όλους τους ορόφους του κτιρίου ακριβώς δίπλα από τον σταθμό του μετρό, και στο… ρετιρέ και την ταράτσα, προσφέρει την ευκαιρία για καφέ ή ποτό με εξίσου συγκλονιστική θέα

-το «Λουκούμι»: Ανοιχτό όλη την ημέρα στην πλατεία Αβησσυνίας, το Λουκούμι κοιτάζει λοξά από την ταράτσα του την Ακρόπολη και από την άλλη πλευρά το «δάσος» από loft στου Ψυρρή και στο Μοναστηράκι, προσφέροντας μια «εναλλακτική» θέα στην αστική πλευρά της πόλης. 

 

Δεν εννοούμε τα δικαστήρια στην Αλεξάνδρας (αν και τώρα που το σκεφτόμαστε, δεν θα ήταν άσχημη η ιδέα ένα roof garden στα κεντρικά του ανώτατου δικαστηρίου ή της ΓΑΔΑ), αλλά το πέτρινο «λοφάκι» που δεσπόζει πάνω από το Μοναστηράκι και την Πλάκα, και γεμίζει κάθε βράδυ από τουρίστες και ντόπιους που απολαμβάνουν χάζι μετά μουσικής (πάντα θα υπάρχει κάποια παρέα εφήβων με κιθάρα). Ενδείκνυται φυσικά τις νυχτερινές ώρες, οπότε και μπορείτε να δείτε όλη την κεντρική, βόρεια και ανατολική Αττική φωτισμένη, ένα φαντασμαγορικό θέαμα που μπορεί να συγκινήσει ακόμη και όσους σιχαίνονται «αυτή την τσιμεντούπολη». Στα συν, η γειτνίαση με τον Ιερό Βράχο. 

 

Δεν έχει μόνο το A for Athens την αποκλειστικότητα της θέας στην άνεση ενός μοντέρνου χώρου. Τα bars στους τελευταίους ορόφους του St George Lycabettus πάνω από την κολωνακιώτικη πλατεία Δεξαμενής, το Galaxy bar του Hilton και το roof bar restaurant (που τους καλοκαιρινούς μήνες φιλοξενεί και τις βουτιές μας στην πισίνα) του Park Hotel στο Πεδίον του Άρεως διαθέτουν εκτός από (τσιμπημένα είναι η αλήθεια) ποτά και μενού, ασυναγώνιστη θέα που αγκαλιάζει την Αθήνα.

 

Λίγη ώρα από το κέντρο της πόλης, και βρισκόμαστε σε «άλλο» κόσμο. Σε έναν κόσμο όπου υπάρχουν πευκοδάση, ελάφια στην άκρη του δρόμου και χώροι για να χορτάσουν τα παιδιά παιχνίδι. Και όχι μόνο αυτό, αλλά από κάθε σημείο, σε κάθε στροφή, ξεδιπλώνεται μπροστά μας και άλλη μία θέα προς την Αθήνα και την πράσινη πλευρά της Αττικής – με λίγες παρεμβολές από αυθαίρετες βίλες, αλλά κανείς δεν μπορεί να τα έχει όλα. Αν πάντως κουράζεστε εύκολα, η Πάρνηθα σας δίνει και την επιλογή του τελεφερίκ, το οποίο πηγαίνει προς το καζίνο – η διαδρομή κλέβει την παράσταση, καθώς περιλαμβάνει χάζι-με-ανοιχτό-το-στόμα προς ολόκληρη την πόλη. Διαβάστε περισσότερα για την Πάρνηθα σε παλαιότερο δημοσίευμα του In2life. 

 

Άλλος ένας λόφος, «βαφτισμένος» από τον προφήτη Ηλία, αυτή τη φορά στο Χαϊδάρι, μας δίνει την ευκαιρία να απολαύσουμε το αστικό τοπίο σαν πίνακα ζωγραφικής από τα δυτικά προς την Ανατολή και το Νότο. Στον λόφο του Χαϊδαρίου θα πιάσετε τραπεζάκι στο café bar restaurant Telescope που αγγίζει τα σύννεφα, και διεκδικεί επάξια τον τίτλο της καλύτερης θέας της αθηναϊκής Δύσης.

 

Από θάλασσα και αστικό τοπίο χορτάσαμε. Τι θα λέγατε για λίγη λίμνη; Ο αμφιβληστροειδής σας μπορεί να χορτάσει εύκολα στο Fragma, το café restaurant πάνω από την λίμνη του Μαραθώνα, που ναι μεν είναι σχετικά μακριά από το κέντρο, αλλά είναι ταυτόχρονα μακριά από κάθε πηγή ηχορρύπανσης και άγχους – η γαλήνη της λίμνης και η θέα προς τα νερά της αξίζουν σε κάθε περίπτωση το «ξεστράτισμα».