Road trips: Εκδρομή με το (χιλιό)μετρο

της Ηρώς Κουνάδη

Τρία πράγματα χρειάζεται το road trip για να είναι καλό. Χρόνο, διάθεση και –το κυριότερο– ευελιξία. Αν είστε ο τύπος ταξιδιώτη που οργανώνει τα πάντα με ακρίβεια λεπτού, και δυσκολεύεται να διαχειριστεί οποιαδήποτε αλλαγή στο πρόγραμμα, ίσως χρειαστεί λίγη προσπάθεια –και πολύ χιούμορ– εκ μέρους σας για να περάσετε καλά, αν όχι για να επιβιώσετε, την πρώτη φορά. Αυτό που θα κερδίσετε είναι, όπως θα έγραφε ο Καβάφης, το ωραίο ταξίδι.

Χάρτες που αποδεικνύονται αναξιόπιστοι, ή ακόμα χειρότερα συνοδηγοί που δεν ξέρουν να τους διαβάζουν, εστιατόρια που σερβίρουν μόνο μανιτάρια, τα οποία σιχαίνεστε, στη μέση του πουθενά, σκασμένα λάστιχα, κινητά που δεν πιάνουν, και ξενοδοχεία που κλείνουν γιατί δεν ήξεραν ότι θα φτάσετε στις 4.00 τα ξημερώματα, είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα. Το ταξίδι, όμως, παραμένει ωραίο. Θα σας το επιβεβαιώσει όποιος βίωσε όλα τα παραπάνω διαδοχικά, κι έχει ακόμα να διηγείται υπέροχες ιστορίες από το road trip του.

Ο δρόμος που ανοίγεται γεμάτος υποσχέσεις μπροστά σας, το ημι-εγκαταλελειμμένο χωριό που αισθάνεστε πως ανακαλύψατε μόνο εσείς, η δυνατότητα να χαράξετε πορεία και μετά να την αλλάξετε γιατί είδατε μια ταμπέλα που έγραφε ένα ωραίο όνομα και κάτι σας λέει να πάτε προς τα εκεί, κι η αίσθηση πως ακολουθείτε τα χνάρια των μεγάλων εξερευνητών, ελέγχοντας πλήρως και καθορίζοντας ολομόναχοι το ταξίδι σας, δεν συγκρίνονται με κανένα αεροπορικό εισιτήριο καμίας μακρινής διαδρομής. Κι άλλωστε, στο αυτοκίνητο κάνεις (σχεδόν) ό,τι θέλεις. Στο αεροπλάνο όχι.

Διαδρομή #1: Η Εγνατία (ή ένα κομμάτι της)

Κατά μία άποψη, οι γιγάντιοι αυτοκινητόδρομοι δεν προσφέρονται για road trips. Τα εκατοντάδες χιλιόμετρα συνεχούς ευθείας, σε συνδυασμό με την απουσία εντυπωσιακής θέας στερούν λίγη από την χαρά της οδήγησης. Αυτήν την άποψη την συμμερίζεσαι σε δύο περιπτώσεις: αν είσαι κάτοικος Γερμανίας κι έχεις βαρεθεί τον autobahn, ή αν «αυτοκινητόδρομο» θεωρείς την Αθηνών - Λαμίας. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, η Εγνατία θα σε εντυπωσιάσει: 680 χιλιόμετρα ολόισιου, εντυπωσιακού, καλοφωτισμένου και απαλλαγμένου από λακκούβες δρόμου.

Τούνελ μετά το τούνελ, και γέφυρα μετά τη γέφυρα, το καλύτερο μάλλον κομμάτι του ελληνικού οδικού δικτύου ενώνει το δυτικότερο με το ανατολικότερο κομμάτι της Βορείου Ελλάδας, ήτοι την Ηγουμενίτσα με τον Έβρο, σε έξι ώρες και τριάντα λεπτά –χρονομετρημένα. Σε πολλά σημεία, μάλιστα, ιδιαίτερα στο τμήμα που διασχίζει την Ήπειρο, το βασικό μειονέκτημα των αυτοκινητόδρομων, η έλλειψη θέας, αναιρείται: όταν δεν είναι σκεπασμένη από τούνελ, η Εγνατία περνά πάνω από καταγάλανα ποτάμια και δίπλα στις ελατοσκέπαστες πλαγιές της Πίνδου, αγναντεύοντας στο βάθος πέτρινα γεφύρια και όμορφα χωριουδάκια.

Διόδια προς το παρόν δεν υπάρχουν –είναι, όμως, θέμα χρόνου μέχρι να μπουν– το όριο ταχύτητας ανέρχεται στο σύγχρονο 130 χιλιόμετρα την ώρα, και οι στάσεις στη διαδρομή είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένες. Δείτε οκτώ από τις καλύτερες και… κανονίστε την πορεία σας.

Διαδρομή #2: Ορεινή Αρκαδία - Παραλιακή Ηλεία

Ίσως το δημοφιλέστερο «χειμερινό» road trip της Πελοποννήσου –η οποία προσφέρει ούτως ή άλλως μερικές από τις ομορφότερες διαδρομές στην Ελλάδα– είναι εκείνο που ξεκινά από τις πλαγιές του Μαινάλου, για να καταλήξει, μέσα από ζιγκ-ζαγκ σε επαρχιακά δρομάκια που περικυκλώνονται από φουντωτά δάση, στην αρχαία Ολυμπία. Οι στάσεις, και εδώ, είναι πολλές, οι παρακάμψεις ακόμη περισσότερες, κι οι εναλλακτικές διαδρομές εγγυώνται ότι μπορείτε να το επιχειρήσετε πολλές φορές, ανακαλύπτοντας πάντα μια νέα έκπληξη στη διαδρομή.

Ένα ακόμη χωριό της Γορτυνίας που δεν έχετε περπατήσει (δείτε εδώ μερικά από τα ωραιότερα «μυστικά» χωριά), μια ακόμα πηγή που αναβλύζει γάργαρο νερό, ένα ακόμη ταβερνάκι που απέξω φαίνεται συμπαθητικό –και μέσα είναι ακόμα καλύτερο.

Μία από τις κλασικότερες, και πλέον αγαπημένη των «πρωτάρηδων», είναι η διαδρομή που ξεκινά από την Καρύταινα και περνώντας μέσα από την Ανδρίτσαινα και τα Κρέσταινα καταλήγει στην Αρχαία Ολυμπία. Ξεχασμένα στον χρόνο χωριουδάκια, καταπράσινες βουνοπλαγιές και όλο κι εντυπωσιακότερα τοπία να διαδέχονται το ένα το άλλο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της. Δύο παρακάμψεις που αξίζει να κάνετε είναι στην Ανδρίτσαινα, για να επισκεφθείτε τον εντυπωσιακό Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βασσές, περί τα δώδεκα χιλιόμετρα έξω από το χωριό, και στην Τρυπητή, για να οδηγήσετε τα οκτώ περίπου χιλιόμετρα μέχρι τα μυστηριώδη ερείπια του Μοναστηριού της Ίσοβας (φωτό). Αν θέλετε να συνεχίσετε για λίγο ακόμη την διαδρομή μετά το τέλος της (κι αφού αφιερώσετε αρκετό από τον χρόνο σας στην Αρχαία Ολυμπία, που τον αξίζει με το παραπάνω) μπορείτε να ξεστρατίσετε προς το υπέροχο Δάσος της Φολόης.

Για τους καλοφαγάδες –ή απλά όσους πεινάσουν στην διαδρομή– οι στάσεις που επιβάλλονται είναι δύο: η πρώτη στην Ανδρίτσαινα, για να δοκιμάσετε καλοψημένα, ντόπια κρέατα στη σχάρα στο Πεύκο, και η δεύτερη στα Κρέσταινα, για λαχταριστά γλυκά, ζεστή σοκολάτα ή κοκτέιλ αν σας πιάσει το βράδυ, στο Liquid, στη διασταύρωση Κρεστένων – Ζαχάρως.

Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι 80 χιλιόμετρα –φυσικά χωρίς διόδια– ο δρόμος, όμως, δεν είναι αυτό που θα λέγαμε συνεχής ευθεία. Αυτή, όμως, δεν είναι και η γοητεία του road trip;

Road trips εκτός συνόρων
Διαδρομή #1: Θεσσαλονίκη - Βελιγράδι

Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα των εκτός συνόρων road trips είναι πως, αμέσως μόλις περάσετε τα σύνορα –των Ευζώνων, στην προκειμένη περίπτωση– η τιμή της βενζίνης πέφτει σημαντικά: στο ένα περίπου ευρώ το λίτρο, και λίγο παρακάτω. Αυτός, βέβαια, δεν είναι λόγος για να ξεκινήσετε να οδηγήσετε τα 660 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Θεσσαλονίκη από το Βελιγράδι. Η όμορφη διαδρομή που κινείται παράλληλα με κρυστάλλινα ποταμάκια στην ΠΓΔΜ, όμως, είναι. Το ίδιο και ο εντυπωσιακός δρόμος – χαρά του οδηγού που συνδέει τη σερβική Νις με το Βελιγράδι, και πάνω απ’ όλα η αίσθηση του αυθεντικού, βαλκανικού road trip, που ενέπνευσε τόσες ταινίες.

Για να περάσετε τα σύνορα, τόσο της ΠΓΔΜ όσο και της Σερβίας, θα χρειαστείτε το διαβατήριό σας, και τη λεγόμενη πράσινη κάρτα, την οποία προμηθεύεστε δωρεάν από την ασφαλιστική σας εταιρεία, και η οποία είναι, ουσιαστικά, η ασφάλεια του αυτοκινήτου σας μεταφρασμένη στα αγγλικά. Θεωρητικά, θα έπρεπε να έχετε μαζί σας και το Διεθνές Δίπλωμα της ΕΛΠΑ, η έκδοση του οποίου κοστίζει 45 ευρώ. Πρακτικά, στα Βαλκάνια δεν πρόκειται να σας το ζητήσει κανείς –το απλό ελληνικό δίπλωμα αρκεί, κι αναγνωρίζεται απ’ όλους. Καλό είναι να έχετε επίσης έναν αναλυτικό χάρτη μαζί σας αν σκοπεύετε να ξεστρατίσετε προς οποιαδήποτε παράκαμψη. Αν πάλι όχι, οι πινακίδες που γράφουν “Beograd” βρίσκονται παντού –ίσως και τιμής ένεκεν στην πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας– κι αρκούν για να σας καθοδηγήσουν.

Δείτε εδώ μερικές από τις στάσεις και τις παρακάμψεις που αξίζει να κάνετε και εδώ περισσότερες πληροφορίες για τον τελικό προορισμό σας, το Βελιγράδι.

Διαδρομή #2: Θεσσαλονίκη – Κωνσταντινούπολη

«Σε τρεις ωρίτσες θα είσαι εκεί». Οι ενθουσιασμένοι με τον ευρωπαϊκών προδιαγραφών ολοκαίνουριο δρόμο τους (ναι, πάλι για την Εγνατία μιλάμε) Έλληνες τείνουν να υπερβάλλουν σε ό,τι αφορά την απόσταση ανάμεσα στην Θεσσαλονίκη και την Πόλη, που παραμένει περίπου 620 χιλιόμετρα. Ο χρόνος οδήγησης έχει, όμως, όντως μειωθεί σημαντικά, και αν συνυπολογίσετε σε αυτόν τα ανέπαφα τοπία της Θράκης και τις αμέτρητες παρακάμψεις που θα (μπείτε στον πειρασμό να) κάνετε, το κλασικότερο των κλασικών road trips που ξεκινούν από την Ελλάδα είναι και ένα από τα καλύτερα.

Δύο παρακάμψεις-στάσεις που αξίζει να κάνετε πριν ακόμα περάσετε τα σύνορα είναι τα δύο… Δέλτα, του Νέστου (φωτό) και του Έβρου. Στο πρώτο, από το σημείο όπου η Εγνατία συναντά το ποτάμι, την Σταυρούπολη, ξεκινούν τα περίφημα Στενά του Νέστου, μια ειδυλλιακή, καταπράσινη διαδρομή 22 χιλιομέτρων τμήμα της οποίας μπορείτε να απολαύσετε είτε πεζή, είτε αφήνοντας για λίγο το αυτοκίνητο στην άκρη και συνεχίζοντας το road trip με ένα από τα τραίνα που συνδέουν την Θεσσαλονίκη με την Αλεξανδρούπολη, ακολουθώντας τα αλλεπάλληλα ζιγκ ζαγκ του ποταμού. Η περιοχή προσφέρεται, επίσης, για trekking, rafting και λοιπές φυσιολατρικές δραστηριότητες.

Στο Δέλτα του Έβρου αναλαμβάνουν να σας ξεναγήσουν η Δημοτική Επιχείρηση Τουριστικής Ανάπτυξης Φερών (Πλ. Ελευθερίας 1, Φερές, τηλ.: 25550 88188) ή το Τουριστικό Κέντρο Φερών (τηλ.: 25550 24310). Επικοινωνήστε μαζί τους εκ των προτέρων, αν σκέφτεστε να κάνετε την στάση εδώ, καθότι η διαδρομή με δικό σας όχημα δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα –και τα μοναδικά φυσικά τοπία του υδροβιότοπου είναι κάτι που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσετε.

Διαβάστε, σε παλαιότερο αφιέρωμα του in2life, περισσότερες πληροφορίες για τον τελικό προορισμό αυτού του road trip, την Κωνσταντινούπολη.