Επιτραπέζια: Η πιο φτηνή αληθινή διασκέδαση

Ένα παιχνίδι, μια παρέα, ατόφια ψυχαγωγία. Ανακαλύπτουμε την γοητεία των επιτραπέζιων παιχνιδιών μιλώντας με παίκτες, πωλητές, ομάδες και δημιουργούς.
Επιτραπέζια: Η πιο φτηνή αληθινή διασκέδαση
του Νικόλα Γεωργιακώδη

Αν η εμπειρία σας πάνω στα επιτραπέζια παιχνίδια περιορίζεται στο τρίπτυχο «Monopoly – Trivial – Taboo» τότε καλό θα ήταν να διαβάσετε τις γραμμές που ακολουθούν. Ίσως σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε το «πλατώ» της μονοτονίας. Αν πάλι τα επιτραπέζια παιχνίδια (πλην των προαναφερθέντων) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής σας διασκέδασης, τότε οι παρακάτω γραμμές πιθανώς να προσθέσουν λίγη ακόμα αίγλη και γοητεία σε ένα ούτως η άλλως ενδιαφέρον χόμπι.

Σε κάθε περίπτωση, ακολουθήστε μας καθώς ξεκινούμε μια παρτίδα με μπόλικη φαντασία, αρκετή στρατηγική και λίγη… τύχη, με στόχο να ανακαλύψουμε την ιδιαίτερη γοητεία των επιτραπέζιων παιχνιδιών.

Εν αρχή ην οι... Άποικοι

Ρίχνουμε ζάρι λοιπόν, και το πιόνι μας σταματά στην οδό Καλλιδρομίου, στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί, πριν από περίπου τριάντα χρόνια, το 1985, ιδρύεται από μια παρέα σκακιστών η Κάισσα, αρχικά ως ένα αμιγώς σκακιστικό κατάστημα, για να καταλήξει λίγα χρόνια μετά να εισάγει παιχνίδια με συλλεκτικές κάρτες, επιτραπέζια στρατηγικής και φαντασίας, παιχνίδια ρόλων και παιχνίδια με μινιατούρες. «Αρχικά το κατάστημα είχε κυρίως σκακιστικό υλικό και βιβλία. Ο κόσμος ερχόταν και έπαιζε σκάκι εδώ. Κάποια στιγμή οι ιδιοκτήτες είδαν ότι τα επιτραπέζια άρχισαν να κινούνται και ‘έπιαναν’ και έτσι ξεκίνησαν να τα φέρνουν πιο συστηματικά. Το 1990 δειλά –δειλά, εμφανίζονται στην αγορά τα πρώτα παιχνίδια ρόλων και τα πρώτα επιτραπέζια», λέει ο Γιάννης Παλαιολόγος, υπεύθυνος επικοινωνίας της αλυσίδας καταστημάτων, η οποία σήμερα αριθμεί παραπάνω από 15 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα.

Το μεγάλο «μπαμ» στην αγορά, σύμφωνα με τον κ. Παλαιολόγο έγινε το 1995 όταν κυκλοφόρησε το θρυλικό επιτραπέζιο «Οι Άποικοι του Κατάν», ένα από τα σημαντικότερα επιτραπέζια το οποίο, μαζί με τα "Κάστρα του Μυστρά" που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2001, είναι τόσο κλασικά όσο η Monopoly. «Εκείνη την εποχή βοήθησε πολύ στην διάδοση των επιτραπέζιων παιχνιδιών το γεγονός ότι βγάλαμε κάποιους τίτλους στα ελληνικά και ότι ασχοληθήκαμε με τους ενήλικες, γιατί μέχρι τότε όλοι θεωρούσαν ότι τα επιτραπέζια ήταν αποκλειστικά και μόνο για μικρά παιδιά», εξηγεί.

Έκτοτε, τα επιτραπέζια παιχνίδια ξεκίνησαν το… παιχνίδι τους για να κατακτήσουν ολοένα και περισσότερο κόσμο, ο οποίος βρήκε σε αυτά μια εναλλακτική μορφή διασκέδασης σχετικά ανέξοδη, όμως αρκούντως ψυχαγωγική και – το κυριότερο- διαχρονική. Πώς τα κατάφεραν;

Ρίχνουμε ξανά ζάρι και αυτή τη φορά το πιόνι μας καταλήγει στα γραφεία της Artipia Games στου Ζωγράφου, της πρώτης ελληνικής εταιρείας παραγωγής επιτραπέζιων παιχνιδιών, η οποία συστάθηκε το 2011. Δημιούργημα του Κωσταντίνου Κοκκίνη, η Artipia κυκλοφόρησε το πρώτο της παιχνίδι το 2012 με την ονομασία Drum Roll και συνεχίζει… ακάθεκτη φέτος με έξι συνολικά παραγωγές τις οποίες και θα παρουσιάσει στην έκθεση – θεσμό του ευρωπαϊκού επιτραπέζιου παιχνιδιού, Spiel στο Έσσεν της Γερμανίας.


Οι δημιουργοί Κωσταντίνος Κοκκίνης (δεξιά) και Σωτήρης Τσαντίλας (κέντρο) τεστάρουν το επιτραπέζιο της Artipia Games, New Dawn, το οποίο αποτελεί σήκουελ του άκρως πετυχημένου Among the Stars.

«Είμαστε σε ανοδική πορεία στην Ελλάδα όσον αφορά τα επιτραπέζια παιχνίδια», παρατηρεί ο κ. Κοκκίνης. «Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη του χόμπι, αλλά υπάρχουν ακόμα περιθώρια ανάπτυξης για να φτάσουμε το επίπεδο χωρών του εξωτερικού και κυρίως της Ευρώπης, όπου αποτελεί έναν από τους βασικούς τρόπους διασκέδασης», προσθέτει, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις προσπάθειες διάδοσης του εν λόγω χόμπι.

«Υπάρχουν και αυξάνονται σταθερά σε αριθμό καταστήματα τα οποία προσφέρουν στην εμπειρία παιξίματος παιχνιδιών, ενώ κάποιες καφετέριες είναι στημένες καθαρά για να πάει κάποιος να πιει καφέ και να παίξει ένα παιχνίδι. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να παρουσιαστεί αυτό το χόμπι στον μέσο Έλληνα», αναφέρει ο ίδιος.

Καφεδάκι και... επιτραπέζιο

Ρίχνουμε ζάρι. Ο αριθμός τρία σε συνδυασμό με την κάρτα bonus που πήραμε, φέρνει το πιόνι μας στην Βαλτετσίου στα Εξάρχεια, στον χώρο όπου άνοιξε το πρώτο Playhouse εν Αθήναις, αφού πρώτα κατάφερε να κατακτήσει την νεολαία της Θεσσαλονίκης. Το Playhouse έβαλε κυριολεκτικά στο παιχνίδι πολλούς πρωτάρηδες, που από τον κόσμο των επιτραπεζίων γνώριζαν μόνο το τάβλι, άντε και το Trivial Pursuit, ακολουθώντας την δοκιμασμένη (στο εξωτερικό) συνταγή του «παραγγέλνω καφέ, πίνω καφέ, παραγγέλνω επιτραπέζιο, παίζω επιτραπέζιο». Συνταγή, που αποδεικνύεται άκρως πετυχημένη μέχρι στιγμής.

Ο Κώστας, υπάλληλος του καταστήματος με την εξειδίκευση να εξηγεί τα παιχνίδια στις παρέες, εξηγεί την διαδικασία «μύησης»: «Αρχικά θα πρέπει να βρεις τι θέλει ο πελάτης. Ο καθένας είναι εντελώς διαφορετικός, επομένως ψάχνουμε σιγά σιγά με δοκιμές για να δούμε ποιο παιχνίδι τους αρέσει. Κάποιοι τρελαίνονται με παιχνίδια στρατηγικής, άλλοι με παιχνίδια με ζάρι, άλλοι θέλουν παιχνίδια ταχύτητας ή μπλόφας. Βρίσκουμε τι τους εξάπτει την περιέργεια και προτείνουμε το κατάλληλο παιχνίδι».


Καφές και... Dix It στο Playhouse στα Εξάρχεια.

Τα πιο δημοφιλή παιχνίδια σύμφωνα με τον Κώστα είναι αυτά που βγάζουν γέλιο. «Ο κόσμος θέλει να περάσει καλά και να μη τρελαθεί στη σκέψη. Να είναι χαλαρός, να γελάσει, να τσακωθεί τέτοια πράγματα. Στα μισά παιχνίδια σκέψου, οι παρέες τσακώνονται! Γενικά, θέλουν κάτι διαφορετικό, θέλουν να ξεφύγουν από το τάβλι και την τράπουλα», λέει χαρακτηριστικά. Το Playhouse όμως και τα υπόλοιπα αντίστοιχης φιλοσοφίας καφέ, όπως το εξαιρετικό This House Rules στο Μαρούσι και το Playce στο Γουδή, τα οποία επισκεφθήκαμε σε παλαιότερο αφιέρωμα δεν αποτελούν τις μοναδικές «κοιτίδες» επιτραπέζιου πολιτισμού στην πόλη.

Μια μεγάλη επιτραπέζια παρέα

Χρησιμοποιούμε την κάρτα «πύλης» και τηλεμεταφερόμαστε στην Κάισσα Χαλανδρίου, όπου ένα απόγευμα Πέμπτης, όπως κάθε απόγευμα Πέμπτης, το κατάστημα καλεί φίλους και αγνώστους για να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο των επιτραπεζίων μέσα από παρτίδες παιχνιδιών. Στον κάτω όροφο, τέσσερα άτομα διαφόρων ηλικιακών ομάδων παίζουν το άρτι αφιχθέν παιχνίδι στρατηγικής «Augustus» και συζητούν περί ανέμων και υδάτων. Λίγο πιο δίπλα, ο Γιώργος, ιδιοκτήτης του καταστήματος, εξυπηρετεί δύο πελάτες που μόλις μπήκαν στο κατάστημα. Πλησιάζουμε το τραπέζι και χρησιμοποιούμε την κάρτα Δράσης για να τους μιλήσουμε.


Μία τυπική Πέμπτη στην Κάισσα Χαλανδρίου...

Ο πιο νέος, ο Νίκος, είναι 20 χρονών, φοιτητής. Όπως λέει αν και του άρεσαν τα επιτραπέζια, δεν είχε κόσμο να παίξει. «Σε όποιον είχα μιλήσει δεν είχε ενδιαφερθεί. Εδώ όμως υπήρχε ενδιαφέρον και έτσι κανονίσαμε να μαζευόμαστε και να παίζουμε», λέει. Δίπλα του κάθεται ο Δημήτρης, 35 χρονών, φαν των επιτραπεζίων εδώ και τρία περίπου χρόνια. «Αν στον κύκλο σου υπάρχουν άτομα που παίζεις, δύσκολα θα… ξεφύγεις. Είμαστε μια παρέα έξι ατόμων που μαζευόμαστε κάθε τόσο όποτε βρούμε ευκαιρία, σε κάποιο φιλικό σπίτι. Ο καθένας έχει από κάποιον αριθμό τίτλων, επιλέγουμε και παίζουμε για τρεις με τέσσερεις ώρες», εξηγεί. Πώς άραγε θα έπειθαν κάποιον που είναι, για παράδειγμα, «κολλημένος» με video games να ασχοληθεί με τα επιτραπέζια; Αναρωτιόμαστε.

«Διακοπή ρεύματος!», πετάγεται ο Μανώλης, 40 χρονών, για να συμπληρώσει ο Κώστας 24 χρονών, τελειόφοιτος: «Και εγώ ήμουν κολλημένος με τα video games, αλλά τα επιτραπέζια είναι τελείως διαφορετικό πράγμα, μπορείς να περάσεις την ώρα με φίλους σου, να πείτε τα νέα σας, δεν είσαι μόνος σου. Φέρνουν τα άτομα κοντά. Είχα χαθεί με άτομα και από τότε που ξεκινήσαμε να παίζουμε επιτραπέζια βρισκόμαστε πιο συχνά. Ουσιαστικά περνάς καλά, διασκεδάζεις και παράλληλα ακονίζεις το μυαλό σου».

«Δεν σε απομονώνουν τα επιτραπέζια. Ανταλλάζεις απόψεις, μπορεί να μιλήσεις για δέκα διαφορετικά πράγματα και όσο παίζεις και μετά το τέλος της παρτίδας. Έχεις ανθρώπινη επαφή. Έχω γνωρίσει κόσμο μέσα από αυτόν τον χώρο και έχω αναπτύξει πολλές φιλίες», προσθέτει ο Μανώλης. «Μην πας μακριά», λέει ο Γιώργος, ο οποίος μόλις εξυπηρέτησε ένα ζευγάρι, «όλοι εμείς εδώ αυτήν την στιγμή, γνωριστήκαμε μέσω των επιτραπεζίων. Τον Μανώλη και τα υπόλοιπα παιδιά τους γνώρισα εδώ και έκτοτε έχουμε γίνει πάρα πολύ καλοί φίλοι».

Στον πάνω όροφο του μαγαζιού, «τρέχει» τουρνουά παιχνιδιών με κάρτες όπως το Magic the Gathering και το Yu Gi Oh. Ο Χρήστος, 18 χρονών, ένας από τους παίκτες που κάθονται στα τετράγωνα τραπέζια πάνω από τις δεκάδες κάρτες με χαρακτήρες, είναι ο φετινός πανευρωπαϊκός πρωταθλητής στο παιχνίδι Yu Gi Oh. Τι να τον τράβηξε άραγε στο εν λόγω παιχνίδι και τον έκανε να ασχοληθεί τόσο συστηματικά; «Ξεκίνησα όταν ήμουν δέκα χρονών, τότε πήρα τις πρώτες μου κάρτες. Δοκίμασα να ασχοληθώ και με άλλα παιχνίδια, όμως σε αυτό βρήκα καλή παρέα και εν τέλει μου άρεσε περισσότερο», εξηγεί ο ίδιος. «Στην αρχή, όταν είσαι μικρός αυτά τα τέρατα και τα μαγικά σου ακούγονται ελκυστικά. Έπειτα με τράβηξε όλη αυτή η στρατηγική γύρω από το παιχνίδι. Ακονίζεις το μυαλό σου, αντιθέτως με το τι μπορεί να πιστεύουν οι περισσότεροι λόγω κάποιων τηλεοπτικών εκπομπών. Είναι ένα πανέξυπνο παιχνίδι», προσθέτει.



Χρησιμοποιούμε την special κάρτα ταξιδιού στον χρόνο και μεταφερόμαστε 12 χρόνια πίσω. Τότε, ιδρύεται ο «Ε.Σ.ΠΑΙ.ΡΟ.Σ» στην Αθήνα, ένα σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα το οποίο ασχολείται με το gaming σαν χόμπι είτε αυτό είναι παιχνίδια ρόλων (RPG), είτε παιχνίδια στρατηγικής με μινιατούρες, είτε επιτραπέζια.

«Στόχος μας ήταν και είναι, να υπάρχει ένας χώρος ο οποίος θα καλύπτει τις ανάγκες των gamers και θα αποτελεί σημείο αναφοράς για να βρεθούν παίκτες. Όταν πρωτοξεκινήσαμε, τα δύο πράγματα που ‘πονούσαν’ τους παίκτες ήταν αφ’ ενός οι χώροι για να παίζουν όποτε θέλουν και όσο θέλουν και αφ’ ετέρου η εύρεση συμπαικτών», εξηγεί ο Τάσος Γρηγοριάδης, ένας εκ των δύο ιδρυτών του Ελληνικού Συλλόγου Παιχνιδιών Ρόλων και Στρατηγικής.
 

Τουρνουά επιτραπεζίων στον Έσπαιρο.

«Το χόμπι αυτό ήταν κάποτε κλειστό. Δεν υπήρχε το Internet ή κάποιο περιοδικό που να το σπονσοράρει, οπότε η παρέα σου σταμάταγε να παίζει, σταμάταγες και εσύ», προσθέτει. Σήμερα, ο σύλλογος αριθμεί παραπάνω από ενενήντα μέλη, ενώ διοργανώνει μια φορά τον μήνα μια open βραδιά κατά την οποία όποιος θέλει μπορεί να έρθει στον χώρο του και να παίξει με τους υπόλοιπους, ανεξάρτητα από το αν είναι μέλος.

«Μπορεί να έρθει ο κόσμος, να γνωρίσει επιτραπέζια παιχνίδια, να κάνει φίλους, παρέες, χωρίς αναγκαστικά να μπει στο σύλλογο. Εμείς υπηρετούμε το καταστατικό του συλλόγου μας που είναι να κάνουμε τα παιχνίδια ευρέως γνωστά και ταυτόχρονα να δείξουμε στον κόσμο ότι δεν είναι μόνοι τους υπάρχουν και άλλοι που παίζουν», τονίζει ο κ. Γρηγοριάδης. Η ανοιχτή αυτή στο κοινό μέρα είναι η 1η Παρασκευή κάθε μήνα και διοργανώνεται σε συνεργασία με το Greek Guild του Boardgame Geek. Τι είναι αυτό; Χρήση κάρτας πύλης και μεταφορά στην Πεύκη, όπου ο Θανάσης, μέλος του Guild έχει σημαντικές και άκρως ενδιαφέρουσες πληροφορίες να μας δώσει.

Το Greek Guild δημιουργήθηκε το σωτήριο έτος 2007, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος. «Ο στόχος αρχικά ήταν απλώς να υπάρχει ένας κοινός τόπος συζήτησης για Έλληνες που ασχολούνταν με τα επιτραπέζια και συμμετείχαν ενεργά στο boardgamegeek.com. Αργότερα - και καθώς η μάζα των μελών μεγάλωνε - αναπτύχθηκαν και άλλες δραστηριότητες: βραδιές παιχνιδιού, διαγωνισμοί σχεδίασης επιτραπεζίων, online περιοδικό, ομαδικές εκδρομές, ομαδικές παραγγελίες παιχνιδιών», αναφέρει σχετικά.

Έτσι το Greek Guild διοργανώνει την πρώτη Παρασκευή κάθε μήνα βραδιές επιτραπεζίων στον Έσπαιρο, την τελευταία Παρασκευή στο This House Rules, στο Μαρούσι, ενώ την τρίτη Παρασκευή του μήνα η βραδιά φιλοξενείται στο Playhouse στα Εξάρχεια. «Επίσης, κάθε χρόνο γίνεται προσπάθεια να διοργανώνεται ένας διαγωνισμός σχεδιασμού επιτραπεζίων. Μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει να γίνει 4 φορές. Ο διαγωνισμός συνήθως φιλοξενείται σε κάποιο ξενοδοχείο, ενώ κάποιες φορές έχει αθλοθετηθεί από δωροθέτες», προσθέτει.

Τον ρωτάμε για τον χαρακτηρισμό geek και την σημασία του στον κόσμο των επιτραπεζίων. «Geek θεωρείται ο οποιοσδήποτε ασχολείται με κάποιο χόμπι περισσότερο από το μέσο όρο: δεν αρκεί μόνο να γυμνάζεσαι, πρέπει να ασχολείσαι και με τα νέα συμπληρώματα διατροφής για να είσαι geek», απαντά χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Περνάω περίπου 2 ώρες την ημέρα ασχολούμενος με το hobby μου: η πλειοψηφία του κόσμου απλά παίζει, εμείς ενημερωνόμαστε για την αγορά, ψάχνουμε καινούρια παιχνίδια, οργανώνουμε ομαδικές παραγγελίες για καλύτερες τιμές, επικοινωνούμε με σχεδιαστές/εκδότες για feedback σε παιχνίδια… Μάλιστα, μέσα από τη δραστηριότητα του guild ξεπήδησαν ακόμα και εταιρίες παραγωγής επιτραπεζίων, καθώς και καταστήματα (ηλεκτρονικά και μη) που εμπορεύονται επιτραπέζια».


Οι... κάλτσες του Κατάν.

Από την (εξωτερική) παραγωγή στην κατανάλωση

Ένα τέτοιο κατάστημα είναι το Playscape  του κ. Γιάννη Σοφιανόπουλου, το οποίο εξειδικεύεται στο να φέρνει κυρίως «φρέσκους» τίτλους από το εξωτερικό από μια ευρεία γκάμα κατηγοριών, χωρίς όμως να αφήνει απ’ έξω και κλασσικά, διαχρονικά επιτραπέζια παιχνίδια. «Το κατάστημα το άνοιξα τέλη του 2009, σε μια εποχή όπου υπήρχε ζήτηση από την ελληνική gaming κοινότητα. Τότε ήταν περισσότερο μαγαζί ‘της γειτονιάς’ και είχα δώσει βάση σε πιο απλούς τίτλους και ελληνικά επιτραπέζια. Αυτή τη στιγμή, μπορώ να πω ότι το κατάστημα είναι πιο εξειδικευμένο και δουλεύει περισσότερο με ξένους τίτλους. Συνεργάζομαι με πέντε χονδρέμπορους και εταιρείες στην Ευρώπη, επομένως οτιδήποτε υπάρχει στην αγορά το βρίσκω και το φέρνω», εξηγεί ο κ. Σοφιανόπουλος.

Τα παιχνίδια που γίνονται ανάρπαστα αυτήν την περίοδο, σύμφωνα με τον κ. Σοφιανόπουλο, είναι το βασισμένο στο ομώνυμο RPG καρτοπαίχνιδο Pathfinder, τα «Κάστρα του Μυστρά», το Titsu, το οποίο κάνει θραύση σε άτομα κάθε ηλικίας και το Twilight Struggle με θέμα τον Ψυχρό Πόλεμο. «Προσωπικά, προτιμώ εκατό φορές να αγοράσω ένα παιχνίδι παρά να βγω δυο βράδια έξω», εξομολογείται ο ίδιος. Μπορεί να ακούγεται «καμένο», όμως καθώς φτάνουμε στο τέλος της παρτίδας μας συνειδητοποιούμε ότι μια τέτοια αντίληψη δεν είναι και τόσο παράξενη, αν το καλοσκεφτούμε. Τα επιτραπέζια παιχνίδια αποτελούν μια ιδιαίτερη μορφή «πύλης» σε έναν κόσμο ατόφιας ψυχαγωγίας. Δίνοντας από 30 μέχρι 50€ ή και λιγότερα σε κάποιες περιπτώσεις, ο καθένας μπορεί να αποκτήσει ένα κλασσικό παιχνίδι το οποίο θα τον συντροφεύσει για δεκαετίες και θα του χαρίσει άπειρες ώρες καθαρόαιμης διασκέδασης.


Πλήθος ξένων τίτλων στο κατάστημα Playscape του Γιάννη Σοφιανόπουλου.

«Ακόμη και στα επιτραπέζια που έχουν ανταγωνιστικό χαρακτήρα, νικητής στο τέλος είναι η διασκέδαση. Οι ήττες και οι νίκες είναι εικονικές. Είναι μια ποιοτική και σχετικά φθηνή διασκέδαση που στο τέλος δημιουργεί κοινωνικούς δεσμούς και φιλίες. Δεν παίζει ρολο το φύλο, η ηλικία ή το από πού προέρχεσαι, το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις διάθεση να παίξεις», καταλήγει ο κ. Γρηγοριάδης από τον Ε.Σ.ΠΑΙ.ΡΟ.Σ.

«Είναι ένα πολύ δημιουργικό χόμπι που εξάπτει τη φαντασία», λέει από την πλευρά του ο κ. Κοκκίνης από την Artipia Games, «Αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα, χωρίς μεγάλη απαίτηση χρόνου από τον παίκτη. Μια μέση παρτίδα επιτραπέζιου έχει διάρκεια περίπου μία ώρα, χρόνος υπέρ- αρκετός για να γίνει η μέρα μας λίγο καλύτερη».

Η δική μας παρτίδα τελείωσε. Όμως εσείς, μπορείτε να ξεκινήσετε την δική σας, χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι απλά να ανοίξετε το κουτί και να αρχίσετε να διαβάζετε τους κανόνες…
Προτεινόμενα επιτραπέζια για αρχάριους: Άποικοι του Κατάν, Κάστρα του Μυστρά, Πατρίκιοι και Πληβείοι, Dix It, Κυνηγοί της Νύχτας, Wizard, Mow, Dominion, Λίθινη Εποχή.

Διευθύνσεις για αγορές: Κάισσα, Playscape

Καφές και επιτραπέζιο: Δείτε όλα τα μαγαζιά εδώ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v