Χορός στην Αθήνα: Πάρτι κάτω από τα αστέρια
Milonga υπό το φως του φεγγαριού, swing parties στη σκιά της Ακρόπολης. Οι εμπνευστές τους εξηγούν γιατί τα καλύτερα πάρτι βρίσκονται… εκεί έξω.
της Ηρώς Κουνάδη
«Δεν χορεύει πια ο κόσμος». Αυτό ήταν το μόνιμο παράπονο των παροικούντων τα αθηναϊκά club την προηγούμενη δεκαετία. Ύστερα ήρθε η πλήρης απομυθοποίηση του lifestyle που περιλάμβανε έννοιες όπως “nightlife”, «ρεζερβέ τραπέζι» και «πόρτα», κι έβγαλε τα πάρτι στους δρόμους. Κάπως έτσι, η Αθήνα ξεκίνησε δειλά-δειλά, flashmob το flashmob και milonga τη milonga, να χορεύει. Μόνο που αυτή τη φορά, το κάνει στους δρόμους, τις πλατείες και τις στοές. Και συμπαρασύρει τους περαστικούς στα βήματά της.
«Έχουμε ανάγκη να χορέψουμε»
«Το swing γενικώς πηγαίνει καλύτερα από ποτέ» λέει η Ζοζεφίν, δασκάλα χορού και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Athens Swing Cats, που διοργανώνει swing parties και μαθήματα από το 2008. «Έχει ανάγκη να χορέψει ο κόσμος. Το βλέπουμε από την συμμετοχή τόσο στα μαθήματα όσο και στα πάρτι –υπαίθρια και μη– που είναι ολοένα και μεγαλύτερη». Το προηγούμενο Σάββατο οι Athens Swing Cats διοργάνωσαν το πρώτο υπαίθριο πάρτι της χρονιάς, στο αίθριο της Στοάς του Βιβλίου, με την συμμετοχή να ξεπερνά κάθε προσδοκία και τον χορό να διαρκεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
«Τα outdoors parties που κάνουμε, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων και διάφορους άλλους δήμους, αλλά και μόνοι μας, πηγαίνουν πάντα πολύ καλά» λέει η Ζοζεφίν. «Η συμμετοχή είναι μεγάλη, και από κόσμο που απλά περνά και «κολλάει». Νομίζω ότι βοηθάει σε αυτό πάρα πολύ το γεγονός ότι μας ξέρει πια ο κόσμος, είναι αρκετά διαδεδομένο το swing. Οι περαστικοί που σταματούν δεν ρωτάνε ‘τι είναι αυτό’. Και βέβαια, το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι όλοι δοκιμάζουν να χορέψουν, κι ας μην ξέρουν καθόλου. Τις περισσότερες φορές καταλήγουμε να κάνουμε δωρεάν εικοσάλεπτα μαθηματάκια επιτόπου, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που ενδιαφέρεται».
Είμαστε, λοιπόν, εξοικειωμένοι οι Αθηναίοι με τη λογική του υπαίθριου χορού, ή των υπαίθριων διοργανώσεων εν γένει; «Πλέον, πάρα πολύ» απαντά η Ζοζεφίν, και προσθέτει «ίσως κακώς να λέω πλέον, γιατί ανέκαθεν ήταν δεκτικό το κοινό. Απλώς τα τελευταία χρόνια η τέχνη στους δρόμους γίνεται όλο και πιο πολύ κομμάτι της καθημερινότητάς μας –σκέψου ας πούμε τους Τζαμαϊκανούς με τα κρουστά στο Μοναστηράκι– και ο κόσμος είναι πια εξοικειωμένος».
Το Savoy Ballroom στη Στοά του Βιβλίου ήταν μόνο η αρχή. Τους Athens Swing Cats θα τους συναντάμε όλο το καλοκαίρι σε διάφορα σημεία της πόλης, «με ιδιαίτερη προτίμηση στην παλιά Αθήνα: την Πλάκα, το Μοναστηράκι, την Ακρόπολη και τριγύρω» όπως λέει η Ζοζεφίν. Μείνετε συντονισμένοι στο site και την fan page τους στο Facebook, για λεπτομέρειες και ημερομηνίες.
Milonga υπό το σεληνόφως στην Ερμού
Η πρώτη υπαίθρια milonga (βραδιά τάνγκο, για τους αμύητους) διοργανώθηκε μια Δευτέρα βράδυ πριν από τρεισήμισι χρόνια, στον πεζόδρομο της «κάτω» Ερμού (στην πλατεία Κορεάτικης Αγοράς, εκεί όπου στηνόταν παλιότερα το Παζάρι των Ρακοσυλλεκτών) από τον Βασίλη, που τελείωσε ένα μάθημα σε σχολή χορού εκεί κοντά. Την επόμενη Δευτέρα μαζεύτηκαν μερικοί φίλοι, έβαλαν ένα κασετοφωνάκι με μπαταρίες να παίζει, και το επανέλαβαν. «Μέσα σε ενάμιση μήνα, η ιδέα είχε διαδοθεί» λέει ο Γιώργος, που συνδιοργανώνει εδώ και τρία χρόνια μαζί με τον Βασίλη την milonga του δρόμου, σταθερά κάθε Δευτέρα βράδυ. «Κάψαμε πολλά κασετόφωνα και οικιακά ηχοσυστήματα, μέχρι να το πάρουμε απόφαση και να αποκτήσουμε επαγγελματικό εξοπλισμό» διηγείται γελώντας.
Πλέον, δεν υπάρχει βραδιά Δευτέρας χωρίς milonga στην Ερμού –χειμώνα καλοκαίρι, βρέξει χιονίσει. «Τον χειμώνα είμαστε λίγοι, γύρω στα τριάντα άτομα συνήθως. Έχουμε μα μεγάλη τέντα, την οποία απλώνουμε στα δέντρα όταν βρέχει, κι είναι ακόμα πιο ρομαντικό το σκηνικό. Το καλοκαίρι φτάνουμε τα διακόσια άτομα» λέει ο Γιώργος. «Έρχεται κόσμος που φέρνει ξαπλώστρες, και καρεκλίτσες και αράζουν εκεί. Δεν χορεύουν όλοι, οι περισσότεροι όμως δοκιμάζουν. Το καλό είναι ότι όλο αυτό δε γίνεται για χρήματα. Το κάνουμε καθαρά για το κέφι μας. Έχουν περάσει όλες οι σχολές τάνγκο από εδώ. Στις αρχές είχαμε και διάφορα «κεράσματα», κρασί και τσιπς για να τα μοιραστούμε όλοι, τώρα που έχουν ζορίσει λίγο τα πράγματα φέρνει ο καθένας τα δικά του».
Η milonga ξεκινά στις 23.00 το βράδυ, και διαρκεί μέχρι τις 2.45 το πρωί. «Για κάποιο λόγο, οι άνθρωποι του τάνγκο έρχονται πάντα αργά. Μέχρι τα Μεσάνυχτα είναι χαλαρά, από τις 12.00 και μετά γίνεται πανικός» εξηγεί ο Γιώργος.
«Τώρα πια, όσοι χορεύουν τάνγκο το ξέρουν όλοι. Και γενικότερα, έχει διαδοθεί πολύ: Ελάχιστοι είναι οι περαστικοί που ρωτούν τι γίνεται εδώ. Το καλοκαίρι το κάνουμε και σε άλλες πλατείες, όχι τόσο αργά βέβαια –συνήθως μεσημέρι ή απόγευμα. Πέρυσι είχαμε πάει στο Σύνταγμα, στο Μοναστηράκι, στην πλατεία του Κεραμεικού και στον Φλοίσβο. Σε κατοικημένη περιοχή θα ενοχλούσε η δυνατή μουσική αργά το βράδυ. Στην αρχή, από τον Δήμο Αθηναίων έπεσε κυνήγι. Τον Δήμο, βασικά, τον ενδιαφέρει να βγάλει λεφτά. Όταν είδαν ότι εμείς δεν βγάζουμε λεφτά από αυτό, μας ξέχασαν. Κράτησαν μόνο τα στοιχεία μου για να έχουν κάποιον να κυνηγήσουν αν υπάρξουν παράπονα για την ένταση της μουσικής, αλλά καθότι η γειτονιά εκεί δεν έχει σχεδόν καθόλου σπίτια, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα.
»Ο κόσμος γουστάρει πολύ, ενθουσιάζεται με τις υπαίθριες διοργανώσεις. Είναι ωραίο γιατί είναι χύμα, δεν χρειάζεται να ντυθείς κάπως, μπορείς να είσαι με το τζην και τα αθλητικά σου. Έχει και κάτι από Αργεντινή, απ’ όπου ξεκίνησε η milonga. Μακάρι να γίνουν κι άλλα τέτοια στην Αθήνα. Οι σχολές latin, ας πούμε, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Ο κόσμος χρειάζεται τέτοια πράγματα, ειδικά στην εποχή που ζούμε».
«Ακόμα και μέσα στο μετρό θα μπορούσαμε να χορέψουμε»
«Στην αρχή έκανε πολύ εντύπωση στον κόσμο το ότι χορεύαμε έξω» λέει η Μαριάντζελα, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Athens Lindy Hop, που πρωτοέφερε το swing στην Αθήνα το 2008. «Σε όποιον το λέγαμε, φαινόταν παράξενο –το αντιμετώπιζαν σαν ευχάριστη έκπληξη, βέβαια, αλλά πάντως έκπληξη. Τώρα πια είναι πολύ πιο συνηθισμένο. Δεν το ξέρει, βέβαια, όλος ο κόσμος. Όλοι, όμως, το αντιμετωπίζουν θετικά. Είναι κάτι που φέρνει πολύ χαρά, και πολύ χαμόγελο στην πόλη».
Τους Αθηναίους Lindy Hoppers τους βρίσκουμε παντού: Σε πλατείες, δρόμους, πάρκα, πεζοδρόμια, πλάι στη θάλασσα… «Μας αρκεί το έδαφος να είναι κατάλληλο για να μπορούμε να χορέψουμε» λέει χαμογελώντας η Μαριάντζελα. «Ακόμα και μέσα στο μετρό θα μπορούσαμε να το κάνουμε, υπό την κατάλληλη μουσική». Το πρώτο υπαίθριο πάρτι της χρονιάς για φέτος διοργανώθηκε στο Άλσος Στρατού, στο Γουδή, πίσω από την Εθνική Γλυπτοθήκη –όπως πάντα, με μεγάλη επιτυχία.
«Τώρα πια, γίνονται κι άλλα events στον δρόμο, οπότε θα μπορούσες να πεις ότι έχουμε ‘εξευρωπαϊστεί’ από αυτήν την άποψη. Η συμμετοχή είναι όλο και πιο μαζική. Βοηθά και ο καιρός: Ο κόσμος γενικώς στην Αθήνα βιάζεται να ξεχυθεί στον δρόμο, κι αυτό είναι κάτι πολύ ταιριαστό με την κουλτούρα του Lindy Hop. Οι lindy hoppers παγκοσμίως χορεύουν στον δρόμο. Είναι ένας χορός που μπορεί να γίνει όσο formal αλλά και όσο casual θέλεις –τόσο η μορφή του ίδιου του χορού, όσο και ο χώρος στον οποίο γίνεται».
Δοκιμάζει, λοιπόν, ο κόσμος που περνά να χορέψει, κι ας μην ξέρει τα βήματα; «Πολύ συχνά» απαντά η Μαριάντζελα. «Ειδικά τα μεγαλύτερα ζευγάρια, έρχονται και μας λένε ότι τους θυμίζουμε τους χορούς της εποχής τους. Ήταν μια φορά, θυμάμαι, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που σταμάτησαν, πιάστηκαν και άρχισαν να χορεύουν οι δυο τους. Πολύ μας συγκίνησαν. Και τα πιτσιρίκια, εννοείται, γουστάρουν πολύ».
Επισκεφθείτε το site του Athens Lindy Hop, και κάντε κλικ στο ημερολόγιο για να ενημερωθείτε για τα επόμενα υπαίθρια swing parties.
«Δεν χορεύει πια ο κόσμος». Αυτό ήταν το μόνιμο παράπονο των παροικούντων τα αθηναϊκά club την προηγούμενη δεκαετία. Ύστερα ήρθε η πλήρης απομυθοποίηση του lifestyle που περιλάμβανε έννοιες όπως “nightlife”, «ρεζερβέ τραπέζι» και «πόρτα», κι έβγαλε τα πάρτι στους δρόμους. Κάπως έτσι, η Αθήνα ξεκίνησε δειλά-δειλά, flashmob το flashmob και milonga τη milonga, να χορεύει. Μόνο που αυτή τη φορά, το κάνει στους δρόμους, τις πλατείες και τις στοές. Και συμπαρασύρει τους περαστικούς στα βήματά της.
«Έχουμε ανάγκη να χορέψουμε»
«Το swing γενικώς πηγαίνει καλύτερα από ποτέ» λέει η Ζοζεφίν, δασκάλα χορού και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Athens Swing Cats, που διοργανώνει swing parties και μαθήματα από το 2008. «Έχει ανάγκη να χορέψει ο κόσμος. Το βλέπουμε από την συμμετοχή τόσο στα μαθήματα όσο και στα πάρτι –υπαίθρια και μη– που είναι ολοένα και μεγαλύτερη». Το προηγούμενο Σάββατο οι Athens Swing Cats διοργάνωσαν το πρώτο υπαίθριο πάρτι της χρονιάς, στο αίθριο της Στοάς του Βιβλίου, με την συμμετοχή να ξεπερνά κάθε προσδοκία και τον χορό να διαρκεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
«Τα outdoors parties που κάνουμε, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων και διάφορους άλλους δήμους, αλλά και μόνοι μας, πηγαίνουν πάντα πολύ καλά» λέει η Ζοζεφίν. «Η συμμετοχή είναι μεγάλη, και από κόσμο που απλά περνά και «κολλάει». Νομίζω ότι βοηθάει σε αυτό πάρα πολύ το γεγονός ότι μας ξέρει πια ο κόσμος, είναι αρκετά διαδεδομένο το swing. Οι περαστικοί που σταματούν δεν ρωτάνε ‘τι είναι αυτό’. Και βέβαια, το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι όλοι δοκιμάζουν να χορέψουν, κι ας μην ξέρουν καθόλου. Τις περισσότερες φορές καταλήγουμε να κάνουμε δωρεάν εικοσάλεπτα μαθηματάκια επιτόπου, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που ενδιαφέρεται».
Είμαστε, λοιπόν, εξοικειωμένοι οι Αθηναίοι με τη λογική του υπαίθριου χορού, ή των υπαίθριων διοργανώσεων εν γένει; «Πλέον, πάρα πολύ» απαντά η Ζοζεφίν, και προσθέτει «ίσως κακώς να λέω πλέον, γιατί ανέκαθεν ήταν δεκτικό το κοινό. Απλώς τα τελευταία χρόνια η τέχνη στους δρόμους γίνεται όλο και πιο πολύ κομμάτι της καθημερινότητάς μας –σκέψου ας πούμε τους Τζαμαϊκανούς με τα κρουστά στο Μοναστηράκι– και ο κόσμος είναι πια εξοικειωμένος».
Το Savoy Ballroom στη Στοά του Βιβλίου ήταν μόνο η αρχή. Τους Athens Swing Cats θα τους συναντάμε όλο το καλοκαίρι σε διάφορα σημεία της πόλης, «με ιδιαίτερη προτίμηση στην παλιά Αθήνα: την Πλάκα, το Μοναστηράκι, την Ακρόπολη και τριγύρω» όπως λέει η Ζοζεφίν. Μείνετε συντονισμένοι στο site και την fan page τους στο Facebook, για λεπτομέρειες και ημερομηνίες.
Milonga υπό το σεληνόφως στην Ερμού
Η πρώτη υπαίθρια milonga (βραδιά τάνγκο, για τους αμύητους) διοργανώθηκε μια Δευτέρα βράδυ πριν από τρεισήμισι χρόνια, στον πεζόδρομο της «κάτω» Ερμού (στην πλατεία Κορεάτικης Αγοράς, εκεί όπου στηνόταν παλιότερα το Παζάρι των Ρακοσυλλεκτών) από τον Βασίλη, που τελείωσε ένα μάθημα σε σχολή χορού εκεί κοντά. Την επόμενη Δευτέρα μαζεύτηκαν μερικοί φίλοι, έβαλαν ένα κασετοφωνάκι με μπαταρίες να παίζει, και το επανέλαβαν. «Μέσα σε ενάμιση μήνα, η ιδέα είχε διαδοθεί» λέει ο Γιώργος, που συνδιοργανώνει εδώ και τρία χρόνια μαζί με τον Βασίλη την milonga του δρόμου, σταθερά κάθε Δευτέρα βράδυ. «Κάψαμε πολλά κασετόφωνα και οικιακά ηχοσυστήματα, μέχρι να το πάρουμε απόφαση και να αποκτήσουμε επαγγελματικό εξοπλισμό» διηγείται γελώντας.
Πλέον, δεν υπάρχει βραδιά Δευτέρας χωρίς milonga στην Ερμού –χειμώνα καλοκαίρι, βρέξει χιονίσει. «Τον χειμώνα είμαστε λίγοι, γύρω στα τριάντα άτομα συνήθως. Έχουμε μα μεγάλη τέντα, την οποία απλώνουμε στα δέντρα όταν βρέχει, κι είναι ακόμα πιο ρομαντικό το σκηνικό. Το καλοκαίρι φτάνουμε τα διακόσια άτομα» λέει ο Γιώργος. «Έρχεται κόσμος που φέρνει ξαπλώστρες, και καρεκλίτσες και αράζουν εκεί. Δεν χορεύουν όλοι, οι περισσότεροι όμως δοκιμάζουν. Το καλό είναι ότι όλο αυτό δε γίνεται για χρήματα. Το κάνουμε καθαρά για το κέφι μας. Έχουν περάσει όλες οι σχολές τάνγκο από εδώ. Στις αρχές είχαμε και διάφορα «κεράσματα», κρασί και τσιπς για να τα μοιραστούμε όλοι, τώρα που έχουν ζορίσει λίγο τα πράγματα φέρνει ο καθένας τα δικά του».
Η milonga ξεκινά στις 23.00 το βράδυ, και διαρκεί μέχρι τις 2.45 το πρωί. «Για κάποιο λόγο, οι άνθρωποι του τάνγκο έρχονται πάντα αργά. Μέχρι τα Μεσάνυχτα είναι χαλαρά, από τις 12.00 και μετά γίνεται πανικός» εξηγεί ο Γιώργος.
«Τώρα πια, όσοι χορεύουν τάνγκο το ξέρουν όλοι. Και γενικότερα, έχει διαδοθεί πολύ: Ελάχιστοι είναι οι περαστικοί που ρωτούν τι γίνεται εδώ. Το καλοκαίρι το κάνουμε και σε άλλες πλατείες, όχι τόσο αργά βέβαια –συνήθως μεσημέρι ή απόγευμα. Πέρυσι είχαμε πάει στο Σύνταγμα, στο Μοναστηράκι, στην πλατεία του Κεραμεικού και στον Φλοίσβο. Σε κατοικημένη περιοχή θα ενοχλούσε η δυνατή μουσική αργά το βράδυ. Στην αρχή, από τον Δήμο Αθηναίων έπεσε κυνήγι. Τον Δήμο, βασικά, τον ενδιαφέρει να βγάλει λεφτά. Όταν είδαν ότι εμείς δεν βγάζουμε λεφτά από αυτό, μας ξέχασαν. Κράτησαν μόνο τα στοιχεία μου για να έχουν κάποιον να κυνηγήσουν αν υπάρξουν παράπονα για την ένταση της μουσικής, αλλά καθότι η γειτονιά εκεί δεν έχει σχεδόν καθόλου σπίτια, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα.
»Ο κόσμος γουστάρει πολύ, ενθουσιάζεται με τις υπαίθριες διοργανώσεις. Είναι ωραίο γιατί είναι χύμα, δεν χρειάζεται να ντυθείς κάπως, μπορείς να είσαι με το τζην και τα αθλητικά σου. Έχει και κάτι από Αργεντινή, απ’ όπου ξεκίνησε η milonga. Μακάρι να γίνουν κι άλλα τέτοια στην Αθήνα. Οι σχολές latin, ας πούμε, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Ο κόσμος χρειάζεται τέτοια πράγματα, ειδικά στην εποχή που ζούμε».
«Ακόμα και μέσα στο μετρό θα μπορούσαμε να χορέψουμε»
«Στην αρχή έκανε πολύ εντύπωση στον κόσμο το ότι χορεύαμε έξω» λέει η Μαριάντζελα, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Athens Lindy Hop, που πρωτοέφερε το swing στην Αθήνα το 2008. «Σε όποιον το λέγαμε, φαινόταν παράξενο –το αντιμετώπιζαν σαν ευχάριστη έκπληξη, βέβαια, αλλά πάντως έκπληξη. Τώρα πια είναι πολύ πιο συνηθισμένο. Δεν το ξέρει, βέβαια, όλος ο κόσμος. Όλοι, όμως, το αντιμετωπίζουν θετικά. Είναι κάτι που φέρνει πολύ χαρά, και πολύ χαμόγελο στην πόλη». Τους Αθηναίους Lindy Hoppers τους βρίσκουμε παντού: Σε πλατείες, δρόμους, πάρκα, πεζοδρόμια, πλάι στη θάλασσα… «Μας αρκεί το έδαφος να είναι κατάλληλο για να μπορούμε να χορέψουμε» λέει χαμογελώντας η Μαριάντζελα. «Ακόμα και μέσα στο μετρό θα μπορούσαμε να το κάνουμε, υπό την κατάλληλη μουσική». Το πρώτο υπαίθριο πάρτι της χρονιάς για φέτος διοργανώθηκε στο Άλσος Στρατού, στο Γουδή, πίσω από την Εθνική Γλυπτοθήκη –όπως πάντα, με μεγάλη επιτυχία.
«Τώρα πια, γίνονται κι άλλα events στον δρόμο, οπότε θα μπορούσες να πεις ότι έχουμε ‘εξευρωπαϊστεί’ από αυτήν την άποψη. Η συμμετοχή είναι όλο και πιο μαζική. Βοηθά και ο καιρός: Ο κόσμος γενικώς στην Αθήνα βιάζεται να ξεχυθεί στον δρόμο, κι αυτό είναι κάτι πολύ ταιριαστό με την κουλτούρα του Lindy Hop. Οι lindy hoppers παγκοσμίως χορεύουν στον δρόμο. Είναι ένας χορός που μπορεί να γίνει όσο formal αλλά και όσο casual θέλεις –τόσο η μορφή του ίδιου του χορού, όσο και ο χώρος στον οποίο γίνεται».
Δοκιμάζει, λοιπόν, ο κόσμος που περνά να χορέψει, κι ας μην ξέρει τα βήματα; «Πολύ συχνά» απαντά η Μαριάντζελα. «Ειδικά τα μεγαλύτερα ζευγάρια, έρχονται και μας λένε ότι τους θυμίζουμε τους χορούς της εποχής τους. Ήταν μια φορά, θυμάμαι, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που σταμάτησαν, πιάστηκαν και άρχισαν να χορεύουν οι δυο τους. Πολύ μας συγκίνησαν. Και τα πιτσιρίκια, εννοείται, γουστάρουν πολύ».
Επισκεφθείτε το site του Athens Lindy Hop, και κάντε κλικ στο ημερολόγιο για να ενημερωθείτε για τα επόμενα υπαίθρια swing parties.
