Πού θα βρείτε προσκλήσεις; Σε τι διαφέρει από το Facebook; Τι είναι, πια, αυτοί οι κύκλοι για τους οποίους μιλάνε όλοι; Τώρα θα λέμε το like “plus one”; Όσα θέλετε να ξέρετε για το social network της χρονιάς.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Προσπάθησε –και απέτυχε– πολλές φορές, με το Google Buzz, το Google Wave, το Orkut, το Jaiku και το Google Profile. Αυτήν τη φορά, όπως όλα δείχνουν, η Google θα καταφέρει να διεκδικήσει μερίδιο της πίττας των social networks, πατώντας επάνω στις αδυναμίες των κολοσσών-ανταγωνιστών της (βλέπε Facebook, Twitter και «συνασπισμένων» MSN και Skype) και κερδίζοντας τον χαμένο χρόνο στην κούρσα για το web 2.0 –αυτό με το user generated content.
Αναζητώντας τις προσκλήσεις Για να δημιουργήσετε ένα προφίλ και να αρχίσετε να μυείστε στον κόσμο του Google+, θα πρέπει κατ’ αρχάς να βρείτε κάποιον ήδη εγγεγραμμένο να σας καλέσει (tip: η ομάδα του in2life έχει προσκλήσεις διαθέσιμες). Το «κόλπο» είναι παλιό, και οι περισσότεροι θα το θυμάστε ήδη από την εποχή του Gmail: η επίσημη δικαιολογία είναι πως το social network διανύει ακόμα τη δοκιμαστική περίοδο λειτουργίας του, η πικρή αλήθεια πίσω από αυτήν είναι πως το marketing τρικ της “exclusivité” πάντοτε δουλεύει.
Αφού, λοιπόν, αποκτήσετε την πολυπόθητη πρόσκληση, δημιουργείτε –σε περίπου τρία δευτερόλεπτα, ή ακόμα λιγότερα αν έχετε ήδη Gmail, άρα Google Profile, άρα έτοιμους κωδικούς πρόσβασης– το προφίλ σας στο Google+. Η «δράση» εκτυλίσσεται στην αρχική σελίδα, στην οποία πηγαίνετε κλικάροντας το πρώτο από τα πέντε τετράγωνα buttons στην κορυφή της σελίδας. Εδώ, το stream –ή ροή, αν χρησιμοποιείτε την ελληνική έκδοση– είναι ακριβώς αυτό που ξέρετε ως News Feed στο Facebook, με τη διαφορά ότι το like λέγεται +1 (plus-one). Από εδώ και κάτω αρχίζουν οι διαφορές.
Μη μου τους κύκλους τάραττε Το δυνατό σημείο του Google+ είναι, βασικά, αυτό για το οποίο ο Vic Gundotra της Google έγραφε στην πρώτη ανάρτηση για την παρουσίαση του Google+ στο επίσημο blog της Google πως «η λεπτότητα και η ουσία της αλληλεπίδρασης [που συμβαίνει] στον πραγματικό κόσμο χάνονται στα άκαμπτα online εργαλεία μας. Με αυτήν την έννοια, το online sharing είναι άβολο. Ίσως και χαλασμένο. Κι εμείς σκοπεύουμε να το φτιάξουμε».
Αυτό που παρουσίαζε, έτσι στομφωδώς, ήταν στην πραγματικότητα μια πολύ απλή ιδέα: οι κύκλοι, το σημείο-κλειδί του Google+ που φιλοδοξεί να καλύψει την βασική αδυναμία του Facebook –την έλλειψη ιδιωτικότητας– παρέχοντας στους χρήστες την δυνατότητα να χωρίζουν τους «φίλους» τους σε «κύκλους». Ένας κύκλος για τους φίλους (τους «πραγματικούς φίλους», όπως αναλαμβάνει να μας εξηγήσει η Google), ένας άλλος για τους συναδέλφους, ένας τρίτος για την οικογένεια, και πάει λέγοντας.
Το σκεπτικό πίσω από τους κύκλους είναι ότι, όπως δεν κάνετε στην πραγματική ζωή τις ίδιες συζητήσεις με τους κολλητούς και το αφεντικό σας, έτσι δεν χρειάζεται να μοιράζεστε με όλους τα ίδια status updates, τις ίδιες φωτογραφίες και τα ίδια βίντεο. Σε κάθε ανάρτηση, το Google+ σας ρωτά ποιοι θέλετε να τη δουν, κι αυτό –όσο βαρετή διαδικασία κι αν σας φαίνεται στην αρχή– διασφαλίζει ότι οι μεθυσμένες πόζες σας δεν θα φτάσουν ποτέ στα μάτια εκείνων που δεν πρέπει. Μια που δεν υπάρχουν private messages, όπως στο Facebook ή το Twitter, η δυνατότητα να μοιραστείτε ένα status update με ένα μόνο άτομο είναι εξαιρετικά βολική.
Οι κύκλοι μπορεί να έχουν ό,τι όνομα θέλετε –από «ξενέρωτα ξαδέρφια» μέχρι «σέξι συνάδελφοι»– αφού οι ηλεκτρονικοί σας φίλοι δεν μπορούν να δουν σε ποιον κύκλο τους έχετε τοποθετήσει (είναι θέμα χρόνου να αρχίσουμε να βλέπουμε γκρουπ τύπου «δες σε ποιον κύκλο σε έχουν οι φίλοι σου», α λα «δες ποιος βλέπει το προφίλ σου»). Επίσης, ένας συνάδελφος που είναι και καλός φίλος μπορεί να ανήκει και στους δύο κύκλους, ή και σε περισσότερους, για να μη χάνει καμία από τις πολύτιμες αναρτήσεις σας.