Κραουνάκης - Σπείρα Σπείρα: Φέρτε μου κάτι ν’ αντέχει στα φώτο-φινίς

της Φιλουμένας Ζλατάνου

Ας ξεκινήσουμε με τα εισαγωγικά. Επιθεώρηση τολμά φέτος η Ομάδα Ελληνικού Θεάτρου Σπείρα Σπείρα, που σημειώνει αναχωρήσεις και αφίξεις. Τραγούδια από το μαγικό σάκο του Σταμάτη Κραουνάκη και ορισμένες διασκευές. Τραγούδια λατρεμένα που είχαμε καιρό να απολαύσουμε και που προκαλούν συγκίνηση από τις πρώτες νότες. Κουστούμια που σε μεταφέρουν σε ένα καμπαρέ, σε ένα καλό μαγαζί του μεσοπολέμου, σε μια δεξίωση όπου δεν κυριαρχούν οι δημόσιες σχέσεις και τα ψεύτικα χαμόγελα αλλά η αλήθεια, πικρή ή όχι, για την κατάσταση των ημερών μας.

Σε υποδέχεται ο Σταμάτης που για πρώτη φορά από τη «γέννηση» της ομάδας, είναι επί σκηνής εξαρχής μέχρι να ανοίξουν τα φώτα και ο θίασος να αποχωρήσει έχοντας επιτελέσει με απόλυτη επιτυχία το έργο του. Μαζί με το Σταμάτη που σε προτρέπει «να ζήσεις το ταξίδι», αρχίζοντας την παράσταση με το «αυτή η νύχτα μένει», ρίχνοντάς σε στα βαθιά, χωρίς έλεος, ρίχνουν τα μπουρνούζια τους τραγουδώντας τα μέλη της Σπείρας, που εναλλάσσονται στις ερμηνείες και τα κομμάτια πρόζας σαν καλοκουρδισμένες μηχανές.

Η ετοιμότητά του καθενός είναι ίδιον της ομάδας, που έχουν διδαχθεί να αντιμετωπίζουν ακόμα και το χτύπημα ενός τηλεφώνου κατά τη διάρκεια μιας πρόζας (πολλά μπράβο στην κυρία Ρούλη Καρασιλιώτη). Καθώς όμως πρόκειται για ομάδα που δεν «καταπίνει» την ταυτότητα του κάθε μέλους της αλλά την αναδεικνύει, ας αναφερθούμε στον καθένα ξεχωριστά.

Εν αρχή η κυρία Ελεάννα Καραντίνου, το παλαιότερο εν ενεργεία μέλος της Σπείρας, που κάθε χρόνο εξελίσσεται, κάνει δική της τη σκηνή και ενθουσιάζει. Φωνή μεταξένια, που άλλοτε τζαζίζει άλλοτε φλερτάρει με τα λαϊκά μονοπάτια, και δίνει ένα σπαρακτικό ρεσιτάλ στο μονόλογο του Γιώργου Μανιώτη «Οι γλάροι», φανερώνοντας όλη τη γκάμα του ταλέντου της.

Ο κύριος Χρήστος Μουστάκας ακολουθεί με βλέμμα προσεκτικά κυνικό. Πρόκειται για ένα φυσικό ταλέντο που άνετα κινείται ανάμεσα στην κωμωδία, τη σάτιρα και το δράμα. Χωρίς στόμφο, χειρίζεται το σώμα του και το λόγο εξαιρετικά και προς όφελος της πρόζας ή του κομματιού που ερμηνεύει. Καθαρότατη άρθρωση. "Ψάχνει εκπρόσωπο", αλλά μάταια. Γιώργος Στιβανάκης και κίνηση πάνε πακέτο. Με σώμα αιλουροειδούς, με φωνή στεντόρεια και με ζηλευτή εκφραστικότητα περιγράφει την πορεία του ως "I Fair" και ως blogger στην εποχή της ευρυζωνικότητας.

Παρθένα Χοροζίδου και… τρέμετε υπουργεία. «Δουλειά, φραπέ, ψυχραιμία» είναι το μότο της και μας αποστομώνει ως γραφική δημόσιος υπάλληλος υπουργείου που έμαθε να χειρίζεται το σύστημα προς όφελός της. Μία μεγάλη κωμική ηθοποιός, που θα αφήσει το στίγμα της.

Ακολουθεί η Ρούλη Καρασιλιώτη. Κομψή και αεικίνητη αποδίδει άψογα το ρόλο της μπουζουκόβιας κυρίας που αντιστέκεται στο χρόνο με τα μπότοξ και μας αναλύει διεξοδικά το ιατρικοφαρμακευτικό σύστημα. Ένα ξεχωριστό μπράβο διότι η κωμική της φλέβα ταίριαξε άψογα με την ετοιμότητά της, που όπως προαναφέραμε είναι συνδυασμός πολύ καλής ηθοποιού.

Από τα νεότερα μέλη της Σπείρας ο Γιώργος Νανούρης κερδίζει τη συμπάθεια του κοινού και το χειροκρότημα με τη θεατρική παιδεία του και την επίδοσή του στο ρόλο ενός "επόμενου", που τραυματίστηκε ψυχολογικά σε μικρή ηλικία. Μια από τις δυνατές στιγμές τις βραδιάς, που γεννάει ποίκιλα συναισθήματα.

Η Πωλίνα έχοντας από καιρό απολέσει τον τίτλο της guest star, δίνει τα ρέστα της με τη διασκευή της «Γόβας Στιλέτο», τραγούδι που έχει στιγματίσει η Έλλη Πασπαλά και ολοκληρώνει το ρεσιτάλ με το κομμάτι πρόζας της. Η Δάφνη Λέμπερου στη δεύτερη χρονιά της στην ομάδα εξελίσσεται σε αναντικατάστατο μέλος. Με εξαιρετικό μέταλλο φωνής, θυμίζει παλιά ρεμπέτισσα που τραγουδάει από μεράκι και καημό και από το κλαρίνο της ξεχειλίζουν άλλοτε λυγμοί και άλλοτε η χαρμολύπη. Μία από τις τραγουδιστικές κορυφώσεις της βραδιάς η ερμηνεία της στις «Μοίρες».

Η Αργυρώ Καπαρού αποτελεί περίπτωση ερμηνεύτριας που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν είναι πρώτο όνομα. Διαθέτει πολύ βαθιά φωνή, την οποία χειρίζεται με εξαιρετική άνεση και νιώθεις ότι μπορεί να τραγουδήσει ακόμα και ένα λογαριασμό της ΔΕΗ. Ξεχωρίζει. Τελευταίος αλλά εξίσου σημαντικός ο Βασίλης Μοσχονάς που φέρνει έναν αέρα ανατολίτικο στην παράσταση και νότες, θαρρείς, ξεριζωμένες από την ψυχή του. Πολύ κωμική η συμμετοχή του στο σκετσάκι για την ελληνοτουρκική φιλία.

Εν κατακλείδι, μια παράσταση συμμαζεμένη που θα σας κάνει να περάσετε από όλες τις συναισθηματικές φάσεις αρκεί να αφεθείτε και να είστε προσεκτικοί, διότι ίσως εκ πρώτης όψεως κάποια μέρη θα σας ξενίσουν, όπως το σκετσάκι με την ελληνοτουρκική φιλία ή Οι Γλάροι.

Μια-δυο γκρίνιες όμως δε γλιτώνουν να ειπωθούν, καθώς το ακριβό εισιτήριο των 30 ευρώ, ίσως τελικά καθορίζει και το φετινό κοινό, παρόλο που η δουλειά των παιδιών το αξίζει, εντούτοις ίσως αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για κάποιον που θέλει να δει την παράσταση. Επίσης, ο ήχος στιγμές δυσκολεύει να ακουστούν καθαρά οι μουσικοί της ορχήστρας (πολλά εύγε στον Ντίνο Χατζόπουλο για το υπέροχο και τόσο πρωταγωνιστικό παίξιμο του κοντραμπάσου του).

Ένα προσωπικό σχόλιο αναφορικά με τη γενιά των bloggers, είναι ότι πρόκειται για μια πολύ δυναμική γενιά που διαδραματίζει και θα διαδραματίσει πολύ βασικό ρόλο στη ζωή της χώρας. Δεν έχουν χαθεί όλα.

Επισκεφτείτε την Αθηναϊδα, το «σπίτι» της Σπείρα Σπείρα, και απλά αφεθείτε και γιατί όχι ίσως γιατρέψουν και τη δική σας διάθεση. Άλλωστε είναι οι καλύτεροι, χρόνια τώρα, στο είδος τους.

INFO: "Πόσο Σ'Αγαπώ... Επιθεώρηση", Πολυχώρος Αθηναΐς, Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, τηλ.: 210 3480000
Παραστάσεις: Πέμπτη έως Σάββατο στις 21.30, Κυριακή στις 20.30. Έως τις 20/4/2008
Τιμές εισιτηρίων: € 30,00 γενική είσοδος, € 22,00 λαϊκή Πέμπτης, € 15,00 φοιτητικό
Το κάπνισμα επιτρέπεται και το ποτό επιβάλλεται!

Η Ορχήστρα:
Άρης Βλάχος - Πιάνο, μουσική διεύθυνση
Σοφία Κακουλίδου - Κρουστά
Άννα Λάκη - Ακκορντεόν
Νίκος Χατζόπουλος - Μπάσο
Επιμέλεια ορχήστρας: Γιώργος Ζαχαρίου, Σταμάτης Κραουνάκης

Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Σκηνικός χώρος: Τάκης Χατούπης
Χορογραφία: Ιωάννα Κούνδουρου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Ήχος: Γιάννης Χρονόπουλος

ΥΓ. Η στιγμή της ερμηνείας του «τι παίζει τώρα», είναι μία συγκλονιστική στιγμή, αναφορά στην παλιά θεατρική Ελλάδα. Συγχαρητήρια για την επιλογή.
ΥΓ2. Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Δέσποινα Κραουνάκη.