Ψαροταβέρνα ή κοψίδια: Τι διαλέγεις;

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι άμεσα συνυφασμένο με επιδρομές στην ταβέρνα. Είτε επιλέξεις να πας στο νησί είτε το παίξεις…. ηπειρωτικά, ψαράκι και κρέας θα πρωταγωνιστήσουν στα τσιμπούσια σου.

Γιατί να επιλέξεις το καθένα;

Συγκεντρώσαμε τα δυνατά σημεία του καθενός, στην απόλυτη καλοκαιρινή διαμάχη για καλοφαγάδες.

Ψαροταβέρνα γιατί….

* Το φρέσκο ψάρι είναι ένα δώρο της θάλασσας προς τον άνθρωπο. Ένα εκλεκτό κρέας με ελάχιστο λίπος, γεμάτο με ωφέλιμα θρεπτικά συστατικά. Ίσως από τα λίγα πράγματα «διαίτης» που είναι τόσο μα τόσο νόστιμα και σου επιτρέπουν να τα τσακίσεις σε ποσότητα χωρίς να νιώσεις ότι έκανες ζημιά στη σιλουέτα σου.

* Γαρίδες σαγανάκι. Ο απόλυτος μεζές. Γενικά γαρίδες σε κάθε πιθανή ή απίθανη βερσιόν. Τραγανές, ζουμερές, με σαλτσούλες ιδανικές για βούτες ή σε γαριδομακαρονάδα αν πεινάς πολύ.

* Καλαμαράκια, ένα όνομα, μια νόστιμη ιστορία. Τραγανά, χρυσαφένια, σε βουνό, ραντισμένα με άφθονο λεμονάκι σε κάθε μπουκιά. Έχουν δοθεί μεγάλες μάχες για το ποιος θα τσιμπήσει το τελευταίο στο πιάτο.

* Γαύρος, αθερίνα, μαριδούλα, μικρά αφρόψαρα τηγανιτά. ΟΚ, είναι τηγανιτά, αλλά είναι τόσο μικρούλια που δε σε νοιάζει και τόσο. Τα τσακίζεις πέντε πέντε και η ζωή είναι ωραία.

* Το χταπόδι είναι η χαρά του ουρανίσκου και ίσως το καλύτερο έδεσμα για να συνοδέψει τα ουζάκια. Ψητό ή ξιδάτο, μαγειρεμένο ή ακόμα και καρπάτσιο αν είσαι μερακλής.

* Ουζάκι, κρασί, μπίρα, τα θαλασσινά και τα ψαρικά πάνε με όλα. Εσύ να’σαι καλά και να παραγγέλνεις κι άλλο καραφάκι και άλλο πιατάκι με χταποδάκι, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο…

* Μύδια, στρείδια, γυαλιστερές και λοιπά όστρακα. Τα «φρούτα» του βυθού σαν να λέμε. Κάποιοι τα μισούν, αλλά πρόβλημά τους. Είτε σκέτα με μπόλικο λεμονάκι είτε με σάλτσες φέτας, μουστάρδας και μυρωδικών, είναι η πιο αφροδισιακή τροφή. Καλή διασκέδαση μετά.

* Σαν σκηνικό είναι συνήθως πιο ελκυστικό από την χασαποταβέρνα. Πάνω στη θάλασσα, με καρεκλίτσες στην άμμο και αν πας την κατάλληλη ώρα το ηλιοβασίλεμα στο πιάτο σου.

Κοψίδια γιατί…

* Την βλέπεις αυτήν την μπριζόλα; Σε κοιτάει στα μάτια και περιμένει να χώσεις το πιρούνι σου στη ζουμερή της σάρκα. Ψημένη σωστά, μια μπριζόλα μπορεί να σου ανοίξει τις πύλες του ουρανού. Να σε πάρει από το χεράκι και να σε ταξιδέψει με την πρωτεϊνική της μαγεία.

* Παϊδάκια. Στο άκουσμα του ονόματος τους προκαλούν σιελόρροια, και όταν έρχονται στο πιατάκι τους σε αυτό το κλασικό βουναλάκι οι στιγμές δεν περιγράφονται με λέξεις και η μάχη με τα χέρια ξεκινά.

* Το βλέπεις να γυρνάει και σου κόβεται η ανάσα. Το κοντοσούβλι είναι αναμφίβολα από τα πιο δυνατά χαρτιά της χασαποταβέρνας. Χοιρινό, μοσχαρίσιο ή κοτόπουλο αν θες να το ζήσεις και λίγο φιτ. Από κοντά και το κοκορετσάκι φυσικά, το οποίο είναι αμαρτία να μην το τρως κάθε μήνα του χρόνου.

* Το μπιφτέκι είναι η καλύτερη ανακάλυψη του ανθρώπου μετά τον τροχό. Κάθισε και σκέφτηκε ο πρόγονος να κάνει το κρέας κιμά και να το πλάσει σκέτο ή με μυρωδικά και κρεμμυδάκι δημιουργώντας το απόλυτο κρεατολαγνικό πιάτο. Ένα σωστό μπιφτέκι σου ανοίγει την ψυχή, ενώ αν είναι και γεμιστό χορταίνει ψυχή τε και σώμα. Απαραιτήτως με μπόλικο λεμονάκι.

* Η ποικιλία κρεατικών συνδυάζει όλα τα παραπάνω, και πολλά ακόμα σε ένα πιάτο που θα έπρεπε να είναι εξώφυλλο σε γαστρονομικές εγκυκλοπαίδειες. Οι μάχες με το που προσγειώνεται η ποικιλία στο τραπέζι είναι, ήταν και θα είναι πάντα αξέχαστες.

Αυτά από εμάς, ώρα να μας πεις κι εσύ τη γνώμη σου τώρα.

Τι διαλέγεις;

Ψαράκι μέχρι να σβήσει ο ήλιος ή κρεατικά για πάντα και παντού;