Οι πιο συγκινητικές στιγμές στις ταινίες της Disney

του Γιώργου Κόκουβα

Όσο συνυφασμένες με το γέλιο και τα χαμογελαστά πρόσωπα είναι οι ταινίες κινουμένων σχεδίων με τις οποίες μεγαλώσανε γενιές και γενιές, άλλο τόσο είναι συνυφασμένες και με το κλάμα. Μην μας πείτε ότι δεν κύλησε έστω ένα δάκρυ συγκίνησης όταν ο Νέμο ξανασυνάντησε τον μπαμπά του κάπου στον ωκεανό ή πως δεν στεναχωρηθήκατε όταν ο μικρός Σίμπα βρέθηκε μπροστά στον νεκρό Μουφάσα, σαν να χάσετε ένα πολύ δικό σας πρόσωπο.

Από τις παλιές καλές κλασικές δημιουργίες της Disney, όπως ο Ντάμπο το ελεφαντάκι, μέχρι τις πιο πρόσφατες παραγωγές της (πλέον) θυγατρικής της, Pixar, όπως ο Wall-E και το Up, θυμόμαστε τις πιο συγκινητικές στιγμές των animation αριστουργημάτων της έβδομης τέχνης. Κλάψτε μαζί μας.

-Σημείωση για τους ελάχιστους που δεν έχουν ακόμη δει κάποια από τις παρακάτω ταινίες: Περιέχονται spoilers.

*Ο θάνατος του Μουφάσα (Lion King)

Μία από τις τραυματικότερες κινηματογραφικές εμπειρίες κάθε παιδιού από τα… ‘90s και δώθε, η σκηνή όπου ο βασιλιάς των λιονταριών Μουφάσα «γκρεμίζεται» από τον Σκαρ και σκοτώνεται σόκαρε κάθε ζευγάρι παιδικών ματιών που την παρακολούθησε. Αλλά το μεγάλο κλάμα έρχεται στην συνέχεια, όταν ο μικρός Σίμπα βρίσκει το κουφάρι του μπαμπά του και κλαίγοντας του ζητά να σηκωθεί γιατί «έχουμε δρόμο». Κλαψ-λυγμ.

*Η εισαγωγική σκηνή του Up (Ψηλά στον ουρανό)

Από τις πιο εμπνευσμένες, αψεγάδιαστες εισαγωγές του κινηματογράφου, η αρχή του Up στέκεται και ως αυτόνομη ταινία μικρού μήκους, που μπορεί να λυγίσει και τον πιο σκληροτράχηλο θεατή. Σε ελάχιστα λεπτά, εξιστορείται μέσω εξαίσια μονταρισμένων σκηνών ολόκληρη η ζωή του ηλικιωμένου πρωταγωνιστή, από την στιγμή που γνώρισε την μέλλουσα σύζυγό του στην παιδική ηλικία, μέχρι τον θάνατό της, που τον άφησε έναν μίζερο γέρο. Είναι δύσκολο να μην εκπλαγείς από το πώς μία ταινία μπορεί να σε κάνει να νιώσεις όλα τα συναισθήματα από τα πρώτα κιόλας λεπτά της.

*Ο Νέμο ξαναβρίσκει τον πατέρα του (Ψάχνοντας το Νέμο)

Η συγκίνηση ξεκινά και πάλι από την αρχή της ταινίας, καθώς και ο «Νέμο» αρχίζει με μια τραγική απώλεια: Η μαμά του κατασπαράζεται από ένα κοπάδι ψάρια και ο Μάρλιν μένει μόνος του, με ένα και μόνο αβγουλάκι, από το οποίο ξεπροβάλλει ο μικρούλης Νέμο στον οποίο υπόσχεται να τον προστατεύει για πάντα. Ίσως είναι αυτή η υπόσχεση που μας κάνει να συγκινούμαστε τόσο όταν τελικά ο Μάρλιν και ο Νέμο ξανασυναντιούνται στον ωκεανό, κοντά στο Σίδνεϊ. Ευτυχώς που υπάρχει και η Ντόρι, για να μας κάνει το δάκρυ… γέλιο.

*Ο Ντάμπο επισκέπτεται την αιχμάλωτη μαμά του (Ντάμπο το Ελεφαντάκι)

Σαν να μην έφταναν τα τραυματικά πειράγματα του υπόλοιπου τσίρκου για τα μεγάλα αυτιά του Ντάμπο, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης φυλακίζει τη μαμά του και το μικρό ελεφαντάκι μένει μόνο του. Η σκηνή που ο Τίμοθι, για να τον εμψυχώσει τον πηγαίνει να την επισκεφθεί σίγουρα θα σας κάνει να τρέξετε για χαρτομάντιλα.

*Η μαμά του Μπαμπι πεθαίνει (Μπάμπι)

Πολύ πριν τον Μουφάσα, η μαμά του μικρού ελαφιού αποτέλεσε έναν από τους πρώτους θανάτους που πρόβαλε στην ιστορία της η Disney. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο κυνηγός ο οποίος πυροβόλησε την μαμά του Μπάμπι είναι και μία από τις πιο μισητές φιγούρες στα χρονικά των animation δημιουργιών.

*Τα παιχνίδια ενώνουν τα χέρια (Toy story 3)

Κάθε Toy Story έχει μπόλικη δόση συγκίνησης, αφού μας θυμίζει το σχεδόν… γονιδιακό δέσιμο με τα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων. Στο τρίτο Toy Story, ωστόσο, περιλαμβάνεται και μία από τις πιο όμορφες στιγμές, αυτή στην οποία όλα τα παλιά παιχνίδια του Άντυ, ο οποίος είναι πια 17 χρονών και «δεν πρέπει να παίζει με αυτά», κινδυνεύουν να εξολοθρευτούν στον καταστροφέα της «χωματερής» και μπροστά στο τέλος τους, ενώνουν τα χέρια τους.

*Ο κριτικός εστιατορίων λυγίζει (Ratatouille)

Ο πιο στριφνός και αυστηρός κριτικός γεύσης του Παρισιού τριγυρνά σκορπίζοντας λίβελους προς πάσα εστιατορική κατεύθυνση, ώσπου να δοκιμάσει το ρατατουίγ που μαγείρεψε το αξιαγάπητο τρωκτικό σε συνεργασία με τον νεαρό μάγειρα. Η γεύση του πιάτου ήταν τόσο σπιτική και γλυκιά που από τα μάτια του κριτικού πέρασε όλη η παιδική του ηλικία. Λόγος αρκετός για να νιώσεις ότι ο ήρωας της ταινίας δικαιώνεται και ότι, χωρίς να το καταλάβεις, στο μάγουλό σου έχουν κυλήσει και ένα-δύο δάκρυα.

*Η Μπου ανοίγει την ντουλάπα (Μπαμπούλας Α.Ε.)

Η αξιαγάπητη Μπου, στο φινάλε του Monsters Inc ανοίγει με ενθουσιασμό την πόρτα του δωματίου της και προς σοκαριστική απογοήτευσή της ανακαλύπτει πως είναι και πάλι μια απλή ντουλάπα. Και ο «Kitty», πουθενά…

*Η Eve θυμάται, αλλά ο Wall-Ε ξεχνά (Wall-E)

Σε μία από τις πιο ιδιαίτερες, «εναλλακτικές» ταινίες της Pixar, η συγκίνηση ξεκινά από νωρίς, όταν η Eve ανακαλύπτει στο υλικό της κάμεράς της πως για όσο καιρό βρισκόταν σε «standby mode», ο Wall-E δεν έφυγε στιγμή από δίπλα της. Το πιο δραματικό είναι όμως όταν στο φινάλε ο Wall-E επισκευάζεται και πλέον δεν έχει καμία μνήμη.