I Love you Phillip Morris: Μια "χαρούμενη" κομεντί

Οι δημιουργοί Γκλεν Φικάρα και Τζον Ρέκουα εκμεταλλεύονται στο έπακρο την αληθινή ιστορία του οικογενειάρχη και ομοφυλόφιλου αστυνομικού Στίβεν Τζέι Ράσελ, φτιάχνοντας μια διασκεδαστική και ανάλαφρη κομεντί.
I Love you Phillip Morris: Μια χαρούμενη κομεντί
του Λουκά Τσουκνίδα

Δίχως αμφιβολία, η πραγματική ιστορία του Στίβεν Τζέι Ράσελ είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Με μια ανάσα: Ένας οικογενειάρχης αστυνομικός που αποδέχεται την ομοφυλοφιλία του και αφήνει πίσω τη ζωή του για τα βγάλει πέρα κάνοντας απάτες εκατομμυρίων κι όταν τελικά πιάνεται, γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός άλλου φυλακισμένου με τον οποίο σύντομα τους χωρίζουν, κάτι που πυροδοτεί μια αλυσίδα εντυπωσιακών αποδράσεων και βαρετών συλλήψεων, μέχρι που μπαίνει σε μόνιμη απομόνωση σα να 'ταν κάποιος επικίνδυνος κατά συρροήν δολοφόνος, παραμένοντας εκεί μέχρι σήμερα. Εξαιρετικό υλικό για ταινία κι ο Γκλεν Φικάρα με τον Τζον Ρέκουα δεν το άφησαν να πάει χαμένο.

Βρισκόμαστε μπροστά στον ετοιμοθάνατο Στίβεν Τζέι Ράσελ (Τζιμ Κάρι), ο οποίος ξεκινά να μας διηγείται την ιστορία του, απ' το σημείο που ζει μια ήσυχη ζωή με την οικογένειά του, τις προσπάθειές του να βρει την πραγματική του μητέρα που δε γνώρισε ποτέ, τη συνειδητοποίηση της ομοφυλοφιλίας του και την πρώτη του, ουσιαστικά, απόδραση για να ζήσει στο Μαϊάμι με τον άνθρωπό του, εκεί όπου ξεκινά και τις πρώτες του μεγαλοαπάτες για να συντηρήσει το ακριβό τους λάιφστάιλ.

Στη συνέχεια τον βλέπουμε να συλλαμβάνεται και, μέσα στη φυλακή, να γνωρίζει και να ερωτεύεται τον Φίλιπ Μόρις (Γιούαν Μακρέγκορ), έναν χαμηλών τόνων κρατούμενο με εκλεπτυσμένο γούστο και λεπτούς τρόπους που ενθουσιάζεται με τον Στίβεν και την ισχυρή προστατευτική του προσωπικότητα. Καταφέρνουν να μείνουν για λίγο στο ίδιο κελί, όπου η σχέση τους ισχυροποιείται, μέχρι που αποφασίζουν να τους χωρίσουν ξανά, αλλάζοντας ίδρυμα στον Στίβεν.

Τότε, το δαιμόνιο μυαλό του παίρνει και πάλι μπρος, αυτή τη φορά όχι για να βγάλει χρήματα, αλλά για να δραπετεύσει και να βρεθεί με τον Φίλιπ που του έχει γίνει εμμονή. Ο φαύλος κύκλος των αποδράσεων και των συλλήψεων που ξεκινά θα φέρει τους δύο και πάλι κοντά, αλλά, σίγουρα, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να διατηρηθεί μια σχέση ζωντανή...



Μια τόσο πυκνή ιστορία που, αν κι εκτείνεται σε μόλις μια πενταετία, είναι γεμάτη από ενδιαφέροντα περιστατικά και διακυμάνσεις δεν είναι καθόλου εύκολο να συνοψιστεί μέσα στον περιορισμένο χρόνο μιας κινηματογραφικής ταινίας. Οι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες επιλέγουν να ξεκινήσουν από ένα κομβικό σημείο της ιστορίας, να μας αφηγηθούν τι είχε γίνει μέχρι τότε μέσω του κεντρικού χαρακτήρα, κι ύστερα να πιάσουν το νήμα από εκεί που είχαν ξεκινήσει, εκμεταλλευόμενοι έτσι την πιο εντυπωσιακή πτυχή της προσωπικής οδύσσειας του Στίβεν Τζέι Ράσελ. Τα καταφέρνουν μια χαρά κι εκεί που η αφήγηση μοιάζει να επαναλαμβάνεται και να κουράζει, παρά την αναμενόμενα διασκεδαστική ερμηνεία του Τζιμ Κάρι, μας αρπάζουν απ' το λαιμό και το ενδιαφέρον μας για τις εξελίξεις ανανεώνεται.

Αν τώρα, το λαβ-στόρι που υποτίθεται ότι αποτελεί το βασικό κίνητρο για όλη αυτή τη μανούρα παρουσιάζεται πολύ επιφανειακά, ίσως αυτό να ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα, δεδομένου του λίγου χρόνου που συνδέθηκαν πραγματικά οι δύο άντρες και της ιδιαίτερα εμμονικής προσωπικότητας που μοιάζει να χαρακτηρίζει τον Στίβεν Τζέι Ράσελ. Απ' την άλλη, είναι εύλογο μια τόσο πυκνή αφήγηση να υπερισχύει της ανάπτυξης των χαρακτήρων και των μεταξύ τους σχέσεων.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, ο Τζιμ Κάρι κι ο Γιούαν Μακρέγκορ κάνουν ότι μπορούν για να δημιουργήσουν την απαραίτητη χημεία στην οθόνη, κάτι που δε μοιάζει να πετυχαίνει, ίσως κι εξαιτίας της πληθωρικότητας και κωμικής φύσεως του πρώτου. Έτσι το αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο σαν κομεντί βγαλμένη απ' τη φαντασία κάποιου σεναριογράφου με πολύ ελεύθερο χρόνο στα χέρια του, παρά σαν μια τραγική ερωτική ιστορία που σημάδεψε και όρισε δραματικά τη ζωή ενός πραγματικού ανθρώπου.

To “I Love you Phillip Morris” είναι η κινηματογραφική εκδοχή μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας που, ειδωμένη από μια ελαφριά σκοπιά, γίνεται διασκεδαστική. Της λείπει όμως η σύνδεση με τα τραγικά στοιχεία της πραγματικής υπόθεσης που θα την έκαναν, ίσως, πολύ πιο αξιομημόνευτη.

Βγαίνουν ακόμη:

- Η μέτρια κωμωδία “Get him to the Greek” και σε επανέκδοση το “Sabrina (1954)” του Μπίλι Γουάιλντερ.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v