Πρόσφατα θρίλερ που θα σου κόψουν την ανάσα
Αν νόμιζες πως τα καλά θρίλερ τα τελευταία χρόνια είναι σπάνιο φαινόμενο έχεις ένα δίκιο. Όμως σε παροτρύνουμε να δώσεις μια ευκαιρία σε αυτά που σου προτείνουμε.
Η αλήθεια είναι πώς η δεκαετία που διανύουμε δεν φημίζεται για τα θρίλερ της. Κατά πλειοψηφία οι παραγωγές που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία είναι κάπως «μνιεχ» και η βιομηχανία του θεάματος στη συγκεκριμένη κατηγορία εμφανίζεται να πάσχει.
Όμως μέσα στην μετριότητα των τελευταίων ετών αναδεικνύονται παραγωγές που μπορούν να σε κρατήσουν κολλημένο στην οθόνη σου και να σε κάνουν να θυμηθείς τις παλιές καλές εποχές του καλογυρισμένου, του σωστού του θρίλερ, του ωραίου.
Δες παρακάτω μερικές που ξεχωρίσαμε.
Men (2022)
Η ψυχεδελική ταινία τρόμου της αγαπημένης μας indie εταιρείας παραγωγής Α24, φέρνει στην οθόνη ένα πρωταγωνιστικό δίδυμο από τους πιο τρελούς σου εφιάλτες (Τζέσι Μπάκλεϊ και Ρόρι Κινίαρ), και έρχεται από τον συγγραφέα/σκηνοθέτη Άλεξ Γκάρλαντ, το μυαλό πίσω από το Ex Machina και το Annihilation. Το σοκαριστικό θρίλερ παρακολουθεί την ιστορία μιας νεαρής χήρας που κάνει ένα σόλο ταξίδι λίγο μετά την αυτοκτονία του συζύγου της και, φυσικά, έρχεται αντιμέτωπη με ένα ψυχολογικό χάος που περιλαμβάνει πολλούς… άνδρες. Το τελευταίο εικοσάλεπτο είναι ότι πιο σαγηνευτικά σοκαριστικό και νοσηρό είδαμε τα τελευταία χρόνια.
X (2022)
Ξανά από την Α24, η οποία τελευταία έχει πάρει τα πάνω της δίνοντάς μας «διαμαντάκια», έρχεται ένα θρίλερ τρόμου το οποίο αντλεί έμπνευση από τον «Σχιζοφρενή Δολοφόνο με το Πριόνι» και ενσωματώνει μοντέρνες ιδέες σε ένα παλιομοδίτικο είδος. Μια παρέα φίλων βρίσκει σε μια απομονωμένη αγροικία στο Τέξας, το ιδανικό σκηνικό για να γυρίσει… πορνό, όμως λογαριάζει χωρίς τους δύο ηλικιωμένους ξενοδόχους. Oldschool sex, gore και κάποιες κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις μπλέκονται υποδειγματικά και μας δίνουν ένα καλτ θρίλερ, το οποίο προσφάτως απέκτησε και ένα εξίσου ενδιαφέρον πρήκουελ με την πρώιμη ιστορία της γιαγιάς.
The Hunt (2020)
Ένα σατιρικό horror, στο οποίο μια διεστραμμένη ομάδα πλούσιων (νεο)φιλελεύθερων, απαγάγουν ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων και στη συνέχεια τους κυνηγούν μέχρι θανάτου σίγουρα δεν είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί στη μεγάλη οθόνη. Για αυτό και το The Hunt είναι πέρα για πέρα απολαυστικό, καυτηριάζει τις πολιτικές Τραμπ και διαθέτει ένα υπέροχο καστ, από το οποίο δεν ξέρεις ποιος θα σφαχτεί στην επόμενη σκηνή. Οι έννοιες «πρωταγωνιστής» και «ήρωας» δεν υφίσταται, οι ατάκες σπάνε κόκκαλα και η βία είναι άφθονη. Στον Τραμπ δεν άρεσε, όμως από εμάς είναι ναι.
The Invisible Man (2020)
Μπορεί ένα ριμέικ να στέκεται επάξια δίπλα στο ορίτζιναλ; Μπορεί. Παγιδευμένη σε μια βίαιη, κακοποιητική σχέση με έναν πλούσιο και ευφυή επιστήμονα, η Σεσίλια Κας καταφέρνει να αποδράσει μέσα στη νύχτα και να εξαφανιστεί. Όμως όταν ο βάναυσος πρώην σύντροφός της αυτοκτονεί, τα πράγματα περιπλέκονται. Ο Λι Γουανέλ στήνει ένα καθαρόαιμο θρίλερ τρόμου στην εποχή του #metoo, χωρίς γραφικότητες, σφιχτοδεμένο και βίαιο, καταφέρνοντας να πάρει μια φοβερή ερμηνεία από την πρωταγωνίστριά του, Ελίζαμπεθ Μος.
Nope (2022)
Δύο αδέρφια που διευθύνουν ένα ράντσο στην Καλιφόρνια, ανακαλύπτουν ένα περίεργο, απόκοσμο φαινόμενο το οποίο θα αλλάξει μια για πάντα τις ζωές τους. Όσα λιγότερα γνωρίζεις τόσο το καλύτερο για το πρόσφατο φιλμ του Τζόρνταν Πηλ, του ανθρώπου που τάραξε συθέμελα το Χόλιγουντ με το «Τρέξε!». Επιστημονική φαντασία, γουέστερν, κοινωνικό σινεμά και κλασικός τρόμος, μπλέκονται υπέροχα σε μια εμβληματική παραγωγή που συζητιέται και όρισε το δικό της genre.
Azor (2021)
Ένας Ελβετός τραπεζίτης ταξιδεύει στην Αργεντινή της Χούντας του 1980, αντικαθιστώντας έναν συνάδελφό του ο οποίος εξαφανίστηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η πρώτη ταινία του Ελβετού Αντρέας Φοντάνα «μιλά» με ανατριχιαστικές σιωπές, έχει ένα σενάριο σκέτο κέντημα και χτίζει αργά και βασανιστικά ένα ψυχολογικό σασπένς που σε κρατάει γραπωμένο στην πολυθρόνα σου. Το πολιτικό θρίλερ στα καλύτερά του.
