Ολοκαίνουρια βιβλία που διαβάζονται νεράκι
Οι τελευταίες κυκλοφορίες των εκδοτικών οίκων είναι ό,τι πρέπει για τα χειμωνιάτικα βράδια που μένεις μέσα.
της Ηρώς Κουνάδη
Μερικές φορές, δεν θέλεις να προβληματιστείς, ούτε να ακονίσεις το μυαλό σου. Θέλεις ένα βιβλίο που κυλά σαν να βλέπεις ταινία, μόνο που είναι απείρως καλύτερο, γιατί σαν τις εικόνες που φτιάχνει το μυαλό σου όταν διαβάζεις δεν έχει. Γι’ αυτό σου συγκεντρώσαμε πέντε βιβλία από την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή που διαβάζονται μονορούφι, και είναι ό,τι πρέπει για τα κρύα χειμωνιάτικα απογεύματα.
Ένα Μυστικό του Αλεχάντρο Παλόμας
Εκδόσεις Opera
Το τελευταίο βιβλίο του Καταλανού που αγαπήθηκε πολύ και στην Ελλάδα με τα βιβλία του Ένας Γιος και Μια Μητέρα βρίσκει ξανά τον μικρό του ήρωα, τον Γκίγε, αυτή την φορά με μια καινούρια φίλη από το Πακιστάν. Μια φίλη που έχει –το μάντεψες– ένα μυστικό που δεν χωράει στην Δύση. Γλυκύτατο όπως και τα προηγούμενα βιβλία του, με τα παιδιά σε ρόλο αφηγητή σε πολλά σημεία –αλλά όχι συνέχεια– το μυθιστόρημα απλώνεται σε 248 σελίδες που διαβάζονται με μια ανάσα.
Ορίστε και μια ματιά στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Η Ναζία, λοιπόν, είναι φίλη μου και από τα Χριστούγεννα μένει μαζί με τον μπαμπά και μ’ εμένα επειδή έτσι είναι καλύτερα, και γι’ αυτό είναι θετή αδελφή μου, που είναι σαν να ήταν αληθινή αδελφή αλλά χωρίς μετάγγιση αίματος κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας, μέχρι και τα μυστικά. Έτσι, λοιπόν, στο τέλος μου είπε το πιο χοντρό της μυστικό.
Αμέσως σταύρωσα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου όπως μου είχε δείξει η μαμά και όταν η Ναζία δεν μ’ έβλεπε είπα έτσι, πολύ σιγανά:
«Σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους».
Τότε εκείνη μ’ έπιασε απ’ το χέρι, άνοιξε την πόρτα του υπογείου και είπε:
«Εδώ μένει η Σταχτοπούτα».
Το Τέρας Μέσα τους της Κανής Καραβά
Εκδόσεις Κέδρος
«Ο Βίγκο Μπέργκερ, αξιωματικός της γερμανικής αντικατασκοπείας, κάνει μια αναπάντεχη γνωριμία σε ένα λεηλατημένο εβραϊκό σπίτι την επομένη της Νύχτας των Κρυστάλλων και μπλέκει σε μια περιπέτεια που θα τον φέρει αντιμέτωπο με πραγματικούς και φανταστικούς εχθρούς στο κοσμοπολίτικο Βερολίνο του 1938. Η αναπόδραστη υπαρξιακή μοναξιά του και η εσωτερική μάχη με τα φαντάσματά του θα βρουν διέξοδο τη στιγμή που ο δρόμος του θα διασταυρωθεί με τον δρόμο μιας νεαρής Ελληνίδας που σπουδάζει στο Παρίσι. Μπλεγμένοι σε μια παράξενη ιστορία που εγκυμονεί κινδύνους για τη ζωή τους, θα οδηγηθούν σε περιπέτειες με απρόβλεπτη έκβαση, χωρίς νικητές και ηττημένους, καθώς τίποτα δεν είναι έτσι όπως φαίνεται».
Κάπως έτσι έχει η υπόθεση αυτού του απολαυστικού νουάρ της Κανής Καραβά που εκτυλίσσεται στο Βερολίνο μιαν ανάσα πριν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και διαβάζεται ταυτόχρονα σαν κατασκοπικό θρίλερ και σαν ιστορικό μυθιστόρημα.
Η αξέχαστη χρονιά της αναρχίας του Αντρέ Κούμπιτσεκ
Εκδόσεις Κριτική
Πολλά, πάρα πολλά έχουμε διαβάσει για τον Β’ Παγκόσμιο και την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, και λίγα, απελπιστικά λίγα, για το τι έγινε ακριβώς μετά. Τι συνέβη όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου; Πώς ήταν οι πρώτες μέρες της επανένωσης των δύο Γερμανιών; Ακριβώς εκεί, τον Απρίλιο του 1990, εκτυλίσσεται το μυθιστόρημα του Γερμανού Αντρέ Κούμπιτσεκ.
«Απρίλιος 1990. H Ανατολική Γερμανία ετοιμάζεται να προσχωρήσει στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες ανησυχούν, οι νεότεροι όμως ζουν την αγάπη και την ελευθερία. Όπως ο Αντρέας και η Ουλρίκε. Αφήνουν το Βερολίνο για να εγκατασταθούν στην επαρχία, στο «εξωτικό» Κάτω Λάουζιτς, σε μια περιοχή εγκαταλειμμένων χωριών και παρατημένων χωραφιών. Θέλουν να ανακαινίσουν ένα παλιό αγρόκτημα και να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους, ερωτευμένοι, εξαιρετικά ευδιάθετοι και απόλυτα αισιόδοξοι.
»Μόνο ο αδελφός της Ουλρίκε, ο Αρντ, μεταφέρει ειδήσεις από τον πραγματικό, τον έξω κόσμο, ενώ παράλληλα η οργή του κλιμακώνεται, κάνοντας όλο και πιο συχνά λόγο για την ανάγκη εκδίωξης των καπιταλιστικών κατοχικών δυνάμεων. Ώσπου μια μέρα, λίγο πριν από τη γερμανο-γερμανική νομισματική ένωση, το νέο τραπεζικό κατάστημα της επαρχιακής πόλης παραδίδεται στις φλόγες…
»Το πρώτο μυθιστόρημα για την ωραιότερη αναρχία στη νεότερη γερμανική ιστορία – ένα βιβλίο για την υπέροχη, ανήσυχη ευτυχία που νιώθει ο καθένας μας αποτολμώντας μια νέα αρχή» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Τα φαντάσματα του Ντέμιν της Βερένα Κέσλερ
Εκδόσεις Καστανιώτη
Δεν ξέρουμε αν το έχει πάρει το αυτί σου –αν κινείσαι σε βιβλιοφιλικούς χώρους σίγουρα– πάντως πάταγο κάνει τον τελευταίο καιρό στας Ευρώπας το πρώτο μυθιστόρημα της γεννημένης το 1988 στο Αμβούργο Βερένα Κέσλερ, με την ακαταμάχητη ηρωίδα της που θέλει να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια.
Η υπόθεση του βιβλίου έχει λίγο πολύ ως εξής: «H Λαρίσα, που θέλει να τη φωνάζουν Λάρι, ζει σε μια πόλη με ιδιαίτερη ιστορία – στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου έγινε στο Ντέμιν η μεγαλύτερη μαζική αυτοκτονία στην ιστορία της Γερμανίας. Για τη Λάρι όμως η πόλη που γεννήθηκε είναι ένα και μόνο πράγμα πάνω απ' όλα: Βαρετή! Θέλει να βγει στον έξω κόσμο το συντομότερο δυνατό και να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια. Ενώ η Λάρι παλεύει με τον παραλογισμό της ενηλικίωσης, η ηλικιωμένη γειτόνισσά της ετοιμάζεται να μετακομίσει στο γηροκομείο. Ξεδιαλέγοντας τα πράγματα που βρίσκονταν μια ζωή στο σπιτικό της, θυμάται το τέλος του πολέμου στο Ντέμιν και παίρνει μια απόφαση με πολύ σοβαρές συνέπειες».
Μερικές φορές, δεν θέλεις να προβληματιστείς, ούτε να ακονίσεις το μυαλό σου. Θέλεις ένα βιβλίο που κυλά σαν να βλέπεις ταινία, μόνο που είναι απείρως καλύτερο, γιατί σαν τις εικόνες που φτιάχνει το μυαλό σου όταν διαβάζεις δεν έχει. Γι’ αυτό σου συγκεντρώσαμε πέντε βιβλία από την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή που διαβάζονται μονορούφι, και είναι ό,τι πρέπει για τα κρύα χειμωνιάτικα απογεύματα.
Ένα Μυστικό του Αλεχάντρο Παλόμας
Εκδόσεις Opera
Το τελευταίο βιβλίο του Καταλανού που αγαπήθηκε πολύ και στην Ελλάδα με τα βιβλία του Ένας Γιος και Μια Μητέρα βρίσκει ξανά τον μικρό του ήρωα, τον Γκίγε, αυτή την φορά με μια καινούρια φίλη από το Πακιστάν. Μια φίλη που έχει –το μάντεψες– ένα μυστικό που δεν χωράει στην Δύση. Γλυκύτατο όπως και τα προηγούμενα βιβλία του, με τα παιδιά σε ρόλο αφηγητή σε πολλά σημεία –αλλά όχι συνέχεια– το μυθιστόρημα απλώνεται σε 248 σελίδες που διαβάζονται με μια ανάσα.Ορίστε και μια ματιά στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Η Ναζία, λοιπόν, είναι φίλη μου και από τα Χριστούγεννα μένει μαζί με τον μπαμπά και μ’ εμένα επειδή έτσι είναι καλύτερα, και γι’ αυτό είναι θετή αδελφή μου, που είναι σαν να ήταν αληθινή αδελφή αλλά χωρίς μετάγγιση αίματος κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας, μέχρι και τα μυστικά. Έτσι, λοιπόν, στο τέλος μου είπε το πιο χοντρό της μυστικό.
Αμέσως σταύρωσα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου όπως μου είχε δείξει η μαμά και όταν η Ναζία δεν μ’ έβλεπε είπα έτσι, πολύ σιγανά:
«Σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους».
Τότε εκείνη μ’ έπιασε απ’ το χέρι, άνοιξε την πόρτα του υπογείου και είπε:
«Εδώ μένει η Σταχτοπούτα».
Το Τέρας Μέσα τους της Κανής Καραβά
Εκδόσεις Κέδρος
«Ο Βίγκο Μπέργκερ, αξιωματικός της γερμανικής αντικατασκοπείας, κάνει μια αναπάντεχη γνωριμία σε ένα λεηλατημένο εβραϊκό σπίτι την επομένη της Νύχτας των Κρυστάλλων και μπλέκει σε μια περιπέτεια που θα τον φέρει αντιμέτωπο με πραγματικούς και φανταστικούς εχθρούς στο κοσμοπολίτικο Βερολίνο του 1938. Η αναπόδραστη υπαρξιακή μοναξιά του και η εσωτερική μάχη με τα φαντάσματά του θα βρουν διέξοδο τη στιγμή που ο δρόμος του θα διασταυρωθεί με τον δρόμο μιας νεαρής Ελληνίδας που σπουδάζει στο Παρίσι. Μπλεγμένοι σε μια παράξενη ιστορία που εγκυμονεί κινδύνους για τη ζωή τους, θα οδηγηθούν σε περιπέτειες με απρόβλεπτη έκβαση, χωρίς νικητές και ηττημένους, καθώς τίποτα δεν είναι έτσι όπως φαίνεται».Κάπως έτσι έχει η υπόθεση αυτού του απολαυστικού νουάρ της Κανής Καραβά που εκτυλίσσεται στο Βερολίνο μιαν ανάσα πριν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και διαβάζεται ταυτόχρονα σαν κατασκοπικό θρίλερ και σαν ιστορικό μυθιστόρημα.
Η αξέχαστη χρονιά της αναρχίας του Αντρέ Κούμπιτσεκ
Εκδόσεις Κριτική
Πολλά, πάρα πολλά έχουμε διαβάσει για τον Β’ Παγκόσμιο και την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, και λίγα, απελπιστικά λίγα, για το τι έγινε ακριβώς μετά. Τι συνέβη όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου; Πώς ήταν οι πρώτες μέρες της επανένωσης των δύο Γερμανιών; Ακριβώς εκεί, τον Απρίλιο του 1990, εκτυλίσσεται το μυθιστόρημα του Γερμανού Αντρέ Κούμπιτσεκ.«Απρίλιος 1990. H Ανατολική Γερμανία ετοιμάζεται να προσχωρήσει στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες ανησυχούν, οι νεότεροι όμως ζουν την αγάπη και την ελευθερία. Όπως ο Αντρέας και η Ουλρίκε. Αφήνουν το Βερολίνο για να εγκατασταθούν στην επαρχία, στο «εξωτικό» Κάτω Λάουζιτς, σε μια περιοχή εγκαταλειμμένων χωριών και παρατημένων χωραφιών. Θέλουν να ανακαινίσουν ένα παλιό αγρόκτημα και να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους, ερωτευμένοι, εξαιρετικά ευδιάθετοι και απόλυτα αισιόδοξοι.
»Μόνο ο αδελφός της Ουλρίκε, ο Αρντ, μεταφέρει ειδήσεις από τον πραγματικό, τον έξω κόσμο, ενώ παράλληλα η οργή του κλιμακώνεται, κάνοντας όλο και πιο συχνά λόγο για την ανάγκη εκδίωξης των καπιταλιστικών κατοχικών δυνάμεων. Ώσπου μια μέρα, λίγο πριν από τη γερμανο-γερμανική νομισματική ένωση, το νέο τραπεζικό κατάστημα της επαρχιακής πόλης παραδίδεται στις φλόγες…
»Το πρώτο μυθιστόρημα για την ωραιότερη αναρχία στη νεότερη γερμανική ιστορία – ένα βιβλίο για την υπέροχη, ανήσυχη ευτυχία που νιώθει ο καθένας μας αποτολμώντας μια νέα αρχή» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Τα φαντάσματα του Ντέμιν της Βερένα Κέσλερ
Εκδόσεις Καστανιώτη
Δεν ξέρουμε αν το έχει πάρει το αυτί σου –αν κινείσαι σε βιβλιοφιλικούς χώρους σίγουρα– πάντως πάταγο κάνει τον τελευταίο καιρό στας Ευρώπας το πρώτο μυθιστόρημα της γεννημένης το 1988 στο Αμβούργο Βερένα Κέσλερ, με την ακαταμάχητη ηρωίδα της που θέλει να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια. Η υπόθεση του βιβλίου έχει λίγο πολύ ως εξής: «H Λαρίσα, που θέλει να τη φωνάζουν Λάρι, ζει σε μια πόλη με ιδιαίτερη ιστορία – στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου έγινε στο Ντέμιν η μεγαλύτερη μαζική αυτοκτονία στην ιστορία της Γερμανίας. Για τη Λάρι όμως η πόλη που γεννήθηκε είναι ένα και μόνο πράγμα πάνω απ' όλα: Βαρετή! Θέλει να βγει στον έξω κόσμο το συντομότερο δυνατό και να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια. Ενώ η Λάρι παλεύει με τον παραλογισμό της ενηλικίωσης, η ηλικιωμένη γειτόνισσά της ετοιμάζεται να μετακομίσει στο γηροκομείο. Ξεδιαλέγοντας τα πράγματα που βρίσκονταν μια ζωή στο σπιτικό της, θυμάται το τέλος του πολέμου στο Ντέμιν και παίρνει μια απόφαση με πολύ σοβαρές συνέπειες».
