Μικρά βιβλιαράκια για σούπερ δώρα

Κάθε Χριστούγεννα οι βιβλιόφιλοι ανυπομονούν να πάρουν ένα ακόμη διαβαστερό δωράκι για να προσθέσουν στη συλλογή τους κι εμείς είμαστε εδώ άλλη μια χρονιά να βοηθήσουμε το θεάρεστο έργο τους. Συγκεντρώσαμε στη λίστα μας λοιπόν 5 εξαιρετικές επιλογές μικρών βιβλίων που είναι ταμάμ για δωράκια της τελευταίας στιγμής γιατί ο Άγιος Βασίλης δεν πρέπει να έρχεται μόνο για τα παιδιά τούτες τις άγιες μέρες.

Η Διπλωμάτισσα της Lucy Fricke (εκδόσεις Κείμενα)

Στη Διπλωμάτισσα, η Lucy Fricke παρουσιάζει μια γυναίκα που για χρόνια κρατούσε το χαμόγελο της αυτοσυγκράτησης, ακολουθώντας πιστά το πρωτόκολλο: χειραψίες, δεξιώσεις, λόγια που μοιάζουν όλα ίδια. Ώσπου η υπομονή της τελειώνει και μαζί της σβήνει η πίστη ότι η διπλωματία μπορεί πραγματικά να αλλάξει τον κόσμο.

Η ηρωίδα δεν είναι μια ψυχρή μορφή εξουσίας, αλλά ένας ευάλωτος, βαθιά ανθρώπινος χαρακτήρας που τολμά να δείξει την κούραση και τις ρωγμές του. Στους διαδρόμους της διεθνούς πολιτικής, εκεί όπου κάθε φράση απαιτεί απόλυτη ισορροπία, αρχίζει να αναζητά το δικό της μέτρο. Έτσι, η ιστορία μετατρέπεται σε μια προσωπική εξομολόγηση: τι απομένει όταν η «τέχνη του εφικτού» μοιάζει μάταιη και πίσω από κάθε συνθήκη κρύβεται η ανθρώπινη αδυναμία;

Με γλυκόπικρο χιούμορ, η Fricke φωτίζει τα παρασκήνια, θυμίζοντάς μας ότι οι διπλωμάτες δεν είναι υπερήρωες, αλλά άνθρωποι που παλεύουν με φόβους και απογοητεύσεις. Η γραφή της ισορροπεί ανάμεσα στον σαρκασμό και την τρυφερότητα, αφήνοντας χώρο σε μια αλήθεια που γεννιέται μέσα στην αμφιβολία.

Περίληψη εδώ 

Η Τελειότητα του Βιτσέντζο Λατρόνικο (εκδόσεις Loggia)

Από τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία του περασμένου καλοκαιριού, η Τελειότητα αποδείχθηκε μια ευχάριστη αναγνωστική έκπληξη. Ο Λατρόνικο, με το αδιαμφισβήτητο αφηγηματικό του ταλέντο, τολμά να εξερευνήσει μια σύγχρονη σχέση ανάμεσα σε δύο φαινομενικά άψογους ψηφιακούς νομάδες. Η γραφή του, καθαρή και κοφτερή, κινείται ανάμεσα στη στοχαστική παρατήρηση και τη λογοτεχνική απόλαυση, επιβεβαιώνοντας τη θέση του ως μία από τις πιο σημαντικές φωνές της νέας ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

Η Τελειότητα λειτουργεί σαν καθρέφτης της εποχής μας, χωρίς ωραιοποιήσεις ή περιττές λογοτεχνικές ακροβασίες, αλλά με μια λεπτή ειρωνεία που αφήνει ένα σαρκαστικό χαμόγελο στο τέλος. Διαβάζεται σχεδόν απνευστί και μπήκε δικαιωματικά στη λίστα με τις προτάσεις για όποιον αναζητά το επόμενο καθηλωτικό του ανάγνωσμα.

Περίληψη εδώ 

Άκου τη βροχή που πέφτει της Olivia Ruiz (εκδόσεις Κριτική)

Στο Άκου τη βροχή που πέφτει, η ηθοποιός και τραγουδίστρια Ruiz μας οδηγεί σε μια συγκλονιστική διαδρομή μέσα από τις μνήμες της Κάρμεν, μιας γυναίκας που κουβαλά στις πλάτες της όχι μόνο το προσωπικό της τραύμα, αλλά και το συλλογικό βάρος μιας ολόκληρης εποχής. Στη δεκαετία του ’70, η Κάρμεν αναπολεί τη διαδρομή που τη σημάδεψε: την παιδική της εξορία από την Ισπανία του Φράνκο, το μεγάλωμά της στη Μαρσεγιέτ, το ασφυκτικό οικογενειακό ξενοδοχείο, τον παθιασμένο και μοιραίο έρωτα με τον ταυρομάχο Αντόνιο.

Η φυλάκισή της στη Μαδρίτη αποτελεί τον σκοτεινό πυρήνα της αφήγησης: επτά χρόνια βίας, εξευτελισμών και εξάρτησης, που όμως φωτίζονται από μια απρόσμενη, σωτήρια φιλία και την παρηγορητική δύναμη της λογοτεχνίας. Η Ρουίζ γράφει με τρυφερή σκληρότητα, αφήνοντας το συναίσθημα να παλλεται σε κάθε σελίδα χωρίς ποτέ να γίνεται μελοδραματικό.

Το μυθιστόρημα, βαθιά ανθρώπινο και πολιτικό, φτιάχνει μια ιστορία όπου η προσωπική μοίρα μπλέκεται αξεδιάλυτα με τη μεγάλη Ιστορία. Κι όμως, μέσα από τις πληγές και τις ρωγμές, η Ρουίζ υπενθυμίζει πως η βία μπορεί να υποχωρήσει και πως στο τέλος, η αγάπη βρίσκει τον τρόπο να επιβληθεί.

Περίληψη εδώ 

Mέδουσα της Hannah Lynn (εκδόσεις Μίνωας)

Η Μέδουσα της Hannah Lynn ανασυνθέτει με ορμή και τρυφερότητα έναν από τους πιο παραχαραγμένους μύθους της αρχαιότητας, φωτίζοντας την ιστορία μιας γυναίκας που πρώτα λατρεύτηκε, έπειτα πληγώθηκε, και τέλος δαιμονοποιήθηκε από έναν κόσμο που φοβάται ό,τι δεν μπορεί να ελέγξει. Η συγγραφέας μας συστήνει μια ηρωίδα προικισμένη από τους θεούς αλλά παγιδευμένη μέσα στην ίδια της την ομορφιά, μια ομορφιά που γίνεται το εισιτήριο για την καταστροφή της όταν ο Ποσειδώνας την ποθεί και η Αθηνά στρέφει επάνω της την οργή της.

Μέσα από την οδύσσεια της φυγής και της απόκρυψης, η Lynn αναζητά την αλήθεια πίσω από το «τέρας» και αναρωτιέται τι σημαίνει πραγματικά να επιβιώνεις σε έναν κόσμο που κατασκευάζει τέρατα για να δικαιολογήσει τις αδικίες του.

Το αποτέλεσμα είναι ένα καθηλωτικό, βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που μετατρέπει έναν γνώριμο μύθο σε μια ιστορία για τη γυναικεία αντοχή, την αλήθεια και την ανάγκη να ξαναγραφτούν όσα θεωρήσαμε δεδομένα.

Περίληψη εδώ 

Ιτιές του Άλτζερνον Μπλάκγουντ

Στις Ιτιές, ο Άλτζερνον Μπλάκγουντ οικοδομεί μια ατμόσφαιρα που κινείται ανάμεσα στο υπνωτιστικό και το απειλητικό, αφήνοντας τον αναγνώστη να περιπλανηθεί σε μια φύση ξεκάθαρη μυθιστορηματική πρωταγωνίστρια. Δύο φίλοι ξεκινούν μια φαινομενικά αθώα περιπέτεια στον Δούναβη, όμως η πορεία τους διακόπτεται από την οργή των νερών και τους οδηγεί σε μια νησίδα σκεπασμένη από ιτιές, ένα τοπίο που μοιάζει ζωντανό με τρόπους ανεξήγητους. Εκεί, το ανεξήγητο παίρνει της μορφή μιας απρόσωπης απειλής ως κάτι αρχέγονο, άμορφο, σχεδόν κοσμικό.

Ο Μπλάκγουντ, με την απαράμιλλη ικανότητά του να χτίζει ψίθυρους φόβου μέσα από λεπτές, σχεδόν ανεπαίσθητες παραμορφώσεις της πραγματικότητας, αποφεύγει τα εύκολα σχήματα του καλού και του κακού. Αντί γι’ αυτά, αναδεικνύει έναν κίνδυνο που πηγάζει ακριβώς από τη μη κατανόηση από το γεγονός δηλαδή ότι η φύση δεν είναι φτιαγμένη για να υπακούει στα ανθρώπινα μέτρα. Οι ιτιές γίνονται έτσι μια πύλη σε ένα είδος τρόμου ανοίκειο μα τρομερά διαβαστερό.

Το αποτέλεσμα είναι μια νουβέλα που συνδυάζει το ταξιδιωτικό με το υπερφυσικό, προσφέροντας την ιδιαίτερη θαλπωρή των κειμένων που αντέχουν στον χρόνο και παραμένουν σύγχρονα όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Περίληψη εδώ