Λόγοι για να πηγαίνεις σε περισσότερες εκθέσεις τέχνης

Αν αυτό το κομμάτι ήταν τραγούδι, θα ήταν Η σωτηρία της ψυχής, που είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Αν είσαι της μοντέρνας τέχνης, θα ήταν η πρόσφατη διασκευή από την Μαρίζα Ρίζου, αλλιώς για τους παραδοσιακούς τύπους το ορίτζιναλ, της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Διαλέγεις και παίρνεις ποια φωνή θα ακούσεις να σου απαριθμεί επτά λόγους να ξεκινήσεις να πηγαίνεις σε περισσότερες εκθέσεις τέχνης.

Γράφουν: Θοδωρής Διάκος, Ηρώ Κουνάδη

Θα δεις πράγματα που δεν έχεις ξαναδεί

Εναλλακτικά, θα δεις πράγματα που έχεις ξαναδεί, αλλά να εκφράζονται με τρόπους που δεν σκέφτηκες. Πέρα από την πολύ χρήσιμη δημιουργία νέων συνδέσμων μεταξύ εννοιών και εικόνων στο μυαλό σου (φα’ την, πρώιμο Αλτσχάιμερ λόγω brainrot), θα αναπτύξεις την δημιουργικότητα και την δική σου έκφραση.

Θα σκεφτείς πράγματα που δεν έχεις ξανασκεφτεί

Θα κάνουμε την τρελή υπόθεση ότι δεν το ακούς πρώτη φορά από εμάς, το ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει περισσότερους από έναν τρόπους να σκέφτεται. Και ναι, όσο οξύμωρο και αν είναι το να το διαβάζεις αυτό σε ένα γραπτό κείμενο, δεν περιλαμβάνουν όλοι τους λόγια. Δες το σαν να μαθαίνεις ξένη γλώσσα, από ένα σημείο και μετά σου ανοίγει μονοπάτια σκέψης που δεν έχεις ξαναπερπατήσει.

Θα αποκτήσεις άποψη για την τέχνη, ακόμα κι αν θεωρείς τον εαυτό σου άσχετο

Μικρό μυστικό: Δεν χρειάζεσαι ακαδημαϊκές γνώσεις για να έχεις άποψη για την τέχνη. Απλά δες αρκετή τέχνη και οι απόψεις θα βγαίνουν αβίαστα. Θα έχεις αναφορές, παραδείγματα, μέτρα σύγκρισης και –πάνω απ’ όλα– ανεπτυγμένη προσωπική αισθητική, που είναι το πιο σημαντικό πράγμα για να έχεις άποψη. Επειδή το ζήτημα είναι αν σου αρέσει αυτό που βλέπεις και αν σε συγκινεί. Όχι αν καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ο ποιητής ή αν η δουλειά του εκτείνεται σαν κισσός για να αγγίξει διάσημες επιρροές.

Θα μάθεις πράγματα (πρωτίστως, για τον εαυτό σου)

Ναι, δεν θα σου αρέσουν όλα όσα θα δεις. Για την ακρίβεια, κάποια μπορεί και να τα μισήσεις. Η ικανότητα της τέχνης να γεννάει συναισθήματα, θετικά ή αρνητικά, είναι ακριβώς το ζητούμενο. Και είναι επίσης αυτή που έχει να σε μάθει ένα-δύο πράγματα για το ποιος είσαι και τι θες. Μην βιαστείς να σκεφτείς πως το ξέρεις πολύ καλά αυτό. Η εμπειρία και οι στατιστικές λένε ότι σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις ανθρώπων ισχύει –κι αυτό μετά από πολλή δουλειά, και πολύ κόπο. Η τέχνη αναλαμβάνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, το βαρύ φορτίο να μετριάσει αυτόν τον κόπο.

Θα μιλήσεις με τους καλλιτέχνες

Είναι ο καλύτερος τρόπος να καταλάβεις την πλήρη εικόνα και –πλην ορισμένων περιπτώσεων γκράντε πριμαντόνας– οι περισσότεροι καλλιτέχνες ψοφάνε να μιλούν για την δουλειά τους. Άρα όχι μόνο αυξάνεις την κατανόησή σου αλλά επίσης ταΐζεις τους καλλιτέχνες με κάτι που (κάποιοι θα έλεγαν) τους χορταίνει καλύτερα κι από λεφτά: Προσοχή.

Άσε που είναι και δωρεάν

Σε έναν κόσμο που σου ζητά διαρκώς λεφτά απλώς για να υπάρξεις, οι (περισσότερες) εκθέσεις τέχνης είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα που μπορείς να κάνεις για την ψυχούλα σου, χωρίς να πληρώσεις τίποτα. Την επόμενη φορά που θα έχεις ένα ελεύθερο μισάωρο, αντί να το σκοτώσεις σε ένα café σκρολάροντας στο κινητό σου, μπες σε μια τυχαία γκαλερί ή πινακοθήκη. Το πορτοφόλι σου θα σε ευγνωμονεί σχεδόν όσο και η ψυχική σου υγεία.

Θα γίνεις πιο ενδιαφέρων άνθρωπος

Σόρι που το λέμε έτσι, αλλά είναι αλήθεια. Και αν έχεις άτομα στον κύκλο σου που πιστεύουν ότι το να πηγαίνεις σε εκθέσεις είναι βαρετό... αρχικά δοκίμασε να τα φέρεις μαζί σου στις εκθέσεις με δόλο ή δωροδοκία. Ή με την προοπτική ότι στις εκθέσεις έχει γκομενάκια. Μην ανησυχείς, η τέχνη βρίσκει τρόπο να τα υπερβαίνει όλα αυτά, από κάπου θα τους πιάσει αυτούς τους φίλους. Αν, πάλι, είναι ανεπίδεκτοι, κρίμα τους. Θα είναι λιγότερο κουλ. Δεν πειράζει. Όλοι χρειαζόμαστε λιγότερο κουλ φίλους για να μας προσγειώνουν.