Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

Να που ξαναγυρίσαμε σε λίγο παλαιότερες εποχές και τα ελληνικά νησιά είναι προς το ψιλοάδειο. Οι τιμές είναι στα ύψη και πρακτικά απρόσιτες για τους έλληνες καταναλωτές, οι δε τουρίστες μοιάζουν να αρνούνται τις made in greece υπερτιμολογήσεις προκειμένου να απολαύσουν τις ομορφιές «της ωραιότερης χώρας του κόσμου», Γιατί τιμωρούν έτσι άκαρδα τους επαγγελματίες του τουρισμού;

Γιατί είναι οι ίδιοι επαγγελματίες του τουρισμού που τρια-τέσσερα χρόνια τώρα, μετά την περίοδο της πανδημιας ανεβάζουν κάθε χρόνο τις τιμές κλείνοντας τα μάτια στην κάμψη του αριθμού των αφίξεων και των δαπανών ανά τουρίστα. Σαν να βλέπω κάποια εκδικητικά μειδιάματα για την κατάσταση αυτή. Μειδιάματα που προέρχονται από εραστές των Κυκλάδων, οι οποίοι πλέον τις βλέπουν μόνο σε παλιότερες φωτογραφίες τους, αλλά και από άλλους έλληνες που δεν τολμούν να σκεφτούν να επισκεφτούν τα δημοφιλή για τον τουρισμό μέρη. 

Τι φταίνε οι δόλιοι οι επιχειρηματίες; -θα πουν κάποιοι- το πρόβλημα είναι ότι η χώρα δεν έχει άλλο παραγωγικο μοντέλο πέραν του τουρισμού και ότι προσπαθούν σε 2 μήνες να βγάλουνε τα έσοδα μιας ολόκληρης χρονιάς. Δεν είναι άδικος αντίλογος, αν και οι περισσότερες υπερβολές στις χρεώσεις μοιάζουν να δικαιολογούνται λιγότερο από αυτό και περισσότερο από μια λογική «γδύσε τον τουρίστα» με την οποία η ελληνική επιχειρηματικότητα μοιάζει να είναι βαθιά εμποτισμένη.

Ακόμη όμως και έτσι να το σκεφτούμε πρέπει να υπάρξει μια οργανωμένη  τουριστική πολιτική που να έχει στόχο όχι μόνο το «να έρθουν όσο πιο πολύ και πιο φραγκάτοι γίνεται», αλλά να δηιουργήσει ανάπτυξη και να έχει διάρκεια. Και πώς θα γίνει αυτό; Με την επιβολή πλαφόν σε διάφορες τιμές. Έτσι θα εξασφαλίζεται ότι δεν θα γίνεται υπερκμετάλλευση του τουριστικού προϊόντος. Οι ξένοι επισκέπττες θα μπορούν να έχουν μια καλή εμπειρία από την παραμονή τους στη χώρα ως να γίνουν «πελάτες» και να ξαναέρχονται και όχι να φτύνουν τον κόρφο τους όταν ακούν Ελλάδα.

Μια οργανωμένη τουριστική πολιτική (με ελέγχους, με ενοικίαση καταλυμμάτων σε χαμηλές τιμές από την ίδια την πολιτεία, με κοινωνικό τουρισμό παντού και όχι μόνο σε αζήτητα) θα κρατά τις τιμές σε λογικά επίπεδα ώστε να μην αποκλείονται οι έλληνες- όχι για λόγους ηθικής τάξης (αλίμονο!), αλλά για λόγους επιχειρηματικής σύνεσης: Οι ικανοποιημένοι έλληνες πελάτες θα μπορούν πολύ πιο εύκολα να επιστρέφουν και να αποτελούν σταθερή πελατεία. Αρκεί να μην θέλονυ ένα νεφρό για να βρεθούν για μια εβδομάδα στο νησί.

Για να μην πολυλογώ: το ότι δεν έχουμε άλλο παραγωγικό μοντέλο πλήν του τουρισμού δεν θα πει ότι είναι σώφρον να τον ξεζουμίσουμε και να κανιβαλίζουμε το αύριο. Αν όμως δεν υπάρξει κρατικός έλεγχος σε όλο αυτό και αφήσουμε την αγορά να «αυτορυθμιστεί» θα ζούμε οικονομικά ρόλερ-κόστερ με τετραετίες άδειων ταμείων και ξεφνικά έτη κοσμοσυρροής ξένων.