Η Τσικουδιά στην Πειραϊκή φέρνει την Κρήτη στο πιάτο σου
Η Τσικουδιά στην Πειραϊκή μας τράταρε μπόλικα καλούδια από το νησί της καρδιάς μας και μας έκανε να παραδεχτούμε ξανά ότι η κρητική κουζίνα είναι η καλύτερη του σύμπαντος.

Η Τσικουδιά στην Πειραϊκή μας τράταρε μπόλικα καλούδια από το νησί της καρδιάς μας και μας έκανε να παραδεχτούμε ξανά ότι η κρητική κουζίνα είναι η καλύτερη του σύμπαντος.
Υπάρχουν κουζίνες που σου γεμίζουν το στομάχι και κουζίνες που σου γεμίζουν την ψυχή. Η κρητική ανήκει με σιγουριά στη δεύτερη κατηγορία. Είναι μια γαστρονομία φτιαγμένη όχι για να εντυπωσιάσει, αλλά για να θυμίσει: παιδικά καλοκαίρια σε χωριά με ξερολιθιές, τραπέζια που δεν μαζεύονται ποτέ, και ανθρώπους που θεωρούν το «φάε κάτι» μορφή αγάπης.
Η Κρήτη δεν ανακάλυψε απλώς τη μεσογειακή διατροφή· τη ζει, τη μαγειρεύει και τη σερβίρει καθημερινά, με τα πιο απλά και ταπεινά υλικά: αγνό ελαιόλαδο, κρίθινο παξιμάδι, άγρια χόρτα, φρέσκο τυρί, λίγο αλάτι και πολλή καρδιά. Και κάθε πιάτο – από τα σφακιανά πιτάκια μέχρι τον τσιγαριαστό – είναι ένα κομμάτι ταυτότητας, ένας τρόπος να λες «εδώ ανήκω».
Το όμορφο είναι πως αυτή η κουλτούρα, αυτή η νοστιμιά, αυτό το χαμηλόφωνο μεγαλείο έχει καταφέρει να ταξιδέψει και πέρα από το νησί. Η Αθήνα και ο Πειραιάς –λέγε με και γαστρονομική πρωτεύουσα του τόπου- των χιλιάδων γεύσεων φιλοξενεί πλέον εστιατόρια που δεν παίζουν απλώς με τις λέξεις «παραδοσιακό» και «τοπικό», αλλά τιμούν στην πράξη τη γνησιότητα της κρητικής κουζίνας. Από ταβερνάκια που μοσχοβολούν σταμναγκάθι μέχρι μοντέρνους χώρους που παντρεύουν το παλιό με το καινούριο, η κρητική γεύση έχει βρει στη μητρόπολη το δικό της στασίδι – κι έχει φέρει μαζί της και την τσικουδιά, το ρακόμελο, το «άντε στην υγειά μας» που λέγεται πάντα με το χέρι στην καρδιά.
Με τούτα και με εκείνα λοιπόν φτάσαμε στην Τσικουδιά που αγναντεύει σε απόσταση αναπνοής τα βραχάκια της Πειραϊκής και όσους απλώνουν την αρίδα τους για να ηλιοθεραπευτούν. Ο χώρος μοντέρνος με το ξύλο να κυριαρχεί και τις κρητικές πινελιές παραπάνω κι από ορατές τόσο στη διακόσμηση όσο και στον κατάλογο που μας ενδιαφέρει ακόμη περισσότερο είναι η αλήθεια. Εκεί θα βρεις όλους σχεδόν τους μεζέδες της λεβεντογέννας Κρήτης που την έχουν αναγάγει ως την πατρίδα μιας εκ των πλέον λαχταριστών κουζινών του πλανήτη.
Αν είσαι χορτολάτρης τότε επιβάλλεται να ξεκινήσεις από μια σαλάτα σταμναγκάθι (7,4€) και να καταλάβεις ιδίοις στόμασι γιατί έχει ανακηρυχθεί ως ο βασιλιάς των άγριων χόρτων. Ωραιότατη και η Κνωσσός (9,4€) μια πράσινη σαλάτα με μείγμα οσπρίων, τυροζούλι, αγγούρι, παξιμάδι, σως λιαστής ντομάτας και μαρμελάδα ντομάτας με βασιλικό. Στα επιβάλλεται του καταλόγου τα παραδοσιακά καλτσούνια με τυρί (6,9€) και η βοσκόπιτα (7,4€) με διάφορα χόρτα του βουνού και μάραθο. Συνοδεύσαμε με εμφιαλωμένο κρασί από τους κρητικούς αμπελώνες (θα βρεις φιάλες από 15€) περιμένοντας τα πρώτα ορεκτικά από τα οποία τα χειροποίητα ντολμαδάκια (6,8€) και η φέτα σε φούρνο με μέλι (7,2€) είναι must.
Περάσαμε γρήγορα στα κυρίως πιάτα του καταλόγου εκ των οποίων ειδικής αναφοράς χρήζει το αρνάκι τσιγαριαστό (14,4€). Από τα καλύτερα που έχουμε δοκιμάσει πρόσφατα, έλιωνε κυριολεκτικά με κάθε μας πηρουνιά χάρη στο εξαιρετικό σιγομαγείρεμά του. Ολόσωστα χυλωμένο και το γαμοπίλαφο (10,8€) κρατούσε τους χυμούς του ζυγουριού και του κοτόπουλου. Το καπρικό (13,5€) είναι ένα παραδοσιακό κρητικό πιάτο που σπάνια πετυχαίνεις στην Αθήνα για αυτό και χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν το είδαμε στο μενού της Τσικουδιάς. Αρσενικός χοίρος σιγοψημένος για ώρες σε κληματόβεργες με πατάτα οφτή με στάκα φτιάχνουν έναν ασυναγώνιστο γευστικό συνδυασμό που θα σε κάνει να δεις με άλλο μάτι το χοιρινό. Εξαιρετικό το ρίφι (κατσικάκι) στη στάκα (15,6€) ενώ αν θες να το πας πιο γυμναστηριακά μην προσπεράσεις την όρνιθα με τις μακαρούνες (11,9€).
Η σφακιανή πίτα με μέλι στο τέλος θα σε γλυκάνει τόσο όσο, δίνοντας το ιδανικό τέλος σε ένα τιμιότατο κρητικό τσιμπούσι με τον λογαριασμό να κυμαίνεται στα 20-25€ το άτομο κρασιού ή ρακής συμπεριλαμβανομένων.