Η πολύ πραγματική σημασία του συμβολισμού

Η έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκης είχε -μαθαίνω- μεγάλη επιτυχία. Στην ευρύτερη  επικαιρότητα ήρθε κυρίως λόγω της εκδήλωσης που διοργάνωνε η πρεσβεία του Ισραήλ, η οποία ματαιώθηκε λόγω διαμαρτυρίας για τη σφαγή στη Γάζα.  

Ακούω διάφορες φωνές που διαμαρτύρονται για την παρέμβαση του κόσμου που σταμάτησε την εκδήλωση. Τι έφταιγε ο συγκεκριμένος δημιουργός, λένε, ο οποίος μάλιστα έχει σε πολλές περιπτώσεις ασκήσει και κριτική στο ακροδεξιό κράτος του Ισραήλ. Γιατί σαμποτάρεται μια εκδήλωση που δεν έχει κανένα πολιτικό περιεχόμενο, λένε. Πιθανότατα ο «στόχος» της διαμαρτυρίας, η συγκεκριμένη εκδήλωση, να μην είναι η αυτονόητη επιλογή για τα μηνύματα που πρέπει να εκπεμφθούν.

Έχει όμως συμβολικό χαρακτήρα, ο οποίος στην παρούσα συγκυρία είναι πολύτιμος, όπως πολύτιμη και σοφή ήταν η επιλογή η παρέμβαση να είναι απολύτως ειρηνική. Αυτό που γίνεται εδώ και σχεδόν δύο χρόνια στη Γάζα παραπέμπει σε πολλά σημεία στην εμπειρία του ολοκαυτώματος, μολονότι δεν έχει την βιομηχανική πτυχή της εξολόθρευσης του πληθυσμού. Η διάρκεια σε ένα γεγονός μετριάζει σταδιακά την εντύπωση που αυτό προκαλεί στην κοινή γνώμη.

Όμως μπροστά σε εγκλήματα όπως οι επιθέσεις σε αμάχους και οι σκοτωμοί παιδιών δεν πρέπει να αφήνουμε τη συνείδησή μας να εφησυχάζει. Σε αυτό συνεισφέρουν ακτιβιστικές ενέργειες, όπως αυτή στην έκθεση βιβλίου – στο να μην συμβιβαζόμαστε με την απανθρωπιά που παράγει αποτελέσματα δίπλα μας. Στο να μην επαφιόμαστε στην αμφίβολης αποτελεσματικότητας δράση των διεθνών θεσμών. Γιατί, θα ρωτήσει κάποιος. Έχουμε μήπως τη δυνατότητα εμείς να σταματήσουμε ό,τι συμβαίνει εκεί έστω και με τέτοια ταρατατζούμ; Πιθανότατα όχι.

Έχουμε όμως τη δυνατότητα και την υποχρέωση να κρατήσουμε την ευθυκρισία, την αλληλεγγύη και τη συνείδησή μας ζωντανές

Πολύ περισσότερο που η Παλαιστίνη δεν είναι «μακριά», είναι δίπλα μας.