Οι αρχαίοι πολιτισμοί συναντούν την σύγχρονη τέχνη στο Μουσείο της Ακρόπολης

Αν τα μουσεία είναι χώροι μνήμης, τότε το Μουσείο Ακρόπολης γίνεται, για δύο χρόνια, μια ανοιχτή συζήτηση για όσα χάθηκαν –και για όσα μπορούν να ξανακερδηθούν. Με σύμμαχο την αιχμηρή ματιά του Michael Rakowitz και την αφοπλιστική ειλικρίνεια της σύγχρονης τέχνης, αρχαία αντικείμενα από τη Μεσοποταμία, την Κύπρο και την Ελλάδα μας μιλούν ξανά: Για τον πόλεμο, τη λεηλασία, τον αποχωρισμό, αλλά και για τη μνήμη, τη γεύση, και τη δυνατότητα της επανένωσης.

Ο Michael Rakowitz είναι Ιρακινής καταγωγής Αμερικανός εικαστικός και καθηγητής Θεωρίας και Πρακτικής της Τέχνης στο Northwestern University του Σικάγο, γνωστός για τα πολιτικά φορτισμένα έργα του που εξερευνούν την πολιτιστική κληρονομιά, την απώλεια και τη γεωπολιτική των αντικειμένων. Μέσα από εγκαταστάσεις, γλυπτά και γεύσεις, ο Rakowitz ανασυνθέτει ό,τι έχει καταστραφεί ή λεηλατηθεί, δίνοντάς του νέα ζωή και νέο νόημα.

Η συνεργασία του με το Μουσείο Ακρόπολης, που μόλις ξεκίνησε, εκτείνεται σε βάθος διετίας, με μια τριλογία εκθέσεων που φέρνει τον σύγχρονο διάλογο μέσα στο πιο εμβληματικό μουσείο της χώρας. Αποτέλεσμα της συνεργασίας του Υπουργείου Πολιτισμού, του Μουσείου Ακρόπολης και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών με τον οργανισμό ΝΕΟΝ, αποτελεί μια σε βάθος συνομιλία μεταξύ σύγχρονων έργων και αρχαίων εκθεμάτων, αναδεικνύοντας διαχρονικά θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς, απώλειας και αποκατάστασης, επιβίωσης και δημιουργίας πολιτισμού. Πρόκειται για μια τριλογία που θα αναπτυχθεί το 2025 και το 2026.

Ελληνικές αρχαιότητες και αντικείμενα αρχαίων πολιτισμών από τις περιοχές της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής συνομιλούν με το πολυδιάστατο έργο του διεθνώς αναγνωρισμένου σύγχρονου καλλιτέχνη Michael Rakowitz, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο.

Η τριλογία ξεκινά από το Μουσείο Ακρόπολης, το 2025, συνεχίζεται στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου Ακρόπολης, στη δυτική του πλευρά προς την οδό Μητσαίων, για να καταλήξει, το 2026, στο Παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης.

Η δυναμική αυτής της συνεργασίας, μεταξύ αρχαιολογικών μουσείων και σύγχρονων δημιουργιών, έγκειται στην ικανότητά τους να αμφισβητούν στατικές και φαινομενικά απόμακρες ιστορικές αφηγήσεις. Τα αρχαία εκθέματα, ως προϊόντα ενός παγιωμένου παρελθόντος, με παρεμβάσεις νεότερων έργων, αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα και τη συνέχεια της πολιτιστικής κληρονομιάς, εμπλέκοντας ποικίλες βιωμένες εμπειρίες, ταυτότητες και μνήμες. Εκφράζουν την ανάγκη να ανακτήσουμε γρήγορα την κοινή πολιτιστική ιστορία της ανθρωπότητας με τον ίδιο επιταχυνόμενο ρυθμό με τον οποίο αυτή χάνεται.

Πρόκειται για έναν διάλογο με έργα εννοιολογικά, συγκινητικά, φανερά πολιτικά, σίγουρα επίκαιρα, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της ιστορίας (πόλεμοι, λεηλασίες, κλοπές, αποικιοκρατία, μετανάστευση), και παράλληλα φέρνει στο προσκήνιο τη μοίρα των εμπόλεμων περιοχών, αλλά και τα μάταια ταξίδια διωγμένων ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών. Στο σύνολό της, η τριλογία ενώνει τους κλασικούς και σύγχρονους πολιτισμούς αυτής της γωνιάς του πλανήτη στο Μουσείο Ακρόπολης, στο Βράχο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα, το σύμβολο του Δυτικού Πολιτισμού, και ταυτόχρονα της γόνιμης επαφής με τους πολιτισμούς που σημάδεψαν και σημαδεύουν τον κλασικό και σύγχρονο κόσμο.

Πρώτο Μέρος: Συνεργασία Μουσείου Ακρόπολης και ΝΕΟΝ
Τίτλος Έκθεσης Allspice | Michael Rakowitz & Ancient Cultures
Επιμέλεια: Καθ. Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, Γενικός Διευθυντής Μουσείου Ακρόπολης και Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια ΝΕΟΝ
Μουσείο Ακρόπολης, Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων
13 Μαΐου – 31 Οκτωβρίου 2025

Το πρώτο μέρος της τριλογίας είναι η έκθεση Allspice | Michael Rakowitz & Ancient Cultures, σε επιμέλεια του Γενικού Διευθυντή του Μουσείου Ακρόπολης Καθηγητή Νικόλαου Σταμπολίδη και της Διευθύντριας του ΝΕΟΝ Ελίνας Κουντούρη, που θα παρουσιάζεται στην αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης από τις 13 Μαΐου έως τις 31 Οκτωβρίου 2025.

Τα σύγχρονα έργα του Michael Rakowitz συνεκτίθενται με αρχαιότητες που προέρχονται από το Ινστιτούτο Μελετών Αρχαίων Πολιτισμών (Institute for the Study of Ancient Cultures) του Πανεπιστημίου του Σικάγο και την Κυπριακή Συλλογή Θ. Ζιντίλη, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, συνυφαίνοντας ιστορίες που μας μιλούν για το παρελθόν και το παρόν μας. Η έκθεση περιλαμβάνει και τρεις νέες αναθέσεις στον καλλιτέχνη.

Στην αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης – με εμφανές το κενό ανάμεσα στα γλυπτά του Παρθενώνα –ξεδιπλώνεται η ιστορία της αποικιοκρατίας και αρπαγής λεηλατημένων μουσείων από τον Michael Rakowitz. Ο καλλιτέχνης αναφέρεται σε ένα συνεχιζόμενο και ανοικτό πολιτιστικό τραύμα που συμβαίνει, σε όλο τον κόσμο: Αντικείμενα που αποτελούν την πολιτιστική μνήμη ενός λαού και συνθέτουν το πνεύμα μιας χώρας, γίνονται αντικείμενα κλοπής, συναλλαγής, καταστροφής και εξαφάνισης.

Ο τίτλος της έκθεσης Allspice (μπαχάρι) αναφέρεται, κυριολεκτικά, στις χειρόγραφες συνταγές της μητέρας του Rakowitz που βρίσκονται στις κολώνες της αίθουσας Περιοδικών Εκθέσεων του Μουσείου, παραπέμποντας μας στις αλληλεπιδράσεις των πολιτισμών, αλλά και στις μνήμες της εξορίας και της μετανάστευσης ανθρώπων και πολιτισμών. Το έργο αποτελεί νέα ανάθεση στον καλλιτέχνη από τον ΝΕΟΝ. Όπως αναφέρει ο Rakowitz, «Ανατρέχοντας στις ιρακινές συνταγές της μητέρας μου, ένα από τα πιο διαδεδομένα υλικά είναι το μπαχάρι. Αυτό το άγουρο αποξηραμένο μούρο, αλεσμένο σε σκόνη, έχει γεύση που θυμίζει πολλά πράγματα ταυτόχρονα: Κανέλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, νότες από καρδάμωμο. Αποτελεί ένα από τα βασικά υλικά και κυρίαρχες γεύσεις στο ιρακινό μπαχαρικό μείγμα baharat και, όταν δεν είναι διαθέσιμα τα υπόλοιπα μπαχαρικά, λειτουργεί ως υποκατάστατο, διατηρώντας την γευστική ταυτότητα της συνταγής.

Η λέξη “υποκατάστατο”- substitute προέρχεται από το λατινικό substituere, που προέρχεται από το statuere, του οποίου το ουσιαστικό παράγωγο είναι το statua, ή άγαλμα —έννοιες κεντρικές στην εργασία μου, ως γλύπτης, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, δημιουργώντας γλυπτά που αποτελούν «υποκατάστατα» άλλων γλυπτών που έχουν εξαφανιστεί ή καταστραφεί».

Η έκθεση ξεκινά με το βίντεο The Ballad of Special Ops Cody που γυρίστηκε στο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Στο έργο, ο Special Ops Cody, ένα παιχνίδι, μια μινιατούρα πεζοναύτη των ΗΠΑ φτιαγμένη με απόλυτη λεπτομέρεια, εισέρχεται στις βιτρίνες του Ινστιτούτου, όπου φυλάσσονται αναθηματικά αγάλματα της Μεσοποταμίας, και επιχειρεί να τα «απελευθερώσει».

Στην έκθεση περιλαμβάνονται αρχαία αντικείμενα από τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, που γενναιόδωρα παραχωρήθηκαν: Δεκατρία από το Ινστιτούτο Αρχαίων Πολιτισμών του Πανεπιστημίου του Σικάγο, ένα αντικείμενο από τη Συλλογή Κυπριακών Αρχαιοτήτων Θ. Ζιντίλη, σήμερα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα και ένας μεγάλος αριθμός σύγχρονων έργων από τη σειρά Ο αόρατος εχθρός δεν πρέπει να υπάρχει (The invisible enemy should not exist) του Rakowitz. Τα έργα του Rakowitz από τη σειρά The invisible enemy should not exist (Northwest Palace of Nimrud-Kalḫu) αποτελούν «επανεμφανίσεις» ιστορικά λεηλατημένων και πρόσφατα κατεστραμμένων ανάγλυφων γλυπτών που κοσμούσαν τους τοίχους του αρχαίου ασσυριακού παλατιού της Νιμρούντ-Kalḫu.

Οι ανάγλυφες αυτές πλάκες – «επανεμφανίσεις» παρουσιάζονται με κενά ανάμεσά τους, κάνοντας εμφανείς τις ρωγμές (ζημιές από την αρχαιότητα, πόλεμοι, λεηλασίες), που δεν μπορούν να κρυφτούν.˙ Αντίθετα μαρτυρούν την ιστορία και γίνονται πλέον μέρος της ταυτότητας του έργου.

Τα νέα γλυπτά γίνονται από πεπιεσμένο χαρτί, σύγχρονες εφημερίδες της Μέσης Ανατολής και συσκευασίες τροφίμων του Βόρειου Ιράκ. Τα αναλώσιμα υλικά υπογραμμίζουν ακριβώς την απουσία των πρωτότυπων αντικειμένων που λείπουν.

Η δεύτερη νέα ανάθεση, με τίτλο A Baghdadi Amba Dictionary, παρουσιάζεται μέσα στην βιτρίνα των βιβλίων, διαφορετικών χρονικοτήτων και πολιτισμών, και συνδέεται με την παρουσίαση του Λεξικού της Ασσυριακής του Σικάγο (CAD) και με την ευθραυστότητα της γλώσσας και των πολιτισμών.

Το Λεξικό αποτελεί την εγκυκλοπαιδική μελέτη μιας γλώσσας που δεν ομιλείται εδώ και 2.000 χρόνια και συντάχθηκε από μελετητές του Ινστιτούτου Μελέτης των Αρχαίων Πολιτισμών του Πανεπιστημίου του Σικάγο, προσφέροντας ένα παράθυρο σε έναν από τους πρώιμους αστικούς πολιτισμούς. Το τελικό αποτέλεσμα είναι 21 τόμοι. Πρόκειται για μια πλήρη καταγραφή της Ακκαδικής, της αρχαιότερης γνωστής Σημιτικής γλώσσας, γραμμένης με τη σφηνοειδή γραφή. Οι καταχωρήσεις του παραθέτουν σημαντικές πηγές σφηνοειδούς γραφής από διάφορες περιοχές και περιόδους του πολιτισμού της Μεσοποταμίας, και ως εργαλείο έρευνας συμβάλει στη μελέτη των μεταγενέστερων Σημιτικών γλωσσών.

Στη νέα αυτή ανάθεση, ο Rakowitz διατηρεί και μεταφέρει μια διάλεκτο της διασποράς που έμαθε από την Ιρακινο-Εβραία μητέρα του. Δημιουργεί χειροποίητα βάζα με Άμπα-amba (ένα τουρσί με βάση το μάνγκο που κατέχει σημαντική θέση στην κουζίνα του Ιράκ και πωλείται στο Σικάγο σε ασσυριακά παντοπωλεία) στο εξωτερικό των οποίων έχει γράψει στο γυαλί ένα γλωσσάριο όρων και εκφράσεων που του έμαθε μέσα στα χρόνια η μητέρα του Yvonne. Αυτά τα βάζα θα προσφερθούν στη λήξη της έκθεσης.

Με το έργο του, ο Rakowitz υπενθυμίζει πως η εύθραυστη κατάσταση πολύτιμων κειμηλίων αντηχεί την επισφάλεια της μνήμης αυτών που ζουν στο πλαίσιο της διασποράς. Ο μελετητής της καταγραφής μιας ξεχασμένης γλώσσας και αργότερα ο συντηρητής που αναλαμβάνει την αποκατάσταση ενός ταλαιπωρημένου βιβλίου αντιμετωπίζει παρόμοια διλήμματα με τον εκπατρισμένο, ο οποίος καλείται να συνταυτίσει την κληρονομιά και την κουλτούρα του, με αυτές της νέας του πατρίδας. Τι συνεχίζει να κρατά από αυτές; Τι εγκαταλείπει; Πώς διατηρείται και προστατεύεται κάτι που ξεθωριάζει; Πώς κρατάει κανείς ενωμένη μια κατακερματισμένη ταυτότητα;

Στην τρίτη ανάθεση του ΝΕΟΝ, ο Michael Rakowitz δημιουργεί ένα είδος κολάζ μεταξύ πολιτισμών, «συνδέοντας» το σώμα της ασσυριακής θεότητας lamassu με την γενειοφόρο ανδρική κεφαλή, από την Κύπρο. Στο έργο Study for a Lamassu inspolia, απεικονίζεται ένα σκίτσο του σώματος του lamassu, ζωγραφισμένο απευθείας πάνω στο γυαλί της βιτρίνας που φιλοξενεί την πέτρινη ανδρική κεφαλή από την Κύπρο της Συλλογής Θ. Ζιντίλη, δάνειο από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ο Rakowitz προτείνει μία πιθανή σύνδεση δύο θραυσμάτων, όπως συμβαίνει συχνά στα spolia, μια αρχαία τεχνική κατά την οποία πέτρες, από παλιά κτίρια, χρησιμοποιούνται εκ νέου για λειτουργικούς ή διακοσμητικούς σκοπούς.

Όπως δήλωσε ο ίδιος ο Michael Rakowitz: «Τα τελευταία τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού αυτών των εκθέσεων είχα την τύχη να ταξιδέψω επανειλημμένα στην Αθήνα. Κάθε φορά, περίμενα με ενθουσιασμό την άφιξή μου σε αυτή την καταπληκτική πόλη και θρηνούσα, όταν έπρεπε να φύγω. Πραγματικά, έχω νοσταλγήσει την Αθήνα, έναν τόπο που με αγκάλιασε και τον αγκάλιασα κι εγώ. Ως παιδί ενός γιατρού που αφιέρωσε τη ζωή του στη θεραπεία και την αποκατάσταση των τραυματισμένων και των καταρρακωμένων, και μιας Εβραίας από τη Βαγδάτη, συνδέομαι βαθιά με τις κατά τόπους ιστορίες εκτοπισμού και αποκατάστασης. Το ίδιο το Μουσείο Ακρόπολης στο οποίο εκτίθενται τα εξαίσια μέλη του Παρθενώνα, ενώ τα άλλα μισά έχουν αποσπαστεί βίαια, έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης, καθώς μου δίδαξε πολλά και μου άνοιξε νέους ορίζοντες στην κατανόηση του δικού μου έργου. Το γεγονός ότι μπορώ να εκθέσω το έργο μου εδώ με αφήνει άφωνο, καθώς δεν συνδέεται μόνο με το παρελθόν, αλλά ανοίγει παράθυρα σε ένα μέλλον όπου αντικείμενα και άνθρωποι μπορούν να επανενωθούν. Με αγάπη, σας λέω «ευχαριστώ». Σας ευχαριστώ που με καλέσατε εδώ».

Δεύτερο Μέρος: Συνεργασία Μουσείου Ακρόπολης και ΝΕΟΝ
Lamassu of Nineveh (2018) | Michael Rakowitz & Ancient Cultures
Επιμέλεια: Καθ. Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, Γενικός Διευθυντής Μουσείου Ακρόπολης και Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια ΝΕΟΝ
Μουσείο Ακρόπολης, Γλυπτική Εγκατάσταση | Εξωτερικός περιβάλλων χώρος του Μουσείου Ακρόπολης, δυτική πλευρά
Οκτώβριος 2025 – Δεκέμβριος 2026

Τον Οκτώβριο 2025, στο δεύτερο μέρος της έκθεσης Michael Rakowitz & Ancient Cultures, θα παρουσιαστεί το έργο The Invisible Enemy Should not Exist, Lamassu of Nineveh (2018) στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου Ακρόπολης, στη δυτική του πλευρά προς την οδό Μητσαίων. Το Lamassu of Nineveh (2018), που αποτελεί ανάθεση για το The Fourth Plinth της πλατείας Τραφάλγκαρ του Λονδίνου, είναι μια προέκταση της σειράς The Invisible Enemy Should not Exist. Το Lamassu του Rakowitz είναι φτιαγμένο από μεταλλικά κουτιά από κονσέρβες σιροπιού χουρμά από το Ιράκ και «αναπαριστά» το μήκους περίπου 4,3 μέτρων άγαλμα του φτερωτού ταύρου, της προστατευτικής ασσυριακής θεότητας που βρισκόταν στην είσοδο της Πύλης Nergal της Νινευή από το 700 π.Χ. μέχρι τον Φεβρουάριο του 2015, όταν το ISIS το κατέστρεψε μαζί με αντικείμενα στο κοντινό Μουσείο της Μοσούλης.

Η θέση φέρνει το Lamassu σε συνομιλία με την ανασκαφή που απλώνεται στη βάση του Μουσείου Ακρόπολης, με το βράχο της Ακρόπολης που δεσπόζει με τα μνημεία του, όσο και με το αστικό τοπίο που το περιβάλει, καθώς και με το σύγχρονο κτίριο του Μουσείου.

Τρίτο Μέρος: Συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων της Πόλης των Αθηνών του Υπουργείου Πολιτισμού και του ΝΕΟΝ
Παλαιό Μουσείο Ακρόπολης
Μάιος 2026 – Δεκέμβριος 2026

Η τριλογία ολοκληρώνεται με την έκθεση στο Παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης, το Μάιο 2026. Η προετοιμασία ξεκινά με τη συνεργασία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών του Υπουργείου Πολιτισμού και του ΝΕΟΝ. Η ιδέα περιστρέφεται γύρω από τις ιστορίες διασποράς και το πώς αντικείμενα από διαφορετικά ιστορικά, γεωγραφικά και αρχαιολογικά συμφραζόμενα διαμορφώνουν αφηγήσεις, που δεν προέρχονται μόνο από γεωγραφικές οντότητες, αλλά και από ιστορικές. Η αρχαία πλίνθος - το τούβλο-, ως δομικό υλικό οικοδόμησης, ιστοριών και αναμνήσεων και ο πηλός από το οποίο κατασκευάζεται, βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας ανάθεσης.

Παράλληλες εκδηλώσεις με αφορμή την έκθεση Allspice

13 Μαΐου, 6:30 μ.μ. | Διάλεξη
Θεοί και Βασιλείς: Η Υλική Κληρονομιά της Μεσοποταμίας, Αιώνια αλλά και Εύθραυστη
Kiersten Neumann, PhD, Curator, Research Associate, Lecturer, Institute for the Study of Ancient Cultures & Department of Art History, University of Chicago.
Συντονίζει η Rachel Donadio, Δημοσιογράφος & Σύμβουλος Δημόσιου Προγράμματος Έκθεσης
Τοποθεσία | Μουσείο Ακρόπολης (Αμφιθέατρο «Δημήτριος Παντερμαλής») | Είσοδος Ελεύθερη

Η γη ανάμεσα στους δύο ποταμούς, το λίκνο του πολιτισμού, η εύφορη ημισέληνος, η γενέτειρα σπουδαίων αυτοκρατοριών – η Μεσοποταμία είναι γνωστή με πολλά ονόματα. Κι όμως, όλα αυτά μόλις που αποδίδουν την ουσία ενός τόπου βαθιά χαραγμένου από λαούς, τοποθεσίες και ανεξίτηλες παρακαταθήκες. Από τους ναούς χτισμένους με πλίνθους γεμάτους αναθήματα της Πρώιμης Δυναστικής Περιόδου, έως τα πλούσια διακοσμημένα μνημειώδη παλάτια της Νεοασσυριακής Αυτοκρατορίας, από τα φορητά λίθινα αγάλματα έως τα κολοσσιαία αγάλματα-φύλακες, από τις αποικιοκρατικές ανασκαφές έως τις σύγχρονες εκθέσεις και τις συνεχιζόμενες προσπάθειες διατήρησης, τα αντικείμενα της Μεσοποταμίας και οι υλικοί τους κόσμοι αφηγούνται μια ιστορία πολιτιστικών παραδόσεων, πολιτικής εξουσίας, οικονομικών δικτύων, καλλιτεχνικής ευφυΐας και ανθεκτικών ταυτοτήτων μέσα στον χρόνο.

Η ομιλία ανιχνεύει την περίπλοκη διαδρομή αυτών των αντικειμένων – από τη δημιουργία και σημασία τους στην αρχαιότητα έως την επανεύρεσή τους στους στην σύγχρονη εποχή· από τη μελέτη τους και την παρουσίασή τους στο κοινό, έως τον εκτοπισμό, την ανεπανόρθωτη καταστροφή και τις επίμονες προσπάθειες για τη διάσωσή τους. Σε διάλογο με την έκθεση Allspice στο Μουσείο της Ακρόπολης, η ομιλία στοχάζεται επίσης πάνω στη δύναμη της πολιτιστικής μνήμης και τις κριτικές καλλιτεχνικές προσεγγίσεις – μεταξύ αυτών το έργο The invisible enemy should not exist, του Ιρακινο-αμερικανού καλλιτέχνη Michael Rakowitz, το οποίο αντιστέκεται στη λήθη και επαναπροσδιορίζει τη διαρκή παρουσία της Μεσοποταμίας στον σύγχρονο κόσμο.

17 Μαΐου, 6:30 μ.μ. | Συζήτηση
Ο Michael Rakowitz συζητά με τη μία εκ των δύο επιμελητών της έκθεσης, Allspice | Michael Rakowitz & Ancient Cultures, Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια ΝΕΟΝ.
Συντονίζει η Rachel Donadio, Δημοσιογράφος & Σύμβουλος Δημόσιου Προγράμματος Έκθεσης
Τοποθεσία | Μουσείο Ακρόπολης (Αμφιθέατρο «Δημήτριος Παντερμαλής») | Είσοδος Ελεύθερη

Στο πλαίσιο της έκθεσης Allspice, ο Ιρακινο-αμερικανός καλλιτέχνης Michael Rakowitz θα συνομιλήσει με τη μία εκ των δύο επιμελητών της έκθεσης, Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια του Οργανισμού NEON. Τη συζήτηση συντονίζει η Rachel Donadio, δημοσιογράφος και σύμβουλος του δημόσιου προγράμματος της έκθεσης.

Η συνομιλία θα επικεντρωθεί στο πολυδιάστατο έργο του Rakowitz, το οποίο αναπτύσσει έναν διάλογο με αρχαιότητες από τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αναδεικνύει ζητήματα όπως η απώλεια και η αποκατάσταση αρχαιοτήτων, καθώς και στη διαμόρφωση νέων πολιτιστικών ταυτοτήτων. Το έργο του Rakowitz, βαθιά πολιτικό, εκτείνεται σε διάστημα τριών δεκαετιών και περιλαμβάνει μέσα όπως η γλυπτική, ο κινηματογράφος, η performance και οι εγκαταστάσεις.

21 Μαΐου, 9 μ.μ. | Προβολή
PERSEPOLIS, Marjane Satrapi | Μια συνεργασία του ΝΕΟΝ, του Μουσείου Ακρόπολης και του Cinobo
Τοποθεσία | Cine Paris (Κυδαθηναίων 22, Πλάκα) | Είσοδος Ελεύθερη με προκράτηση θέσης. Έναρξη κρατήσεων: 14 Μαΐοu more.gr

Η ταινία Persepolis (2007), η κινηματογραφική μεταφορά του αυτοβιογραφικού κόμικ της Marjane Satrapi, παρουσιάζεται από τον NEON, το Μουσείο Ακρόπολης και το Cinobo στο πλαίσιο της έκθεσης Allspice | Michael Rakowitz & Ancient Cultures, στον θερινό κινηματογράφο Cine Paris.

Η Satrapi χρησιμοποιεί την ασπρόμαυρη κινούμενη εικόνα καθώς και την προσωπική αφήγηση ώστε να αποτυπώσει την παιδική της ηλικία στο Ιράν κατά τη διάρκεια της Ισλαμικής Επανάστασης και τις μετέπειτα εμπειρίες της στην εξορία. Η ταινία εξερευνά θέματα ταυτότητας, αντίστασης και τις συνέπειες της πολιτικής αναταραχής στην προσωπική ελευθερία. Έχει αποσπάσει διεθνή αναγνώριση, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών και της υποψηφιότητας για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων.