Ένα τέλειο καλοκαιρινό ΣΚ στην Επίδαυρο

Η στιγμή που σβήνουν τα φώτα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και για λίγα δευτερόλεπτα πριν ξεκινήσει η παράσταση ακούγονται μόνο τα τριζόνια είναι η επιτομή του ελληνικού καλοκαιριού –περισσότερο και από κυκλαδίτικο ηλιοβασίλεμα, και πες μας υπερβολικούς και θολοκουλτουριάρηδες, καθόλου δεν μας νοιάζει.

Κι αυτά είναι όλα όσα πρέπει να κάνεις σε ένα Σαββατοκύριακο στην Επίδαυρο, είτε ως χαωμένος πρωτάρης, είτε ως γνώστης που έρχεται για τριακοστή φορά και αγαπάει να γκρινιάζει ότι «ο Λεωνίδας δεν είναι πια όπως παλιά».

Εν αρχή ην οι παραστάσεις

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα προγράμματα έχει φέτος το Φεστιβάλ Επιδαύρου, από το οποίο ξεχωρίζουμε:
- Τις Σφήκες του Αριστοφάνη σε διασκευή της Λένας Κιτσοπούλου για το Εθνικό Θέατρο στις 14 και 15 Ιουλίου.
- Τη Μήδεια που σκηνοθετεί ο Frank Castorf με έλληνες ηθοποιούς και κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στις 21 και 22 Ιουλίου.
- Τα αριστοφανικά Βατράχια της Έφης Μπίρμπα στις 28 και 29 Ιουλίου.
- Τον Οιδίποδα επί Κολωνώ που σκηνοθετεί ο Γιώργος Σκεύας στις 4 και 5 Αυγούστου.
- Την Εκάβη του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη στις 11 και 12 Αυγούστου.
- Τις σπαρακτικές Τρωάδες, που σκηνοθετεί για το ΚΘΒΕ ο Χρήστος Σουγάρης στις 18 και 19 Αυγούστου.
- Τον κατά Σίμο Κακάλα Οιδίποδα Τύραννο στις 25 και 26 Αυγούστου.
- Το έργο Θήβα: A Global Civil War, εμπνευσμένο από τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου, που σκηνοθετεί ο Παντελής Φλατσούσης στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου στις 21 και 22 Ιουλίου.
- Το «Γίνεται δέντρο το πουλί;» του Χρήστου Χωμενίδη, εμπνευσμένο από τον Ίωνα του Ευριπίδη, που σκηνοθετεί ο Τάκης Τζαμαργιάς επίσης στο Μικρό Θέατρο στις 4 και 5 Αυγούστου.
- Και την παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη «Έρως Ανίκατε Μάχαν», με επίσημη καλεσμένη τη Λυδία Φωτοπούλου, στις 12 Αυγούστου στο Μικρό Θέατρο.

Βουτιές εδώ που κάνουμε;

Ιεροτελεστία άμεσα συνδεδεμένη με τα επιδαυρίτικα weekends είναι η βουτιά στο Καλαμάκι, που μπορεί να μην έχει την τέλεια αμμουδιά ή τα τιρκουάζ νερά, είναι όμως μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση παραλίας –κάποιοι θα σου πουν πως δεν είναι καν παραλία, είναι πευκοδάσος με θάλασσα, κι αυτή ίσως να είναι η πιο εύστοχη περιγραφή του. Η παχιά σκιά των πεύκων του είναι όνειρο τα μεσημέρια, και τα νερά είναι καθαρά, χαλάλι τα παπουτσάκια θαλάσσης που χρειάζεσαι για το μπες-βγες.

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Iro Kounadi (@irokounadi)

Καταπληκτικά νερά, χρωματιστά βότσαλα και πεύκα που φτάνουν σχεδόν στο κύμα έχει και η πάλαι ποτέ μυστική παραλία της Πολεμάρχας, πολύ κοντά στην Παλιά Επίδαυρο. Έχει όμως και σχετικά δύσκολη πρόσβαση από χωματόδρομο που εκτείνεται περίπου σε δυόμιση χιλιόμετρα, και θέλει προσοχή για μη 4x4 οχήματα. Κάποιες χρονιές είναι σε καλύτερη κατάσταση από άλλες, ρώτα τους ντόπιους πριν το επιχειρήσεις.

Αν δεν βαριέσαι να οδηγείς, ένα 20λεπτο έξω από την Παλιά Επίδαυρο, στο δρόμο που πάει για τα Μέθανα, βρίσκεται η Καντιναΐς, ένας τέλειος συνδυασμός βοτσαλωτής παραλίας με κρυστάλλινα νερά και χαλαρού, εναλλακτικού μπητσόμπαρου με τραπεζάκια για παγωμένες μπύρες και ελαφρά τσιμπολογήματα στη σκιά κάτω από τις καλαμωτές. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη, οπότε φέρε ομπρέλα ή έλα νωρίς για να πιάσεις τον ίσκιο που κάνουν τα βραχάκια στην άκρη της.

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Iro Kounadi (@irokounadi)

Τι άλλο έχει να κάνουμε εδώ;

Καταρχάς, ο αρχαιολογικός χώρος μέσα στον οποίο βρίσκεται το Αρχαίο Θέατρο αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη για να δεις, μεταξύ άλλων, το μουσείο του, το στάδιο του 5ου αιώνα π.Χ., και τον εκθεσιακό χώρο που λειτουργεί φέτος πρώτη φορά μετά από χρόνια, και φιλοξενεί μια σούπερ ενδιαφέρουσα έκθεση αφιερωμένη στη Μήδεια και τις παραστάσεις της από το 1956 μέχρι σήμερα.

Μετά, έχουμε και καταρράκτη: Θα τον βρεις στον δρόμο που πηγαίνει από το Λυγουριό (από το Αρχαίο Θέατρο δηλαδή) προς το Ναύπλιο, λέγεται καταρράκτης των Γιαννουλέικων, και είναι μικρός αλλά θαυματουργός. Η διαδρομή ως εδώ είναι εύκολη, ένα δεκάλεπτο με τα πόδια από το σημείο που αφήνεις το αυτοκίνητο, και το τοπίο πανέμορφο. Βιντεάκια για να σου ανοίξει η όρεξη εδώ. 

Μια απογευματινή βόλτα στην παραλιακή περαντζάδα της Παλιάς Επιδαύρου αξίζει επίσης να την κάνεις, ενώ αν προτιμάς να διανύεις μεγαλύτερες αποστάσεις τέλεια πεζοπορία είναι αυτή στο Φαράγγι του Βόθυλα. Η διαδρομή ξεκινά από την πλατεία της Εθνοσυνέλευσης στη Νέα Επίδαυρο, και διασχίζει το φαράγγι σε περίπου μιάμιση ώρα. Λεπτομέρειες και φωτογραφίες εδώ. 

Και τέλος, ό,τι και αν κάνεις, κοιμήσου την προηγούμενη μέρα καλά γιατί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χάσεις την απολύτως cult, κάμπριο ντίσκο της Παλαιάς Επιδαύρου που λέγεται Καπάκι. Στην πίστα της θα βρεις μετά τις 2.00 κόσμο να χορεύει εναλλάξ Μακαρένα, Μάικλ Τζάκσον και Ικαριώτικο μέχρι να βγει ο ήλιος. Μην έρθεις καπάκι μετά το θέατρο, αφενός θα είσαι μόνη/ος σου, αφετέρου θα καταστρατηγήσεις τη σειρά των πραγμάτων, που είναι θέατρο-φαΐ-Καπάκι.

Εμείς για το φαγητό ήρθαμε

Θεσμός φεστιβαλικός είναι ο Λεωνίδας στο Λυγουριό, στην αυλή του οποίου τρώνε παραδοσιακά οι συντελεστές των παραστάσεων από τότε που στην Επίδαυρο έπαιζε η Κατίνα Παξινού –όπως αποδεικνύουν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες στους τοίχους. Το μενού περιλαμβάνει σπιτικά μαγειρευτά, και οι τιμές κυμαίνονται στα 20€ το άτομο. Χωρίς κράτηση το ξεχνάς.

Ωραία κοψίδια, μεταξύ των οποίων αρνάκι στη σούβλα, αλλά και κάποια μαγειρευτά θα βρεις στο Αλκυών στο Λυγουριό, πολύ κοντά στο Αρχαίο Θέατρο, ενώ αν δεις παράσταση στο Μικρό Θέατρο βολεύει πολύ η Καρυδιά, στην αυλή της οποίας θα δοκιμάσεις κολασμένο κοντοσούβλι και σούπερ ζουμερά μπιφτέκια, από μοσχάρι ή κοτόπουλο. Λογαριασμός και στα δύο, στα 17€ περίπου το άτομο.

Και τέλος, στην κατηγορία «μακριά αλλά αξίζει τον κόπο», ένα μισάωρο από το Λυγουριό, θα βρεις το Γεφυράκι στο Δρέπανο, που απλώνει τραπεζάκια πάνω στην παραλία και σερβίρει ολόφρεσκο ψάρι και θαλασσινά να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Με τα απαραίτητα ουζάκια, θα υπολογίσεις γύρω στα 25-30€ το άτομο. Φύλαξε την πληροφορία για το μεσημέρι της επόμενης μέρας, ή για πριν το θέατρο, διότι τα βράδια σερβίρει μέχρι τις 23.30 και δεν θα το προλάβεις μετά την παράσταση.

Το αγκάθι της διαμονής

Τα δωμάτια γύρω από τα δύο θέατρα, το Αρχαίο στο Λυγουριό και το Μικρό στην Παλιά Επίδαυρο, δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά (σκέψου έναν μέσο όρο της τάξης των 70€ το δίκλινο) εξαφανίζονται όμως εν ριπή οφθαλμού τα Σαββατοκύριακα των παραστάσεων. Όσοι δεν είμαστε παιδιά φρονίμων και δεν κάνουμε κρατήσεις δύο μήνες πριν, καταφεύγουμε παραδοσιακά στο Ναύπλιο ή το Δρέπανο, που απέχουν ένα μισαωράκι από το Αρχαίο Θέατρο και έχουν πάντα διαθεσιμότητα. Ενδεικτικά, το Fevronia’s Rooms στο Δρέπανο (το οποίο Δρέπανο έχει και ωραία βοτσαλωτή παραλία με φανταστικά νερά) έχει ωραιότατα, ευρύχωρα στούντιο με μεγάλα μπαλκόνια στα 65€ το δίκλινο, ενώ στην παλιά πόλη του Ναυπλίου αυτό το γλυκύτατο στούντιο θα σου κοστίσει 88€ ανά διανυκτέρευση για δύο άτομα.