Η τελευταία βροχή πεφταστεριών αύριο συμπίπτει με τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου
Αύριο το βράδυ κοίτα ψηλά, γιατί τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου ο ουρανός θα είναι καθαρός, και θα βρέξει πεφταστέρια.

Αύριο το βράδυ κοίτα ψηλά, γιατί τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου ο ουρανός θα είναι καθαρός, και θα βρέξει πεφταστέρια.
Η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου θα είναι η αυριανή, αυτή της Τετάρτης 21 Δεκεμβρίου, όταν ο ήλιος θα βρεθεί στις 23:48 ώρα Ελλάδας στο χειμερινό ηλιοστάσιο, σηματοδοτώντας έτσι και επίσημα την έναρξη του χειμώνα.
Όπως έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν, το χειμερινό ηλιοστάσιο συμπίπτει φέτος με την κορύφωση της τελευταίας βροχής πεφταστεριών της χρονιάς, των Αρκτίδων, η οποία θα κορυφωθεί τα βράδια της 21ης και 22ας Δεκεμβρίου.
Οι Αρκτίδες, που συμβαίνουν μεταξύ 17-25 Δεκεμβρίου και παράγουν πέντε έως δέκα μετέωρα την ώρα, προέρχονται από τη σκόνη που άφησε πίσω του ο κομήτης Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1790.
Οι διάττοντες φαίνεται να έρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού της Μικρής Άρκτου, εξ ου και το όνομα τους. Καθότι θα ακολουθήσει Νέα Σελήνη στις 23 Δεκεμβρίου, ο ουρανός θα είναι αρκετά σκοτεινός, διευκολύνοντας έτσι την παρατήρηση των αστεριών.
Όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό, με αποτέλεσμα η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», μέχρις ότου στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι να αποκτήσουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν «πέφτει» πάντα την ίδια ημερομηνία, αλλά κυμαίνεται μεταξύ της 20ής και της 23ης Δεκεμβρίου, με πιο πιθανές ημερομηνίες την 21η και την 22α. Οι ημερολογιακές αυτές διακυμάνσεις οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν συμβαίνει πια στις 25 Δεκεμβρίου, όπως στην εποχή του Χριστού, αλλά λίγο νωρίτερα, επειδή έχει αντικατασταθεί το παλαιότερο Ιουλιανό Ημερολόγιο, που είχε εισάγει ο Ιούλιος Καίσαρ από το 44 π.Χ. και το οποίο είχε θεσπίσει το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά έχανε μία ημέρα κάθε 128 χρόνια. Το 1582, ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ' εισήγαγε ένα νέο ημερολόγιο, που πήρε το όνομά του (Γρηγοριανό) και το οποίο χάνει μόνο μία ημέρα στα 4.000 χρόνια.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο σηματοδοτούσε για πολλούς αρχαίους λαούς την γέννηση του Ήλιου: Από τους Σκανδιναβούς ως τους Μάγιας και από τους Πέρσες ως τους Ίνκας, η ανθρωπότητα πάντοτε γιόρταζε την μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου τις ημερομηνίες του χειμερινού ηλιοστασίου –όπως εξακολουθεί να κάνει μέχρι σήμερα.
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ