Πέντε ταινίες για να δεις αν σου άρεσε το «Στρέλλα»

Λίγο weird, λίγο κοινωνικό σχόλιο, λίγο μαυρίλα, αλλά και χιούμορ. Αν η «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα ήταν μια ταινία που σε κράτησε κολλημένο στην οθόνη και σου άρεσε, τότε φτιάξαμε μια λίστα με μερικές ακόμα ταινίες του νέου ελληνικού σινεμά, αντίστοιχου ή και λίγο διαφορετικού ύφους που παρουσιάζουν εξίσου έντονο ενδιαφέρον.

Ξενία (2014)

Πέντε χρόνια μετά την επιτυχία της «Στρέλλας», ο Πάνος Κούτρας υπογράφει ένα κοινωνικά επίκαιρο και συγκινητικό road movie, με επίκεντρο δύο νεαρά αδέλφια αλβανικής καταγωγής τα οποία ξεκινούν από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη σε αναζήτηση του πατέρα τους.

Απόστρατος (2019)

Ένας τριαντάρης επιχειρηματίας μηχανών εσπρέσο στα όρια της χρεοκοπίας μετακομίζει στου Παπάγου, στη μονοκατοικία του παππού του, απόστρατου αξιωματικού που δεν ζει πια. Λιτό μα περιεκτικό ελληνικό σινεμά, δια χειρός Ζαχαρία Μαυροειδή, ο οποίος φτιάχνει ένα συγκινητικό φίλμ… εθνικής σημασίας.

Miss Violence (2013)

Aκολουθώντας τον δρόμο που άνοιξε ο Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου, o Αλέξανδρος Αβρανάς πιάνει από τα χέρια το weird wave και το πάει σε μονοπάτια ακόμα πιο σκοτεινά. Με αφορμή την αυτοκτονία της μικρής κόρης, το υγειές προσωπείο μιας κλασικής, παραδοσιακής οικογένειας ξεσκεπάζεται με τον πλέον σοκαριστικό τρόπο.

Ο Γιος της Σοφίας (2017)

Μετά την ενδιαφέρουσα «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά», η Ελίνα Ψύκου αφηγείται ακόμη μια ιστορία μεταξύ πραγματικότητας και της φαντασίας, αυτή τη φορά πολύ πιο σκοτεινή. Επίκεντρο, ο 11χρονος Μίσα που φτάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2004 για να ζήσει με τη μητέρα του, Σοφία, μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχωρισμού.

Από την άκρη της πόλης (1999)

Η σκληρή καθημερινότητα μιας παρέας νεαρών Ρωσοπόντιων που ζουν στο Μενίδι και στο περιθώριο, γίνεται στα χέρια του Κωνσταντίνου Γιάνναρη μια από τις πιο «σπιντάτες» και μοντέρνες ταινίες του ελληνικού σινεμά των 90s. Πραγματική αποκάλυψη οι ερμηνείες των ερασιτεχνών Ρωσοπόντιων.