Να γιατί γίνεται όλο και πιο δύσκολο να χάσετε βάρος
Δυσκολεύεστε να χάσετε τα περιττά κιλά; Οι επιστήμονες έκαναν μια ανακάλυψη που μπορεί να εξηγήσει το γιατί η απώλεια βάρους γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη.
Η απώλεια των περιττών κιλών είναι δύσκολη υπόθεση, αλλά όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμη δυσκολότερη. Δεν είναι μια δικαιολογία που σκαρφίζονται όσοι δεν αντέχουν μακριά από τη σοκολάτα και τις τηγανητές πατάτες: Είναι μια - όχι και τόσο ευχάριστη- ανακάλυψη της επιστήμης.
Συγκεκριμένα, μια ομάδα μελετητών από το Πανεπιστήμιο του Γιορκ, μελετώντας τα στοιχεία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που συμμετείχαν σε έρευνες τα τελευταία σαράντα χρόνια, ανακάλυψαν το εξής: Ακολουθώντας την ίδια ακριβώς δίαιτα, και εξασκούμενος το ίδιο, ένας ενήλικας το 2006 έχει μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος σε σχέση με κάποιον που ήταν στην ίδια ηλικία το 1988.
Με άλλα λόγια, «η μελέτη μας δείχνει ότι αν είσαι 25 ετών σήμερα, πρέπει να τρως λιγότερο και να εξασκείσαι περισσότερο από τις παλαιότερες γενιές, ώστε να μην πάρεις βάρος», αναφέρει η Jennifer Kuk που συμμετείχε στην έρευνα.
Οι αριθμοί έδειξαν, επί παραδείγματι, ότι συγκρίνοντας ανθρώπους με το ίδιο διατροφικό προφίλ το 1971 και το 2008, ο τελευταίος ήταν κατά μέσο όρο 10% βαρύτερος. Συγκρίνοντας, επίσης, έναν ενήλικα του 1988 που ασκούταν το ίδιο με έναν ενήλικα του 2006, ο τελευταίος μετρήθηκε κατά 5% βαρύτερος.
Η διαχείριση του βάρους είναι πολύ πιο περίπλοκη από την έννοια του ισοζυγίου ενέργειας, επισημαίνει η επιστήμονας. «Είναι σαν να λες ότι τα χρήματά σου στην τράπεζα είναι η διαφορά μεταξύ καταθέσεων και αναλήψεων. Ωστόσο, πρέπει να υπολογίζεις και όλα τα υπόλοιπα από τα οποία εξαρτάται το χρήμα, όπως τα χρηματιστηριακά σκαμπανεβάσματα, οι τραπεζικές απώλειες, οι υποτιμήσεις ή οι ισοτιμίες συναλλάγματος ανά τα χρόνια», εξηγεί η Kuk.
Στην περίπτωση του βάρους, αυτά που επηρεάζουν τις «διατιμήσεις» του έχουν να κάνουν με το περιβάλλον μας – είτε έξω είτε μέσα στο σώμα μας, όπως για παράδειγμα οι αγχωτικοί ρυθμοί της σημερινής ζωής, που κάνουν ολοένα πιο δύσκολη τη διαχείριση του βάρους μας σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές. Κοιμόμαστε λιγότερο, έχουμε εκτεθεί περισσότερο σε μη φυσικές γλυκαντικές ουσίες και σε χημικές ουσίες (από πλαστικές συσκευασίες, φυτοφάρμακα κ.α.) που επηρεάζουν τις ορμόνες και τον μεταβολισμό μας, καταναλώνουμε περισσότερα φάρμακα – κυρίως αντικαταθλιπτικά, τρώμε περισσότερο κρέας σε σχέση με τους προγόνους μας, και έχουν μεταβληθεί ανάλογα και οι μικροοργανισμοί του πεπτικού μας συστήματος, οι οποίοι επηρεάζουν την παραγωγή ενέργειας του οργανισμού μας.
«Είναι μια υπενθύμιση», λένε οι μελετητές, «ότι το βάρος μας δεν είναι απόλυτα στον έλεγχό μας. Γίνονται ακόμη διακρίσεις σε βάρος υπέρβαρων ανθρώπων, που χαρακτηρίζονται τεμπέληδες και χωρίς αρκετή θέληση για να χάσουν βάρος. Αν τα στοιχεία μας είναι σωστά, αυτό σημαίνει πως πρέπει πια να προσπαθεί κανείς ολοένα και περισσότερο για να φτάσει στα ιδανικά του κιλά».
Πηγή: Washington Post
Συγκεκριμένα, μια ομάδα μελετητών από το Πανεπιστήμιο του Γιορκ, μελετώντας τα στοιχεία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που συμμετείχαν σε έρευνες τα τελευταία σαράντα χρόνια, ανακάλυψαν το εξής: Ακολουθώντας την ίδια ακριβώς δίαιτα, και εξασκούμενος το ίδιο, ένας ενήλικας το 2006 έχει μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος σε σχέση με κάποιον που ήταν στην ίδια ηλικία το 1988.
Με άλλα λόγια, «η μελέτη μας δείχνει ότι αν είσαι 25 ετών σήμερα, πρέπει να τρως λιγότερο και να εξασκείσαι περισσότερο από τις παλαιότερες γενιές, ώστε να μην πάρεις βάρος», αναφέρει η Jennifer Kuk που συμμετείχε στην έρευνα.
Οι αριθμοί έδειξαν, επί παραδείγματι, ότι συγκρίνοντας ανθρώπους με το ίδιο διατροφικό προφίλ το 1971 και το 2008, ο τελευταίος ήταν κατά μέσο όρο 10% βαρύτερος. Συγκρίνοντας, επίσης, έναν ενήλικα του 1988 που ασκούταν το ίδιο με έναν ενήλικα του 2006, ο τελευταίος μετρήθηκε κατά 5% βαρύτερος.
Η διαχείριση του βάρους είναι πολύ πιο περίπλοκη από την έννοια του ισοζυγίου ενέργειας, επισημαίνει η επιστήμονας. «Είναι σαν να λες ότι τα χρήματά σου στην τράπεζα είναι η διαφορά μεταξύ καταθέσεων και αναλήψεων. Ωστόσο, πρέπει να υπολογίζεις και όλα τα υπόλοιπα από τα οποία εξαρτάται το χρήμα, όπως τα χρηματιστηριακά σκαμπανεβάσματα, οι τραπεζικές απώλειες, οι υποτιμήσεις ή οι ισοτιμίες συναλλάγματος ανά τα χρόνια», εξηγεί η Kuk.
Στην περίπτωση του βάρους, αυτά που επηρεάζουν τις «διατιμήσεις» του έχουν να κάνουν με το περιβάλλον μας – είτε έξω είτε μέσα στο σώμα μας, όπως για παράδειγμα οι αγχωτικοί ρυθμοί της σημερινής ζωής, που κάνουν ολοένα πιο δύσκολη τη διαχείριση του βάρους μας σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές. Κοιμόμαστε λιγότερο, έχουμε εκτεθεί περισσότερο σε μη φυσικές γλυκαντικές ουσίες και σε χημικές ουσίες (από πλαστικές συσκευασίες, φυτοφάρμακα κ.α.) που επηρεάζουν τις ορμόνες και τον μεταβολισμό μας, καταναλώνουμε περισσότερα φάρμακα – κυρίως αντικαταθλιπτικά, τρώμε περισσότερο κρέας σε σχέση με τους προγόνους μας, και έχουν μεταβληθεί ανάλογα και οι μικροοργανισμοί του πεπτικού μας συστήματος, οι οποίοι επηρεάζουν την παραγωγή ενέργειας του οργανισμού μας.
«Είναι μια υπενθύμιση», λένε οι μελετητές, «ότι το βάρος μας δεν είναι απόλυτα στον έλεγχό μας. Γίνονται ακόμη διακρίσεις σε βάρος υπέρβαρων ανθρώπων, που χαρακτηρίζονται τεμπέληδες και χωρίς αρκετή θέληση για να χάσουν βάρος. Αν τα στοιχεία μας είναι σωστά, αυτό σημαίνει πως πρέπει πια να προσπαθεί κανείς ολοένα και περισσότερο για να φτάσει στα ιδανικά του κιλά».
Πηγή: Washington Post
