Οι εργαστηριακές έρευνες, για ορισμένες από τις οποίες είχαν προηγηθεί προδημοσιεύσεις, έδειξαν ότι όσοι είχαν νοσήσει στο παρελθόν από Covid-19 και όσοι εμβολιάστηκαν πλήρως - ακόμη κι εκείνοι που έχουν κάνει τρίτη δόση - κινδυνεύουν να μολυνθούν από την Όμικρον. Ταυτόχρονα, η νέα παραλλαγή φαίνεται να είναι τελείως ή σε μεγάλο βαθμό ανθεκτική σε όλα τα μονοκλωνικά αντισώματα που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Η σημαντικότερη από τις πέντε μελέτες, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Ντέηβιντ Χο του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, σε συνεργασία με επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, εξέτασε το κατά πόσο τα αντισώματα από 54 πλήρως εμβολιασμένους με Pfizer/BioNTech, Moderna, AstraZeneca και Johnson & Johnson μπορούν να εξουδετερώσουν σε εργαστηριακό περιβάλλον την μετάλλαξη Όμικρον. Οι 15 είχαν κάνει και ενισχυτική δόση με mRNA εμβόλιο, ενώ οι δύο είχαν επίσης νοσήσει με Covid-19 στο παρελθόν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αντισώματα των εμβολιασμένων είχαν σημαντικά μειωμένη αποτελεσματικότητα στην εξουδετέρωση της Όμικρον σε σχέση με τις άλλες παραλλαγές. Τα αντισώματα όσων ανέρρωσαν από Covid-19 είχαν ακόμη μικρότερη αποτελεσματικότητα.
Όσοι προέβησαν σε ενισχυτική δόση με mRNA εμβόλιο (Pfizer/BioNTech ή Moderna), είναι καλύτερα προστατευμένοι σε σχέση με όσους έχουν κάνει δύο δόσεις, αλλά και στη δική τους περίπτωση τα αντισώματα έχουν μειωμένη εξουδετερωτική ικανότητα έναντι της Όμικρον. Όπως δήλωσε ο δρ Χο, «ακόμη και η τρίτη δόση μπορεί να μην είναι σε θέση να προστατεύσει επαρκώς από τη λοίμωξη Όμικρον, αλλά συνιστάται να πραγματοποιείται ούτως ώστε να αυξάνεται η ανοσιακή προστασία του οργανισμού».
Αναφορικά με τα μονοκλωνικά αντισώματα, οι ερευνητές μελέτησαν 19 από αυτά που χρησιμοποιούνται ήδη και κάποια που βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης, και διαπίστωσαν ότι είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικά κατά της Όμικρον ή δεν «δουλεύουν» καθόλου. Μεταξύ αυτών ήταν τα REGN10987 (imdevimab), REGN10933 (casirivimab), COV2-2196 (tixagevimab), COV2-2130 (cilgavimab), LY-CoV555 (bamlanivimab), CB6 (etesevimab), Brii-196 (amubarvimab), Brii-198 (romlusevimab) και S309 (sotrovimab). Μόνο το τελευταίο καθώς και το romlusevimab φαίνεται να να διατηρούν μεγαλύτερη εξουδετερωτική ικανότητα.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «η Όμικρον πλέον διαφεύγει σε υψηλό βαθμό τα εξουδετερωτικά αντισώματα, τη μεγαλύτερη διαφυγή που έχουν δει ποτέ οι επιστήμονες». Έτσι, ο δρ. Χο εκτίμησε ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν νέα εμβόλια και θεραπείες. Όπως είπε, «δεν είναι υπερβολικό να σκεφτούμε ότι ο κορωνοϊός SARS-CoV-2 βρίσκεται τώρα μόνο μία ή δύο μεταλλάξεις μακριά από το να γίνει τελείως ανθεκτικός στα σημερινά αντισώματα, είτε τα μονοκλωνικά που χρησιμοποιούνται ως θεραπείες, είτε στα αντισώματα που παρα΄γονται από τον εμβολιασμό ή από λοίμωξη με προηγούμενες παραλλαγές».
