Τοξικές σκέψεις που σε κρατούν δυστυχισμένο

Αυτές οι σκέψεις δεν σε αφήνουν να βρεις την αληθινή ευτυχία και αγάπη που αξίζεις. Μήπως ήρθε η ώρα να τις πετάξεις;
Τοξικές σκέψεις που σε κρατούν δυστυχισμένο
Σε αντίθεση με όλα τα άσχημα πράγματα που μπορεί να σκέφτεσαι για τον εαυτό σου ανά καιρούς, είσαι μια χαρά άνθρωπος, και μια χαρά αγάπη αξίζεις. Και αν η εποχή σε έχει ρίξει ακόμα περισσότερο, δεν είσαι μόνος σου. Αν οι παρακάτω σκέψεις έχουν περάσει από το κεφάλι σου, είμαστε εδώ για να τις κατατροπώσουμε παρέα.

Δεν μπορώ να ξεκινήσω
Ό,τι κι αν είναι αυτό που νιώθεις ότι σε κρατάει πίσω. Είτε συναισθηματικά, είτε σε προσωπικό επίπεδο, είτε στην δουλειά σου. Κάτι είναι αυτό που σε σταματάει από το να ξεκινήσεις, και σου φαίνεται βουνό, αλλά αυτό που αλήθεια σε φοβίζει είναι το πρώτο βήμα. Πάντα είναι το πιο δύσκολο, αλλά και το πιο ανακουφιστικό: επειδή τα υπόλοιπα βήματα, τελικά, γίνονται εύκολα.

Δεν είμαι αρκετά καλός
Αυτή η σκέψη δεν θα σε πάει πουθενά. Επειδή πάντα θα σκέφτεσαι ότι δεν είσαι αρκετά καλός για τα στάνταρ κάποιου άλλου, ή σε σύγκριση με τις επιτυχίες άλλων ανθρώπων. Το ζήτημα είναι να αναγνωρίσεις ποια είναι η δική σου δύναμη, και με αυτήν να πας μπροστά. Χωρίς να σε ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι.

Καλά είμαι κι όπως είμαι
Αυτή η σκέψη σπάνια σημαίνει "με αγαπώ", επειδή τις περισσότερες φορές σημαίνει "έχω βολευτεί". Και το να βολεύεσαι είναι κακό, επειδή μετά ξεχνάς όλη την δουλειά που έχεις ρίξει μέχρι να νιώσεις καλά. Και η δουλειά, δυστυχώς, δεν σταματά. Είναι όμως πολύ όμορφα τα αποτελέσματα για να μην την κάνεις.

Φοβάμαι ότι θα απογοητεύσω τους άλλους
Μικρή συμβουλή: Οι άλλοι άνθρωποι σπάνια σκέφτονται τις πράξεις σου τόσο διεξοδικά όσο εσύ. Και δεν είναι τόσο ο φόβος ότι θα απογοητεύσεις τους άλλους, όσο ο φόβος ότι θα κάνεις κάτι λάθος και αυτό θα επηρεάσει το πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Είναι καλύτερο να κάνεις ένα λάθος, παρά να προσπαθείς να τα καταφέρεις πάντα κόντρα στις προσδοκίες. Επειδή θα απογοητεύσεις περισσότερο τον εαυτό σου.

Όλα τα κάνω λάθος
Που, θα υποθέσουμε, έχει κάποια βάση αυτό για να το έχεις σκεφτεί. Επειδή αν το σκέφτηκες πάνω σε ιδιαίτερα δραματική στιγμή, δεν μετράει. Αν η τελευταία χρονιά (ή πενταετία) σε πάει από το ένα στραβό στο άλλο, είναι λογικό να σε πιάνει η απελπισία. Το θέμα είναι ότι αυτή η απελπισία δεν είναι παραγωγική, και σε αγχώνει άσκοπα. Η πιο παραγωγική εναλλακτική; Πάρε αυτά τα στραβά, και ξεδιάλεξε αρχικά αυτά που ήταν εκτός του ελέγχου σου. Ωραία, για αυτά δεν χρειάζεσαι ενοχές. Όσο για τα υπόλοιπα, έχεις πλέον ένα καλό σημείο εκκίνησης για να αρχίσεις να βελτιώνεις τον εαυτό σου, χωρίς να μένεις άπραγος και να αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v