Δεν πειράζει αν νιώθεις ότι κουράστηκες

Προσπαθούμε να επιβιώσουμε και να γίνουμε καλύτεροι. Η καθημερινότητα όμως μας γονατίζει, κι αν δεν έχουμε κάποιον να τα μοιραστούμε, καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας.
Δεν πειράζει αν νιώθεις ότι κουράστηκες
Κάποια στιγμή στη ζωή σου έρχεται η στιγμή που νιώθεις ότι έχεις προσπαθήσει πάρα πολύ να δίνεις την εντύπωση του δυνατού ανθρώπου. Σε κάθε αναποδιά σου λένε «είσαι δυνατός εσύ, θα τα καταφέρεις» και κάθε φορά που το ακούς αυτό νιώθεις πιο πιεσμένος και ίσως πιο αδύναμος.

Ένας άνθρωπος σαν εσένα, που θέλει να δείχνει ότι δε αφήνει κάτι να τον καταβάλει, αντιμετωπίζει περισσότερες δυσκολίες στο να εκφράσει το αίσθημα της κούρασης. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο όταν δεν έχεις στο πλευρό σου έναν άνθρωπο στον οποίο να μπορείς να δείξεις την ευάλωτη πλευρά του εαυτού σου.  

Ξέρεις ότι έχεις την ανάγκη να ρίξεις τα τείχη για να επανακάμψεις. Κι υπάρχουν πολλοί και καλοί λόγοι για να το κάνεις αυτό.

Θα σταματήσεις να πιέζεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα: Είναι πραγματικά κουραστικό να πρέπει να είσαι πάντα ο ώμος που θα κλάψουν φίλοι και γνωστοί ή να μην λες ποτέ όχι όποτε σε καλούν σε γενέθλια, γιορτές και εκδηλώσεις. Νιώθεις πιο άνετα με την κατανόηση και διαχείριση των συναισθημάτων σου, αντί να τα αποφεύγεις. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα απομονωθείς.

Είσαι πιο ειλικρινής με τα συναισθήματά σου: Όταν οι άνθρωποι σε ρωτάνε αν είσαι καλά, δε λες ότι είσαι μια χαρά. Τους λες πολύ απλά ότι δεν είσαι. Δεν κρύβεσαι, γιατί ξέρεις ότι όσο λες ψέματα στους άλλους, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Δεν έχεις πρόβλημα να ζητήσεις βοήθεια: Δεν προσπαθείς να διώξεις την ανάγκη του να περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους ή να ζητήσεις βοήθεια επειδή ξέρεις ότι δεν μπορείς να βασιστείς στην εσωτερική σου δύναμη, όπως συνήθιζες.

Γίνεσαι λιγότερο ανεκτικός: Απομακρύνεσαι από όσα σε κάνουν να αγχώνεσαι ή σε πληγώνουν. Δεν είσαι τόσο «χαλαρός» όσο ήσουν παλαιότερα. Προσπαθείς να ξεφύγεις από ό,τι και όποιον σε κάνει να νιώθεις θλίψη ή δυσφορία, ακόμα κι αν πρόκειται για κάποιον που ενδιαφέρεσαι.

Νιώθεις ότι δεν είσαι εσύ: Δεν έχεις συνηθίσει να νιώθεις και να είσαι έτσι, πάντα ήσουν στην απέναντι όχθη· εσύ ήσουν συνήθως αυτός που βοηθούσε τους ανθρώπους, κι όχι αυτοί εσένα. Είναι η φυσική συνέχεια του να μην αποδέχεσαι ότι κάποιες φορές θα χρειαστεί να πέσουμε, αλλά θα ξανασηκωθούμε.

Δεν μπορείς να εντοπίσεις την πηγή του προβλήματος: Δεν ξέρεις αν φταίει η δουλειά σου, αν φταίνε οι σχέσεις σου ή αν φταίει το γεγονός ότι έχεις θέσει υψηλούς στόχους. Βαθιά μέσα σου, ξέρεις ότι η ρίζα του προβλήματος είναι ο συνδυασμός όλων όσων απαιτούν να είσαι δυνατός.

Αρχίζεις να επαναπροσδιορίζεις κάποιο στοιχεία της προσωπικότητάς σου: Αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου ή αν ήταν τελικά σοφή απόφαση να αγνοήσεις τα συναισθήματά σου. Ίσως να πίεζες αυτά που ένιωθες για να μην παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι δεν είσαι καλά.

Μαθαίνεις ότι έχει και τα θετικά του να είσαι ευάλωτος: Έχεις αρχίσει να αποδέχεσαι ότι μία απόρριψη, μία αποτυχία ή ο τσακωμός με έναν φίλο μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην καλή σου διάθεση, άρα και τα αποθέματα ενέργειάς σου. Μαθαίνεις σιγά-σιγά ότι αυτά που θεωρείς αδυναμίες είναι φυσικό επόμενο του να είσαι άνθρωπος και ότι είναι αδύνατο να είσαι δυνατός 24/7.

Ξέρεις ότι σύντομα θα είσαι και πάλι δυνατός: Προς το παρόν όμως χρειάζεσαι αυτήν την ξεκούραση· ξέρεις πως είναι μια φάση και θα περάσει. Επιτέλους διαπίστωσες ότι δεν είναι κατακριτέο να είσαι επιεικής με τον εαυτό σου, συναισθηματικός, στεναχωρημένος ή μπερδεμένος, αντί να προσπαθείς τόσο σκληρά να δείχνεις προς τα έξω ότι τα έχεις όλα υπό τον έλεγχό σου, ενώ στην πραγματικότητα μέσα σου έχεις γονατίσει.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v