Τι εκπτώσεις κάνουν οι «μεγάλοι οίκοι»;

Οι εκπτώσεις έχουν νόημα όταν μπορείς να βρεις κάτι πολύ ακριβό σε πραγματικά καλή τιμή. Έχει νόημα, δηλαδή, να επισκεφθεί κανείς το κατάστημα του οίκου Gucci κατά την περίοδο των εκπτώσεων και να αγοράσει την τσάντα που ονειρεύεται με έκπτωση -50%. Αυτό, άλλωστε, σημαίνει smart shopping. Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησα το περασμένο Σάββατο τη βόλτα μου στα καταστήματα του Κολωνακίου. Για πρώτη, ίσως, φορά ωστόσο, επέστρεψα σπίτι χωρίς να έχω χαλάσει ούτε μισό ευρώ.

Θα εξηγήσω γιατί. Στην αρχή της βόλτας μου, πέρασα έξω από το κατάστημα της σημαντικής ελληνίδας σχεδιάστριας Λουκίας (Ηρακλείτου 27) και βλέποντας τις μεγάλες ταμπέλες με τα -50% αναπτερώθηκε το ηθικό μου και επιτάχυνα το βήμα μου. Προχώρησα λίγο ακόμα και βρέθηκα στο κατάστημα Loewe (Τσακάλωφ 26), με τις εκπληκτικές τσάντες, όπου ρωτώντας έμαθα ότι εκπτώσεις γίνονται μόνο σε επιλεγμένα είδη. Απογοητεύτηκα λίγο αλλά δεν πτοήθηκα.

Συνέχισα στα Gucci (Τσακάλωφ 27). Μετά από πολλή ώρα, εξαιτίας της συμφόρησης, καταφέρνω να μάθω πόση έκπτωση κάνει το κατάστημα. «-50% και -60%» μου απαντά αδιάφορα ο πωλητής. (Χαρά εγώ) «Δηλαδή αυτή η τσάντα;», και δείχνω το έργο τέχνης. «Όχι κυρία μου, η έκπτωση γίνεται μόνο σε αυτές τις τσάντες». (Ακολουθώ με το βλέμμα μου τον δείκτη του χεριού του και… σκοντάφτω!): Τρία ράφια. Στο κάτω-κάτω, μερικές συμπαθητικές τσάντες… δεν έχουν έκπτωση. Στο μεσαίο, κάποιες τόσο προηγούμενης σεζόν που ούτε vintage δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν σε έκπτωση -50%, στο πάνω ράφι κάποιες ακόμα που θα μπορούσαν κάλλιστα να πωλούνται από πλανόδιους ως «μαϊμούδες» στο -60%. «Μόνο αυτά;», ρωτάω πάλι με έκπληξη. Δεν παίρνω καν απάντηση. Κάνω μεταβολή και φεύγω συγχυσμένη.

Σπεύδω προς έτερους οίκους. Στο δρόμο μου συναντώ «επώνυμες» βιτρίνες: Marlboro Classics (για ανδρικά μπουφάν), σε κάποια -20% σε κάποια άλλα -30%. Μέχρι εκεί. Zegna (για εξαιρετικά ανδρικά κοστούμια), εκπτώσεις μέχρι -40%. Πάλι καλά. Hugo Boss (Αμερικής 19), όχι άσχημα, με εκπτώσεις -20% (σε παπούτσια και αξεσουάρ), -30% και -40% είδα πολύ όμορφο ανδρικό μπουφάν με 390 ευρώ και εξαιρετικό γυναικείο παλτό με 275 ευρώ.

Συνεχίζω στο Eponymo (στη Βαλαωρίτου). Στη βιτρίνα λέει -40%, η prêt-a-porte μπλούζα Cavalli, όμως, στα 338 ευρώ με την έκπτωση με κάνει να προσπεράσω και εδώ. Και φτάνω στα Louis Vuitton. Κοιτάζω αρχικά τις βιτρίνες: Φόρεμα 1.730 ευρώ, παπούτσια 540 ευρώ, παλτό 2.160 ευρώ. Παίρνω βαθιά ανάσα και μπαίνω μέσα (άδειο το μαγαζί). Ερώτηση: «Ήθελα να ρωτήσω τι έκπτωση κάνετε στις τσάντες». Απάντηση (με χαμόγελο τύπου «κακομοιρούλα»): «Δεν κάνουμε εκπτώσεις εμείς αγάπη μου». Δεν κατάλαβα μάλλον: «Σε κανένα είδος;». «Σε κανένα, καλή μου». Ευγενέστατη η πωλήτρια, δε λέω. Μεταβολή και φεύγω.

Διασχίζω κάθετα την Πανεπιστημίου, περνάω έξω από τα Hermes, βλέπω μία συμπαθέστατη τσάντα στα 2.030 ευρώ (τίποτα που να υποδηλώνει έκπτωση φυσικά) και δεν κάνω καν τον κόπο να μπω μέσα. Φτάνω στα Bally (τα καλύτερα ίσως παπούτσια της «επώνυμης» αγοράς) και κοιτάζω τις τιμές. Έχουν όντως εκπτώσεις: Ένα ζευγάρι γυναικείες μπότες από 610 ευρώ έχει «πέσει» στα 427. Κάτι όμορφες γόβες από 250 ευρώ κοστίζουν τώρα 175. Μία ανδρική τσάντα-φάκελος έχει μία αξιοπρεπή έκπτωση, από 775 στα 543 ευρώ. Μικρότερη η έκπτωση στα ανδρικά παπούτσια: Ένα ζευγάρι μοκασίνια από 295 ευρώ έχει τώρα 236, ενώ κάτι χειροποίητα αρκετά εκκεντρικά από 585 ευρώ κοστίζουν με την έκπτωση 526. Από τις εκπτώσεις, λοιπόν, των Bally επωφελούνται περισσότερο οι κυρίες.

Στις βιτρίνες των καταστημάτων D&G και Salvatore Ferragamo (στη Σταδίου και οι δύο) δεν υπάρχει ίχνος υπόνοιας εκπτώσεων, οπότε προσπερνώ και φτάνω στα Diesel. Ένα τζιν παντελόνι από 100 ευρώ έχει «πέσει» στα 70 και ένα τζάκετ από 190 ευρώ έχει τώρα 133. Ok, σκέφτομαι, ένα -30% δεν είναι άσχημο. Και ολοκληρώνω τη βόλτα μου στον Τσαντίλη (στη Σταδίου, επίσης). Ομολογώ πως λόγω των εξαιρετικά υψηλών τιμών, δεν είχα παρατηρήσει ποτέ τη βιτρίνα του καταστήματος με τα πιο ονομαστά υφάσματα της Ελλάδας. Και εκπλήσσομαι: Οι εκπτώσεις ξεκινούν από -20% και φτάνουν μέχρι -50%. Πιο συγκεκριμένα, μία πανέμορφη μεταξωτή φούστα από 590 ευρώ έχει τώρα 290 ευρώ, ένα ανδρικό σακάκι από 385 ευρώ έχει τώρα 231, ενώ πραγματική έκπτωση είδα σε ένα εξαιρετικό δερμάτινο μπουφάν, που από 1.750 ευρώ τώρα κοστίζει 875. Αρκετά τσιμπημένο και πάλι, δεν λέω, αλλά με πραγματική έκπτωση. Βόλτας τέλος.

Συμπέρασμα 1: Προς μεγάλη μου απογοήτευση επιβεβαίωσα για άλλη μία φορά ότι τα υποκαταστήματα των «μεγάλων» οίκων στην ελληνική αγορά, όχι μόνο έχουν τις υψηλότερες τιμές σε αναλογία με το κατά κεφαλήν εισόδημα και συγκριτικά με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και -σε αντίθεση με αυτές- δεν κάνουν εκπτώσεις.

Συμπέρασμα 2: Ίσως θα πρέπει καμιά φορά να αποστρέφουμε το βλέμμα μας από τις παγκοσμίως διαδεδομένες «μεγάλες» μάρκες και να προτιμούμε εγχώριες, εξίσου ποιοτικές (αν όχι ποιοτικότερες), που δείχνουν να ξέρουν, τουλάχιστον, πώς να αντιμετωπίσουν τον Έλληνα καταναλωτή κατά τη διάρκεια των εκπτώσεων.

Συμπέρασμα 3: Αν παρ’όλα αυτά επιμένουμε να αγοράσουμε μία τσάντα Louis Vuitton, ένα ζευγάρι γόβες Gucci ή ένα παλτό Burberry, είναι προτιμότερο να κλείσουμε έγκαιρα εισιτήρια και να κάνουμε τα ψώνια μας από το Μιλάνο ή το Λονδίνο. Αφενός γιατί οι εκπτώσεις εκεί ξεκινούν αρχές (και όχι μέσα) Ιανουαρίου (συνεπώς «πιάνουν» και ένα μέρος της εορταστικής περιόδου που όλοι θέλουμε να ψωνίσουμε) και αφετέρου γιατί οι μεγάλοι οίκοι -τουλάχιστον όσο γνωρίζω από αυτές τις δύο πόλεις- κάνουν πραγματικές εκπτώσεις. Και επειδή μας αρέσει το καλό ντύσιμο αλλά δεν είμαστε και κορόϊδα, αυτό όντως σημαίνει smart shopping.

Έλενα Μπούλια