Μυστικά για το τέλειο κοκορέτσι

Το σωστό καθάρισμα, το καλό το μαρινάρισμα και άλλα μυστικά και συμβουλές για να σουβλίσεις το καλύτερο κοκορέτσι της ζωής σου εν όψει Πάσχα – και όχι μόνο.
Μυστικά για το τέλειο κοκορέτσι

Το Πάσχα πλησιάζει και οι σούβλες λαδώνονται, τα αρνάκια ετοιμάζονται (αν και ακριβότερα από πέρσι) και το απόλυτο πασχαλινό έδεσμα, το κοκορέτσι έχει την τιμητική του ως το ιδανικό ορεκτικό – ή και κυρίως- δε θα τα χαλάσουμε εκεί.

Πώς θα το ετοιμάσεις ώστε να βγει νόστιμο και ζουμερό;

Πρώτο και βασικότερο: Η συκωταριά πρέπει να είναι από μικρό ζώο και τα αντεράκια από μικρό κατσικάκι γάλακτος. Όσο πιο μικρό το ζώο, τόσο πιο νόστιμο θα γίνει το κοκορέτσι σου.

Στη συνέχεια, φρόντισε να πλύνεις πολύ καλά τα αντεράκια. Ξεκίνα να τα ετοιμάζεις από το προηγούμενο βράδυ και μούλιασέ τα σε νερό με μαγειρική σόδα και φέτες από λεμόνι.

Την επόμενη ξέβγαλέ τα πολύ πολύ καλά – όχι, δεν ισχύει αυτό που λένε εδώ για την Παπαδίτσα - και γύρνα τα «το μέσα έξω», χρησιμοποιώντας ένα καλαμάκι για σουβλάκι.

Ένα πολύ σημαντικό βήμα που όλοι παραβλέπουν είναι το πολύ καλό στέγνωμα των εντερακίων. Αν δεν τα στεγνώσεις καλά το κοκορέτσι σου θα βράσει, δε θα ψηθεί. Και κανείς δε θέλει ένα βραστό κοκορέτσι.

Όσον αφορά τη συκωταριά, επιβάλλεται ένα ομοιόμορφο κόψιμο. Επειδή είθισται να βάζουμε μόνο συκώτι και πνευμόνια στο κοκορέτσι, καλό θα ήταν να κόψεις όλα τα κομμάτια στο ίδιο μέγεθος για να ψηθούν όμορφα και ομοι-όμορφα. Και εδώ ισχύει ό,τι και με τα αντεράκια: πολύ καλό στέγνωμα για να ψηθούν ωραία.

Κεφάλαιο μαρινάρισμα: Φρόντισε να μαρινάρεις μόνο τη συκωταριά, γιατί αν αλατίσεις τα αντεράκια θα στεγνώσουν στο ψήσιμο και είναι κρίμα.

 Αλατοπιπέρωσε καλά τη συκωταριά και πρόσθεσε λίγη ξερή ρίγανη. Τονίζουμε το λίγη, γιατί αν βάλεις αρκετή θα σου πικρίσει.

Μη φοβηθείς να πειραματιστείς με τη φρέσκια ρίγανη και άλλα καρυκεύματα όπως μουστάρδα, μπούκοβο κ.α. Μόνο σε καλό θα σου βγει.

Τέλος, το δέσιμο για να το ψήσεις είναι πολύ βασικό για την επιτυχία. Θα πρέπει να βρεις την τέλεια ισορροπία στο σφίξιμο ώστε να είναι τόσο σφιχτό που δε θα διαλυθεί ή ξεκινήσει να χάνει στροφές, αλλά όχι υπερβολικά σφιχτό ώστε να γίνει πολύ συμπαγές.

Είναι προτιμότερο να κάνεις ένα μακρύ και λεπτό κοκορέτσι, παρά ένα κοντό και χοντρό. Έτσι αποφεύγεις να σου ξεραθεί από έξω και να είναι άψητο μέσα.

Τέλος, όσον αφορά το ψήσιμο, το κοκορέτσι θέλει χαμηλή θέση και αργό γύρισμα. Ξεκίνα με ήπια φωτιά και μόλις αρχίσει να ψήνεται δυνάμωσε τη ώστε να ροδίσει απ’ έξω.

* Ευχαριστούμε τον σεφ Fahk για τις πολύτιμες συμβουλές

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v